Jak to wszystko ogarnąć ? - Netkobiety.pl

Witam

Chodzi o to, że mam 20 lat i jestem już na pierwszym roku studiów. Niestety przez wpadkę zostałem jednocześnie zbyt wcześnie ojcem, moja córka ma roczek i generalnie jestem osobą mocno przemęczoną. Muszę ogarnąć pracę, muszę ogarnąć studia, muszę ogarnąć dziecko. Moja dziewczyna natomiast chodzi do III klasy liceum, ale ona ma o tyle łatwiej że nie musi jeszcze pracować. Jest tylko jedna rzecz pozytywna w tym wszystkim, czyli to, że matką mojego dziecka jest moja przyszywana siostra (moja mama i jej ojciec się ze sobą związali i wszyscy zamieszkaliśmy razem) czyli teoretycznie wszyscy jesteśmy w jednym miejscu. Moja mama niestety mówi mi jasno, że oczywiście pomóc mi może, ale to nie znaczy że będzie utrzymywać moje dziecko, mówi że to moja córka więc moim obowiązkiem jest jej utrzymanie, cały czas gada te swoje mądrości że było się lepiej zabezpieczać. Co zatem powinienem zrobić kiedy już nie mam na to wszystko siły ?

loka...przecież to trolling.
Nie doczytałaś o przyszywanej siostrze?

kajtek01 napisał/a:

Witam

Chodzi o to, że mam 20 lat i jestem już na pierwszym roku studiów. Niestety przez wpadkę zostałem jednocześnie zbyt wcześnie ojcem, moja córka ma roczek i generalnie jestem osobą mocno przemęczoną. Muszę ogarnąć pracę, muszę ogarnąć studia, muszę ogarnąć dziecko. Moja dziewczyna natomiast chodzi do III klasy liceum, ale ona ma o tyle łatwiej że nie musi jeszcze pracować. Jest tylko jedna rzecz pozytywna w tym wszystkim, czyli to, że matką mojego dziecka jest moja przyszywana siostra (moja mama i jej ojciec się ze sobą związali i wszyscy zamieszkaliśmy razem) czyli teoretycznie wszyscy jesteśmy w jednym miejscu. Moja mama niestety mówi mi jasno, że oczywiście pomóc mi może, ale to nie znaczy że będzie utrzymywać moje dziecko, mówi że to moja córka więc moim obowiązkiem jest jej utrzymanie, cały czas gada te swoje mądrości że było się lepiej zabezpieczać. Co zatem powinienem zrobić kiedy już nie mam na to wszystko siły ?

Wziąć odpowiedzialność za to, co zrobiliście.
Twoja mama ma rację, obowiązek utrzymania dziecka leży na Tobie i Twojej partnerce, a nie na Waszych rodzicach.

Lady Loka napisał/a:

kajtek01 napisał/a:

Witam

Chodzi o to, że mam 20 lat i jestem już na pierwszym roku studiów. Niestety przez wpadkę zostałem jednocześnie zbyt wcześnie ojcem, moja córka ma roczek i generalnie jestem osobą mocno przemęczoną. Muszę ogarnąć pracę, muszę ogarnąć studia, muszę ogarnąć dziecko. Moja dziewczyna natomiast chodzi do III klasy liceum, ale ona ma o tyle łatwiej że nie musi jeszcze pracować. Jest tylko jedna rzecz pozytywna w tym wszystkim, czyli to, że matką mojego dziecka jest moja przyszywana siostra (moja mama i jej ojciec się ze sobą związali i wszyscy zamieszkaliśmy razem) czyli teoretycznie wszyscy jesteśmy w jednym miejscu. Moja mama niestety mówi mi jasno, że oczywiście pomóc mi może, ale to nie znaczy że będzie utrzymywać moje dziecko, mówi że to moja córka więc moim obowiązkiem jest jej utrzymanie, cały czas gada te swoje mądrości że było się lepiej zabezpieczać. Co zatem powinienem zrobić kiedy już nie mam na to wszystko siły ?

Wziąć odpowiedzialność za to, co zrobiliście.
Twoja mama ma rację, obowiązek utrzymania dziecka leży na Tobie i Twojej partnerce, a nie na Waszych rodzicach.

Ja nie mówię o tym żeby nasze dziecko było utrzymywane przez naszych rodziców, a o tym, że mam 20 lat i tak muszę zajmować się dzieckiem, muszę dziecko utrzymywać a jednocześnie studiuje i pracuje.

Kazirodztwo raczej dotyczy spokrewnienia genetycznego... W tym przypadku to raczej tylko kwestia moralnościj

Szeptuch napisał/a:

loka...przecież to trolling.
Nie doczytałaś o przyszywanej siostrze?

