Rozczarowanie przeszłością partnera - Netkobiety.pl

On mi sam o tym powiedział, ale też jedna koleżanka ostrzegała mnie, że jest zabawowym facetem. Czy ty nie boisz się, że twój mąż Cię zdradzi?

O Bożu.

Więc tak, to, że miał układy na seks nie oznacza, że Ciebie też tak traktuje. Z tamtymi była inna umowa, z Tobą jest inna umowa.
To, że miał przygody nie oznacza, że będzie Cię zdradzał.

Zdradzać może każdy czy miał przeszłość czy nie.

A Twoja decyzja czy zaufasz. Jak nie ufasz, to bez sensu się w takiej relacji męczyć.
W dziale o nieśmiałości możesz znaleźć cały przekrój prawiczków, jeżeli takich wolisz.

Ja sie nie zgadzam z poprzednikami.

Jesli ktos spotyka sie na seks bez zobowiazan i "nawet imion nie zapamietuje" to co to oznacza w kontekscie budowania wiezi miedzyludzkich?
Czy czlowiek, ktory sie szanuje i nie ma zaburzen zwiazanych z budowaniem wiezi traktuje najbardziej intymna aktywnosc tak samo jak zakup mleka w sklepie?
Czy taki czlowiek nie buduje wiezi z druga osoba zanim otworzy na ta osobe pelnie swojej wrazliwosci?
Czy taki czlowiek nie buduje wiezi chociazby przez sama intymna aktywnosc zgodnie z dysonansem poznawczym?

Czy brak budowania wiezi (nie z jedna a z wieloma osobami) nie jest oczywistym dowodem na brak umiejetnosci otwarcia sie na ludzi, zaufania im i bycia podatnym na zranienie?

Trudno abys uwazal inaczej bo skoro tak samemu postepowales to musiales sobie to jakos wytlumaczyc.

Ale tak samo uwaza kazdy seksocholik, alkoholik i narkoman ktorego znam.
Tylko oni nigdy nie zdolali zaspokoic sie swoim "wyszaleniem za mlodu".

Bo przyczyna tych zachowan tkwi w pustce i samotnosci, ktora sie probuje tego rodzaju dopaminowymi aktywnosciami zaspokoic.
Dokladniej zaburzeniach osobowosci nie pozwalajacych sie otworzyc - bojac sie bycia zranionym - przez co nie da sie zbudowac cieplych, glebokich relacji, ktorych brak powoduje poczucie pustki i samotnosci.
Nie w braku mlodzienczego wyszalenia sie.

Zgadzam się.

I - choć nie znam takich badań - to sądzę że większe prawdopodobieństwo wierności jest w przypadku osoby, która doświadczała wyłącznie stałych, stabilnych i spokojnych związków, niż kogoś kto miał 100 partnerów i nie pamięta ich imion.

Tu nie chodzi o wyszalenie się. Tylko o pewną łatwość i lekkość w podejściu do damsko-męskich relacji.

I to mówię ja, osoba która zawsze miała głęboko gdzieś jaką ktoś miał przeszłość (a nawet lubiłam gdy ktoś miał bogatą, bo wtedy mogłam się wykazać). Po prostu doświadczenie moje i moich znajomych pokazało mi pewne rzeczy.

arukado dlatego nasze zdanie na jakiś temat wyrabiamy sobie zazwyczaj na podstawie własnych doświadczeń i tego co obserwujemy w otoczeniu. sume doświadczeń i przeżytych emocji zwiemy rzeczywistością.
Ja np widzę inna prawidłowość:
Większość (nie wszyscy) którzy nie wyszalali sie za młodu,nie mieli etapu beztroski,również tej seksualnej,nie doświadczyli tego wyboru, potem następuje u nich odbicie.
Przychodzi ta 40, fantazje seksualne nie spełnione,bo zazwyczaj stały partner nie skory do takich,gdy obejrzy sie za siebie tam tylko powinności,powinność względem rodziny,aby sie dobrze uczyć,potem względem stałej partnerki,pracodawcy, frustracje oraz niespełnione poczucie wolności,zaczynają coraz bardziej oddziaływać.
Pojecie kryzysu wieku średniego nie wzięło sie z próżni,jest to pewien skutek.

