Brak własnej przestrzeni - Netkobiety.pl

Dla mnie od zawsze było oczywiste że będę mieć swój pokój i facet swój.
Jak słyszałam że jacyś znajomi wynajmują kawalerkę, to nie mogłam się nadziwić. Ja bym się chyba zapłakała gdybym non stop miała żyć z kimś w 1 pokoju i nic nie byłoby stricte moje.

Na początku każdego związku uprzedzałam że potrzebuję swojego kąta i jeśli kiedyś zamieszkamy to mieszkanie musi mieć kilka pokoi.
Niektórych to niepokoiło - bo błędnie odczytywali to jako niechęć do związku, czy że nic do nich nie czuję. To nie ma z tym nic wspólnego. Mogę kochać kogoś całą sobą, a i tak chcę swoją prywatność.
W życiu mieszkałam z dwoma facetami, wynajmowałam z nimi bodajże łącznie 6 mieszkań i absolutnie w każdym zarówno ja jak i facet mieliśmy swoje pokoje.

Teraz z mężem też mamy swoje pokoje (mieszkanie 3-pokojowe, ostatni pokój to wspólny salon). Nie interesuje mnie nawet co on ma u siebie, a ma i klocki Lego, i jakiegoś drona, i kolekcjonerskie butelki po whisky, i ogromny stół/biurko na kilka monitorów żeby grać.
A on nie poucza mnie ile mam u siebie kosmetyków, poduszek czy świec zapachowych.
Za to decydujemy wspólnie co ma być lub czego ma nie być w salonie, kuchni i łazience.

Nie wyobrażam sobie innego życia.
Nie wyobrażam sobie żeby ktoś mi mówił co mogę mieć a co mam wyrzucić.

Nie daj sobie wejść na głowę. To nie jest jej mieszkanie tylko Wasze.
Albo wynajmijcie coś większego, albo umów się z nią która część pokoju lub komoda/szafa jest wyłącznie Twoja i nie ma prawa tam ingerować.

Zastanawia mnie jedno, dlaczego z dziewczyną o tym nie porozmawiasz i nie wypracujecie kompromisu?

Ja sobie z Miśkiem nie wyobrażam mieć tak małego mieszkania. Oboje musimy mieć swoje biura oddzielne, takie pokoje "dla Nas", wspólna sypialnia, salon dla relaksu wspólnego.... osobiście uważam że poniżej 60 m mieszkanie, to taka klitka gdzie można się udusić

Nie ma nic dziwnego w mieniu osobnych sypialni.

My tak mamy od, chyba, 9 lat. Moj mąż randomowo budzi się w nocy i czyta, żeby zasnąć, albo oglada coś na Netflixie czy innym badziewiu. Mnie to kompletnie wybudza z rytmu i chodzilabym jak zombie, gdybysmy musieli spać w tym samym łóżku. Ja, z kolei, wstaję o 6 rano i lubię sobie wypic kawkę oraz spokojnie sie wybudzić z zapachową świeczką, lagodną muzyką i lekturą, co kompletnie przeszkadzałoby mojemu męzowi, który śpi do 8. Seks nie jest problemem. Kochamy sie albo w jednej, albo w drugiej sypialni i po krótkiej pogawędzce, idziemy oglądac cos w salonie, albo do wlasnej sypialni.

Nie rozumiem problemu.

Beyondblackie napisał/a:

Nie ma nic dziwnego w mieniu osobnych sypialni.

My tak mamy od, chyba, 9 lat. Moj mąż randomowo budzi się w nocy i czyta, żeby zasnąć, albo oglada coś na Netflixie czy innym badziewiu. Mnie to kompletnie wybudza z rytmu i chodzilabym jak zombie, gdybysmy musieli spać w tym samym łóżku. Ja, z kolei, wstaję o 6 rano i lubię sobie wypic kawkę oraz spokojnie sie wybudzić z zapachową świeczką, lagodną muzyką i lekturą, co kompletnie przeszkadzałoby mojemu męzowi, który śpi do 8. Seks nie jest problemem. Kochamy sie albo w jednej, albo w drugiej sypialni i po krótkiej pogawędzce, idziemy oglądac cos w salonie, albo do wlasnej sypialni.

Nie rozumiem problemu.

