Co zrobić w sytuacji gdy moja córka siedzi sobie u ojca ? - Netkobiety.pl

Opiekunka do dziecka to bardzo ogromny wydatek, a po za tym tutaj chodzi o zostanie z bratem od czasu do czasu na kilka godzin kiedy nie możemy być w domu, a kiedy ona jest po szkole, a robiona jest afera jakbym codziennie kazała jej z bratem zostawać.

Życie to nie bajka, gdzie mamy zawsze to co chcemy są też obowiązki, a ona nie ma 7 lat tylko 15 czyli jest prawie dorosła, powinna pewne rzeczy rozumieć, a zachowuje się jak rozkapryszony bachor. Co do mojego partnera, to tam musi akcpetować partnerkę swojego ojca.

To jest właśnie ten paradoks, jeżeli do przeciętnego 15-latka powiesz że jest jeszcze dzieckiem to cię skrzyczy że jest dorosłe, a jak traktuje się już jak dorosłe i odpowiedzialne to nagle ta sobie postanawia uciekać do ojca i to z bardzo wygodnego powodu, bo tam ojciec nie da obowiązków nad rodzeństwem, ależ to dojrzałe z jej strony. Jak to nagle akcpetuje swoją nową ciocię, no po prostu niesamowite.

No niestety tak bywa ,na moje oko przegrana sprawa może jak mały będzie większy to się z nim trochę oswoi ale też wątpię ona nie lubi tej całej sytuacji dlatego że jest dzieckiem i jeszcze nie wyrosła z dziecinnego naturalnego egocentryzmu
a przez te 3 lata coś jako rodzice zaniedbaliscie  choć niekoniecznie jest to zaraz wielka wina wasza

Ja rozumiem, że nie jest łatwo, no ale ona nie powinna zachowywać się jak rozkapryszony bachor, ma już 15 lat więc powinna niektóre rzeczy rozumieć skoro wkracza w dorosłość.

Wiadomo, nie zawsze wszystko wychodzi, ludzie się rozwodzą, zawierają nowe związki, a wiadomo też takim dzieckiem nie jest żeby tego nie rozumieć. Będę rozmawiała jeszcze rozmawiała ze swoim byłym mężem żeby przekonał ją do poworotu do mnie, zreszta i tak u niego teraz być nie powinna na dobrą sprawę.

Przyznaję mogłam niektóre sprawy zaniedbać, w końcu rozwód to nidgy dla dziecka nie jest łatwym przeżyciem, przeprowadziłam z nią setki rozmów w trakcie, że tak dla wszystkich będzie lepiej, sprawiała wrażenie, że wszystko jest ok i że się pogodziła z tym, że już razem nie będziemy i każdy z nas od nowa musi teraz sobie ułożyć życie. Tutaj nigdy nie ma złotych rad, ale mówię ona nie ma już 7 latek tylko 15, powinna niektóre rzeczy rozumieć i akcpetować bez znaczenia czy są one fajne czy nie są. W dorosłym życiu podejrzewam że spotkają ją dużo gorsze rzeczy i też będzie musiała stawić im czoło, a wtedy nie będzie miała gdzie uciec tak jak teraz sobie uciekła.

W ostatnich latach moje małżeństwo z byłym było już tylko na papierze, a ze swoim obecnym mężem związałam się tak nieformalnie oczywiście jeszcze w trakcie mojego małżeństwa. Nie wiem jak się wyrażam, nie piszę o niej nic złego i karygodnego, a oczekiwanie jej pomocy w obowiązkach domowych chyba nie jest niczym złym, powinna pomagać na tyle ile może. Pisałam, że nie zawsze mogę być w domu, czasami mój mąż też nie może być, więc jak w tym czasie jest moja córka w domu to oczywiste że pomóc powinna od czasu do czasu.

Zawsze mogła powiedzieć co i gdzie jest nie tak, a wtedy być może jakoś byśmy sprawę rozwiązali, zamiast uciekać jak tchórz do ojca.

Przykro się czyta coś takiego.
Jak zatrudnić nastolatkę do opieki nad rocznym bratem?
A potem dziwne, że one uciekają z domu rodzinnego. 
Dzieciom trzeba zapewnić bezpieczeństwo, sprawić, żeby się dobrze czuły we własnym domu. Nie jestem pewna czy chodzi o obowiązki, przecież ona je ma, chodzi do szkoły, uczy się.
W tym wieku dziewczynka powinna zadbać o kontakty towarzyskie, przyjaźnie, bo to jest ten czas, kiedy się kształtują i straconego czasu się nie nadrobi.