Ja mam taką rozkminę, czy to już nie zachodzi na kazirodztwo? Takie spowinowacenie wynikające z relacji między rodzicami? Ślubu w takiej sytuacji chyba i tak się nie dostanie.

W mojej rodzinie 3 lata temu była ciąża dwójki 17 latkow.
Są razem, mieszkają w domu dziewczyny, on zrezygnował z nauki świadomie i poszedł do pracy,  dziewczyna się uczy, dziadkowie pomagają ale utrzymuje rodzinę on.
Pracował za granicą przez rok też.
Są zadowoleni w sumie, dziecko ma już 3 latka

kajtek01 napisał/a:

Lady Loka napisał/a:

Wziąć odpowiedzialność za to, co zrobiliście.
Twoja mama ma rację, obowiązek utrzymania dziecka leży na Tobie i Twojej partnerce, a nie na Waszych rodzicach.

Ja nie mówię o tym żeby nasze dziecko było utrzymywane przez naszych rodziców, a o tym, że mam 20 lat i tak muszę zajmować się dzieckiem, muszę dziecko utrzymywać a jednocześnie studiuje i pracuje.

Nie musiałeś sobie zrobić dziecka. Było pomyśleć wcześniej. Teraz tylko ponosisz konsekwencje i nikt Cię od nich nie uwolni, bo Tobie jest ciężko.

Istotka6 napisał/a:

Kazirodztwo raczej dotyczy spokrewnienia genetycznego... W tym przypadku to raczej tylko kwestia moralnościj

Nie ma żadnej kwestii, bo są dla siebie obcy, czyli nie mają żadnych więzów krwi.

kajtek01 napisał/a:

moja córka więc moim obowiązkiem jest jej utrzymanie, cały czas gada te swoje mądrości że było się lepiej zabezpieczać.

Całkiem mądrze gada.

kajtek01 napisał/a:

Co zatem powinienem zrobić kiedy już nie mam na to wszystko siły ?

Ale jakiej odpowiedzi oczekujesz?

wieka napisał/a:

Są sobie obcy, więc nie w tym problem.

Dacie radę, mam taki przypadek w rodzinie, z tym, że nie było tam tak wczesnej ciąży, ale też tak się poznali i związali na całe życie.

Mama zawsze trochę pomoże, badź miły, pomocny, w ostateczności przerwij studia, skończysz później, czasem trzeba zmienić priorytety.

Tylko, że jak przerwę studia to niestety w moim przypadku zostanie nie wiem w najlepszym wypadku praca na magazynie.

kajtek01 napisał/a:

wieka napisał/a:

Są sobie obcy, więc nie w tym problem.

Dacie radę, mam taki przypadek w rodzinie, z tym, że nie było tam tak wczesnej ciąży, ale też tak się poznali i związali na całe życie.

Mama zawsze trochę pomoże, badź miły, pomocny, w ostateczności przerwij studia, skończysz później, czasem trzeba zmienić priorytety.

Tylko, że jak przerwę studia to niestety w moim przypadku zostanie nie wiem w najlepszym wypadku praca na magazynie.

A co w tym złego, praca fizyczna Cię zahartuje, przeżyjesz, jak skończysz studia, to wiadomo, że pracę zmienisz.

kajtek01 napisał/a:

Lady Loka napisał/a:

Nie musiałeś sobie zrobić dziecka. Było pomyśleć wcześniej. Teraz tylko ponosisz konsekwencje i nikt Cię od nich nie uwolni, bo Tobie jest ciężko.

Myślisz, że ja podstępnie planowałem dziecko w tym wieku ? Przecież to oczywiste, że to była zwyczajna wpadka i tyle. Dochodziliśmy do wniosku, że dziecko jest teraz w najgorszym możliwym momencie, były plany żeby zostawić małą w szpitalu i tak naprawdę przez całą ciążę byliśmy zgodni, no ale ostatecznie po porodzie moja dziewczyna zadecydowała, że dziecko zostaje, nawet moja mama ją do tego namawiała żeby dziecko zatrzymać.

No dobra, ale co z tego? Mam Cię po głowie pogłaskać?
Seks może skończyć się ciążą. U Was się skończył. Czas, który poświęcasz na narzekanie poświęć na odpoczynek i od razu będzie go więcej.
Bo nie wiem, co w tym momencie chcesz zrobić. Zawsze możesz studia skończyć eksternistycznie albo z opóźnieniem.