I ja na przykład mając to wszystko za sobą, bo zaliczyłem wszystko jako student, rozumiem że jest to  proces zarówno bardzo potrzebny,ale tez i autodestrukcyjny.
I moja zona o moich przygodach wie, duzo o tym rozmawialiśmy,bo chciałem zeby wiedziała z kim się wiąże,ale dla niej to był plus, bo ona rozumie te procesy o których napisałem wyżej.
I wie ze mnie juz od takiego życia odpycha, "bo żeby być kim jestem musiałem swoje przeżyć"

Oczywiście znam tez przypadki gdzie poznali sie na studiach i sa ze sobą do tej pory 11 alt, bez żadnych ciągot ani dram.
ale to raczej wyjątki potwierdzające regułę.

Myślisz, że w ciągu pół roku go poznałaś? Nawet razem nie zamieszkaliście, ani pewnie nie przeszliście przez żadne życiowe problemy. Poznaj go lepiej, a nie martw się na przyszłość.

To są rzeczy, których nie da się nauczyć, bo aby je osiągnąć trzeba wykonywać ciężką pracę nad samym sobą i zrozumieniem drugiej osoby. Dlatego nie skreślaj go na podstawie jego zachowań seksualnych. Ktoś może być dobrym człowiekiem, ale w seksie być rozwiązłym (wg norm społecznych).

Może potem nie czuł, że chce się angażować? Może miał uraz? Może szukał "tej jedynej super-idealnej"? Może nigdy nie czuł, że "to jest to", "jak nie teraz to nigdy".

Sama widzisz -- poznałaś go, wszystko okej, a jeden fragment jego osobowości, czyli przeszłość związkowo/seksualna Ci nie pasuje.

Może on zrozumiał, że nie zawsze są motylki w brzuchu, nie zawsze jest szalona miłość, a może warto się przyjaźnić i żyć razem na mniejszej amplitudzie uczuć? 

Nie demonizuj tego... był wolny, nei chciał związku, znalazł podobnie myślące dziewczyny. Dogadali się, poznali, zbliżyli, aby poczuć się bardziej szczęśliwymi.

To sformułowanie wynika wyłącznie z cienia w twojej duszy -- albo jesteś zaborcza, albo skrzywdzona, niepewna siebie, nie wiesz, czy kroki które robisz są dobre.

To źleeee... Zła ocena sytuacji. To wychodzi z Ciebie, a nie na podstawie tego jaki on jest.
Postaraj się patrzeć na waszą relację bliżej, a mniej słuchać głosów negatywnch ze środka.

Coś jak byś kupiła nowy telefon... cieszysz się nim, myślałaś, że jet idealny, ale jednak pewnego dnia stwierdzasz, że ma zarysowany ekran. Już nie jest taki idealny... chciałabyś go odrzucić. Ale czy za 7 lat ten telefon, gdyby teraz był idealny, to za 7 lat będzie wciąż bez rysy? Pewnie nie... pewnie będzie cały w różnych rysach. Zatem nie ważne są rysy, ważne jest jak ten telefon Tobie pomaga w życiu.

Tak, tak... zaliczał... coż za słowo...

Dobrze mówi.
Używa słów "zaliczał laski"?

Raczej konfrontacja tego że "zaliczał laski" z Tobą demoluje Wasz związek... nowy kształtujący się związek.

To tak jak prawiczek poaznaje dziewczynę na oazie kościelnej, a potem się dowiaduje, że ona miała chłopaka w liceum i drugiego trzy lata temu i miała  znimi seks, i wcale nie narzeka, że oni byli beznadziejni.

Gdyby był prawiczkiem, to byś się bała, żę nie miał związku.
Gdyby miał związek przez 10 lat, to byś się bała, co poszło źle.
Gdyby miał wiele związków, to...
Gdyby miał wiele seksów, to...

A gdyby prawiczek poznał Ciebie, to w wieku 30+ i 40+ nie będzie go kusić różnorodność, bo nie zna różnorodnośći?

Wiesz... nie chodzi o różnorodność... tylko natura pcha mężczyzn do wielu kobiet. Można w to nie wierzyć. Albo łudzić się, że tak nie jest.

Z kolei natura wymusza na kobietach selekcję dobrych mężczyzn...

Starać się zapanować nad swoją głową.
Poznać go lepiej.
Pomieszkać gdzieś razem... choćby kilka tygodni... coś razem robić...

O ile prawiczek, później w kryzysie wieku średniego, może być pchany ciekawością do zdrady, to o osobie, która miała dużo seksu nie można takich twierdzeń wysuwać.

