Jak żyć w pustym związku, relacji obdartej z intymności i namiętności - Netkobiety.pl

Napisz proszę coś więcej.
Bo na podstawie 2 zdań,trochę trudno doradzić.

Jako facet jestem w sytuacji bezwyjściowej, pomimo że efektywnie miłość od jej strony jakby obumarła, jeśli kiedykolwiek była.

Nowe_otwarcie napisał/a:

AleksB napisał/a:

Jako facet jestem w sytuacji bezwyjściowej, pomimo że efektywnie miłość od jej strony jakby obumarła, jeśli kiedykolwiek była.

Możesz odejść. Możesz spróbować namówić ją na jakąś formę terapii dla par (są "normalne" terapie i takie dla ożywienia namiętności), ale czy w ogóle próbowałeś to zrobić? Jeśli nie próbowałeś, to spróbuj; jeśli próbowałeś i zostałeś spuszczony na drzewo, to pewnie niestety jest już z Tobą tylko do momentu aż pojawi się ktoś z kim odejdzie na dobre albo już z kimś jest tylko jeszcze porządkuje swoje sprawy.

Jak wygasła milość , pod warunkiem że kiedykolwiek była to żadna terapia nie pomoże ...

Terapia jest jak ludzie mają problemy (np. nie mogę się w czymś dogadać , znaleźć kompromisu sami) ale nie służą do "nakazania" milości przez drugą stronę.

Nowe_otwarcie napisał/a:

Szeptuch napisał/a:

Napisz proszę coś więcej.
Bo na podstawie 2 zdań,trochę trudno doradzić.

W sumie w tych dwóch zdaniach zawarł całkiem sporo, aczkolwiek faktycznie pewnie to "całkiem sporo" widzą jedynie ci, co sami coś takiego przeszli.

Wiesz, mi chodziło choćby o taka sprawę czy są dzieci,jeżeli tak,to w jakim wieku.
Bo jeżeli nie ma,to też nie ma na co sie oglądać, skoro kobieta traktuje go jak mebel, to zostawić ją bez żalu.
Bo nie słyszałem o sytuacji,gdzie zimne babsko,nagle zapajało wielkim ogniem do swojego partnera,a paradoksalnie,im więcej sie faceta stara,to tym bardziej ona nim gardzi.
Natomiast gdy sa dzieci,sytuacja zawsze się komplikuje,trzeba sobie w tedy zadać pytanie,co dla tych dzieci jest lepsze,czy szczęśliwy ojciec,ale (ale jak to zwykle bywa w realiach polskich sadów rodzinnych),widzący dzieci co 2 weekend.
Czy mniej szczęśliwy,ale dbający o nie na co dzień.
Sprawa bardzo indywidualna.
Jeżeli dzieci maja po te 16 lat, to można sobie tez zadać pytanie,czy nie warto sie przemęczyć do czasu ich pójścia na studia,żeby nie robić rewolucji w ich życiu,a potem walnąć zonie na stół, papiery rozwodowe..

Ponad 20 lat razem i nie umiesz z nią normalnie porozmawiać o tym, jak ją odbierasz?

Szeptuch napisał/a:

Napisz proszę coś więcej.
Bo na podstawie 2 zdań,trochę trudno doradzić.

Np. Od jakiegoś czasu, trudno określić, może ostatni rok, odbieram że seks od jej strony jest bardziej z obowiązku, mało emocjonalny, a dodatkowo unika całowania ogólnie, nie wiem co jest grane. Ma swoje zajęcia ( dodam nie pracuje zawodowo ) i prawie wcale już nie poświęca czasu dzieciom, mało co robi w domu, a mi to wogólne czasu nie poświęca.
Oboje sporo po 40stce, dom, dzieci, najstarsze na studiach poza domem, najmłodsze 12 lat, sytuacja życiowa bardzo stabilna ogółem. Zbyt sporo jest wspólnego aby brać rozwody itp. Obawiam się aby się to nie zamieniło w białe małżeństwo. Może po prostu poszukć inną aby z nią spendzać czas itp, a żona będzie jedynie z obowiązku.