No niestety pomimo, że wyraźnie do tego nie dojrzałeś, to jesteś odpowiedzialny też finansowo za Twoje dziecko i ja akurat bardzo popieram to, co Ci powiedziała mama. Dziecko jest Twoją odpowiedzialnością finansową, nie jej. Twoja dziewczyna skończy szkołę, to pewnie też pójdzie do pracy i będzie Wam lżej, ale do tego czasu musisz spiąć tyłek i po prostu robić, a nie oczekiwać, że mama da.

I nie, wiele rzeczy można robić bez studiów, nie tylko pracować na magazynie.

wieka napisał/a:

kajtek01 napisał/a:

Tylko, że jak przerwę studia to niestety w moim przypadku zostanie nie wiem w najlepszym wypadku praca na magazynie.

A co w tym złego, praca fizyczna Cię zahartuje, przeżyjesz, jak skończysz studia, to wiadomo, że pracę zmienisz.

Nie ma nic złego w pracy fizycznej, ale ja nie dam rady wszystkiego robić. Studiów już raczej nie skończę.

Lady Loka napisał/a:

kajtek01 napisał/a:

Myślisz, że ja podstępnie planowałem dziecko w tym wieku ? Przecież to oczywiste, że to była zwyczajna wpadka i tyle. Dochodziliśmy do wniosku, że dziecko jest teraz w najgorszym możliwym momencie, były plany żeby zostawić małą w szpitalu i tak naprawdę przez całą ciążę byliśmy zgodni, no ale ostatecznie po porodzie moja dziewczyna zadecydowała, że dziecko zostaje, nawet moja mama ją do tego namawiała żeby dziecko zatrzymać.

No dobra, ale co z tego? Mam Cię po głowie pogłaskać?
Seks może skończyć się ciążą. U Was się skończył. Czas, który poświęcasz na narzekanie poświęć na odpoczynek i od razu będzie go więcej.
Bo nie wiem, co w tym momencie chcesz zrobić. Zawsze możesz studia skończyć eksternistycznie albo z opóźnieniem.

No niestety pomimo, że wyraźnie do tego nie dojrzałeś, to jesteś odpowiedzialny też finansowo za Twoje dziecko i ja akurat bardzo popieram to, co Ci powiedziała mama. Dziecko jest Twoją odpowiedzialnością finansową, nie jej. Twoja dziewczyna skończy szkołę, to pewnie też pójdzie do pracy i będzie Wam lżej, ale do tego czasu musisz spiąć tyłek i po prostu robić, a nie oczekiwać, że mama da.

I nie, wiele rzeczy można robić bez studiów, nie tylko pracować na magazynie.

Studiów już raczej nie mam szans skończyć zostaje tak naprawdę praca fizyczna, niestety nie mam możliwości bycia w dwóch miejscach na raz. Moja dziewczyna oczywiście do pracy też pójdzie, więc powinno być zdecydowanie lżej, ale lżej w tym wypadku nie oznacza lekko. Wiem, że dziecko jest głównie moją odpowiedzialnością finansową, ale to jest i tak pół biedy, bo gdyby to było tylko na zasadzie "musisz dołożyć te np 500zł na dziecko" to jakoś może i dałbym radę, problem jest wtedy kiedy po za zrobieniem zakupów dla dziecka muszę w pełni zmęczony się małą zajmować, bo rodzice umywają ręce, dziewczyna musi się uczyć no i tak naprawdę nikt inny po za mną małą się zająć nie może, a to naprawdę nie jest proste.

kajtek01 napisał/a:

Lady Loka napisał/a:

No dobra, ale co z tego? Mam Cię po głowie pogłaskać?
Seks może skończyć się ciążą. U Was się skończył. Czas, który poświęcasz na narzekanie poświęć na odpoczynek i od razu będzie go więcej.
Bo nie wiem, co w tym momencie chcesz zrobić. Zawsze możesz studia skończyć eksternistycznie albo z opóźnieniem.

No niestety pomimo, że wyraźnie do tego nie dojrzałeś, to jesteś odpowiedzialny też finansowo za Twoje dziecko i ja akurat bardzo popieram to, co Ci powiedziała mama. Dziecko jest Twoją odpowiedzialnością finansową, nie jej. Twoja dziewczyna skończy szkołę, to pewnie też pójdzie do pracy i będzie Wam lżej, ale do tego czasu musisz spiąć tyłek i po prostu robić, a nie oczekiwać, że mama da.

I nie, wiele rzeczy można robić bez studiów, nie tylko pracować na magazynie.