Coś jakby porównać kogoś, kto nigdy nie był w restauracji, a kogoś kto chodził po restauracjach.
Jak obaj będą jedli tylko w domu, to ten pierwszy będzie ciekaw... a drugi? Hmm.. to zalezy od niego i tego jakie żądze i sposobności w życiu będą.

Mozna tez powiedzieć zupełnie inaczej.

Ktoś nigdy nie jadł w restauracji i nie ciągnie go tam (z jakiegoś powodu wybrał nie jeść w restauracji). Np. ja nigdy nie byłam w filharmonii i nie jest mi źle z tego powodu.

A ktoś kto kiedyś często chodził do restauracji i PODOBAŁO MU SIĘ, będzie chciał powrócić do restauracji, bo jedzenie było pyszne i tęskni.

Serio nie wiem skąd założenie, że czymś można się zaspokoić raz na zawsze, a jak ktoś nigdy nie spróbował to na pewno o tym śni.

Pytanie co Ciebie tak naprawdę autorko w tym dręczy?
To że mu się znudzisz?
To że nie można mu ufać, czyli np umawiacie się a monogamiczna związek i zasady w tym związku, Ty ich dotrzymujesz,  a On mimo wszystko  je łamie?
Czy jeszcze coś innego?
Ja chyba bardziej  bym zwróciła uwagę jaki On był w tych relacjach, czy kogoś krzywdził.
Druga ważna kwestia to Twoje samopoczucie.
Bo niezależnie  od tego co myśli głowa bez sensu żyć  w związku, który  Ciebie  unieszczęśliwia.
Ja bym się głównie tym kierowała.
Mój ex mąż był prawiczkiem i byłam jego jedyną kobietą przez 20 lat.
A potem  mnie zdradzał.
Więc  ja  nie stawiałabym tak braku doświadczeń na ołtarze, jako gwarancji wierności czy lojalności.

Nie w Tobie , a w Twojej głowie.
Ale masz prawo by tam był problem jeśli Tobie coś nie odpowiada.
Dlaczego uważasz problem za dziecinny?
Nikt Ci tak nie napisał.
Hmm. Związek w którym ktoś czuje się gorszy od partnera to nie jest nic fajnego.
Nie ma dziecinnych problemów.  Są dziecinne rozwiązania.
Niechęć do rozmowy ze strachu że Cię zostawi jest dziecinna.

Bardziej obawiałabym się związku z osobą, która była w trzech (lub więcej) tzw. poważnych kilkuletnich związkach niż z osobą praktykującą w przeszłości FwB i podobne.

Masz rację, że ta argumentacja trafia do mnie bo mnie to uspokaja i zmniejsza problem w mojej głowie. On się trochę zmienił bo zmienił pracę i został takim jakby kierownikiem nad spedytorami w firmie w której pracuje, wyprowadził na swoje mieszkanie, przestał imprezować i ograniczył alkohol, zaczął dorosłe życie i chciałby się ustatkować. Myślisz, że to wystarczający powód do zmian? Nie wiem jakie miał refleksje, czy coś mu nie odpowiadało w poprzednim życiu. Może powinnam czuć się wyjątkowa, że mimo przygód seksualnych do związku wybrał mnie, czyli to świadczy o tym, że jestem wartościowsza niż kobiety, które dotychczas poznawał. Co o tym myślisz? Może źle użyłam określenia, że to dziecinne problemy. Ale mam wrażenie, że gdybym była starsza i bardziej świadoma siebie i swojego ciała to nie miała bym problemów, dlatego te problemy wydają mi się dziecinne. Czasami odczuwam różnicę między nami, że on jest dojrzalszy i bardziej ogarnięty niż ja, imponuje mi to, ale też dołuje bo właśnie czuję, że nie dorastam do niego. Ale to prawda, że nie powinnam być w pozycji gorszej. Ale jak to zmienić? Jak pracować nad samoakceptacją i samooceną? Bazować na tym, że to mnie wybrał do związku? Wydaje mi się że to powinno płynąć ze mnie samej. Tego seksu oralnego się boję. Wiem że to kwestia czasu ale boje się że się ośmieszę. Nie umiem powiedzieć mu wprost że nie mam doświadczenia i nie umiem zrobić loda i co jak zrobię go źle? Może to co piszę wydawać się śmieszne ale dla mnie to duży problem. Ale macie racje, że rozmowa jest potrzebna.

Zapytaj go o to.

A on daje Ci do zrozumienia, ze powinnas sie czuc wyjatkowa?
Czy daje Ci do zrozumienia, ze jest dojrzalszy i bardziej ogarniety?