Np. Od jakiegoś czasu, trudno określić, może ostatni rok, odbieram że seks od jej strony jest bardziej z obowiązku, mało emocjonalny, a dodatkowo unika całowania ogólnie, nie wiem co jest grane. Ma swoje zajęcia ( dodam nie pracuje zawodowo ) i prawie wcale już nie poświęca czasu dzieciom, mało co robi w domu, a mi to wogólne czasu nie poświęca.
Oboje sporo po 40stce, dom, dzieci, najstarsze na studiach poza domem, najmłodsze 12 lat, sytuacja życiowa bardzo stabilna ogółem. Zbyt sporo jest wspólnego aby brać rozwody itp. Obawiam się aby się to nie zamieniło w białe małżeństwo. Może po prostu poszukć inną aby z nią spendzać czas itp, a żona będzie jedynie z obowiązku.

AleksB napisał/a:

Szeptuch napisał/a:

Napisz proszę coś więcej.
Bo na podstawie 2 zdań,trochę trudno doradzić.

Np. Od jakiegoś czasu, trudno określić, może ostatni rok, odbieram że seks od jej strony jest bardziej z obowiązku, mało emocjonalny, a dodatkowo unika całowania ogólnie, nie wiem co jest grane. Ma swoje zajęcia ( dodam nie pracuje zawodowo ) i prawie wcale już nie poświęca czasu dzieciom, mało co robi w domu, a mi to wogólne czasu nie poświęca.
Oboje sporo po 40stce, dom, dzieci, najstarsze na studiach poza domem, najmłodsze 12 lat, sytuacja życiowa bardzo stabilna ogółem. Zbyt sporo jest wspólnego aby brać rozwody itp. Obawiam się aby się to nie zamieniło w białe małżeństwo. Może po prostu poszukć inną aby z nią spendzać czas itp, a żona będzie jedynie z obowiązku.

Może ma depresję? Dlaczego nie pracuje?

AleksB napisał/a:

Np. Od jakiegoś czasu, trudno określić, może ostatni rok, odbieram że seks od jej strony jest bardziej z obowiązku, mało emocjonalny, a dodatkowo unika całowania ogólnie, nie wiem co jest grane. Ma swoje zajęcia ( dodam nie pracuje zawodowo ) i prawie wcale już nie poświęca czasu dzieciom, mało co robi w domu, a mi to wogólne czasu nie poświęca.
Oboje sporo po 40stce, dom, dzieci, najstarsze na studiach poza domem, najmłodsze 12 lat, sytuacja życiowa bardzo stabilna ogółem. Zbyt sporo jest wspólnego aby brać rozwody itp. Obawiam się aby się to nie zamieniło w białe małżeństwo. Może po prostu poszukć inną aby z nią spendzać czas itp, a żona będzie jedynie z obowiązku.

Skoro twoja żona całe dnie nic nie robi (ani dom, ani dzieci, ani prace) to może ma depresje? Spędzacie jakoś czas razem? Zabierasz ją gdzieś, dajesz prezenty, okazujesz zainteresowanie w sytuacjach kiedy nie oczekujesz, że zakończy się to seksem?

U mnie takie "objawy" były jak moja (byla) żona przestała mnie kochać. Wtedy własnie była zimna , oschła , bez emocji , uczuć . Tragedia.
Czułem to , ale ona też była "zmęczona". Dopiero po przyciśnięciu do muru wyszło.

U Ciebie albo po prostu przestała cię kochać i tkwi z powodu wygody i przyzwyczajenia albo kogoś już innego poznała.
Ale i tak oznacza że miłości już nie ma i NIGDY nie będzie (do Ciebie) .

Co zrobić ? Albo zaakceptować albo wziąć rozwód ..
Bo życie w martwym związku ???

Jesteście razem 20 lat, to nie dwumiesięczne randkowanie, kiedy kogoś nie zmusisz, żeby się określił.
Wywal dzieci z domu, posadź ją przy stole i normalnie poświęć godzinę na rozmowę o konkretach. Jak się będzie wykręcać to mówisz konkret. Jak jest zmęczona, to niech pracuje mniej itd.