Dokładnie tak.
Mój mąż lubi pograć do późna w nocy, do tego strasznie chrapie. Spaliśmy chyba tylko pół roku na początku i to była męczarnia dla mnie i dla niego.

Denerwuje mnie gdy ktoś ocenia swoją miara innych, tupie nogą i krzyczy "takie małżeństwo nie ma racji bytu!". A właśnie że ma. Jesteśmy razem już 14 lat i trudno znaleźć bardziej zgodną i niekłócącą się parę.
W pracy wciąż ze sobą piszemy, po pracy jemy wspólnie obiad. Potem spacer z psem, oglądanie seriali. Podczas tych godzin razem, cały czas się trzymamy za ręce albo przytulamy. Ostatnio nawet rozmawialiśmy o tym, że prawdopodobnie jesteśmy wyjątkowi że po 14 latach razem oglądamy serial wtuleni w siebie i wciąż się głaszcząc.
Seks - obojętnie gdzie. Potem kąpanko, każde z nas mówi "dobranoc" i idziemy do swoich pokoi.

Rano w korytarzu "dzień dobry", przytulanko, buziak i do pracy.

Nigdy, nigdy w życiu nie chciałabym już z kimś dzielić sypialni.

Beyondblackie napisał/a:

Nie ma nic dziwnego w mieniu osobnych sypialni.

My tak mamy od, chyba, 9 lat. Moj mąż randomowo budzi się w nocy i czyta, żeby zasnąć, albo oglada coś na Netflixie czy innym badziewiu. Mnie to kompletnie wybudza z rytmu i chodzilabym jak zombie, gdybysmy musieli spać w tym samym łóżku. Ja, z kolei, wstaję o 6 rano i lubię sobie wypic kawkę oraz spokojnie sie wybudzić z zapachową świeczką, lagodną muzyką i lekturą, co kompletnie przeszkadzałoby mojemu męzowi, który śpi do 8. Seks nie jest problemem. Kochamy sie albo w jednej, albo w drugiej sypialni i po krótkiej pogawędzce, idziemy oglądac cos w salonie, albo do wlasnej sypialni.

Nie rozumiem problemu.

Dokładnie tak.
Mój mąż lubi pograć do późna w nocy, do tego strasznie chrapie. Spaliśmy chyba tylko pół roku na początku i to była męczarnia dla mnie i dla niego.

Denerwuje mnie gdy ktoś ocenia swoją miara innych, tupie nogą i krzyczy "takie małżeństwo nie ma racji bytu!". A właśnie że ma. Jesteśmy razem już 14 lat i trudno znaleźć bardziej zgodną i niekłócącą się parę.
W pracy wciąż ze sobą piszemy, po pracy jemy wspólnie obiad. Potem spacer z psem, oglądanie seriali. Podczas tych godzin razem, cały czas się trzymamy za ręce albo przytulamy. Ostatnio nawet rozmawialiśmy o tym, że prawdopodobnie jesteśmy wyjątkowi że po 14 latach razem, oglądamy serial wtuleni w siebie i wciąż się głaszcząc.
Seks - obojętnie gdzie. Potem kąpanko, każde z nas mówi "dobranoc" i idziemy do swoich pokoi.

Rano w korytarzu "dzień dobry", przytulanko, buziak i do pracy.

Nigdy, nigdy w życiu nie chciałabym już z kimś dzielić sypialni.

Nigdy nie postrzegałam brak męża w sypialni jako problemu.

Mamy inne rutyny i inne priorytety, jezeli chodzi o sen. Ja lubię iść spać o 10-10.30 i budzić się o 6. Mój mąż może idzie spać o 10.30, ale budzi sie w srodku nocy, czyta, ogląda seriale, i wstaje o 8. To zupełnie niekompatybilne.

Dlatego mamy oddzielne sypialnie.

Kwestia różnych wrażliwości.
Ja nie wyobrażam sobie nie zasypiać i nie budzić sie przy żonie.
Mimo że mamy duży dom, nigdy nie poszedł bym na to.
Wydaje mi sie to takie zimne

Madoja świetnie wyjaśniła jeden z najpopularniejszych przypadków (czyli gdy jedno - czasem oboje! - mocno chrapie). Ja w sumie też lubię zasypiac razem, ale brutalna prawda wygląda tak że wysypiam się znacznie lepiej (a niestety ta regeneracja i sen są dla mnie coraz istotniejsze, bo gorzej z tym niż naście lat temu).

