Czy to on jest niedojrzaly czy ja oczekuje za duzo ? - Netkobiety.pl

No to zapytaj go wprost, KIEDY to Wasze wspólne zycie nastąpi. Masz 29 lat. Marnujesz z nim czas.

Czy Ty masz kasę na to, żeby kupić z nim to mieszkanie? Masz kasę, zeby wynająć coś większego?

Jak się chce być razem to i w pokoju można mieszkać.

Pytalam, kiedy, to dostaje wymijajace odpowiedzi albo ze kiedy zrobi dach w domu dla mamy

albo kiedy sytuacja ekonomiczna w kraju bedzie lepsza itd.

Mysle czy stawiac sprawe jasno i albo decydujemy ze cos kupujemy\wynajmujemy razem i juz razem ciagniemy ten wozek, planujemy zycie, czy porzadkujemy wspolne sprawy i sie zegnamy...

Dobrze to nie wygląda, on nie chce z Tobą zamieszkać, więc wymyśla preteksty.

Może więc zaproponuj, że w tej sytuacji chcesz zamieszkac u niego, skoro duży dom, to dla was może wygospodarować osobny kąt, wiem, że to nie jest dobre rozwiązanie, ale sama jego reakcja dużo powie.

Ponawiam - on sam remontuje ten dom/dach?

maku2 napisał/a:

Ponawiam - on sam remontuje ten dom/dach?

Prawdopodobnie tak. Od kumpla (który się aktualnie buduje) wiem jak skoczyły materiały budowlane i usługi (chociaż teraz niektóre wracają powoli do normy, bo ludzie przez brak kasy wstrzymują inwestycje), ten rok jest po prostu fatalny na podejmowanie wiążących decyzji łączących się z długotrwałymi kosztami.
Facet autorki może po prostu wiedzieć o jej nastawieniu do pewnych spraw (autorka ledwo nieco nam nakreśliła obraz sytuacji) i zdawać sobie sprawę że jak z chwilą kiedy ona zaciąży, to on już nie wróci do tego remontu. Natomiast na miejscu autorki bym jednak rozważył niepalenia mostów w tej kwestii, bo jak dziecko będzie małe, to matka partnera i siostra jeszcze będą jej potrzebne do pomocy w opiece nad dzieckiem i na peeeewno z entuzjazmem do tego podejdą jak ona uwali ten remont (to tak czysto pragmatycznie patrząc).

MagdaLena1111 napisał/a:

haniebnie napisał/a:

Mianowicie, jestem ze swoim chlopakiem od 2 lat. On ma 28 lat, ja 29 lat. Oboje mamy dobre prace, spokojne, ulozone zycie. Jest to najzdrowszy zwiazek w jakim bylam. Chyba nic dziwnego, ze zaczynam myslec o wspolnym ukladaniu przyszlosci...
Jednak nie mieszkamy razem, on mieszka w domu, z matka (po rozwodzie) i siostra. Ja wynajmuje pokoj. Byly juz między nami rozmowy o tym czy chcemy razem zamieszkac, miec dzieci itd. Z obu strony odpowiedzi byly twierdzace. On jednak chce miec spokojna glowe ze jego mamie i siostrze "nie bedzie na glowe kapalo" i jakiekolwiek decyzje chce zostawic na czas "po remoncie domu". Bo nie bedzie przyjezdzal co weekend do domu zeby cos naprawiac. Nie chce tez niczego wynajmowac, jak ma sie wyprowadzac to woli kupic mieszkanie.

Coż, wygląda na to, że oboje macie podobne plany na życie z tym, że Ty po 2 latach związku widzisz siebie i swojego faceta razem, ale on niekoniecznie jest przekonany co do trwałego wiązania się z Tobą.
W ogóle to poszło w złą stronę, bo on stosuje wymówki, których Ty nawet nie próbujesz rozłożyć na części pierwsze (pominęłaś pytanie maka o to kto będzie naprawiał dach a to powinno być Twoje pytanie skierowane do Twojego faceta). Nie wiem, czy się boisz, że jak skonfrontujesz go z prostymi pytaniami i faktami, które obnażą jego wymijające odpowiedzi, to ten związek się posypie? Wolisz za to stosować manipulacje i kupczyć seksem, żeby wymóc na nim jakieś działanie. Prowadzicie dziwne gierki, jak na ludzi, którzy mieliby spędzić z soba życie i łączyć swoje światy. Fatalna komunikacja. Sorry, ale nie wróżę Waszej relacji w takich okolicznościach pomyślnej przyszłości.

