Czy to jest Hipochondria? - Netkobiety.pl

To objawy nerwicy. Klasyczne wręcz. Sama to przerabiałam tylko u mnie to wiązało się z zawrotami głowy. Pierwotna choroba błędnika która objawiała się zawrotami tak mnie wystraszyła ze potem już miałam te zawroty prawie ciągle mimo ze błędnik się skompensował. Myślenie i lęk przez zawrotami właśnie je powodował. Jak o nich nie myslalam to nie bylo ich. Ale wystarczylo martwienie sie ze zakoluje sie w glowie np w kolejce albo na zebraniu w pracy i tadaam mialam to oczywiscie. Kiedy już dowiedziałem się że to nerwica poczułam ogromną ulgę. Owszem miałam ataki paniki i tak jak mówisz ściskanie w klatce piersiowej, duszności, kołatanie serca itp ale wiedziałam już ze to objawy lęku a nie rzeczywiste objawy choroby serca czy zawału. Pomogła mi psychoterapia i dobrze dobrany lek przeciwlękowy. Szczegolnie lek, biore go nadal chociaz juz w dawce minimalnej. Ataków lęku nie mam od ponad 2 lat. Zawrotów także

Autorko, masz typowa nerwicę lękowa, ponieważ dwie dekady temu przeżyłaś bardzo traumatyczna sytuację i niestety to pokłosie tamtych wydarzeń.
Ja też mam nerwicę, tyle tylko że przynajmniej od trzech lat nie mam żadnych objawów, a nawet jeśli przychodzi jakiś objaw, to ja potrafię już na niego nie reagować i sam przechodzi. W ciągu ostatnich dwóch miesięcy miałam chyba że trzy razy monitorowe widzenie, jednak trwało kilka minut i tyle. Nie wiem czy wiesz na czym polega ten objaw, ale może lepiej będzie, jeśli nie będę go opisywała, żebyś sobie go nie przywołała.
Ja przez wiele lat też byłam hipochondryczka. Wzięło się to stąd, że nie miałam pojęcia dlaczego codziennie, kilka albo kilkanaście razy dziennie czułam się tak, jakbym zaraz miała umrzeć.
Przynajmniej raz w miesiącu robiłam sobie badania i lAtalam po różnych specjalistach, też wydawałam kupę kasy. Odbierałam wyniki i już następnego dnia byłam pewna, że właśnie zachorowałam - ja przede wszystkim tropilam ewentualnego raka i podobnie, jak Ty non stop mierzyłam sobie ciśnienie, nawet do pracy zabierałam ciśnieniomierz. Strasznie bałam się wylewu i oczywiście raka.
Któregoś dnia specjalnie upadłam na chodniku udając, że zemdlałam. Faktem jest, że akurat wtedy naprawde fatalnie się czułam, jakbym płynęła nad ulicą a nie normalnie chodziła. Z tej wielkiej rozpaczy i desperacji upadłam po prostu na zasadzie, że niech się dzieje, co chce, ja muszę wreszcie dowiedzieć się, co mi jest. Wezwali pogotowie i zabrali mnie do szpitala.
Tam w ciągu kilku dni przebadali mnie z góry na dół i wyszło, że nic mi nie jest oprócz łagodnego nadciśnienia, leki na nadciśnienie biorę cały czas, wtedy też brałam.
Wyszłam ze szpitala z diagnozą o nerwicy wegetatywnej i nawet sobie nie wyobrażasz, jaka byłam szczęśliwa.
Moja pielgrzymka po lekarzach skończyła się.
Zaczęłam jednak drążyć temat nerwicy.
Jest nawet takie forum na temat nerwicy, oczywiście niejedno, ale ja akurat tam zakwitlam. Nie pamiętam tytułu tego forum ale to chyba szło jakos tak " masz wątpliwie i czy to nerwica?"
nie pamiętam dokładnie
Tak więc kochana masz po prostu nerwicę i oczywiście przejściowa hipochondrie.

Podobnie jak Feniks też brałam leki, nadal biorę ( konkretnie pramolan), jednak nie muszę codziennie, ja po prostu wiem, kiedy potrzebuje wziąć pramolan.
Wcześniej brałam aserpin czy coś w ten deseń i to był poważny lek. Reagowałam na niego bardzo dobrze, jakby był specjalnie wyprodukowany dla mnie. Po mniej więcej roku czy półtora lekarka przerzuciła mnie na pramolan i tak zostało.
Objawy nerwicowe minęły, zdarzają się od wielkiego dzwonu, ale pozostał problem z zasypianiem. Gdy już zasne, śpię jak kamień, ale samo zasypianie to moja zmora.
W ciągu dnia bez problemu mogę uciąć sobie drzemkę, natomiast fatalnie jest z zasypianiem na noc. Jakoś sobie z tym radzę, ale czasem muszę łyknąć jakiegoś strażnika snu - niestety.
Autorko, trzymam za Ciebie kciuki.

Droga feniks35

Jak czytalam twoj post to jakbym slyszala moje objawy. Jak juz wspomnialam do "ulle" moin najgorszym I najbardziej przerazajacym objawem jest krecenie w glowie z ktory juz sobie nie radze. Juz kilkakrotnie wspomnialam to lekarzowi ale badania mam dobre I on wspomnia ze to musi byl bladnik nic wiecej. Pierwsza rzecza jak rano wstaje to jak sie dzisiaj bede czula, czy dzisiaj tez bedzie mi sie krecilo w glowie... ale mam juz tego dosc. Rowniez tak mam ze jak jestem na spotkaniu to nie moge usiedziec cala chodze, jesli sie nie bede ruszac to zemdleje. Zauwazylam ze unikam ludzi ( choc zawsze lubialam ich obecnosc) bo podekscytuje sie rozmowa z Kims I zaraz sie poce I kreci mi sie w glowie. Juz niewiem co robic, nie moge szukac specjalistycznej pomocy bo moja kariera bedzie skonczona ( jestem w zawodzie gdzie zdrowie psychine jest wazne- oczywiscie nie jest zwiazane z bezpieczenstwem osob trzecich). Moze mozesz mi doradzic jak moge z tym sobie poradzic prosze? Probuje medytacji I yogi ale niewiecz czy to wystarczajace?