Jak powiedzieć że pragnę rozwodu? - Netkobiety.pl

Może ma depresję?
Delikatnie zasugeruj, że jak nic z tym nie zrobi to będziesz rozważał rozwód, może to ją zmobilizuje do działania, czyli wybierze się do psychiatry, żeby sobie pomóc.

Rzeczywiście to nie fair. Pewnie żona podjęła większość obowiązków i zapomniała o wypoczynku i rozrywkach, a teraz, autorze, chciałbyś, żeby poznawała nowych ludzi i się bawiła. 
Normalnie jej powiedz, bo chyba żona zasługuje na szczerość?

Tylko skąd wiesz, że nie ma depresji... To tylko specjalista może ocenić.
Po drugie za mało wiemy, żeby ocenić sytuację. Jak diametralnie zmieniamy swoje życie, to na lepsze, czyli sam musisz odpowiedzieć sobie, czy będziesz miał lepiej, czy nie "zjedzą" Cię wyrzuty sumienia, czy chcesz ułożyć sobie życie z inną kobietą...
Rozumiem, że dzieci są dorosłe i wybyły z domu?

Normalnie, powiedz jej, że chcesz się rozstać, powiedż z jakich powodow i następstwem będzie rozwód. Masz do wyboru albo próbę rozpoczęcia nowego, może lepszego, życia albo trwania w tym, które dotychczas znasz. Ona się nie zmieni.
Może akurat rozstanie zmotywuje ją do aktywności, może nie wywoła żadnych negatywnych perturbacji. Może być szok na początku, ale zawsze lepsze jest rozstanie, zanim pójdziesz w następną gałąź.

Niestety, nie ma złotego środka. Masz na szali albo swoje złe samopoczucie na następne lata, gdy się nie zdobędziesz na odwagę, albo jej dobre samopoczucie i dalsze niekochanie ciebie przez nią.  Możesz też rozważyć wyprowadzkę, zanim złożysz pozew i spróbować żyć trochę bez niej, w nieformalnej separacji. To rozwiązanie pozwoli się spojrzeć na ewentualny rozwód z boku i zobaczysz też, jak ona sobie radzi bez ciebie. Pamiętaj jednak, że to dorosła kobieta, a ty nie jesteś jej ojcem, ani terapeutą.

Oj, tam, jaka to ironia! Zgadujemy, bo  się nie rozpisujesz. Napisałeś,, że ona nie ma żadnych zainteresowań inie chce poznawać nowych ludzi.Z tego wynika, że ty je masz  i poznajesz nowych ludzi. Jeśli tak, to ktoś się domem musi zajmować. Z następnej twojej odpowiedzi wynika, że prawie nie ma obowiązków. Potem stwierdzasz, że jak jej powiesz, to się wkurzy i uzna to za swoją porażkę. Następnie, że powtarza ci, że jesteś nieudacznikiem,i że sobie nie poradzi finansowo. Tyle w tobie sprzeczności.
Masz kogoś, nie pasuje ci ten związek,to odejdź,, chcesz mieć swoje pasje, to samo. Po co owijać w bawełnę to, o czym od dawna wiadomo.

Dobrze, że chociaż jedna odpowiedź ci przypadła do gustu.

Tamiraa,prosiłem o poradę.Widze ,że uważasz, że jestem nieszczery.Niestety mylisz się. Nie miała wielu obowiazkow .Żadnych o które bym prosił.To ja zarabiam na wszystko,ja spr,atam,robię zakupy itd.Wiec proszę nie zakładaj, że każdy facet to swinia

A czego Ty u siebie się boisz część obaw o żonę to obawy,leki,strachy o siebie samego ?
Ewidentnie te obawy spowalniają zatrzymują Ciebie i ciągną do tyłu, tylko do tego co niby znane.

Nie,to nie są moje obawy.Znaczy o mnie.Tak jak powiedziałem, finansowo ja też zabezpieczę.Tylko wiecie...może staroświecko myślę...po prostu chciałem mieć czyste sumienie.Wodm że starałem się naprawiać.Nigdy nie zdradziłem czy cos takiego.Moze macie racje.Jest dorosła.Kazdy powinien sam odpowiadać za to co robi.
Mogę w tym tkwić, poświęcać się.Tylko coś pękło i nie chce.Separacja wydaje się sluszna

W tym temacie bardzo akuratne jest to - "Jak przestać się martwić i zacząć żyć ?"
Od ponad dekady jest masakra, zjazd,nieszczęście,brak miłości,urazy,eskalacja pretensji,żale krytyk,brak czułości seksu,bliskości  ale w jakiś sposób znane to i "lubiane" przystosowania i przyzwyczajenia zależności czyli klasyczny życiowy banał odwrotność akceptacji stałe napięcie zimna wojna ze sporadycznymi wybuchami.

