Rada w sprawie sercowej - Netkobiety.pl

No tak jak wszystko zaczyna się od pierwszego razu, raz skłamał, to i drugi... nigdy nie będziesz wiedziała ile tych kłamstw było czy będzie.
Dochodzi Ci w tej kwestii trzymanie ręki na pulsie.
Druga sprawa tej koleżanki, właściwie nic nie wiesz co ich łączy, a to dobrze nie wróży.
Dlatego powinnaś drążyć temat.

A skąd wiesz że sie nie spotkali?
bo on tak Ci powiedział?
Przecież sam sie przyznał że Cie okłamywał.

Sama sobie odpowiadasz.
Gdyby to była tylko koleżanka to po postu bu Ci zdefiniował ich relacje.
Co prawda ja nie wierze w przyjaźń damsko męską, ale sam kontakt nie jest czymś złym, o ile jest transparentny dla partnera,a nie odbywa sie pod płaszczykiem tajemnicy.

Powiedz, że chcesz wiedzieć co ich kiedyś łączyło, na pewno to nie była zwykła koleżanka, być może jego dziewczyna, która zrobiła się psiapsiółką i się sobie zwierzają...
Powiedz co czujesz, że te jego tajemnicze kontakty są dla Ciebie niepokojące, chciałabyś z nią porozmawiać, zaprosić na ślub, skoro ma z nią taki dobry kontakt, ciekawe co on na to...

Ja się dziwię, że wy otwarcie nie rozmawiacie co boli, co przeszkadza, nie obawiaj się, że wyjdziesz na zazdrosną, bo jeśli nawet, to jest zdrowa zazdrość.

Nie może być, chcę wierzyć, a wierzę...

Po prostu zależy mi na czystej sytuacji, mam dość domyślania się i udawania, że tego nie widzę. Ale kiedykolwiek go o coś pytam to są to często tak zdawkowe informacje, że potem żałuję, że zapytałam. Bo wiem potem jeszcze mniej; on nie potrafi się wypowiedzieć i koniec końców oboje jesteśmy spięci i zestresowani, bo nie udało się niczego wyjaśnić. Ale to nie jest tylko tak w tej kwestii, jest dość małomówny i zasadniczo z ludzi których znam prawdopodobnie to mi zwierza się najwięcej (wnioskuję po tym, że jego rodzina zamiast pytać jego to pyta mnie o to co  się u niego dzieje aktualnie). Tylko właśnie nie wiem czy te dziwne znajomości online nie zaspokajają mu w jakiś sposób potrzeby zwierzania się, bo to akurat byłoby dla mnie dość przykre.

Właśnie o to chodzi, żebyś się tak czuła.

Nie dziwi mnie, że utraciłaś poczucie bezpieczeństwa, w końcu kłamstwo burzy zaufanie, a jeśli sytuacja się powtarza, to tworzy atmosferę nieszczerości, niepewności i niepokoju, często również bezsilności. Dlatego też nigdy nie należy go bagatelizować, a tym bardziej próbować usprawiedliwiać.
Kłamstwo jest też oznaką braku troski i zrozumienia dla Twoich emocji. Zresztą sama spójrz - Ty już nie ufasz jego słowom, czujesz niepokój, którego on w żadnym stopniu nie stara się złagodzić. 

Przede wszystkim spokojnie zastanów się, czy aby na pewno chcesz iść przez życie z kimś, komu nie ufasz i kto Cię zwyczajnie nie szanuje.

• Brak rozsadnego powodu do utrzymywania kontaktu

• Niechec partnera do dzielenia sie tym wycinkiem zycia

• Brak wiedzy kim jest ta kobieta i jakie ma motywacje do utrzymywania kontaktu z partnerem autorki

Co to znaczy "Ty wiesz o niej"?
Ona wie jedynie o systematycznej, powtarzajacej sie akcji kontaktu miedzy jej partnerem a jakas kobieta do ktorej ma przynajmniej sentyment.
Tajemnica polega na tym, ze oprocz tego nic nie wiadomo i nie wiadomo dlaczego jej partner nie ma motywacji aby to zmienic.

Swoja droga - milo, ze forum znow dziala

Szczerze ?

Jeśli facet Cię okłamywał i go złapałaś na tym 2x , to zapewne dalej kłamie , tyle że bardziej uważa.

Co to za związek bez zaufania ? Zaufanie to podstawa , fundament związku ?

Chcesz całe życie żyć w niepewności czy mówi prawdę czy znów kłamie ? A co jak nagle sie okaże że koleżanka to jego miłość i teraz postanowił dać ponownie jej szanse i sobie ?