Już się nie boję że coś się posypie, bo jeśli się posypie to znaczy że to był kolos na glinianych nogach. Gierek też mam dosyć, bo zdaje sobie sprawę że to nie powinno tak wyglądać w zdrowym związku.
Dlatego albo to przetrwa tą konfrontacje, polepszy komunikację i postawi nas jako priorytet albo się rozpadnie i pokaże że to było marnowanie czasu nas obojga.

I nie mam zamiaru kupczyc seksem, nigdy tego nie robiłam i nie będę, uważam to za bardzo słabe posunięcie.  To było jego spostrzeżenie na moją odpowiedź o brak seksu, czego powodem jest mój brak komfortu kiedy ten seks ma być kiedy za ścianą jest matka i siostra i pies dobijajacy się do drzwi. Myślę że dla mało kogo byłyby to komfortowe warunki ... On to odebrał chyba jako atak i skomentował że chyba chce coś na nim wymusić.  Czego ja w zamiarze nie miałam. Także co jak co, ale tak niskich lotów posunięcia to nie ja, żadne manipulacje tym bardziej.

On nie chce z autorką wiązać przyszłości, wystarczy mu taki związek na pół gwizka, nie dziwię sie, że jej się seksu nie chce, komu by się chciało w takiej sytuacji?

rossanka napisał/a:

On nie chce z autorką wiązać przyszłości, wystarczy mu taki związek na pół gwizka, nie dziwię sie, że jej się seksu nie chce, komu by się chciało w takiej sytuacji?

Gdyby nie chciał, to by tylko wymagał seksu.

Autorka chce razem zamieszkać, mieć dzieci, mieszkanie itp.
Jest się czego obawiać, bo to zobowiązane z długoletnimi konsekwencjami.
Na to jeszcze na nie gotowy. Ale powinien się jasno określić, bo ty dobijasz do 30-tki i czas zaczyna uciekać.

Autorko nie licz że znajdziesz nowego odpowiedniego partnera w ciągu roku, lub dwóch lat.
Zanim więc podejmiesz ostateczne kroki spróbuj ostrożnie wybadać przyczyny i obawy jego zachowania.

Farmer napisał/a:

rossanka napisał/a:

On nie chce z autorką wiązać przyszłości, wystarczy mu taki związek na pół gwizka, nie dziwię sie, że jej się seksu nie chce, komu by się chciało w takiej sytuacji?

Gdyby nie chciał, to by tylko wymagał seksu.

Autorka chce razem zamieszkać, mieć dzieci, mieszkanie itp.
Jest się czego obawiać, bo to zobowiązane z długoletnimi konsekwencjami.
Na to jeszcze na nie gotowy. Ale powinien się jasno określić, bo ty dobijasz do 30-tki i czas zaczyna uciekać.

Autorko nie licz że znajdziesz nowego odpowiedniego partnera w ciągu roku, lub dwóch lat.
Zanim więc podejmiesz ostateczne kroki spróbuj ostrożnie wybadać przyczyny i obawy jego zachowania.

Myśłe, ze się mylisz w tymrozumowaniu.

Na logike: facet jest z kobietą 2 lata a woli mieszkać z mamą niż ze swoją partnerką? Przypominam, z e to 2 lata, więc się już poznali conieco, to nie jest związek tygodniowy. Przez 2 lata nie zechciał zrobić kolejnego kroku - raczej już nie zechce, bo opo co.

Piszesz, ze on jest jeszcze nie gotowy - moze jest nie gotowy, ale z NIĄ, a z inną jak pisałam zamieszkałby w trymiga i w podskokach , mając matkę niedołężną staruszke - pomagałby jej nadal mieszkając z partnerką. Już wiele takich akcji widziałam.

Czy kogos znajdzie - nie wiem, może za  5 lat będzie już miała męża i 3 dzieci, a mozę i będzie sama. Tylko nawet jak by miała być sama lepiej jej bedzie niż życie w takim zawieszeniu, bo słychać, czytając, że autorka nie za bardzo jest szczęśliwa w tej sytuacji, co jest zrozumiałe, jej niemal 30 letni "chłopak" chce mieszkać z mamą a nie z nią.