Jeśli zajmuje się bratem to jako siostra, a nie opiekunka do dziecka.

Jako dorosła kobieta też powinnaś pewne sprawy rozumieć i akceptować dlaczego zatem tego nie robisz a wymagasz od córki jeszcze większej dojrzałości jak niby Twoja.

Co zrobić, gdy Twa córka przeprowadziła się do ojca?

Najpierw - pozbyć się złości. Jeśli z córką rozmawiasz tak, w takim tonie, jak tutaj na forum, to nic dziwnego, że dogadać się z nią nie możesz. Zresztą... Twoim celem, sądząc z Twych postów, nie jest polepszenie kontaktu z nią, lecz sprawienie, by spełniała Twe oczekiwania i wypełniała Twoje polecenia. Przyznam, że kiepsko to rokuje. Raz, że czas nastoletni jest z reguły trudnym i dla nastolatka, i dla jego rodziców; dwa, że rodzice nastolatki jakiś czas temu rozstali się i rozmieszkali, co jest bardzo trudnym doświadczeniem dla dziecka (nawet, gdy sprawia ono wrażenie, że "spłynęło to po nim jak po kaczce"); trzy, że mają nowych partnerów (to, że ojciec ma kochankę/kochanki zamiast żony dla nastolatki nie robi to różnicy); cztery, że rok temu nastoletnia jedynaczka stała się przyrodnią siostrą; pięć, że matka nie przyjmuje do wiadomości tego, że do obowiązków nastolatki nie należy opieka nad rodzeństwem, it.d., it.d.

Później - przypomnieć sobie i pamiętać, że to nastolatka jest dzieckiem (jej brat także), a pozostali - dorosłymi osobami.

Następnie - spojrzeć na waszą sytuację oczami córki (AnnieF, ale także inni użytkownicy bardzo Ci to ułatwili).

W końcu - wyciągnąć wnioski, zmienić swe nastawienie do córki i sposób rozmowy (rozmowa to nie tylko mówienie, ale także, a może przede wszystkim, słuchanie, słuchanie i rozumienie). To, co utrudnia, wręcz uniemożliwia dogadanie się, to: używanie wszelkiej odmian zwrotu "powinno się"; zaprzeczanie temu, co mówi i co czuje rozmówca; forsowanie swego pomysłu rozwiązania konfliktu jako jedynego słusznego; oczekiwania od rozmówcy podporządkowania się; ignorowanie potrzeb oraz opinii rozmówcy. To, co pomaga, to: słuchanie i słyszenie, chęć zrozumienia i zrozumienie drugiej strony (cały czas pamiętając, że nastolatka jest dzieckiem, a Ty - osobą dorosłą), także jej uczuć.

Bo to jest troll.
Podejrzewam, że ten sam co od alimentów na byłą żonę czy tam na dzieci. Tak samo pisze.

To naprawdę smutne.

Jeśli już to raczej wy nie rozumiecie co ja do was pisze. Po pierwsze nie wymagam od niej opiekowania się młodszym bratem. Ja bym na prawdę rozumiała te zarzuty gdybym codziennie od niej nie wymagała niczego innego tylko opiekowania się bratem, ale tak nie jest, jedyne czego oczekuje od niej to drobna pomoc od czasu do czasu, kiedy akurat nas nie ma w domu, tych dni naprawdę nie jest tak dużo, myślę że w każdej rodzinie taka pomoc nad młodszym rodzeństwem ze strony starszego byłaby czymś oczywistym. Po drugie nie rozumiem dlaczego tylko ja jestem tutaj obwiniana za rozwód, a mój były to co ? Przecież ona się jakby nie patrzeć do niego wyprowadziła, z tego wynika że ona z naszym rozstaniem już dawno się pogodziła, skoro wybrała wyprowadzkę do niego.

Czy ty myślisz że ja to wszystko robię celowo żeby skrzywdzić swoją córkę która również kocham ponad życie ? Rozmawiałam z nią wiele razy, twierdziła że wszystko jest ok, że rozumie że musimy się rozstać i ułożyć sobie życie na nowo, oczywiście nie przyjęła tego na początku z entuzjazmem ale z czasem wyglądało ewidentnie na to że oswaja się z tą myślą, no a jeżeli twierdziła że jest wszystko ok to co miałam zrobić ? Przecież to nie wyglądało tak że nie wiem mowie do córki "słuchaj rozejdziemy się, akceptujesz to czy nie ?"