Nowe_otwarcie napisał/a:

Lady Loka napisał/a:

Jesteście razem 20 lat, to nie dwumiesięczne randkowanie, kiedy kogoś nie zmusisz, żeby się określił.
Wywal dzieci z domu, posadź ją przy stole i normalnie poświęć godzinę na rozmowę o konkretach. Jak się będzie wykręcać to mówisz konkret. Jak jest zmęczona, to niech pracuje mniej itd.

Loka, ale co Ty? W bajki wierzysz? Myślisz że kobieta która już ma kochanka przyzna się? Zwłaszcza jak nie tyle nie chce puścić jednej gałęzi póki mocno nie chwyci innej ile nie ma cywilnej odwagi by ponieść konsekwencje swojego działania (czyli rozwód z jej winy, bo to ona wdała się w romans)?

Widzisz, różnica między nami jest taka, że ja nie węszę wszędzie kochanków.

Nowe_otwarcie napisał/a:

Lady Loka napisał/a:

Widzisz, różnica między nami jest taka, że ja nie węszę wszędzie kochanków.

Yassssneeee... bo kobieta zawsze "po prostu przestaje kochać", nigdy nie stoi za tym kochanek

Zobaczymy póki co nie ma przesłanek, więc jak najbardziej mogą porozmawiać i Autor może spróbować ją przycisnąć.

Jak się nie uda i ona dalej się będzie wykręcać, to tak czy inaczej kolejnym krokiem dla Autora powinno być przeliczenie własnych zysków i strat i zastanowienie się nad rozwodem.

Piszesz, że to się zaczęło rok temu - od roku trwa wojna. Jaki jest profil działalności żony, czy nie chodzi przypadkiem o pomoc uchodźcom? Bo jeśli tak, to może ma jakąś traumę od obcowania z taką falą nieszczęść. Brzmi abstrakcyjnie, ale każdy ma inną konstrukcję psychiczną. Może żona powinna się od tego odciąć na jakiś czas, ratować siebie i rodzinę.

AleksB napisał/a:

bb8 napisał/a:

Piszesz, że to się zaczęło rok temu - od roku trwa wojna. Jaki jest profil działalności żony, czy nie chodzi przypadkiem o pomoc uchodźcom? Bo jeśli tak, to może ma jakąś traumę od obcowania z taką falą nieszczęść. Brzmi abstrakcyjnie, ale każdy ma inną konstrukcję psychiczną. Może żona powinna się od tego odciąć na jakiś czas, ratować siebie i rodzinę.

Nie mieszkamy w Europie więc nic z wojną czy uchodźcami wspólnego.
Z drugiej strony zbliża się nasza 20 rocznica i zastanawiam się co wykombinować, myśle o wyjściu tylko we dwoje do fajnej restauracji na obiad, może jakiś talon do spa, na jakieś masaże i inne pielęgnacje dla niej..... kwiaty to raczej marnotractwo, bo zaraz zwiędną i kosz, ale może jakiś inny prezent. Ona się zwykle nie maluje na codzień i nie używa wielu kosmetyków i nie stroji raczej, lubi wygodne ciuchy a nie na wygląd.... ale kurcze ona już wszystko ma, więc nie wiem co tu wykombinować. Spa myśle dobry pomysł, mamy tu niedaleko takie miejsce i myśle coś z tym pomyśleć, jakieś oblepianie ciała chwastami morskimi itp, czy inne pielęgnacje. Co myślicie?
Co by chciały kobiety na 20 rocznice?

Wy się chyba dobrze nie znacie, bo nawet nie wiesz czy partnerka lubi kwiaty, czym się interesuje oprócz akcji charytatywnych. A jeśli nawet by lubiła kwiaty, to i tak marnotrawstwo, bo zwiędną i do kosza. Wychodzi praktyczna natura, U niej na odwrót chciałaby się udzielać charytatywnie. Nawet się nie lubi stroić, pewnie szkoda jej na to czasu. Jeśli ona tak się udziela, to może warto bardziej zainteresować się, co konkretnie robi, że jest taka zmęczona.
Ja to widzę tak, że każde z was patrzy w inną stronę.