Uff!!!! Nie zakładam, po prostu dużo w tobie sprzeczności widzę:)
Widzę fajnego gościa, który, choć pogubiony nieźle, chce być w porządku w stosunku do żony i nie wie jak jej powiedzieć, że chciałby rozwodu,
(Ach, ta moja szklana kula )Pewnie znów zmyśla )
Powodzenia!

Uff!!!! Nie zakładam, po prostu dużo w tobie sprzeczności widzę:)
Widzę fajnego gościa, który, choć pogubiony nieźle, chce być w porządku w stosunku do żony i nie wie jak jej powiedzieć, że chciałby rozwodu,
(Ach, ta moja szklana kula )Pewnie znów zmyśla )
Powodzenia!

Policz ile razy dziennie chwalisz zone i dajesz jej odczuc, ze jestes z niej dumny w stosunku do tego ile razy ja krytykujesz lub rzucasz negatywne spojrzenia.

Ja rozumiem, ze trudno jest doceniac drugiego czlowieka, ktory wydaje sie byc leniwy i robic wszystko zle.
Ale powodem takiej sytuacji jest fakt, ze normalny czlowiek (bez twojego zaburzenia) przejmuje sie krytyka, analizuja ja i im wiecej krytyki otrzyma, tym wiecej pracy jego mozg musi wykonac aby wykonac dowolna czynnosc (bo wiekszosc energii zamiast byc wykorzystywana na sama czynnosc - jest wykorzystywana na przewidywanie jak zostanie oceniony).
Z uwagi na fakt, ze nasz mozg ma ograniczone zasoby, szybko okazuje sie, ze brakuje nam energii na wykonanie prostych czynnosci - wiec robimy je blednie i w konsekwencji jestesmy krytykowani - wiec nie ma sensu robic czegokolwiek.

Ty nie zrozumiesz tego procesu bo zbudowales sobie zestaw przekonan, ktorymi odbijasz od siebie jakakolwiek krytyke.
Zawsze jak jestes krytykowany oznacza jedno z ponizszych:

Osoba, ktora mnie skrytykowala:
- jest hejterem
- jest zazdrosna
- nie jest czlowiekiem sukcesu tylko jakims frustratem posiadajacym bledne przekonania
- chce mnie zmanipulowac (nie wiem dlaczego, ale to niewazne)
- nie jest inteligentna i nie potrafi "zobaczyc" prawdy
- jest zbyt slaba / tchorzliwa aby zrozumiec prawde
- zostala zaprogramowana przez "Matrix"
- nie lubi mnie i chce abym popelnil blad
- przenosi na mnie swoje wlasne problemy
Ja:
- jestem zbyt wyjatkowy / moja sytuacja jest zbyt wyjatkowa abym mogl byc zrozumiany przez zwyklych ludzi.

Krytyka innych nawet nie jest w stanie przebic sie przez te przekonania, ktore potrafia wytlumaczyc kazda sytuacje, ktora sie wydarzy.

I wlasnie dlatego, ze Ty jestes narcyzem, twoja zona ma depresje.
Ale pewnie projektuje na Ciebie swoje wlasne problemy albo jestem zbyt malo inteligentny aby zrozumiec prawde, ze... twoja zona "juz taka jest", taka sie urodzila.

Widzisz... wierzysz, ze poznasz nowa kobiete, ktora bedzie ambitniejsza i twoje zycie bedzie lepsze.
Ale kluczowym faktem, ktory ignoruje twoja analiza (a calkowicie zmienia rezultat) jest to, ze kolejna kobieta przy Tobie stanie sie rownie "leniwa" co obecna.
Bo ludzie adaptuja sie do swojego srodowiska. Im wiecej czasu poswiecamy z danym czlowiekiem, tym bardziej zmieniamy sie pod jego wplywem.
I dopoki Ty sie nie zmienisz, wplyw, ktory masz na druga osobe tez sie nie zmieni.
I twoja kolejna partnerka albo Cie po paru miesiacach zostawi albo bedzie tak samo wystraszona (i "leniwa") jak obecna.