Tu nie ma co wybadywać, facet nie chce razem mieszkac i się wiązać bliżej i nic z tym nie zrobisz, przecież go nie zmusisz.

Na logike: facet jest z kobietą 2 lata a woli mieszkać z mamą niż ze swoją partnerką? Przypominam, z e to 2 lata, więc się już poznali conieco, to nie jest związek tygodniowy. Przez 2 lata nie zechciał zrobić kolejnego kroku - raczej już nie zechce, bo opo co.

haniebnie napisał/a:

Farmer napisał/a:

Gdyby nie chciał, to by tylko wymagał seksu.

Autorka chce razem zamieszkać, mieć dzieci, mieszkanie itp.
Jest się czego obawiać, bo to zobowiązane z długoletnimi konsekwencjami.
Na to jeszcze na nie gotowy. Ale powinien się jasno określić, bo ty dobijasz do 30-tki i czas zaczyna uciekać.

Autorko nie licz że znajdziesz nowego odpowiedniego partnera w ciągu roku, lub dwóch lat.
Zanim więc podejmiesz ostateczne kroki spróbuj ostrożnie wybadać przyczyny i obawy jego zachowania.

On chce zadowolić wszystkich, mnie, matkę, ojca (bo też w tym bierze udział, tylko ma zupełnie inna postawę do matki), znajomych.
Ale tak się nie da, a mimo to on próbuje.
My na prawdę o tym rozmawialiśmy i wydaje mi się że to była szczera rozmowa. Też chcę tego co ja. Tylko nie potrafi podjąć kroków. 
Chcę zapewnić byt matce, żeby jej się dom nie rozpadał, żeby dała radę go utrzymać. Swoją drogą że ona stanowczo nie chce sprzedać domu i kupić mieszkania ... Oporny materiał.

Liczę na to że kiedy jasno zakomunikuje czego oczekuje i będę konsekwentna, to on zweryfikuje swoje priorytety. Jeśli rzeczywiście chce rodziny, wlasnej, ze mną, to czas działać.
Ja nie oczekuje że to będzie z dnia na dzień, ale muszę wiedzieć, że będzie

No, w wytłuszczonym zdaniu to już zapachniało Twoją chęcią ustawiania wszystkich pod siebie, a to już otwarta droga do konfliktu i konfrontacji... zamierzasz w ogóle iść na jakieś kompromisy? Bo ja widzę jeden całkiem rozsądny: Ty wykonujesz gest w jego stronę i na rok zgadzasz się zamieszkać tam; on w tym czasie zrobi ten dach, a po tym roku idziecie na swoje. Pokaż że jesteś w stanie zrobić coś dla niego, to prawdopodobne że i on chętniej zrobi coś dla Ciebie.

Z tym, że dachu nie robi się rok... wcześniej  pościąga materiały...robota na tydzień.
On tego nie będzie robił. Do tego jest tam jeszcze ojciec.
Może pomóc wybrać materiały, ale do tego nie trzeba tam mieszkać.

On też nie idzie na żaden kompromis, tylko zwodzi i liczy na cud...A autorka już rok czeka na zamieszkanie razem.

Ciekawe jaki efekt przyniesie rozmowa...

Nie słuchaj. Jeżeli pójdziesz na takie coś nigdy się nie doczekasz wyprowadzki od mamusi chyba że przy rozstaniu. Przecież u mamusi tak dobrze to po co coś zmieniać...

wieka napisał/a:

Z tym, że dachu nie robi się rok... wcześniej  pościąga materiały...robota na tydzień.
On tego nie będzie robił. Do tego jest tam jeszcze ojciec.
Może pomóc wybrać materiały, ale do tego nie trzeba tam mieszkać.

On też nie idzie na żaden kompromis, tylko zwodzi i liczy na cud...A autorka już rok czeka na zamieszkanie razem.

Ciekawe jaki efekt przyniesie rozmowa...

Może efekt w postaci ustalenia mapy drogowej?

M!ri napisał/a:

Nie słuchaj. Jeżeli pójdziesz na takie coś nigdy się nie doczekasz wyprowadzki od mamusi chyba że przy rozstaniu. Przecież u mamusi tak dobrze to po co coś zmieniać...