Studiów już raczej nie mam szans skończyć zostaje tak naprawdę praca fizyczna, niestety nie mam możliwości bycia w dwóch miejscach na raz. Moja dziewczyna oczywiście do pracy też pójdzie, więc powinno być zdecydowanie lżej, ale lżej w tym wypadku nie oznacza lekko. Wiem, że dziecko jest głównie moją odpowiedzialnością finansową, ale to jest i tak pół biedy, bo gdyby to było tylko na zasadzie "musisz dołożyć te np 500zł na dziecko" to jakoś może i dałbym radę, problem jest wtedy kiedy po za zrobieniem zakupów dla dziecka muszę w pełni zmęczony się małą zajmować, bo rodzice umywają ręce, dziewczyna musi się uczyć no i tak naprawdę nikt inny po za mną małą się zająć nie może, a to naprawdę nie jest proste.

Daj spokój, opowiadasz bzdury i użalasz się nad sobą potwornie. Studia możesz zacząć za 5 lat, nic Ci się nie stanie, skończysz później. Da się znaleźć też normalną pracę bez studiów.

A Ty myślisz, że jak ludzie koło 30tki sobie robią dziecko, to się nim dziadkowie zajmują? Oczywiście, że dzieckiem trzeba się też zająć i to też Wasza rola, a nie Waszych rodziców.

Przykro mi, ale takie jest życie. To Wasze dziecko i nie wiem z jakiej paki Ty masz w głowie to, że powinni się nim zajmować Wasi rodzice.

Mam takie dziwne wrażenie, że gdyby nie to, że macie taką rodzinną sytuację jaką macie, to płaciłbyś co najwyżej alimenty.

Jak niby mam znaleźć normalną pracę bez studiów ? Może gdybym miał jakiś zawód np mechanik samochodowy to by się coś dla mnie znalazło, a tak pozostaje tylko magazyn. Raczej już studiów nie skończę, bo nawet jak dziecko będzie większe to co mi niby to da ? I tak będę musiał pracować. Można powiedzieć, że zmarnowałem sobie wykształcenie z głupiego powodu. Czym innym jest dziecko po 30-stce gdzie ma się wykształcenie, stałą pracę, a czym innym w mojej sytuacji kiedy nie ma się nic, a osoby w moim wieku raczej nie myślą o powiększaniu rodziny. Czy dziadkowie się w takim wypadku zajmują dzieckiem ? Nawet jeżeli nie to jeżeli oboje rodziców pracuje to wysyła się dziecko do żłobka lub zatrudnia opiekunkę, ale tak to dziadkowie raczej pomagają, zwłaszcza że w mojej sytuacji moja mama sama namawiała dziewczynę do urodzenia i zatrzymania dziecka deklarując że we wszystkim pomoże zarówno finansowo jak i w opiece, teraz niestety sama naciska na to że może i pomoże, ale do zakupów dla dziecka dokładać się muszę, tak samo jak opiekować się dzieckiem. I oczywiście nie chdzoi mi o to że rodzice mają nas we wszystkim wyręczać, ale sama widzisz jaka jest sytuacja. Ciężko mi powiedzieć co by było gdyby, może gdyby nie ta sytuacja to nie zostałbym tak wcześnie rodzicem, ale oczywiście nie jestem jakimś g*wniarzem, który zostawiłby dziewczynę samą.

Czy tylko ja mam wrażenie,że dzisiejsze dzieciaki, panicznie boja się odpowiedzialności?
Nie tylko przez pryzmat takich tematów, których tutaj na forum coraz więcej, ale w realu widzę coraz więcej przykładów że dorosłe życie, dla coraz większej ilości młodych ludzi, jest nie do strawienia?
Idą na byle jakie studia, żeby sobie przydłużyć dzieciństwo.
Znam przypadek 22 letniej dziewczyny, której tata załatwia wizytę u lekarza.
Co sie dzieję, że młodzi dorośli, nie chcą brać odpowiedzialności za siebie, tylko robią wszystko, aby ten ciężar przerzucić na rodziców?
Chłopak sobie zrobił dziecko, z jeszcze młodsza dziewczynom, i oczekuje chyba, że inni sie tym dzieckiem zaopiekują, aby on mógł wieść beztroskie życie, i spać do południa.
Cały ten temat, i te posty, to roszczeniowa postawa, pełna pretensjonalnego tonu, przeplatanego żalem, za utraconą swobodą.
Wielu ludzi, którzy zaliczyli wpadkę, na kolanach by dziękowało, gdyby ich rodzice wykazywali tyle wsparcia, i podejrzewam, pomocy finansowej.
a ten jeszcze żale i pretensje ma.

kajtek01 napisał/a:

Lady Loka napisał/a:

Daj spokój, opowiadasz bzdury i użalasz się nad sobą potwornie. Studia możesz zacząć za 5 lat, nic Ci się nie stanie, skończysz później. Da się znaleźć też normalną pracę bez studiów.