Czyli akceptujesz fakt, ze sie zmienila przy Tobie.
Super. Wiec wiesz co bylo zrodlem jej zmiany na gorsze.

---

Zapomnialem tylko wspomniec o "braku zrozumienia".
Zawsze gdy narcyz slyszy nie to co chcial uslyszec to nie dlatego, ze rzeczywistosc wyglada inaczej od tego co on ma w glowie, tylko dlatego, ze "ktos go nie zrozumial".

Biedny Ty... "Cierpienia Starego Wertera" mozna by napisac na podstawie twojego zycia... nikt Cie nie rozumie... tylko ci wyjatkowi, inteligentni ludzie, ktorzy - dziwnym trafem - maja taka sama opinie co Ty xD

Zalosne?

Ty jestes przykladem anty-mezczyzny.
Mezczyzna sprawia, ze jego kobieta rozkwita - czuje sie bezpieczniejsza, piekniejsza i pelniejsza zycia niz gdyby byla sama.
Twoja kobieta przy Tobie stracila chec zycia, mentalnie umarla!

Po czym przychodzisz na anonimowe forum i pytasz jak jej powiedziec, ze chcesz ja porzucic?!

I Ty kurwa piszesz, ze cokolwiek ja zrobilem jest zalosne?
Ty jestes symbolem - slownikowa definicja - co to znaczy byc zalosnym.

Ja chce Ci pomoc - pozwolic Ci uwolnic sie od swoich ograniczen, ktore sprawiaja, ze nie widzisz swoich bledow, ktore cale zycie byly zrodlem twoich problemow (nie tylko w malzenstwie).
Zmiana naszej sytuacji wymaga akceptacji, ze sami musimy sie zmienic a zmiana w nas wymaga akceptacji i przyznania, ze bylismy w bledzie.

Raczej mąż dla żony przestał być atrakcyjny, skoro to ona się od niego odsunęła.
Jak już szukać win, to zawsze leży gdzieś pośrodku, dlatego nie można jednej strony oskarżać o rozpad związku, wspólnie "pracuje" się na to lata

Ja bym nie traktowal zbyt powaznie tego co autor pisze.
Tamiraa juz wskazywala, ze jego historia kupy sie nie trzyma.

Czlowiek, ktory jest pomiatany przez druga osobe przez lata nie zachowuje sie jakby wszystko wiedzial a kazdy kto ma inna opinie jest w bledzie.

Oznacza mniej wiecej: "nie zagladaj pod ten dywan! Tam nic nie ma! Wyznaczylem Ci kierunek w jaki masz patrzec... to patrz tam... tam jest dokladnie to co masz widziec... i przestan patrzec na ten dywan!"

Jedyna osoba, ktora jest pomiatana w tym zwiazku jest zona autora.
Co nie zmienia faktu, ze autor prawdopodobnie czuje sie uciskany.
Ale ten ucisk jest na takiej samej zasadzie jak miliarderzy czuja sie uciskani przez to, ze musza placic podatek.
On po prostu musi zyc z efektami swojego wlasnego wplywu.

To nie kwestia twojego sumienia i miłości, bo tej dawno nie ma. Ona jest oprawcą, a ty ofiarą, osobą uzależnioną, regularnie traumatyzowaną. Trzyma cie pod butem do tego stopnia, że boisz się cokolwiek sensownego zrobić w trosce o siebie samego - swoje zdrowie i dobrobyt. Nawet w tak patologicznej sytuacji stawiasz ją na piedestale.

Pamiętaj, że niebieska linia jest również dla mężczyzn.

> https://www.niebieskalinia.pl/aktualnos … -domowej-1

Gdyby sytuacja była odwrotna i to ty tak byś traktował swoją żonę, to 99% porad byłoby na zasadzie "załóż mu kartę"  ( https://prawo.gazetaprawna.pl/artykuly/ … ura.html). Potem proces sądowy i alimenty. Nie, nie na dziecko. Ale właśnie dla pokrzywdzonej. Bo alimenty są nie tylko na dziecko. Oczywiście rozwód z automatu z winy faceta.

