Ogólny konsensus w badaniach osobowości wydaje się być taki, że neurotyczność jest negatywnie związana z ważnymi wynikami życiowymi, takimi jak szczęście, związki, satysfakcja z kariery itp. Ale musi istnieć powód, dla którego ta cecha utrzymuje się tak długo. Jakie mogą być korzyści?
Ogólny konsensus w badaniach osobowości wydaje się być taki, że neurotyczność jest negatywnie związana z ważnymi wynikami życiowymi, takimi jak szczęście, związki, satysfakcja z kariery itp. Ale musi istnieć powód, dla którego ta cecha utrzymuje się tak długo. Jakie mogą być korzyści?
Można trochę przeformułować Twoje podejście? Być może żadne korzyści nie stoją za tym, że cecha ta utrzymuje się w populacji. Jakbyśmy sięgnęli to teorii, które mówią o tym, że powielamy wzorce, którymi nasiąknęliśmy za młodu, to np. mając neurotyczną matkę, sami rodzimy się lub stajemy neurotyczni lub parujemy się z kimś, kto także jest neurotyczny, przenosząc wzorce do następnego pokolenia. W ten sposób cecha ta wciąż funkcjonuje.