Jak sobie poradzić z tym że nie byłam pierwszą mojego chłopaka? - Netkobiety.pl

Możesz go zostawić i szukać sobie prawiczka. Ale serio czy warto rezygnować z fajnego chłopaka tylko dlatego ze miał już wcześniej dziewczynę? Przecież Tobie licznik też się nie zatrzyma na tym jednym
Patrzysz na rzeczy zupełnie nieistotne.

Shiro, kto skupia się na przeszłości ten traci teraźniejszość i przyszłość.

Najprawdopodobniej boli Cię pewna nierówność doświadczeń, tyle, że widzisz w tym niesprawiedliwość, zamiast korzyści. Twoja korzyść polega na tym, że to Ty jesteś wybrana, a tamtej już nie ma. Kiedy będzie się skupiać na swoim bólu wtedy istnieje duże prawdopodobieństwo, że staniesz się jak Tamta sprzed trzech lat - staniesz się  Byłą, a stracisz status Obecnej.

W życiu rzadko dwie osoby mają takie same doświadczenia, nawet kiedy dzielicie swoją intymność, to każde z Was przeżywa to w zupełnie inny sposób.

W Twojej sytuacji dodatkowo widzę skupienie na ilości i pomijanie jakości. A to nie ilość, a jakość zdecyduje o tym, co przetrwa.

Prosisz o radę, a ja nieodmiennie nie udzielam rad, bo tylko Ty możesz sobie samej poradzić z trudnościami, które sama sobie fundujesz i stwarzasz. Emocje trzeba żywić, aby Cię dręczyły. Te emocje żywisz swoimi myślami i uwagą, jaką im dajesz. To jest autodestrukcja, którą sobie sprawiasz.

Pytasz "jak"? Przestań rozdrapywać ranę, która powstała z drapania miejsca podrażnionego, urażonego, nadwrażliwego. To są Twoje myśli, więc albo to Ty będziesz nad nimi panowały albo im się poddasz. To Twoja wola decyduje o tym, co myślisz i co czujesz, choć pewnie jeszcze masz za mało treningu tej władzy umysłu, aby umieć to skutecznie zastosować. Albo nauczysz się panować nad myślami, albo nauczysz się czegoś odwrotnego.

Zapewne widzisz czasami ludzi na spacerze z psami: jedne psy są karne, wychowane i słuchają swoich panów, a inne psy gonią gdzie chcą i sprawiają kłopoty swoim właścicielom. Od Ciebie zależy, czy wytresujesz i wychowasz swoje myśli, emocje i będą Ci wiernie służyły do końca Twoich dni, czy pozwolisz im wprowadzać chaos w Twoje życie.  Sposobem jest świadomy wybór.

Decyzja należy do Ciebie.

Można nie wierzyć. To nie zmienia faktu, że małe "ja" właśnie tak działa: każdy powód do pretensji jest "dobry", bo przy pomocy błahostki można realizować swój destrukcyjny egocentryzm.

Może bardziej "ukryte motywy"  niż "ukryta kamera". A może "camera obscura", która odwraca każdy obraz i przeistacza pozytyw w negatyw.

całej reszcie osób dziękuję za odpowiedzi są naprawdę pomocne, dobrze że tu napisałam:)

Nie masz pretensji, ale ciągle o tym myślisz, dręczy Cię to i martwi..No powiedz sama, że jednak coś tu jest nie tak, same sprzeczności się tu pojawiają - jeśli człowiek nie ma do kogoś o coś pretensji, to się tym nie zajmuje ani tego nie rozkminia na milion sposobów. Statystycznie prawie niemożliwym jest, aby w pewnym wieku trafić na partnera, który wcześniej nie miałby nikogo..

Co takiego sprawia, że czujesz się źle z tym, że facet miał przed Tobą inną dziewczynę (ze wszystkimi tego konsekwencjami)?

Okej. Czyli boli Cię coś, co wynika z faktu, że Ty nie miałaś wcześniej chłopaka, a on miał wcześniej dzewiczynę.

To taki sam ból jak dziewicy, która nigdy nie miała seksu, albo prawiczka, który nigdy nie miał seksu, całowania, dotyku, bliskości. To boli. I nawet jak ktoś kupi sobie najlepsze auto, komputer, telefon, TV, nawet jak ktoś zwiedzi cały świat, to nie ugasi tego bólu.