Jak zażądasz rozwodu, to nawet przy wcześniejszej separacji i tak sąd orzecze, że to z twojej winy, bo z automatu w sądzie wygrywa słowo kobiety. Skoro ty pracujesz, a ona nie, to mieszkanie/dom zostanie dla niej i będziesz musiał klepać alimenty. Ale nie takie najniższe, bo to nie alimenty na dziecko, ale alimenty na żonę, która oczywiście tak wszystko ubarwi i poprzekręca, żebyś na pewno pożałował. Więc alimenty będą takie, aby jej stopa życiowa nie ulegała zmianie. Efekt końcowy - jak nie masz intercyzy i rozdzielności majątkowej to pójdziesz z torbami przy twoim aktualnym podejściu. Z czystej zemsty i zawiści pozbawi cię wszystkiego, a przy okazji będzie kłamać do tego stopnia, żebyś w oczach sądu wyszedł na największą gnidę.

Rozwód to długi proces i musisz się do niego najpierw odpowiednio przygotować. Najpierw pogadaj z prawnikiem. Powiedz co i jak, starannie opisz sytuację. Nie wstydź się tego, gdzie się znalazłeś. Im więcej prawnik będzie wiedział, tym lepiej będzie mógł ci pomóc. Nagraj kilka awantur jak cie wyzywa, nagrywaj rozmowy przez tel, nie kasuj smsów. Rób wszystko, aby mieć DOWODY na to, że to TY jesteś ofiarą. Zgłoś się na wspomnianą niebieską linię. Ratuj siebie. Wobec swojej oprawczyni nie masz ŻADNYCH obowiązków.

JohnyBravo777, cieszę się, że nie tylko ja to zauważyłam. Jak dla mnie gość przyszedł na forum po rozgrzeszenie, poklepanie po pleckach i pocieszenie typu "Zostaw tę be i fuj i żonę, na pewno za rogiem czeka jakaś lepsza, fajniejsza" i jest bardzo niezadowolony, że otrzymał porady odnośnie ratowania małżeństwa, a nie instrukcję, jak kopnąć żonę w tyłek. Ludzie w małżeństwie nie zmieniają się z dnia na dzień i zastanawia mnie, co przez lata musiało się w nim dziać, że żona autora wątku od tak dawna z nim nie sypia i nie ma żadnej czułości, bliskości między nimi. Mam wrażenie, że niechęć autora do wyjawienia swojej historii oznacza jedynie, że bardzo mocno przyczynił się do tego stanu, a teraz po prostu chce uciec, bo myślami jest już z nową kobietą - kolejną, która będzie chodziła jak w zegarku, dopóki jej nie zepsuje, a potem znowu będzie płacz. Gdyby rzeczywiście chociaż w połowie tak się troszczył o żonę, jak twierdzi, to wziąłby pod uwagę to, że może mieć ona depresję czy cierpieć na inną nieleczoną od lat chorobę, ale to mu nie pasuje do jego wizji, on nie chce wrócić do zdrowej żony, on chce się tej żony jak najszybciej pozbyć - czy zdrowej, czy chorej, to go nie obchodzi. Teksty o finansowym wsparciu mają jedynie na celu zagłuszyć jego sumienie, sprawić, że się będzie dobrze ze sobą czuł, może przykryć jakieś brudy, których sam był sprawcą, uciszyć żonę w sądzie. Typowy facet, którego przysięga małżeńska nie była nic warta.

KochającWilki to co teraz robisz, to jest typowy victim shaming. Nie wiesz NIC poza tym, że facet od wielu lat jest nieszczęśliwy, że od wielu lat jedyne czego doświadcza do żony to awantury, pretensje i wyzwiska, a zakładasz jego winę. Bo na pewno ma sporo za uszami, bo gdyby nie to, to inaczej by go traktowała. Nawet jeśli jego żona ma depresję czy jakiekolwiek inne zaburzenia, to ma pełne prawo odejść bez poczucia winy. Znosił to wiele lat. Wystarczy. Nikt normalny nie może winić w takiej sytuacji człowieka, że chce się ratować.

Poza tym, ludzie nie muszą mieć szczególnych powodów do takich zachowań. Znałem wiele kobiet, które na etapie koleżeńskim były cukierkowymi przykładami 'partnerki idealnej', a w związkach zmieniały się w potwory. Tylko i wyłącznie dlatego, że taki wzorzec mają wyniesiony z domu, bo ich matki gardziły ich ojcami, wyzywały ich, zwalały na nich odpowiedzialność za własne, niespełnione ambicje czy niepowodzenia.

Kobiety są bardziej skore do agresji niż mężczyźni.

https://youtu.be/3EtDT97RNgs

Jack Sparrow, to nie jest żaden victim shaming, to jest stwierdzenie, że za rozpad małżeństwa nie jest najczęściej odpowiedzialna jedna osoba i w tym przypadku pewnie też tak jest, skoro autor nie chce opowiadać o tym, co się wydarzyło, że żona zmieniła zachowanie względem niego.