Bo wiesz... mozna byc z osoba, ktora sobie lepiej radzi w wielu aspektach zycia od nas i swoim zachowaniem sprawia, ze czujemy sie calkowicie zaakceptowani tacy jacy jestesmy.
Mozna tez byc z osoba, ktora jest od nas gorsza i w swojej niepewnosci zwraca nam uwage na kazde nasze potkniecie i w konsekwencji nasze poczucie wartosci zanika.

R_ita i Szeptuch Ci dobrze radza aby nie wiazac swojej samooceny z tym jak Cie widzi ktos inny.
Ale czasami druga osoba bardzo subtelnie zachowuje sie w taki sposob, ze tracimy pewnosc siebie.

Czy widzisz roznice w swojej pewnosci siebie / poczuciu wartosci miedzy momentem przed jego spotkaniem a obecnie?

Mój obecny mąż był właśnie taki łatwy ;-) Opowiedział mi o tym jakoś chwile po zapoznaniu się, bez szczegółów, ale ze na przestrzeni lat jego relacje to były spotkania na jedną noc. Miał dwa krótkie związki, wiec ogólnie podobnie do autorki. Jak mi się zwierzył to miałam taka mysl w głowie, czy nadaje się do relacji dlugodystansowych, poważnych i czy niechec do poważnych związków nie wiąże się z potrzeba ciągłych wrażeń i szybkim znudzeniem. Nawet poruszyłam z nim ten temat w rozmowie. Ale według niego był młody, głupi, dużo imprezował, obracał się w takim a nie innym środowisku, tak po prostu funkcjonował. Jak mnie poznał miał już w głowie ogarnięte, że chce kogos poznać na poważnie. Jesteśmy małżeństwem z kilkuletnim stażem. A gdyby mnie zdradził, nie zrzucałabym tego na karb bujnej przeszłości, ci bez przeszłości tez zdradzają. Według mnie dobrze się przyjrzeć  temu człowiekowi i swoim reakcjom, intuicji. Czy to dla Ciebie nie będzie dużym problemem i jak Ty się z tym czujesz.

Nie martw się tym.

To tak jakby ktoś powiedział  "Krzysiu rozmawiał w swoim życiu z wieloma dziewczynami, a ja tylko z dwoma chłopakami. I boję się, że on mnie będzie porównywał do tamtych dziewczyn.".

Nie porównuje. Wtedy był z nimi, teraz jest z Tobą.

Sama wiesz, że nie porównujesz swojego chłopaka z innymi chłopakami. To się nie dzieje w głowie.

Nie porównuje. Nie mów mu o kompleksach.
To chyba taka plaga dzisiejszych internetowych czasów, że dziewczyny się wstydzą własnego ciała nawet jeśli jest obiektywnie ładne i seksowne.

Nieeee... nie bój się tego. Przepędź te myśli.
Jest z Tobą, bo chce być z Tobą, Ciebie wybrał, wybraliście się nawzajem...
Nie czas teraz na takie wątpliwości i wymyślanie spraw, które nie dzieją się.

No i poza tymi kompleksami zamiast akceptacji siebie to jest drugi zonk...
Trudno jest namawiać dziewczynę aby "zrobiła loda", jak ona nie chce...
O ile mogę zrozumieć, że ma jakieś uprzedzenia, i powie "nie robię loda, nie chcę, brzydzę się/odraża mnie to",
to jednak argument "boję się, że nie wyjdzie/nie podołam" jest bardzo słaby... --
taka męczarnia -- on chce, ona odmawia, zdobywanie terenu metr za metrem.

Nie rozmawiać. Nie wyjawiać wątpliwości.
Sama musisz sobie z tym poradzić.

Problemy nie są dziecinne.
Jednak są problemami, które musisz pokonać. Sama.

Czasem wystarczy zwolnić hamulce...

Masz kompleksy? Chrzanić to... on pewnie nie widzi twoich wad.
Boisz się seksu oralnego? Nieważne... wyjdzie jak wyjdzie... i tak będzie fajnie.

Pozwól mu decydować aby wybrał kobietę z którą chce być.
Wybrał Ciebie... więc nie uznał "ona nie dorasta do mnie".
Zatem ogarnij się w głowie i bądź super dziewczyną dla niego.

Tak. Na tym bazować.
I zwolnić hamulce.

Eeeee... przesadzasz...
No to zacznij robić loda, za dwie minuty przejdź do czego innego... i tak małymi krokami do przodu.
Poza tym wydaje mi się, że to jaki kto jest w seksie, to bardziej zależy od charakteru niż doświadczenia.