Jak kiedyś dziewczyna młoda trochę młodsza od Autora założyła wątek o mieszkaniu z chłopakiem
to było podobnie
Mieszkała z chłopakiem w kawalerce, a stałe, częste przebywanie w jego obecności ją bardzo drażniło,irytowało
choć chłopak spokojny i nie bałaganił, nauczony był porządku, ale za często też chciał się przytulać  - wiadomix kortyzol jej się podnosił ze stresu i być może lęków przed bliskością,
potrzebowała więcej terytorium dla komfortu i więcej czasu dla siebie, ostatecznie rozstała się z chłopakiem,wyprowadził się po kolejnej kłótni nie wiadomo niby o co.
Chłopak nie miał podobno takich obiekcji jak ona, nie bardzo rozumiał o co jej chodzi, jemu nie przeszkadzała jej obecność,miał luz
,nie znosił jednak kłótni i domyślania się co ma robić żeby dziewczyna nie była rozdrażniona   
Dziewczynie marzyło się FwB właściwe , a nie mieszkanie razem na stałe, taki chłopak na zawołanie, jak jej się znudziło siedzieć samej, albo zachciało jej się rozrywek i seksu, sprawa prosta i skomplikowana zarazem, znany ambaras żeby dwoje chciało na raz tego samego
Rozbieżne oczekiwania  nie ujawnione i nie odkryte wcześniej i granice wytrzymałości też .
Dostała radę żeby znaleźć większe mieszkanie 2 pokojowe, ale za późno - związek padł, a chłopak nie chciał FwB. 
Tu Autor mieszka w dwupokojowym mieszkaniu to dostał sugestie, żeby mieć sypialnie osobno i jeszcze z trzy pokoje
Normalka po co gadać dostrajać się, docierać, oswajać ze sobą, uzgadniać coś, ćwiczyć asertywność, zawracanie głowy
i potencjalne kłótnie, konflikty, fochy, nerwy.
Po co to komu ?
Od razu lepiej pominąć to nikomu niepotrzebne gadanie i kupić na przedmieściu domek
a w domku światło gaz
Co wcale nie jest takie  głupie w sumie,ale nie rozwiązuje problemów w komunikacji, różnic charakterów
problemów z akceptacją i tolerancją, nastawieniem,nawykami ,tylko je maskuje niby większą kubaturą ze złudzenia w złudzenie
W10 pokojach można się żreć ze sobą o pierdoły i nienawidzić, w konsekwencji mieć stale urazy i żale, roszczenia, żądania
jeżeli nie ma się umiejętności rozwiązywania problemów z oczekiwaniami, a mało kto młody ma takie umiejętności

Istotka6 napisał/a:

Zastanawia mnie jedno, dlaczego z dziewczyną o tym nie porozmawiasz i nie wypracujecie kompromisu?

Ja sobie z Miśkiem nie wyobrażam mieć tak małego mieszkania. Oboje musimy mieć swoje biura oddzielne, takie pokoje "dla Nas", wspólna sypialnia, salon dla relaksu wspólnego.... osobiście uważam że poniżej 60 m mieszkanie, to taka klitka gdzie można się udusić

Może oni MUSZĄ sobie wyobrazic bo mają po dwadzieścia kilka lat i są na początku kariery zawodowej

Istotka, czasami myślę że jesteś trollem (uroczym, ale trollem; projektem rozpieszczonej laski, nieraz oderwanej od szarej prozy życia i szarych możliwości; podobnie jak Julkę uważam za trolla vel projekt bezczelnego pasożyta)

JuliaUK33 napisał/a:

Nowe_otwarcie napisał/a:

Może oni MUSZĄ sobie wyobrazic bo mają po dwadzieścia kilka lat i są na początku kariery zawodowej

Istotka, czasami myślę że jesteś trollem (uroczym, ale trollem; projektem rozpieszczonej laski, nieraz oderwanej od szarej prozy życia i szarych możliwości; podobnie jak Julkę uważam za trolla vel projekt bezczelnego pasożyta)