Dlaczego? Na razie pojawiają się znaki świadczące o tym że autorka ma raczej tendencje do ustawienia wszystkiego pod siebie, natomiast niewielkie (bądź żadne) do ustępstw. Jakiś gest w stronę faceta (taki jak wyżej) może pokazać że jej zależy, a jednocześnie da jej podstawy do zrobienia "transakcji wymiennej" (czyli ona się na razie godzi na to, ale od razu zaznacza że jednocześnie chce żeby on zgodził się na to). To będzie taka lekcja dla obojga  z dewizą "ja szanuję twoje potrzeby, ale i ty szanuj moje".

Nowe_otwarcie napisał/a:

wieka napisał/a:

Z tym, że dachu nie robi się rok... wcześniej  pościąga materiały...robota na tydzień.
On tego nie będzie robił. Do tego jest tam jeszcze ojciec.
Może pomóc wybrać materiały, ale do tego nie trzeba tam mieszkać.

On też nie idzie na żaden kompromis, tylko zwodzi i liczy na cud...A autorka już rok czeka na zamieszkanie razem.

Ciekawe jaki efekt przyniesie rozmowa...

Może efekt w postaci ustalenia mapy drogowej?

M!ri napisał/a:

Nie słuchaj. Jeżeli pójdziesz na takie coś nigdy się nie doczekasz wyprowadzki od mamusi chyba że przy rozstaniu. Przecież u mamusi tak dobrze to po co coś zmieniać...

Dlaczego? Na razie pojawiają się znaki świadczące o tym że autorka ma raczej tendencje do ustawienia wszystkiego pod siebie, natomiast niewielkie (bądź żadne) do ustępstw. Jakiś gest w stronę faceta (taki jak wyżej) może pokazać że jej zależy, a jednocześnie da jej podstawy do zrobienia "transakcji wymiennej" (czyli ona się na razie godzi na to, ale od razu zaznacza że jednocześnie chce żeby on zgodził się na to). To będzie taka lekcja dla obojga  z dewizą "ja szanuję twoje potrzeby, ale i ty szanuj moje".

Hmmm, tylko jak on tak będzie postępował, że ważniejsza mama i budowa dachu w domu, to kazda kobieta od niego ucieknie i na stałe sobie nie znajdzie.
Chyba  ze spotka taką, której odpowiada mieszkanie osobno i związek na odległość.

Ross, a nie pomyślałaś że facet zna autorkę lepiej niż my i pewne istotne przesłanki (którymi ona mogła się z nami nie podzielić) każą mu sądzić że jeśli nie zrobi tego dachu przed wyprowadzką, to nie zrobi go już nigdy?

M!ri napisał/a:

Nowe_otwarcie napisał/a:

Ross, a nie pomyślałaś że facet zna autorkę lepiej niż my i pewne istotne przesłanki (którymi ona mogła się z nami nie podzielić) każą mu sądzić że jeśli nie zrobi tego dachu przed wyprowadzką, to nie zrobi go już nigdy?

A co, zabroni mu? Zakaże wychodzić z domu? Przykuje do kaloryfera?

Jak już urodzi im się dziecko, to jej funkcja "decyzyjna" się zwiększy, nie miejmy co do tego złudzeń.
Po prostu (zwłaszcza w tym stadium życia, do wejścia w które autorka już przebiera nogami) nie ma takiej kasy i takiego procentu czasu wolnego u partnera, którego kobieta nie byłaby w stanie zagospodarować według własnych planów.
Jeśli więc będzie chciała, to zawsze znajdzie jakąś "podkładkę" na to że powinien się zająć akurat w dany dzień/tydzień/miesiąc "sprawami domowymi" a nie pomocą w kwestii wspomnianego dachu. Oczywiście nie u każdej kobiety tak jest, częściej tak bywa gdy kobieta ma słabe stosunki z teściową (a tu, czytając między wierszami, te stosunki chyba do najlepszych nie należą), ale jak pisałem wyżej: jej partner zna ją na pewno lepiej niż my i może wiedzieć o czymś co zmienia obraz sytuacji.

No i pamietaj o jednym: to że facet zarabia dobrze, to nie znaczy że robota jest dla niego relaksem. Teraz ma do tej roboty komfortowe warunki, a jak się urodzi dziecko to będzie gorzej z wysypianiem się, koncentracją i czasem na regenerację i oddech psychiczny, a TO TEŻ wpływa na efektywność w pracy. To nie tylko kwestia kasy, a jak on będzie niedospany i dorżnięty, to autorka (sądząc po nastawieniu do jego rodziców) z dziką radością zastosuje cios poniżej pasa i powie mu że powinien odpocząć i się przespać zamiast do nich jechać itd.

