Mam 27 lat i jeszcze nie byłam w związku - Netkobiety.pl

Żadnych relacji oprócz całowania

Czyli wychodzi na to, że mimo swojej potężnej nieśmiałości dalej chodzisz na randki z facetami
Jakby facet był taki zamknięty w sobie to nawet by nie poszedł na jakąkolwiek randkę przez całe swoje życie, a Ty sama przyznałaś, że przez dekadę poznawałaś facetów i spotykałaś się z nimi.

Przejście przez życie będąc kobietą to naprawdę jest gra na mega łatwym poziomie

Laverne napisał/a:

w ciągu tych prawie 10 lat poznałam iluś facetów, którzy chcieli ze mną być, ja za każdym razem uciekałam.

Widzicie Panowie?
Kobieta żeby być singielką musi uciekać od mężczyzn bo inaczej znajdzie się w związku.
A Wy Panowie co? 3 lajki na aplikacji randkowej bez szans nawet na jakiekolwiek spotkanie? Ojejku, szkoda...

Laverne napisał/a:

Rumunski_Zolnierz napisał/a:

27 lat i całowanie na koncie to bardzo dobry wynik.
Na tym forum jest sporo facetów +30, którzy nawet nie trzymali się za rękę z kobietą a co dopiero tu mówić o jakichś buziakach.

Jesteś na bardzo dobrym kierunku, serio.

Nie wiedziałam, jestem tu od niedawna. Ja nie spotykam takich osób, w moim otoczeniu większość ludzi koło 30tki ma już żony/mężów a niektórzy nawet dzieci. I każdy mi mówi, ze moje zachowanie jest dziwne. Wiec nie uwierzę ze w tym wieku tylko całowanie to dobry wynik

no nie jest i dziwne że nie miałaś ochoty na coś więcej.

Randki to nie egzaminy, nie musisz się tak skupiać na odpowiedziach, bo nie ma dobrych I złych.
Nie wiesz i czym gadać z chłopakiem, to umow się do kina, potańczyć,  albo pomilczeć na spacerze.
Obejrzyj sobie film Piano /Fortepian  tam bohaterka jest niema

Karmaniewraca napisał/a:

Rozumiem Cię, bo ja bardzo długo miałam podobnie. Z facetami akurat nie miałam aż takiego problemu, bo mimo wszystko nie przeszkadzał  mój introwertyzm. Ale w relacjach z ludźmi to jest udręka.
Ogólnie w tym nie ma nic złego, że taka jesteś. Wiadomo, że łatwiej się nawiązuje relacje jak wychodzi się aktywnie do innych ale wciąż można kogoś poznać. O ile faktycznie potrzebujesz chłopaka a nie jest to presja społeczna.

jak nie ma nic złego ??? Jest bo powoduje to raz ze kompleksy u facetów bo to oni myślą że coś złego zrobili a dwa że stratę czasu ktoś się poświęca dla ciebie a ty uciekasz a trzy że potem facet sobie opinie wyrabia negatywną na temat kobiet.

Karmaniewraca napisał/a:

Herbatazlimonkąbezcukru napisał/a:

jak nie ma nic złego ??? Jest bo powoduje to raz ze kompleksy u facetów bo to oni myślą że coś złego zrobili a dwa że stratę czasu ktoś się poświęca dla ciebie a ty uciekasz a trzy że potem facet sobie opinie wyrabia negatywną na temat kobiet.

Od kiedy jakąkolwiek osoba ma brać odpowiedzialność za kompleksy/uczucia zupełnie obcych osób tylko dlatego ze jest właśnie taka jaka jest. Idąc tym tokiem myślenia musiałabym każdego dnia starać się wywoływać wyłącznie pozytywne uczucia u wszystkich dookoła - co z pewnością i tak by się nie udało, bo ktoś zaraz by to odebrał jako żart z tej osoby i kompleksy, złe zdanie gotowe. To jakiś absurd i presja niewyobrażalną, z której wiele osób już się udało wyleczyć.

Takie people pleasure to najgorsze w co można się wpędzić.

Po pierwsze to egoistyczne myślenie typu liczę się tylko JA i nic więcej przez co coraz więcej związków się rozpada, po drugie wpływasz na tą osobę spotykając się z nią dając złudną nadzieje po czym uciekasz, po trzecie nikt ci nie każe na siłe się cieszyć. Brak empatii i myślenia co może poczuć  druga osoba jak przykładowo ją wystawimy powoduje złe opinie na temat ogółu, wprowadzasz w ten sposób negatywne emocje, ale jasne trzeba patrzeć tylko na siebie bo tylko JA się licze.

Czyli wychodzi na to, że mimo swojej potężnej nieśmiałości dalej chodzisz na randki z facetami
Jakby facet był taki zamknięty w sobie to nawet by nie poszedł na jakąkolwiek randkę przez całe swoje życie, a Ty sama przyznałaś, że przez dekadę poznawałaś facetów i spotykałaś się z nimi.

Przejście przez życie będąc kobietą to naprawdę jest gra na mega łatwym poziomie

Laverne napisał/a:

w ciągu tych prawie 10 lat poznałam iluś facetów, którzy chcieli ze mną być, ja za każdym razem uciekałam.