Super,bo ja ciebie tez uwazam za trolla w dodatku bezczelnego i wrednego zreszta

Naprawdę pasożytku, ubawiłaś mnie teraz setnie 

Nowe_otwarcie napisał/a:

Istotka6 napisał/a:

Czy muszą... hmm mając dwadzieścia lat, na początku swojej kariery zawodowej, zero wsparcia finansowego od kogoś, tylko na swoim utrzymaniu, wolałam wynajmować coś większego. To jest tylko kwestia priorytetu. Jeśli Autor ma inne - ok, my mamy i mieliśmy inne. Wypowiadałam się za siebie, mając podobne doświadczanie i żyjąc w dużym mieście.

To czy masz mnie za trolla i cokolwiek o mnie uważasz, uwierz, że mnie to nie interesuje

Woleć, a móc sobie pozwolić, to dwie różne kwestie. I tutaj nie ma często miejsca na jakieś większe priorytety, bo wynajęcie takiego o jakim piszesz może już oznaczać że  zabraknie kasy na żarcie (czyli kwestia priorytetów rozbiła się o realia życia).

DZIADYGA A ZDAJESZ SOBIE SPRAWE ŻE NIE KAŻDY JEST TAKIM BIEDAKIEM JAK TY ŻE W WIEKU 40 KILKA LAT MUSI JEŹDZIĆ DAEWOO TICO?

Nowe_otwarcie napisał/a:

Istotka6 napisał/a:

Czy muszą... hmm mając dwadzieścia lat, na początku swojej kariery zawodowej, zero wsparcia finansowego od kogoś, tylko na swoim utrzymaniu, wolałam wynajmować coś większego. To jest tylko kwestia priorytetu. Jeśli Autor ma inne - ok, my mamy i mieliśmy inne. Wypowiadałam się za siebie, mając podobne doświadczanie i żyjąc w dużym mieście.

To czy masz mnie za trolla i cokolwiek o mnie uważasz, uwierz, że mnie to nie interesuje

Woleć, a móc sobie pozwolić, to dwie różne kwestie. I tutaj nie ma często miejsca na jakieś większe priorytety, bo wynajęcie takiego o jakim piszesz może już oznaczać że  zabraknie kasy na żarcie (czyli kwestia priorytetów rozbiła się o realia życia).

Rozsądniej byłoby zostawić ocenę Autorowi

Istotka6 napisał/a:

Nowe_otwarcie napisał/a:

Woleć, a móc sobie pozwolić, to dwie różne kwestie. I tutaj nie ma często miejsca na jakieś większe priorytety, bo wynajęcie takiego o jakim piszesz może już oznaczać że  zabraknie kasy na żarcie (czyli kwestia priorytetów rozbiła się o realia życia).

Rozsądniej byłoby zostawić ocenę Autorowi

No też chętnie poznam jego pogląd na tę kwestię

Nowe_otwarcie napisał/a:

Adamek1 napisał/a:

DZIADYGA A ZDAJESZ SOBIE SPRAWE ŻE NIE KAŻDY JEST TAKIM BIEDAKIEM JAK TY ŻE W WIEKU 40 KILKA LAT MUSI JEŹDZIĆ DAEWOO TICO?

Skąd ty tchórzliwy jełopie wytrzasnąłeś to Tico...? Nevermind, dla ciebie może być nawet riksza 

TWOJA NIEDOSZŁA DZIEWCZYNA ANASTAZJA PISAŁA. JA WIEM ŻE KOBIETY NIE ZNAJĄ SIĘ NA SAMOCHODACH ALE TICO JEST NA TYLE SPECYFICZNE ŻE NIE MOGŁA GO POMYLIĆ Z INNYM AUTEM.

JuliaUK33 napisał/a:

Nowe_otwarcie napisał/a:

Naprawdę pasożytku, ubawiłaś mnie teraz setnie 

Bardzo sie z tego ciesze,bo twoje posty tez mnie bawia, ze czasem turlam sie ze smiechu po podlodze

Widać kto tu jest trollem. Nowe otwarcie, wiedziesz prym
Dobrze, że lstotka jest mądra i nie daje się prowokować, jak Julia i inni, która też trolluje.