To ból "nie miałem/miałam nigdy, zero, a chciałbym/chciałabym chociaż raz".

Aby temu zaradzić trzeba jak w piosence "gdzieś na dach wyniosłem koc i poznałem co to seks".

Gdy miałaś seks, to wskakujesz na wyższy level. "Poznałaś co to seks". Być może nawet powiesz prawiczkowi czy dziewicy "słuchajcie... seks to przereklamowana rzecz... wcale nie było tak super jak sobie wyobrażałam".

Ale jeśli w twojej głowie, w twojej duszy gdzieś jest taki "zadzior", że chciałabyś wiedzieć jak to jest z innymi... a tutaj okazuje się, że twoja najbliższa osoba, twój chłopak miał inną dziewczynę, to ta myśl zaczyna Cię dręczyć coraz bardziej i bardziej. Nie da jej się wyrugować, wygumkować, wyrzucić -- tak samo jak prawiczek nie zabije pragnienia seksu nawet najdroższym hobby na świecie.

Zamknij oczy i zrób sobie test...

1. Wyobraź sobie, że twój chłopak nie miał wcześniej dośwadczeń. Że jesteś jego peirwszą dziewczyną. Czy twój ból wtedy znika? Dlaczego znika? Czy to nie jest na zasadzie "oboje jesteśmy na niższym levelu", więc jest okej...?

2. Wyobraź sobie, że miałaś przed nim innych chłopaków. Czy wtedy ból znika? Dlaczego? Dlatego że czujesz, że jesteście na tym levelu, gdzie "licznik nie jest ani zero ani jeden"?

Muszę przyznać rację, że:

-- jeśli licznik jest zero to dramat życiowy
-- jeśłi licznik jest jeden to można mieć całe życie pytajnik "jak to jest z innym/inną"
-- ale jak nie jest jeden ani zero, to wszystko jedno ile ten licznik wynosi

Bo wazna jest jakość seksu. To czy czujecie się spełnieni, szczęślwi. Jedna laska miała trzydziestu partnerów "na raz" po dyskotece, na domówce... czyli trzydzieści seksów z randomowymi kolegami... a druga miała dwa długie związki i setki seksów razem.

W twojej relacji i twojego chłopaka można nawet rzec, że Ty jesteś bardziej chwiejna. Bo on jest twoim jedynym i pierwszym chłopakiem i dręczy Cię to, czyli można by rzec, że jesteś podatna na zdradę. Twój chłopak nie będzie nigdy miał myśli "jak to jest z inną", bo on już po prostu wie.

Jeśli zerwiesz, to już nigdy żaden chłopak nie będzie twoim pierwszym. Może będziesz w sytuacji takiej jak jest teraz twój chłopak -- "ja miałam nie jednego, a on całe życie jedną".

Co robić? Jak żyć panie premierze?

Cóż... najpierw odpowiedz na pytanie co Cię boli. Odpowiedz w takiej formie:   

1. "gdybym była pierwsza dla niego, to czułabym się wspaniale, najlepiej w życiu"
2. "gdybym przed nim miała seks z innym chłopakiem, to czuję, że bym się czuła najlepiej w życiu".

Odpowiedź "2" zrozumiem. Odpowiedź "1" ... raczej nie...

Gary, przesadzasz z tymi imaginacjami. Boli to, co chore. Zdrowe nie boli.

Zdrowe myśli też nie bolą. Bolą te myśli, które są zawirusowane, wtedy auto się psuje, komputer wiesza, telefon fiksuje, TV śnieży i cały świat się wali.

Brak seksu nie boli. Czasami nas boli to, że ktoś miał coś wcześniej niż my mieliśmy. Boli tak długo, jak długo nie uświadomimy sobie, że przecież możemy mieć tylko to, co jest teraz. Wystarczy nauczyć się używać wyobraźni... Do tego trzeba wyobraźni.

Nie napisałas, w jakim jestes wieku, ale podejrzewam, ze bardzo młodym; takie ideały moim zdaniem sa normalne w wieku nastoletnim, albo wczesnodorosłym, potem najczęsciej przestaje to być aż tak ważne.

