Emocje vs racjonalność - pomocy - Netkobiety.pl

Czuję o wiele mniej pozytywnych emocji, a właściwie ich brak w obecnym związku.

Jestem facetem, mam 27 lat.

Poprzedni związek skończyłem po 1.5 roku głową, nie sercem. Nie mogliśmy być ze sobą dalej przez problemy mojej byłej i musiałem to zakończyć w trosce o moje zdrowie psychiczne.

Po miesiącu, pomyślałem, że odpalę Tindera, tym razem, żeby sobie pogadać, bo nie mam ochoty i nie jestem gotowy na żadne związki.

Poznałem dziewczynę, rozmawialiśmy, byłem w szoku, bo reprezentowała właściwie wszystkie cechy, których do tej pory brakowało mi u byłych.

Pojechałem do niej, dużo rozmawialiśmy, wynająłem mieszkanie w jej mieście, o czym zresztą marzyłem kilka lat wcześniej. Rok się spotykaliśmy, zakochałem się, jesteśmy razem już dwa lata.

Problem w tym, że podczas ostatniego pobytu w domu spotkałem swoją byłą. Musiałem z nią porozmawiać (kwestie zawodowe), o czym powiedziałem mojej dziewczynie.

I uderzyło mnie, że ja ją dalej kocham. Co gorsze. Widzę, że ona mnie też.

I co mam teraz zrobić?
Nie chcę krzywdzić swojej obecnej dziewczyny, jest świetna, mamy fajny związek w zrozumieniu i szacunku, wspieramy się, zależy mi na jej samopoczuciu… ale jak mogę tworzyć z nią dalej relację, skoro dotarło do mnie PO DWÓCH LATACH, że kocham też kogoś innego. Wierci mi to dziurę w głowie, bo mam wrażenie, że jakimś cudem jestem w związku z rozsądku (bo obecna dziewczyna jest mega dojrzała, stabilna), a emocjami jestem gdzieś indziej.

Emocje czy racjonalność?
Zostać w tym z myślą, że nie jestem emocjonalnie szczęśliwy, ale mam wszystko poza tym, czy zaryzykować nowe życie z ex, która po 2 latach terapii też wydaje się ogarnięta?

Nie mogliśmy być ze sobą dalej przez problemy mojej byłej i musiałem to zakończyć w trosce o moje zdrowie psychiczne.

Ml67720 napisał/a:

Nie, ale po tym, że dziewczyna patrzy się z zamglonymi oczami i chce pocałować na pożegnanie i mówi, że się zmieniliśmy można się domyślić.

Oho, biedaczek. No skoro ona tego chce to nie ma bata, musisz si zgodzić XD
rozumiem że zanim zeczela robic maslane oczy i wspominać dawne dzieje to ja poinformowałes że jesteś w udanycm związku z fajną dziewczyna, która ma wszystko czego ex brakowało?

Jesteś dzieciak.

Wiesz, że większośc osób w stałych związkach, nudnych związkach z dziećmi i obowiązkami dostaje takie propozycje regularnie? Okazuje się że wystarczy wiedziec czego się chce i takie wątpliwości jak twoje mogą nie pojawić się latami, mimo bardzo fajnych, atrakcyjnych i chętnych znajomych... Ale to trzeba być dorosłym i odpowiedzialnym człowiekiem.

Pewnie to pierwsza laska która z tobą flirtowała od czasu az jesteś w aktualnym związku i nagle macho się w tobie obudził.

wieka napisał/a:

Ml67720 napisał/a:

Jestem facetem, mam 27 lat.

Poprzedni związek skończyłem po 1.5 roku głową, nie sercem. Nie mogliśmy być ze sobą dalej przez problemy mojej byłej i musiałem to zakończyć w trosce o moje zdrowie psychiczne.

Po miesiącu, pomyślałem, że odpalę Tindera, tym razem, żeby sobie pogadać, bo nie mam ochoty i nie jestem gotowy na żadne związki.

Poznałem dziewczynę, rozmawialiśmy, byłem w szoku, bo reprezentowała właściwie wszystkie cechy, których do tej pory brakowało mi u byłych.

Pojechałem do niej, dużo rozmawialiśmy, wynająłem mieszkanie w jej mieście, o czym zresztą marzyłem kilka lat wcześniej. Rok się spotykaliśmy, zakochałem się, jesteśmy razem już dwa lata.