Ja byłem z moją była 18lat i 16lat małżeństwem. Nigdy nie zdradziłem , nigdy nie filtrowałem z innymi kobietami , inne kobiety mnie nie interesowały mimo że pracuje w firmach gdzie pełno kobiet ..

Ja bym się zastanowił czy chcesz spędzić resztę życia z osobą której nie możesz zaufać , bo jak kłamała to będzie dalej to robiła.
Po prostu po pewnym czasie znikają maski i widać jakie cechy ma naprawdę dane osoba i czasami można się zdziwić ..

Czy potrzebujesz rozsądnego powodu, żeby z kimś rozmawiać i utrzymywać kontakt? Czasami się to po prostu robi i nie ma w tym większej filozofii.

W jaki sposób ma się z nią podzielić tym wycinkiem życia? Przecież jak oni mają ko takt tylko online, to ona jej i tak nigdy nie pozna.

Jak wyżej.

Ja jestem za zdrowym rozsądkiem. Nie wpadłabym na to, żeby sprawdzać, z kim ma kontakt mój mąż. On też nie sprawdza z kim ja mam kontakt. Nie musiałam nigdy spowiadać się z okolicznosci, w jakichś kogoś poznałam ani on nie musiał. Związek nie jest krótką smyczą, a człowiek w związku nie traci nagle wszystkich kontaktów, które do tej pory utrzymywał.
To musi być strasznie męczące jak człowiek czuje, że musi  tak sprawdzać partnera. Duszące, zabierające czas i energię. I pokazujące, że może związek to nie miejsce dla danej osoby.

Ja akurat nie mam nic przeciw znajomościom damsko-męskim. Nie uważam za zasadne, żeby teraz Autorka przekopywała mu messengera, żeby się upewnić, że facet jest fair. A mam wrażenie, że o to jej tu chodzi, bo przecież pokazałby jej rozmowy i już nie byłaby to tajemnicza kobieta.

Brak zaufania i wcześniejsze kłamstwa do przepracowania razem albo do przemyślenia czy to na pewno z tym facetem chce się spędzić życie.

Oczywiscie, ze tak.
Caly swiat, na kazdym poziomie mikro i makro jest ciagiem zwiazkow przyczynowo-skutkowych.
Wszystko co robisz ma jakis powod. Niczego nie robisz "po prostu".

Sytuacja w ktorej wydaje Ci sie, ze robisz cos "po prostu" oznacza jedynie, ze nie jestes swiadoma przyczyn swojej motywacji.
Bycie nieswiadomym przyczyn to cos zupelnie innego niz brak przyczyn (ktory by podkopywal fundament, na ktorym lezy cala nauka).

Dla przykladu moze Ci sie wydawac, ze piszesz z kims "po prostu", podczas gdy robisz to bo sprawia Ci to przyjemnosc.
Utrzymywalabys kontakt "tak po prostu" z kims nieznajomym, kto Cie tylko denerwuje i oprocz tego nie ma w tym zadnego sensu?
A jesli sprawia to przyjemnosc to co jest powodem tej przyjemnosci?
I jakie to moze miec konsekwencje jesli rozmowa z ta osoba sprawia Ci wiecej przyjemnosci niz rozmowa ze swoim partnerem?
Jakie uczucia beda Ci towarzyszyc gdy bedziesz musiala wybrac (przyjemniejsza) rozmowe z ta osoba a swoim partnerem?
Jak te uczucia przeloza sie na sentyment w stosunku do twojego partnera?

Niewielu rzeczy jestem bardziej pewien w zyciu niz ze - nic sie nie dzieje "tak po prostu" i nic nie powoduje "zadnych konsekwencji".

"Waznosc" / istotnosc / znacznie - to subiektywne uczucie. Waznosc jakiegokolwiek obiektu / idei moze byc inna dla kazdego.
Jedyna osoba, ktora zna waznosc kolezanki partnera dla jej partnera jest jej partner.
Wychodzac z tego, ze jej partner utrzymuje kontakt z kolezanka wiemy, ze jest dla niego wystarczajaco wazna by poswiecal jej swoj czas (nie wiemy ile czasu).

Stad dochodzimy do kluczowego punktu:
"Waznosc" / istotnosc / znacznie jest nie tylko subiektywne, ale rowniez zmienne w czasie i moze bardzo latwo fluktuowac.
W przeciwienstwie do malzenstwa, ktore opiera sie na stabilizacji pozwalajacej na dokonywanie wyborow, ktore maja dlugoterminowe, trudne lub niemozliwe do cofniecia konsekwencje.