A Ty myślisz, że jak ludzie koło 30tki sobie robią dziecko, to się nim dziadkowie zajmują? Oczywiście, że dzieckiem trzeba się też zająć i to też Wasza rola, a nie Waszych rodziców.

Przykro mi, ale takie jest życie. To Wasze dziecko i nie wiem z jakiej paki Ty masz w głowie to, że powinni się nim zajmować Wasi rodzice.

Mam takie dziwne wrażenie, że gdyby nie to, że macie taką rodzinną sytuację jaką macie, to płaciłbyś co najwyżej alimenty.

Jak niby mam znaleźć normalną pracę bez studiów ? Może gdybym miał jakiś zawód np mechanik samochodowy to by się coś dla mnie znalazło, a tak pozostaje tylko magazyn. Raczej już studiów nie skończę, bo nawet jak dziecko będzie większe to co mi niby to da ? I tak będę musiał pracować. Można powiedzieć, że zmarnowałem sobie wykształcenie z głupiego powodu. Czym innym jest dziecko po 30-stce gdzie ma się wykształcenie, stałą pracę, a czym innym w mojej sytuacji kiedy nie ma się nic, a osoby w moim wieku raczej nie myślą o powiększaniu rodziny. Czy dziadkowie się w takim wypadku zajmują dzieckiem ? Nawet jeżeli nie to jeżeli oboje rodziców pracuje to wysyła się dziecko do żłobka lub zatrudnia opiekunkę, ale tak to dziadkowie raczej pomagają, zwłaszcza że w mojej sytuacji moja mama sama namawiała dziewczynę do urodzenia i zatrzymania dziecka deklarując że we wszystkim pomoże zarówno finansowo jak i w opiece, teraz niestety sama naciska na to że może i pomoże, ale do zakupów dla dziecka dokładać się muszę, tak samo jak opiekować się dzieckiem. I oczywiście nie chdzoi mi o to że rodzice mają nas we wszystkim wyręczać, ale sama widzisz jaka jest sytuacja. Ciężko mi powiedzieć co by było gdyby, może gdyby nie ta sytuacja to nie zostałbym tak wcześnie rodzicem, ale oczywiście nie jestem jakimś g*wniarzem, który zostawiłby dziewczynę samą.

Ludzie po 30tce mieszkają bez rodziców, podejmują własne decyzje i nie oczekują pomocy dziadków. Życie.

Jak dziecko będzie starsze, to będzie się zajmowało sobą o wiele bardziej, a Ty będziesz mial czas na naukę i na prace. Dziewczyna będzie pracowac, może się już usamodzielnicie. Wszystko jest do zrobienia nawet jak zaczniesz od roboty na magazynie.

Miała prawo ta sytuacja Cię przerosnąć, ale nie masz wyjścia, musisz spiąć pośladki, kolokwialnie mówiąc i pójść do pracy.

Nie martw się na zapas, nie wybiegaj teraz za daleko w przyszłość, bo jej nawet nie znasz. Myśl tu i teraz...

wieka napisał/a:

Miała prawo ta sytuacja Cię przerosnąć, ale nie masz wyjścia, musisz spiąć pośladki, kolokwialnie mówiąc i pójść do pracy.

Nie martw się na zapas, nie wybiegaj teraz za daleko w przyszłość, bo jej nawet nie znasz. Myśl tu i teraz...

Pracować pracuje, szkoda tylko że praca która miałabyć dla mnie forma dorobienia się teraz będzie moją pracą do końca życia, bo studiów już nie ukończę, muszę je rzucić, są rzeczy ważne i ważniejsze.

Zanim pojawiło się dziecko,
to rodzice Was oboje utrzymywali i dopóki się uczycie, nadal mają taki obowiązek,

skoro mieszkasz z matką, a ona z ojcem,
to czy oni nie otrzymują na Was alimentów od pozostałych rodziców?

Masz prawo podjąć decyzję o kontynuowaniu nauki, aby zdobyć wykształcenie,
jedynym Twoim na ten czas obowiązkiem, jest zdobycie pieniędzy na utrzymanie własnego dziecka,
a z tym nie powinno być raczej problemu,
możesz pracować w weekendy a w Wakacje za granicę,
zarobione pieniądze przeznaczyć na dziecko..

Nie widzę związku odpowiedzialności i obowiązków
z braniem ślubu..