Tylko po co wałkować temat remontu, jak tu nie o to chodzi...
Związek nie nie idzie w dobrym kierunku, a dach nie ma z tym nic wspólnego.

rossanka napisał/a:

Nowe_otwarcie napisał/a:

Może efekt w postaci ustalenia mapy drogowej?

Dlaczego? Na razie pojawiają się znaki świadczące o tym że autorka ma raczej tendencje do ustawienia wszystkiego pod siebie, natomiast niewielkie (bądź żadne) do ustępstw. Jakiś gest w stronę faceta (taki jak wyżej) może pokazać że jej zależy, a jednocześnie da jej podstawy do zrobienia "transakcji wymiennej" (czyli ona się na razie godzi na to, ale od razu zaznacza że jednocześnie chce żeby on zgodził się na to). To będzie taka lekcja dla obojga  z dewizą "ja szanuję twoje potrzeby, ale i ty szanuj moje".

Hmmm, tylko jak on tak będzie postępował, że ważniejsza mama i budowa dachu w domu, to kazda kobieta od niego ucieknie i na stałe sobie nie znajdzie.
Chyba  ze spotka taką, której odpowiada mieszkanie osobno i związek na odległość.

Ross, a nie pomyślałaś że facet zna autorkę lepiej niż my i pewne istotne przesłanki (którymi ona mogła się z nami nie podzielić) każą mu sądzić że jeśli nie zrobi tego dachu przed wyprowadzką, to nie zrobi go już nigdy?

Lady Loka napisał/a:

NO, a możesz mi powiedzieć, po co niby facet w czasie wicia gniazda? poważnie pytam. Skręcenie łóżeczka nie zajmuje kilku miesięcy, ewentualnie, jak w moim przypadku, kopanie męża do paczkomatu po rzeczy. Ale tak to nie widzę zbytnio pola do zaangażowania. Ciuszki o wiele lepiej wybiera się z koleżanką.

A co do mdłości, to też w większości przypadków kobieta spokojnie radzi sobie sama, no chyba, ze Twoja ex wymagała, żebyś obserwował, jak rzyga.  Mnie nawet lepiej było jak mąż był poza domem, bo sobie jedzenia nie szykował, więc nie musiałam być narażona na dodatkowe zapachy.

Ja przy ciąży głównie leżącej dałabym sobie radę dama gdybyśmy nie mieli kotów, ktore trzeba karmić. Wystarczyłoby mi, żeby mąż posprzątał i zakupy zrobił raz na tydzien.

Nie, no ideał... bezobsługowa, bezwymaganiowa... tylko smoka w tej bajce zabrakło

Chyba że przy Twoim tekście miała być gwiazdka, a za nią miało się ukrywać nowiutkie mieszkanie w stanie "pod klucz" wylizane do czysta przed zmyciem się faceta i zaopatrzone na dłuższy okres (kilka tygodni do kilku miesięcy) we wszystko co się da jeśli chodzi o kulinaria, środki czystości itd... czyli w skrócie sytuacja, w której rzeczywiście tylko zmontować łóżeczko, dekoracje i czekać

Nowe_otwarcie napisał/a:

Lady Loka napisał/a:

NO, a możesz mi powiedzieć, po co niby facet w czasie wicia gniazda? poważnie pytam. Skręcenie łóżeczka nie zajmuje kilku miesięcy, ewentualnie, jak w moim przypadku, kopanie męża do paczkomatu po rzeczy. Ale tak to nie widzę zbytnio pola do zaangażowania. Ciuszki o wiele lepiej wybiera się z koleżanką.

A co do mdłości, to też w większości przypadków kobieta spokojnie radzi sobie sama, no chyba, ze Twoja ex wymagała, żebyś obserwował, jak rzyga.  Mnie nawet lepiej było jak mąż był poza domem, bo sobie jedzenia nie szykował, więc nie musiałam być narażona na dodatkowe zapachy.

Ja przy ciąży głównie leżącej dałabym sobie radę dama gdybyśmy nie mieli kotów, ktore trzeba karmić. Wystarczyłoby mi, żeby mąż posprzątał i zakupy zrobił raz na tydzien.