Problem w tym, że podczas ostatniego pobytu w domu spotkałem swoją byłą. Musiałem z nią porozmawiać (kwestie zawodowe), o czym powiedziałem mojej dziewczynie.

I uderzyło mnie, że ja ją dalej kocham. Co gorsze. Widzę, że ona mnie też.

I co mam teraz zrobić?
Nie chcę krzywdzić swojej obecnej dziewczyny, jest świetna, mamy fajny związek w zrozumieniu i szacunku, wspieramy się, zależy mi na jej samopoczuciu… ale jak mogę tworzyć z nią dalej relację, skoro dotarło do mnie PO DWÓCH LATACH, że kocham też kogoś innego. Wierci mi to dziurę w głowie, bo mam wrażenie, że jakimś cudem jestem w związku z rozsądku (bo obecna dziewczyna jest mega dojrzała, stabilna), a emocjami jestem gdzieś indziej.

Emocje czy racjonalność?
Zostać w tym z myślą, że nie jestem emocjonalnie szczęśliwy, ale mam wszystko poza tym, czy zaryzykować nowe życie z ex, która po 2 latach terapii też wydaje się ogarnięta?

Dobrze napisane, wydaje się...
To była i jak jest, to toksyczna miłość, a taka mocno uzależnia, można powiedzieć, że jesteś uzalażniony od ex.

Nie musisz być z obecną dziewczyna, ale nie wracaj do byłej, bo będziesz miał powtórkę z rozrywki, z której już się nie wyplączesz, chyba, że sama, Cię rzuci, ale tak czy tak będziesz cierpiał.

Dlatego Tobie też potrzebna jest terapia, żeby emocjonalnie się od niej odciąć.
Bo ona musi mieć co najmniej zaburzenie osobowości, być może jest borderką, a z tego się nie wychodzi i kompletnie potrafi zniszczyć facetowi psychikę.

Moim zdaniem nie ma bordera, a co do uzależnienia - możliwe, że skutecznie sobie to zablokowałem w głowie na 2 lata

Co się konkretnie działo - dziewczyna nie radziła sobie ze stresem w pracy, w życiu prywatnym i wszystko przerzucała na mnie, obwiniała mnie.

Dołożyło się, że znała mnie wcześniej, kiedy byłem kobieciarzem i ciągle porównywała się do dziewczyn, które ze mną przed naszym związkiem widziała.

W pewnym momencie nie wytrzymałem i musieliśmy się rozstać. I totalnie się od tego odciąłem, ale ostatnio wszystko wróciło.

Ml67720 napisał/a:

wieka napisał/a:

Dobrze napisane, wydaje się...
To była i jak jest, to toksyczna miłość, a taka mocno uzależnia, można powiedzieć, że jesteś uzalażniony od ex.

Nie musisz być z obecną dziewczyna, ale nie wracaj do byłej, bo będziesz miał powtórkę z rozrywki, z której już się nie wyplączesz, chyba, że sama, Cię rzuci, ale tak czy tak będziesz cierpiał.

Dlatego Tobie też potrzebna jest terapia, żeby emocjonalnie się od niej odciąć.
Bo ona musi mieć co najmniej zaburzenie osobowości, być może jest borderką, a z tego się nie wychodzi i kompletnie potrafi zniszczyć facetowi psychikę.

Moim zdaniem nie ma bordera, a co do uzależnienia - możliwe, że skutecznie sobie to zablokowałem w głowie na 2 lata

Co się konkretnie działo - dziewczyna nie radziła sobie ze stresem w pracy, w życiu prywatnym i wszystko przerzucała na mnie, obwiniała mnie.

Dołożyło się, że znała mnie wcześniej, kiedy byłem kobieciarzem i ciągle porównywała się do dziewczyn, które ze mną przed naszym związkiem widziała.

W pewnym momencie nie wytrzymałem i musieliśmy się rozstać. I totalnie się od tego odciąłem, ale ostatnio wszystko wróciło.