Co powinnaś zrobić? Dorosnąć. Jak dorośniesz to takie rzeczy przestaną być istotne

Pierwszy raz widzę, by kobieta przejmowała się czymś takim, ale to dobrze o Tobie świadczy. Mimo wszystko, jednorazowa sytuacja kilka lat temu, gdy się nie znaliście, to żadna tragedia, nie ma co go obwiniać. Jeśli chłopak fajny, to powodzenia

Tego nie mozesz wiedziec.

Ale rzeczywiscie dzis wszyscy tak czesto zmieniaja swoich chlopakow/dziewczyn, ze jeden w te czy we wte, tak samo kiedys on dla nie czy ona dla niego nie bedzie robil roznicy

Rakasta, są takie dziewczyny dla których to jest istotne i wcale nie jest ich tak mało. Kwestia środowiska. Tylko że ważne jest też z jakiego powodu ktoś jeszcze nie puścił w świat swojego dziewictwa. Bo jeśli tylko dlatego, że nie ma z kim, a bardzo chciałby i przy lepszej okazji zaliczy to takie coś się nie liczy

Shiro, bo posiadanie chłopaka to jest wielka zmiana nieważne w jakim wieku To może być stresujące na początku i nie uważam żeby to było coś niedojrzałego. Może po prostu jesteś bardzo emocjonalna i to nie musi być związane z wiekiem. Fajnie by było jakby chłopak też pomógł Ci przez to przejść, w końcu to poniekąd Wasza sprawa

juz o nic go nie pytałam tylko powiedziałam że czuje sie okej i w koncu w ogole mam nadzieje ze nie bede o tym myslec a on mi powiedział że jednak było to w wakacje 2021 a wczesniej mowil ze jak mnie jeszcze nie znał więc kłamał… wtedy znaliśmy się już od 2 lat i sprawdziłam że na bierząco polubia jej wszystkie posty a mówił też że już ją ledwo pamięta… po co kłamał, nie robiłam mu żadnych wyrzutów ani razu tylko spokojnie słuchałam nie miał jak sie poczuć zagrożony z mojej strony że bede zła więc dlaczego? i tak wiem na pewno przesadzam

Cały czas dowiaduje sie nowych rzeczy, byl tam jednak na dwóch obozach… Naruszyl moje zaufanie juz kilka razy i teraz bardzo sie martwie. Dla mnie ten związek jest najważniejszy, bardzo się boje i martwie i nie wiem co mam teraz zrobić. Czuje sie okropnie, a nie chce sie niepotrzebnie z nim kłócić… Mówił mi kilka razy, że podobam mu sie od 1 liceum (wtedy aie poznaliśmy) a jednak w wakacje miedzy 2 a 3 klasą zrobił to z inną po czym zaczął sie zbliżać bardziej do mnie… Ja w tamte wakacje myślałam tylko o tym czy bede w stanie mu kiedyś powiedzieć, że mi sie podoba i świadomość, że on wtedy jednak mną się nie przejmował boli. Nikt nie kazał mu kłamać, że od tak dawna mu sie podobam nie wiem po co to mówił. Ja nawet niw byłabym w stanie zrobić tego z osobą ktorej nie kocham i okej jak ktoś ma inne podejście to nic złego każdy może robić co chce, ale ja nie wiedziałam przez ten cały czas i akurat ja mam takie. Chciałam, żeby mój chłopak miał chociaż podobne, albo nie był osobą ktora „leci na kilka frontów”. Ktoś powie, że mam go zostawic skoro mi to nie pasuje ale ja nie chce bardzo mi na nim zależy. Co prawda ona mieszka daleko od nas, ale przez to ze mnie okłamywał czuje teraz tylko to że gdyby mieszkala blisko to by z nią chciał być. Jestem nawet pewna. Widziałam jej zdjęcia, jest śliczna, ma nawet zdjęcia dokładnie z tamtych wakacji…Nie wiem co mam zrobić żeby poczuć się lepiej. Czuje się oszukana i nie umiem sobie poradzić z tymi emocjami.

dziekuje tez za odpowiedz dobrze usłyszeć że nie przesadzam, mam prawo do swoich uczuć racja i z całą resztą także sie zgadzam bardzo dziękuję za rady

Jejku, po pierwsze to jestem zaskoczona że na młodzieżowych obozach takie rzeczy się dzieją, że dzieciaki ze sobą do łożka chodzą... serio? Shiro mam tyle samo lat co Ty, więc to nie ględzenie starej baby, naprawdę mnie to dziwi. 