W tym momencie przyczyna "waznosci" kolezanki dla jej partnera zaczyna byc istotna dla autorki.
Bo jesli np. jej partner utrzymuje kontakt z kolezanka dlatego, ze rozmowa z nia sprawia mu przyjemnosc to obecnie moze nie byc to problemem.
Ale jak autorka wezmie slub, urodzi dziecko, bedzie wiecej problemow i klotni, to jej maz bedac bardziej zestresowanym moze czesciej siegac po odstresowujaca, przyjemna rozmowe z kolezanka.
Kontrast miedzy przyjemnymi rozmowami z kolezanka a klotniami w zwiazku buduje sentyment ucieczki od problemu (zony) w kierunku przyjemnosci (kolezanki).
Sentyment wyczuwany przez zone prawdopodobnie spowoduje wiecej klotni i dalsze nasilenie sentymentu.
Waznosc kolezanki oraz autorki dla jej partnera zmieni dynamicznie, podczas gdy konsekwencje malzenstwa i wspolnie podjetych decyzji pozostana w miejscu.

Dlatego kierujac sie czystym "rozsadkiem", stojac przed tym kluczowym wyborem (malzenstwem), zrozumienie powodow dla ktorych nasz partner utrzymuje taka znajomosc jest mocno wskazane.
Byc moze sa takie relacje damsko-meskich przyjazni, ktore nie niosa ze soba niebezpieczenstw dla malzenstwa.
Mozliwe, ze czesci z tych, ktore niosa mozna zapobiegac uzgadniajac wczesniej zasady i procesy ich egzekwowania.
Byc moze sa takie, ktore sa tykajaca bomba.

Natomiast w kazdym przypadku - moim zdaniem - ignoracja zrozumienia dynamik tych relacji przy podejmowaniu dlugoterminowych decyzji byloby powaznym zaniedbaniem w stosunku do siebie i swojej przyszlosci.

P1: Kazdy czlowiek chce byc dobry
P2: Zdradzanie zony z kolezanka jest zle
P3: Dobrzy ludzie nie chca robic zlych rzeczy
P4: Rinho91 ma kolezanke
Konkluzja 1: Rinho91 nie moze uwazac, ze posiadanie kolezanki jest ryzykowne bo to by oznaczalo, ze majac ja ryzykuje bycie zlym czlowiekiem.
Konkluzja 2: Rinho91 nie chce byc zlym czlowiekiem.
Konkluzja 3: Rinho91 nie moze byc obiektywny.

Generalnie sama też mam kumpli z którymi piszę i nie spowiadam mu się z tego, ale on przynajmniej raz każdego z nich widział. Z drugiej strony jeśli coś jest niezbyt istotne, taka właśnie rozmowa dla zabicia czasu bez sensu byłoby zawracać komukolwiek z tego powodu głowę dla zasady (on kiedyś napomknął coś takiego, że z nudów też można z kimś pisać). I znów z trzeciej strony - nie wiem czy to są rozmowy dla zabicia czasu czy może któraś tam ze stron nie do końca ma czyste intencje. Zatem...
 
..dziękuję za wszystkie opinie i wynurzenia, bardzo mi pomogły. Tak naprawdę spisaliście chyba wszystkie wątpliwości i gryzące myśli, które cały czas chodziły mi po głowie; od tego że nie można zamykać nikogo w klatce po dość mało prawdopodobne ruchanie na boku. Dzięki temu, że wypowiedziały się tutaj różne osoby z różnymi punktami widzenia wiem, że moje obawy mogą, ale nie muszą być uzasadnione (a przy okazji, że nie mam nie po kolei w głowie). I tak naprawdę myślę, że każdy z Was ma rację. Generalna konkluzja ostateczna to fakt, że jedyne co mogę zrobić to przeprowadzić z nim porządną rozmowę i dowiedzieć się co tutaj się dzieje, bo nigdy nie przestanie mnie to gryźć (tak, rozmowa nie dla każdego zawsze jest oczywista).

PS. Fajni ludzie na tym forum!

Na pewno rozmowa to podstawa.

Długo jesteście razem wiec szkoda by bylo to zniszczyc , ale jak to mówia nic na siłę.

Najważniejsze jest zaufanie w zwiazku , bez tego nie ma związku.
Na pewno żaden związek nie przetrwa jak jest oparty na kłamstwie i braku zaufania.

Tak to wygląda. Jest przyczyna jest skutek, a każda decyzja ma swoje konsekwencje. Nawet jeśli się ich nie rozumie czy nie dostrzega.

Byłem 16 lat żonaty.  Przez ten czas nie korzystałem z portali randkowych ani nie kontaktowałem Się z żadnymi kobietami. Dla mnie to co robi twój partner to flirtowanie czyli zdradzanie.  Bo jedena osobą zainteresowana dla niego powinnaś być ty. I to z tobą powiem flirtować ..

Dla mnie nie ma w tym związku zaufania ani ... wiernosci ...

Niestety ...