Widzicie Panowie?
Kobieta żeby być singielką musi uciekać od mężczyzn bo inaczej znajdzie się w związku.
A Wy Panowie co? 3 lajki na aplikacji randkowej bez szans nawet na jakiekolwiek spotkanie? Ojejku, szkoda...

Karmaniewraca napisał/a:

Rozumiem Cię, bo ja bardzo długo miałam podobnie. Z facetami akurat nie miałam aż takiego problemu, bo mimo wszystko nie przeszkadzał  mój introwertyzm. Ale w relacjach z ludźmi to jest udręka.
Ogólnie w tym nie ma nic złego, że taka jesteś. Wiadomo, że łatwiej się nawiązuje relacje jak wychodzi się aktywnie do innych ale wciąż można kogoś poznać. O ile faktycznie potrzebujesz chłopaka a nie jest to presja społeczna.

jak nie ma nic złego ??? Jest bo powoduje to raz ze kompleksy u facetów bo to oni myślą że coś złego zrobili a dwa że stratę czasu ktoś się poświęca dla ciebie a ty uciekasz a trzy że potem facet sobie opinie wyrabia negatywną na temat kobiet.

Laverne lepiej będzie dla Ciebie gdy nie będziesz odpowiadać na zaczepki Rumuńskiego.
Dla niego Twój problem to powód do głębokiej satysfakcji.
Czym bardziej będziesz się tłumaczyć i pogrążać, tym bardziej jego EGO będzie  rosło.

Widzisz tą jego radość z Twoich problemów?

Przestało cie kręcić obwąchiwanie ludzi na siłowni ?

Teraz będziesz walił konia pod opowieści dziewczyny z forum "jak sobie radzi z tym"?To w przypadku radzenia sobie z tym masturbacją.

Oj Rumun ,Rumun zastosuj może metodę na baranka - spróbuj może zadziała.

Rumuński idź ze swoimi osobistymi problemami i frustracjami gdzieś indziej.

Rumunski_Zolnierz napisał/a:

Laverne napisał/a:

Jeśli mówisz o seksie to miałam ochotę, ale radziłam sobie z tym sama. Nigdy z nikim nie byłam na takim etapie znajomości żeby miało do tego dojść, bo w moim przypadku zazwyczaj kończyło się na jednym spotkaniu.

Hej, czy mogłabyś opisać co rozumiesz poprzez ,,radziłam sobie z tym sama"?

Przestało cie kręcić obwąchiwanie ludzi na siłowni ?
Teraz będziesz walił konia pod opowieści dziewczyny z forum "jak sobie radzi z tym"?To w przypadku radzenia sobie z tym masturbacją.
Ciekawe co wymyślisz jak inaczej sobie poradziła ,może szukasz dobrych rad ?
Oj Rumun ,Rumun zastosuj może metodę na baranka - spróbuj może zadziała.

Może zacznę od tego, że zawsze byłam raczej nieśmiała, cicha i spokojna, ciężko mi było z kimś się zakolegować. W szkole nauczyciele skarżyli się, że nie nawiązuję relacji z innymi dziećmi, nie odzywam się, nie mówię dzień dobry itp. Nigdy mi to nie przeszkadzało, problem zaczęłam zauważać dopiero na studiach.

Wszyscy w moim otoczeniu już byli w związkach, więc i ja postanowiłam sobie kogoś znaleźć. Zaczęłam chodzić na imprezy i szukać na portalach randkowych. W klubach nie do końca mi się podobało, raczej zmuszałam się, by tam chodzić. Z kolei pisząc z facetami na portalach szybko okazało się, że nie wiem o czym z nimi gadać, że siedzę i myślę godzinami nad odpowiedzią. Jednak w ciągu tych prawie 10 lat poznałam iluś facetów, którzy chcieli ze mną być, ja za każdym razem uciekałam. Nie wiem z czego to wynika, ale boję się zaangażować w związek. Kiedy mam iść na randkę to przez cały dzień boli mnie brzuch ze stresu. Raczej się do tych randek zmuszałam, to nie wychodziło u mnie naturalnie. W trakcie, nie potrafię jednocześnie się skupić na rozmowie i utrzymywać kontaktu wzrokowego. Nie wiem co powiedzieć albo jak zareagować. Nie potrafię też chyba okazywać emocji, ludzie mi mówią, że mam cały czas taki sam wyraz twarzy. Często też jak jestem na randce albo ktoś mnie podrywa to czuję się brzydka i beznadziejna, chociaż na codzień jak jestem sama raczej tak nie myślę. Dodam, że te wszystkie "objawy" mam tylko przy facetach i ogólnie ludziach których nie znam albo znam krótko. Przy bliskich nie mam takich problemów. Co może być istotne, bardzo często jak poznaję nowych ludzi to po kilku minutach spotkania pytają co się stało, albo co ze mną jest nie tak. Kiedyś koleżanka mi powiedziała, że nie mam empatii, myślę tylko o sobie, facetów nie zauważam i najlepiej mi samej. I pewnie mam Aspergera, bo zachowuje się tak jak tacy ludzie (ona ma w rodzinie).

To co opisałam tutaj to ułamek moich problemów, ogólnie jakiekolwiek relacje z ludźmi mi nie wychodzą, co myślicie? Zapisałam się do lekarza nawet ostatnio, ale nie wiem czy iść…