Nowe_otwarcie napisał/a:

Tamiraa napisał/a:

Wy się chyba dobrze nie znacie, bo nawet nie wiesz czy partnerka lubi kwiaty, czym się interesuje oprócz akcji charytatywnych. A jeśli nawet by lubiła kwiaty, to i tak marnotrawstwo, bo zwiędną i do kosza. Wychodzi praktyczna natura, U niej na odwrót chciałaby się udzielać charytatywnie. Nawet się nie lubi stroić, pewnie szkoda jej na to czasu. Jeśli ona tak się udziela, to może warto bardziej zainteresować się, co konkretnie robi, że jest taka zmęczona.
Ja to widzę tak, że każde z was patrzy w inną stronę.

I co z tego? Patrzenie w jedną stronę to nie jest warunek niezbędny pojawienia się uczucia; inaczej z miejsca musielibyśmy kasować wszystkich, którzy nie są naszymi psychicznymi klonami

A jak między dwojgiem ludzi jest problem w komunikacji, to nie jest powód do rozstania tylko do poszukania kogoś, kto się na tym zna i pomoże im tę komunikację usprawnić. Warunkiem pasowania do siebie nie jest telepatyczne odgadywanie tego co myśli i oczekuje kobieta.

No ale raczej po 20 latach bycia razem nie ma się problemu choćby w określeniu tego, jaki rodzaj prezentu będzie odpowiedni dla współmałżonka

No ale raczej po 20 latach bycia razem nie ma się problemu choćby w określeniu tego, jaki rodzaj prezentu będzie odpowiedni dla współmałżonka

Może być problem z określeniem DROBNEGO prezentu. Ja swego czasu też miałem problem z drobniejszym, bo co do takiego za czterocyfrową kwotę, to całkiem jasno się określiła

Zgadza się, bo przecież nie kupie jej Ferrari czy statku kosmicznego, tylko zrobie coś symbolicznego, bo liczy się myśl a nie wydatek. Tak, jestem praktyczny, kwiaty które padną za tydzień to kasa w błoto, już lepiej wydać na jakieś doświadczenie/usługi.

AleksB napisał/a:

No ale raczej po 20 latach bycia razem nie ma się problemu choćby w określeniu tego, jaki rodzaj prezentu będzie odpowiedni dla współmałżonka

Może być problem z określeniem DROBNEGO prezentu. Ja swego czasu też miałem problem z drobniejszym, bo co do takiego za czterocyfrową kwotę, to całkiem jasno się określiła

Zgadza się, bo przecież nie kupie jej Ferrari czy statku kosmicznego, tylko zrobie coś symbolicznego, bo liczy się myśl a nie wydatek. Tak, jestem praktyczny, kwiaty które padną za tydzień to kasa w błoto, już lepiej wydać na jakieś doświadczenie/usługi.

A kto powiedział, że Ferrari?

Tak musicie szpanować kasą, że żaden z Was nie potrafi wymyślić dobrej książki, kawy smakowej, herbaty z zaparzaczem, drobnych kolczyków, bonu na hybrydy, wizyty u fryzjera, płyty, filmu, cokolwiek?

Jako facet jestem w sytuacji bezwyjściowej, pomimo że efektywnie miłość od jej strony jakby obumarła, jeśli kiedykolwiek była.

To widać nigdy żonie kwiatów nie dałeś, bo nie patrzysz, że kobiety lubią dostawać kwiaty, tylko na siebie... Dobrze, że zwiedną, ale chociaż nacieszą oko... prezent może rozczarować, kwiaty, nigdy.
Co nie oznacza, że nie masz kupować też prezentu, ale też pod warunkiem, że żona lubi je dostawać, bo często jest to uszczęśliwianie na siłę... Wiesz co żonie się spodoba?

Edit.
Mam jeszcze pytanie, nie masz sobie nic do zarzucenia jako mąż?
W żadnym stopniu nie przyczyniłeś się do obojętności żony?