Nie, no ideał... bezobsługowa, bezwymaganiowa... tylko smoka w tej bajce zabrakło

Chyba że przy Twoim tekście miała być gwiazdka, a za nią miało się ukrywać nowiutkie mieszkanie w stanie "pod klucz" wylizane do czysta przed zmyciem się faceta i zaopatrzone na dłuższy okres (kilka tygodni do kilku miesięcy) we wszystko co się da jeśli chodzi o kulinaria, środki czystości itd... czyli w skrócie sytuacja, w której rzeczywiście tylko zmontować łóżeczko, dekoracje i czekać

No ja tam nie wiem gdzie gwiazdka, ale Ty na pewno wiesz lepiej, jak moja ciąża wyglądała i co wtedy robil mój mąz

Nowe_otwarcie napisał/a:

Lady Loka napisał/a:

No ja tam nie wiem gdzie gwiazdka, ale Ty na pewno wiesz lepiej, jak moja ciąża wyglądała i co wtedy robil mój mąz

Loka, wiem że się zdarzają nawet kobiety, które nie mają mdłości w ciąży; niemniej jednak nie stanowią one większości. No i to co przedstawiłaś to to faktycznie obraz wyjątkowo wręcz niewymagającej i samoobsługowej kobiety; tylko pogratulować mężowi szczęścia w wyborze

Mialam mdłości. Tylko nie wiem, po co mi facet, kiedy trzymam głowę w kiblu. Ok, przyniosł wodę, ale to mogłam sama. Po co jeszcze? Miałam spinkę do włosów obok toalety, więc nie musiał mnie trzymać. Czasem mi pomógł zrobić śniadanie czy przyniósł herbatę, ale to bardziej jak już miałam ciązę lezaca.

Wiec nie wiem, czemu w trakcie ciązy nie robić remontu. My zrobiliśmy

Pojawił się ostatnio kolejny raport alarmujący że Polska się wyludnia. Nie może być inaczej jeżeli zamiast mężczyzn mamy tyle pizdeczek wpadających w przerażenie na widok nawet najmniejszych form odpowiedzialności.

Oesu, NO, co Ty pleciesz...

Ewentualna ciąża autorki uwaleniem remontu? No pewnie, bo dwoje dorosłych ludzi powinno w kwestii zakładania rodziny brać pod uwagę stan dachu w domu matki potencjalnego ojca.
Do tego dwie rzeczy: matka faceta ma dzieci w wieku 19 i 28 (?) lat. To sama ile może mieć? Pewnie w okolicach 50-tki, może parę lat więcej. To jeszcze młoda kobieta! Nie potrzebuje synusia do niczego; jest w stanie sama ogarnąć życie, remont również.
I druga: to, że autorka się zastanawia, dlaczego matka nie zamieni domu na mieszkanie, jest raczej normalne, żadne tam ustawianie życia (no chyba że poszła do tej matki i wydała nakaz). Skoro matka nie radzi (albo twierdzi, że nie radzi) sobie sama z domem, to po co jej dom? Chyba tutaj był kiedyś podobny wątek. Teściowa (chyba) miała działkę na drugim końcu miasta, nie miała prawka ani siły do zajmowania się tą działką, zatem goniła syna i synową (albo córkę i zięcia?) do roboty na działce i zabawy w taksówkarza. Nic dziwnego, że jak konsekwencje cudzych decyzji dotykają innych, to ci inni mogą podsuwać stosunkowo łatwe rozwiązanie danej sprawy. A jak ktoś nie chce skorzystać - jego prawo, ale wtedy widać, że dana rzecz to raczej z kategorii "fanaberie", a nie "niezbędna do przeżycia pomoc".

Tutaj natomiast i tak wszystko rozbija się o syna. Matka najpewniej zapewniła mu pranie mózgu (co to za gadanie, że autorka go zabiera albo że on się nigdy nie wyprowadzi?), ale to nadal on podejmuje decyzje. Jeśli więc decyduje się na remont dachu, którego od roku nie zrobił, odkłada zamieszkanie z autorką i nie jest w stanie się zadeklarować, to pretensje do niego, a nie do matki.

I jasne, można rozmawiać. Tylko że po tych opisach to ja bym się mocno zastanowiła, czy w ogóle warto na tego faceta czekać. Bo na razie to matka stanowi priorytet (i to bez powodu - dorosłe kobiety są w stanie ogarnąć remont), na razie jest dach, a co potem? Nawet jeśli wreszcie razem zamieszkają, to na co jeszcze autorka będzie musiała czekać, bo matka coś tam?