"Trollowanie (ang. trolling) – antyspołeczne zachowanie charakterystyczne dla internetowych forów dyskusyjnych i mediów społecznościowych, polegające na zamieszczaniu kontrowersyjnych, napastliwych, często nieprawdziwych treści w celu zwrócenia na siebie uwagi albo sprowokowania, ośmieszenia lub obrażenia innych użytkowników[1][2]. Osobę odpowiedzialną za publikowanie takich przekazów określa się jako „troll”[3]."

JuliaUK33 napisał/a:

Nowe_otwarcie napisał/a:

Naprawdę pasożytku, ubawiłaś mnie teraz setnie 

Bardzo sie z tego ciesze,bo twoje posty tez mnie bawia, ze czasem turlam sie ze smiechu po podlodze

Widać kto tu jest trollem. Nowe otwarcie, wiedziesz prym
Dobrze, że lstotka jest mądra i nie daje się prowokować, jak Julia i inni, która też trolluje.

"Trollowanie (ang. trolling) – antyspołeczne zachowanie charakterystyczne dla internetowych forów dyskusyjnych i mediów społecznościowych, polegające na zamieszczaniu kontrowersyjnych, napastliwych, często nieprawdziwych treści w celu zwrócenia na siebie uwagi albo sprowokowania, ośmieszenia lub obrażenia innych użytkowników[1][2]. Osobę odpowiedzialną za publikowanie takich przekazów określa się jako „troll”[3]."

wieka napisał/a:

Edit.
Ale z oceną Istotki to przesadziłeś i tak właśnie zaczynają się kłótnie na forum, bo nikt nie potrafi zignorować głupich wpisów.

Przecież on to robi celowo w każdym wątku.
Typowy intrygant z Kafeterii.
Zobaczył że nie ma moderacji to wykorzystuje sytuację  do robienia zamętu żeby zwracać na niego uwagę.

Nowe_otwarcie napisał/a:

wieka napisał/a:

Widać kto tu jest trollem. Nowe otwarcie, wiedziesz prym
Dobrze, że lstotka jest mądra i nie daje się prowokować, jak Julia i inni, która też trolluje.

"Trollowanie (ang. trolling) – antyspołeczne zachowanie charakterystyczne dla internetowych forów dyskusyjnych i mediów społecznościowych, polegające na zamieszczaniu kontrowersyjnych, napastliwych, często nieprawdziwych treści w celu zwrócenia na siebie uwagi albo sprowokowania, ośmieszenia lub obrażenia innych użytkowników[1][2]. Osobę odpowiedzialną za publikowanie takich przekazów określa się jako „troll”[3]."

Problem w tym ze tę definicję trollingu wyczerpuje kilka złotych myśli Istotki zawartych choćby w ostatnim poście 

Wyłapywanie wygodnych na poparcie swojej tezy zdań jest tak samo głupie jak branie wprost Biblii.
Ale baw się dobrze, to Twój cyrk w głowie i Twoje małpy

Wieka, dziękuję, ale olewaj to:)

Przed zamieszkaniem z dziewczyną czułem się w swoim pokoju nadzwyczaj komfortowo. Moje przysłowiowe 4 ściany były urządzone klasycznie, ale przytulnie.
Przebywanie w pokoju umilały mi znajdujące się na kanapie maskotki znanych postaci z gier i bajek. Min yoshi woolly amiibo (zachęcam do spojrzenia w google grafika by zobaczyć jakie to cudo), pluszak pikachu, czy kirby.

Maskotki stanowiły dodatki, ozdoby do pokoju. Dodatkowo dzięki nim czułem się raźniej, na zasadzie posiadania towarzystwa.

Na szafce dumnie stały figurki z anime i gier. A po środku "bandy" znajdywała się miniaturowa, świecąca wieża Eiffla u boku znanego z Toy Story astronauty Buzza.

Ta wieżyczka dawała mi poczucie bycia częścią wielkiego świata. Widok ten nie tylko był przyjemnością dla oczu, ale dzięki niemu odczuwałem wewnętrzną satysfakcję posiadania zalążka czegoś istniejącego na prawdę.

Obecnie wszystko zostało zamknięte w skrzyni i dziewczyna nie chce słyszeć o robieniu z mieszkania tandetnego cyrku.