Możliwe że znalazła zajęcie i się spełnia ale kosztem czasu z rodziną i mężem. Doprowadzi do tego że mąż sobie znajdzie inną która ma dla niego czas, bo co niby innego ma zrobić. Jeśli mam być sam w związku to jaki tego sens? Czas który ona poświęca na swoje spełnienie ja poświęce innej i wszyscy zadowoleni, nie potrzebny żaden rozwód, po prostu każdy będzie robił swoje, a raz na czas się spotkamy z żoną w łóżku gdy ma chcice i mnie wykorzystuje na seks bez całowania i kompletnie bez żadnych emocji.

wieka napisał/a:

To widać nigdy żonie kwiatów nie dałeś, bo nie patrzysz, że kobiety lubią dostawać kwiaty, tylko na siebie... Dobrze, że zwiedną, ale chociaż nacieszą oko... prezent może rozczarować, kwiaty, nigdy.
Co nie oznacza, że nie masz kupować też prezentu, ale też pod warunkiem, że żona lubi je dostawać, bo często jest to uszczęśliwianie na siłę... Wiesz co żonie się spodoba?

Edit.
Mam jeszcze pytanie, nie masz sobie nic do zarzucenia jako mąż?
W żadnym stopniu nie przyczyniłeś się do obojętności żony?

Owszem dałem jej kwiaty i to nie raz, pomimo że to marnotractwo. Prezenty? Ona nic nie potrzebuje, bo się nie stroji, nie maluje, nie lubi perfum itp. Ubrań i butów ma kilka szaf, ile tego można mieć.

Co ja mam sobie do zarzucenia? Pracuje... na wszystko starcza, ona ma 24 godziny dla siebie codziennie bo pracować nie musi i tego nie robi, w domu pomagam jak moge, np w sprzątaniu czy w kuchni, próbuje ją pocałować czy przytulić to zwykle gdzieś ucieka albo to bardzo sztuczne i bezemocjonalne, więc ile można próbować. TV nie oglądam, meczy itp., nie pale ani nie pije, nie włócze się po knajpach z kumplami. Co jeszcze można niby zrobić?
W czym się przyczyniłem do jej obojętności? Chyba tym że zgodziłem się na to że ona się zajmie charytatywem i od tego czasu się posypało.

AleksB napisał/a:

Możliwe że znalazła zajęcie i się spełnia ale kosztem czasu z rodziną i mężem. Doprowadzi do tego że mąż sobie znajdzie inną która ma dla niego czas, bo co niby innego ma zrobić. Jeśli mam być sam w związku to jaki tego sens? Czas który ona poświęca na swoje spełnienie ja poświęce innej i wszyscy zadowoleni, nie potrzebny żaden rozwód, po prostu każdy będzie robił swoje, a raz na czas się spotkamy z żoną w łóżku gdy ma chcice i mnie wykorzystuje na seks bez całowania i kompletnie bez żadnych emocji.

Czyli szukasz tutaj aprobaty dla kurwienia się?

M!ri napisał/a:

AleksB napisał/a:

Możliwe że znalazła zajęcie i się spełnia ale kosztem czasu z rodziną i mężem. Doprowadzi do tego że mąż sobie znajdzie inną która ma dla niego czas, bo co niby innego ma zrobić. Jeśli mam być sam w związku to jaki tego sens? Czas który ona poświęca na swoje spełnienie ja poświęce innej i wszyscy zadowoleni, nie potrzebny żaden rozwód, po prostu każdy będzie robił swoje, a raz na czas się spotkamy z żoną w łóżku gdy ma chcice i mnie wykorzystuje na seks bez całowania i kompletnie bez żadnych emocji.

Czyli szukasz tutaj aprobaty dla kurwienia się?

Dziecko, tu nie chodzi o seks, rozumiesz to? Bo seks to jest. SEKS... bez uczucia. Tylko o uczucie chodzi. Seks to nie jest miłość i może być bezuczuciowy, co nie każdemu pasuje. Mi akurat nie pasuje.