Po jednym spotkaniu z byłą jesteś w stanie ocenić, że jeśli zaczniecie od nowa, to ona nie będzie Cię obwiniać za osobiste niepowodzenia ani męczyć porównaniami siebie do poprzednich partnerek?
Sam chyba czujesz, że to mało prawdopodobne. Ludzie się rzadko zmieniają, więc z dużą dozą ostrożności bralabym takie deklaracje, że się zmieniła.
Brzmisz trochę jak nastolatek. Pewnie wiele osób ma w sobie sentyment do byłych, ale miłość? To mocne słowo i stan, który wymaga trochę więcej niż maślanych oczu w trakcie spotkania po latach.
Skoro obecna dziewczyna Ci nie odpowiada, to ją uwolnij - siła Twoich emocji i rozterek po spotkaniu z byłą nie tyle świadczy o miłości do ex, co o braku miłości do obecnej.

wieka napisał/a:

Ml67720 napisał/a:

Jestem facetem, mam 27 lat.

Poprzedni związek skończyłem po 1.5 roku głową, nie sercem. Nie mogliśmy być ze sobą dalej przez problemy mojej byłej i musiałem to zakończyć w trosce o moje zdrowie psychiczne.

Po miesiącu, pomyślałem, że odpalę Tindera, tym razem, żeby sobie pogadać, bo nie mam ochoty i nie jestem gotowy na żadne związki.

Poznałem dziewczynę, rozmawialiśmy, byłem w szoku, bo reprezentowała właściwie wszystkie cechy, których do tej pory brakowało mi u byłych.

Pojechałem do niej, dużo rozmawialiśmy, wynająłem mieszkanie w jej mieście, o czym zresztą marzyłem kilka lat wcześniej. Rok się spotykaliśmy, zakochałem się, jesteśmy razem już dwa lata.

Problem w tym, że podczas ostatniego pobytu w domu spotkałem swoją byłą. Musiałem z nią porozmawiać (kwestie zawodowe), o czym powiedziałem mojej dziewczynie.

I uderzyło mnie, że ja ją dalej kocham. Co gorsze. Widzę, że ona mnie też.

I co mam teraz zrobić?
Nie chcę krzywdzić swojej obecnej dziewczyny, jest świetna, mamy fajny związek w zrozumieniu i szacunku, wspieramy się, zależy mi na jej samopoczuciu… ale jak mogę tworzyć z nią dalej relację, skoro dotarło do mnie PO DWÓCH LATACH, że kocham też kogoś innego. Wierci mi to dziurę w głowie, bo mam wrażenie, że jakimś cudem jestem w związku z rozsądku (bo obecna dziewczyna jest mega dojrzała, stabilna), a emocjami jestem gdzieś indziej.

Emocje czy racjonalność?
Zostać w tym z myślą, że nie jestem emocjonalnie szczęśliwy, ale mam wszystko poza tym, czy zaryzykować nowe życie z ex, która po 2 latach terapii też wydaje się ogarnięta?

Dobrze napisane, wydaje się...
To była i jak jest, to toksyczna miłość, a taka mocno uzależnia, można powiedzieć, że jesteś uzalażniony od ex.

Nie musisz być z obecną dziewczyna, ale nie wracaj do byłej, bo będziesz miał powtórkę z rozrywki, z której już się nie wyplączesz, chyba, że sama, Cię rzuci, ale tak czy tak będziesz cierpiał.

Dlatego Tobie też potrzebna jest terapia, żeby emocjonalnie się od niej odciąć.
Bo ona musi mieć co najmniej zaburzenie osobowości, być może jest borderką, a z tego się nie wychodzi i kompletnie potrafi zniszczyć facetowi psychikę.

Moim zdaniem nie ma bordera, a co do uzależnienia - możliwe, że skutecznie sobie to zablokowałem w głowie na 2 lata

Co się konkretnie działo - dziewczyna nie radziła sobie ze stresem w pracy, w życiu prywatnym i wszystko przerzucała na mnie, obwiniała mnie.

Dołożyło się, że znała mnie wcześniej, kiedy byłem kobieciarzem i ciągle porównywała się do dziewczyn, które ze mną przed naszym związkiem widziała.

W pewnym momencie nie wytrzymałem i musieliśmy się rozstać. I totalnie się od tego odciąłem, ale ostatnio wszystko wróciło.

Ml67720 napisał/a:

Może gdybym miał w życiu mniej niż 30 partnerek na krótko to bym się na flirt dał złapać. Tu właśnie nie flirt jest przyczyną…

Miales 30 partnerek w wieku 27 lat?

Ml67720 napisał/a:

JohnyBravo777 napisał/a:

Miales 30 partnerek w wieku 27 lat?