Piszesz że podobałaś się swojemu chłopakowi od pierwszej klasy, ale wydaje mi się że od podobania się do zakochania jeszcze długa droga dlatego on robił co chciał. Jesteście w tym samym wieku? Chodzicie razem do klasy? Jesteś w 3 czy 4 klasie? Planujecie razem studia?

Martwi mnie też to jak o sobie piszesz: jestem niedojrzała, nie wiem czy przesadzam, nie chcę się kłócić, nie chcę go zostawić... Cały czas widzisz problem w sobie.

On Cię okłamał, a Ty nadal chcesz to w brnąć. Dlaczego?

Nie boisz się, że nadal są rzeczy o których Ci nie powiedział? Ja bym się bała. Straciłabym zaufanie do niego. Nie czułabym się pewnie w jego towarzystwie, oszukana, gorsza. 

Nie wydaje mi się żeby ten człowiek traktował Cię poważnie.

Ktoś tu wcześniej dobrze napisał. Ten kto żyje sprawami z przeszłości, ma problemy w teraźniejszości i będzie miał w przyszłości. Lepiej zejść z tej drogi, bo tego już nie da się zmienić.

właśnie to co piszesz to prawda, to nic złego ale chodzi tylko o to że mnie okłamał
nie wiem po co miałby mówić ze to było daawno jak sie nie znaliśmy jak jednak było na odwrót i niby to nic nie zmienia ale mi przeszkadza fakt ze mnke okłamał albo mówi mi pół prawde potem ciężko mi wierzyc w cokolwiek już

Może podejrzewał, jaka będzie Twoja reakcja i jak bardzo będziesz temat wyolbrzymiać i wolał w ten sposób i Tobie i sobie oszczędzić paranoi?

To już musisz jego zapytać czemu Ci nie powiedział. Pytanie tylko, czy takie rozkminianie przeszłości ma większy sens.

Kłamstwo z założenia jest złe, krzywdzące i burzy zaufanie. Nie ma przy tym znaczenia czy pada w stronę kobiety, czy mężczyzny. Oczywiście można temat pociągnąć dalej, twierdząc, że czasem przyświecają mu dobre intencje, ale tu już chyba niepotrzebnie będziemy się w to zagadnienie zagłębiać. Niepotrzebnie na ten moment.

Co do dojrzałości, to racja, są osoby, które nigdy tego stanu nie osiągają. Miałam nawet dopisać na ten temat zdanie, ale ostatecznie się wstrzymałam, uznając, że dla tematu nie ma to większego znaczenia.

Shiro, niepokoi mnie, że ta relacja nie czyni Cię szczęśliwą, a mimo to bardzo mocno się jej uchwyciłaś. Odnoszę wrażenie, że gotowa jesteś znieść wszystko i zaakceptować wszystko, byleby się nie rozstać.
Równocześnie masz niesamowicie wyidealizowane podejście do związku, a ten partner niemal na pewno jemu nie sprosta. To co szczególnie mnie uderzyło, to oczekiwanie, że skoro mu się, jak twierdzi, podobałaś, to powinien wszystko temu podporządkować i nie brnąć w żadną inną relację. Czujesz się niemal zdradzona, choć naprawdę nie ma ku temu podstaw.

Widzę dwa rozwiązania: albo mocno popracujesz nad emocjami i w pewnych sytuacjach odpuścisz, albo pozostaje się rozstać i zaczekać na kogoś, komu bliżej jest do Twojego postrzegania wiadomych kwestii.

No ja nie miałem okazji, ale dla mnie seks wiąże się z uczuciem, więc nie mógłbym tak z pierwszą lepszą się przespać

No nie powiedziałbym, że nie jest ich tak mało. Z tego co obserwuję, to nawet w środowiskach związanych z kościołem zdarzają się takie, dla których te zasady nie są istotne...