I tak, są kobiety, które na etapie koleżeństwa są w porządku, a do związków się nie nadają, ale nie mamy pojęcia, czy w tym przypadku też tak jest. Mamy natomiast pewność, że wątek założył mężczyzna, który najpierw przysięgał żonie, że z nią będzie w zdrowiu i w chorobie, a teraz gorączkowo przebiera nóżkami, mając gdzieś potencjalną depresję żony, byleby jak najszybciej rzucić ją w kąt jak zużytą zabawkę i móc poszukać sobie nowej.

Jack, Ty - jak zwykle - to co teraz robisz to typowe self-humiliation.

To, ze Ty widzac zataczajacego sie na lawce w parku czlowieka z butelka Zubrowki w reku, ktory Ci mowi, ze nie pil - stwierdzasz, ze nie wiesz o sytuacji NIC poza tym, ze "nie pil" to twoj problem kognitywny.
Ale nie zakladaj, ze wszyscy inni maja te same ograniczenia.

Zdrowy, inteligentny czlowiek nie wierzy we wszystko co mu sie powie.
Tylko filtruje slowa drugiego czlowieka poprzez ich spojnosc (miedzy innymi) z jego reakcjami na rozne pytania, priorytetami (tym na co zwraca uwage a co pomija), ukrytymi zalozeniami za jego wypowiedziami jak i wewnetrzna semantyczna spojnoscia samego przekazu werbalnego.

Podobnie pewnie powiesz kobiecie, która jest z przemocowcem. Przecież przysięgała, że będzie z nim w zdrowiu i chorobie. No i oczywiście trzeba doszukać się też jej winy za zaistniałą sytuację.

Legat, jeżeli ta przemoc nie stanowiłaby bezpośredniego zagrożenia dla tej kobiety, tylko opierała się na mówieniu jej, że np. do niczego się nie nadaje, to tak - zadałabym identyczne pytanie. Przecież ci ludzie kiedyś się kochali, świata poza sobą nie widzieli, zdecydowali się być razem na dobre i na złe, przysięgali przed Bogiem - CO się wydarzyło, że to odeszło w niepamięć?

Legat kompletnie nie czai, ze gdy w relacji jedna osoba wpada w depresje i ktos kogos poniza to zrodlem ponizania zawsze jest ta druga osoba.

ŻE CO?

Z tym, że to tak prosto wygląda jak się patrzy z boku.
Tam wchodzą emocje, stres, obawa przed reakcją, niepewność jutra, itp.

Bo każdy ma do tego prawo. Niezależnie od powodów, historii jaka się za tym kryje. W takiej sytuacji odejście zawsze jest lepsze niż trwanie w patologicznym związku.

Depresja to wynik negatywnej petli zwrotnej, ktora sprawia, ze nie masz sily na zadna aktywnosc bo cala energia idzie na analize w obawie o byciu skrytykowanym i zagrozeniami, ktore sie z tym wiaza (np. zostaniemy zwolnieni lub partner nas porzuci):
1. Jestes krytykowany
2. Nastepnym razem twoj mozg wiecej analizuje cokolwiek robisz aby znow nie otrzymac krytyki
3. Wiecej analizy oznacza wiecej energii wydatkowanej na przewidywania -> przez co kazda aktywnosc wymaga od Ciebie duzo energii (i bardziej stresuje)
4. Wiekszy wydatek energetyczny przy robieniu tej samej czynnosci oznacza, ze jestes mniej wydajny i popelniasz wiecej oczywistych bledow
5. Stajesz sie mniej wydajny i popelniasz bledy -> jestes krytykowany (powrot do punktu 1).

To jest proces wpadania w depresje.
W pewnym momencie wydatek energetyczny na analize jest tak wielki, ze nie masz sily podniesc szklanki.
Taka osoba moze jedynie wykazac sie agresja jako reakcja na agresje.
Jesli krytyka jest zrodlem problemow w zwiazku i jedna z osob ma depresje to jej zrodlem musi byc druga osoba.

+1

A nie wiesz, że od miłości do nienawiści, krótka droga, nic nam nie jest dane na zawsze.

Próbuję, ale z tobą się zwyczajnie nie da. Poruszasz się w świecie domysłów, i fantasmagorii. Dostajesz linki czy cytaty z wykładni prawników kanonicznych, a dalej bredzisz swoje.