Więcej… Raczej korzystałem z życia, kiedy byłem wolny.

Korzystac z zycia to mozna bedac z jedna partnerka - i czesto w wiekszym stopniu niz z roznymi.

Ty probujesz tymi dziewczynami wypelnic wewnetrzna pustke.
To sie nadal nie zmienilo.
Nie chcesz krzywdzic kobiet ale to robisz.

Gary napisał/a:

A może się po prostu dobrze bawili? I ta wewnętrzna pustka to brak zabawy, ktory wypełnili bawiąc się razem?

Nie wypelnili tylko zagluszyli.
Pustka bierze sie z braku intymnego, emocjonalnego polaczenia.
Brak takiego polaczenia bierze sie z tego, ze czlowiek caly czas stara sie pokazac z dobrej strony przed druga osoba.
Koniecznosc pokazywania sie z dobrej strony powoduje niemozliwosc podzielenia sie z druga osoba wszystkim tym czego w sobie nie lubimy / tym co sprawia, ze czujemy sie gorsi od innych (ale tlumimy to dewaluujac te rzeczy i w zamian wartosciujac rzeczy, w ktorych jestesmy lepsi od innych)
Niemozliwosc podzielenia sie powyzszym staje sie sekretem, ktory nas dzieli, nie pozwala odrzucic filtrow miedzy myslami a slowami.

Niemozliwosc odrzucenia tych filtrow sprawia, ze nie potrafimy sie polaczyc z druga osoba.
Czujemy sie wyjatkowi, unikalni, wolni i... pusci w srodku.

A to wszystko dlatego, ze bylismy kiedys odrzuceni i nie potrafimy przestac sie bac, ze gdybysmy wylaczyli wszystkie filtry i pokazali sie drugiej osobie razem z wszystkim czym sami w sobie gardzimy - zostalibysmy odrzuceni po raz kolejny.

Ale czy dopuszczasz możliwość, że ktoś uprawia seks z różnymi osobami bo po prostu lubi?
Tak zwyczajnie... lubi chwile z drugą osobą blisko fizycznie?

Nie znam realiów świata młodych ludzi teraz, ale jak miał 30 partnerek to znaczy, że je poderwał, czyli być może jest oceniany jako wartościowy mężczyzna przez te kobiety, które się z nim przespały?

Aby to rozumiec to trzeba ...

Teraz ma 27 lat, był w związku teraz 2 lata, wcześniej 1.5, więc to raczej 28 kobiet w 23 lata. Nawet przyjmując ze randkował nieustannie od 16 roku życia to daje zawrotne liczby w tak krótkim czasie.

To jest taka sama różnica jak pomiędzy kobieciarzem podrywającym ładne panny, a dziwkarzem, któremu wszystko jedno jaka przydrożna lampucera gałę obrabia.

Ale pytania takie nie mają sensu, bo stan faktyczny mówi sam za siebie - mam dwóch takich życiowych kawalerów za kolegów. Wszystkie panny wiedzą, że nie są pierwsze, połowa liczy na to, ze będą ostatnie (choć nigdy żadnych deklaracji z ich strony nie było) a ci kolesie mają po 35-45 lat i liczniki zdecydowanie 3cyfrowe i to tym dupom to nie przeszkadza.

To nie jest marnowanie czasu.

Jestem facetem, mam 27 lat.

Poprzedni związek skończyłem po 1.5 roku głową, nie sercem. Nie mogliśmy być ze sobą dalej przez problemy mojej byłej i musiałem to zakończyć w trosce o moje zdrowie psychiczne.

Pojechałem do niej, dużo rozmawialiśmy, wynająłem mieszkanie w jej mieście, o czym zresztą marzyłem kilka lat wcześniej. Rok się spotykaliśmy, zakochałem się, jesteśmy razem już dwa lata.

Problem w tym, że podczas ostatniego pobytu w domu spotkałem swoją byłą. Musiałem z nią porozmawiać (kwestie zawodowe), o czym powiedziałem mojej dziewczynie.

I uderzyło mnie, że ja ją dalej kocham. Co gorsze. Widzę, że ona mnie też.

M!ri napisał/a:

Zapytaj się jakiekolwiek kobiety czy wolałaby gościa który miał 20 partnerek seksualnych czy takiego samego gościa, ale z licznikiem 2 lub 3.

Szukają "doświadczonego"