No właśnie zachowanie córki jest dla mnie kompletnie teraz niezrozumiałe i można go wytłumaczyć tylko trudnym wiekiem i chęcią zrobienia nam rodzicom ma złość, bo o ile jestem w stanie zrozumieć że nie wszystko musi akceptować i nie we wszystkim czuć się komfortowo o tyle ta gownoarska ucieczka problemów jej w żaden sposób nie rozwiąże.

Z dwojga złego wg niej u Ciebie ma gorzej. A i owszem rozwiązuje to jej problemy bo nie musi już zajmować się Twoim bachorem.

Nawet, jesli corka chcę Ci zrobic na złość, to z czegoś to wynika. Piszesz, ze ją kochasz, ale mało tej miłości widać w Twoich postach o niej.
I tez mam córkę, wiem, ze nie zawsze jest łatwo. Ale dzieci nie słuzą tylko do pomocy przy młodszym rodzeństwie.
Próbujesz ją w ogole zrozumiec?

Gdzie ja piszę że dzieci służą tylko do pomocy przy młodszym rodzeństwem ? Oczywiście, że tak nie jest, co nie znaczy że córka nie powinna pomagać.

Myślę, że ta cała sytuacja po prostu wynika z jej trudnego wieku, gdyby była 2-3 lata starsza pewnie inaczej by do tego podchodziła i więcej by już rozumiała.

Jak nie pomagasz to przynajmniej nie przeszkadzaj.

Trolololo.

Jesteś durna, nawet trollować nie umiesz. Porównujesz sprzątanie w domu do zajmowania się dzieckiem pod nieobecność jego rodziców.
Jesteś roszczeniowa, wredna, wkurzająca i zwyczajnie głupia. Daj dziecko do żłobka albo zapłać niani za opiekę, a nie zostawiaj z nim samej 15latki. Ona będzie miała swoje dzieci, to się nimi będzie opiekować. Twoje dziecko to Twoja sprawa i Twoja odpowiedzialność. I super, że corka to rozumie i zwiała z toksycznej atmosfery w domu. Z ojcem przynajmniej ma czas dla siebie, a nie jest zagoniona do robienia rzeczy, za które w rodzinie odpowiadają rodzice.

Na drugi raz wymyśl lepszy scenariusz albo spróbuj chociaż trochę zmienić styl pisania, bo bardzo łatwo Cię rozpoznać i skojarzyć z innymi tematami i innymi forami.

Widać jak niewiele wiesz o dzieciach, które najczęściej zachowują się w ten sposób, kiedy chcą zwrócić na siebie uwagę. To z kolei pokazuje ich ogromną bezsilność, brak zrozumienia, a często również "bycie niewidzialnym" w oczach dorosłych.

----------
Taaaak, wiemy, że się dobrze bawisz, właściwie już od pierwszego posta, ale że wątek jest na swój sposób ciekawy, to możemy pociągnąć tę zabawę .

Wspolczuje jej. W tym  wieku powinna miec pelna  rodzine- nie udalo sie okej, wiec chociaz spokoj. A ona nie ma go nigdzie. Ty znalazlas kochana. Byly znalazl kochanke. Ukladacie swobie zycie, aleja  macie gdzies. Pocalym chaosiewjej zyciu tatus znalazl mkochanke, ty znalazlas kochanka. Nikt nie skupil sie na pobyciu  samym z dzieckiem. tojejPOLbrat. decydujac siena zwiazekwiedzialas, ze moze byc z tego dziecko,a je trzeba pilnowac i siedziec w domu. Ona o  rodzenstwo sie nie prosila. To teraz pilnuj. Rodziny  pachworkowe nie funkcjonuja.

Najgorsze jest to, ze takie dziewczyny,szukajac spokoju imilosci izeby szybko wyfrunac z domu, zeby to znalezc pakuja  sie w zwiazek z pierwszym lepszym, ktory nie koniecznie sie do tego nadaje, ale uda,  ze kocha. i tez zmarnuje sobie zycie, bo pewnie sama szybko zajdzie. Brawo. Niektorzy nie pownnimiec dzieci.

Racja.Masakra, co niektorzy maja w glowach.

Przepraszam wszystkich za bledy. Znowu cos z klawiatura. Zwlaszcza z przyciskiem spacji. Musze mocno walic,  zeby weszlo