Nie mów tego.

Nie wiem co znaczy źle... bedziesz szarpać penisem aż do bólu?
CZy boisz się że on straci erekcję wtedy? To dla niego też będzie wstyd, bo jednak na mężczyźnie ciąży ten społeczny mit, że on jest maczo i musi mieć cały czas "na baczność".

Uważam wprost przeciwnie...

Wolałbym, aby dziewczyna gdy ma się rozebrać zagryzła zęby i nic nie powiedziała, tylko się po prostu rozebrała, bo wiem, że za parę minut oswoi się z nagością i sama dojdzie do wniosku, że niepotrzebnie się stresowała... niż gdyby ze mną omawiała jak bardzo się nie akceptuje...

Albo wolałbym aby zrobiła loda byle jak, krótko, po swojemu, i nie do orgazmu, tylko tak przez moment, sama dla siebie, aby spróbować... niż gdyby przyszła ze smutną miną i omawiała, że ona nie wie jak to robić, a potem byłby seks i cała ta zabawa byłaby w świetle oceny czy ona robi dobrze, czy źle...

Temat przeszłości związkowej/seksualnej partnera jest chyba jednym z tych problematycznych. Widać często rozdźwięk między opiniami facetów a zdaniem kobiet.

Skoro dla kobiety, zdaniem wielu Pań, doświadczenie jest oceniane na plus, to dlaczego w takim wypadku iu faceta ma być inaczej? Skoro miał ten jeden związek i ten związek go jakoś psychicznie zniszczył, to dlaczego miałby nie angażować się w jakieś luźne układy? To już go skreśla całkowicie, bo co, bo nie potrafił się zaangażować? A może właśnie chciał, ale się bał, bo został skrzywdzony? No, chyba żę odczucia, zranienie, czy obawy przed takowym są zarezerwowane wyłącznie dla jednej płci.

Dobrze ktoś wyżej napisał, że raczej bardziej podejrzane jest, że się komuś nie ułożyło w iluś tam niby poważnych związkach niż to, że ktoś się "bawił" przez pewien czas...

Myślałam nad waszymi pytaniami. To nie tak, że mi coś przeszkadza po prostu widzę pewne rzeczy. Myślę, że on nie daje mi do zrozumienia, że powinnam czuć się wyjątkowa, ale ja tak czuję. Że zwrócił na mnie uwagę, starał się, zainteresował. Bardzo mi to łechtało ego i czułam się lepiej ze sobą. On wprost kiedyś mi powiedział, że jestem urocza i w moim wieku, też na wiele rzeczy patrzył inaczej więc nie wiem czy daje mi odczuć że jest dojrzalszy i bardziej ogarnięty. Ale to prawda, że czuje się od niego trochę gorsza. Nie mam tak dobrej pracy, mieszkam z rodzicami jeszcze. On mi imponuje wieloma rzeczami i czuje się wyjątkowo, że mnie wybrał. Ale boje się, że i tak mnie zostawi. Jak nie przez dziecinność to inne aspekty. Ja się porównuje z innymi i zawsze na tle innych wypadam blado, dlatego cały ten problem. Salomonka sama przyznała, że to dziecinada. Wiem to. Widzę różnicę w swojej pewności siebie- z początku byłam bardziej pewna siebie, ale teraz to mocno spadło bo porównuje nawet nas między sobą. Stąd taki problem z jego przeszłością seksualną. Że machnie oleje bo nie zapewnie mu tego co miał w przeszłości.

Nie wiedziałem że masz o mnie takie złe zdanie...

mam roznych przyjaciol. nawet przyjaciolke, ktora co tydzien sypia z innym, czasem prowadzi nawet dwie takie znajomosci jednoczesnie. jednak zwiazek to co innego i nie potrafilabym byc z kims takim. moze komus na forum nie podobac sie jak i moja przyjaciolka sie prowadzi, zeby byc  z kims takim. tak samo jak tu na foruzm cala masa wypowiedzi, ze ktos nie chcialby byc z samotna matka. ja jestem samotna matka. i tak nie wyszlo mi malzenstwo, a mlodego wychowuje od kiedy mial 2 miesiace, ale potrafie zrozumiec, ze ktos moze miec takie zdanie, ze np zwiazek z kims z dzieckiem to nie dla niego. poprostu kazdy ma swoje priorytety i tyle. kazdy musi wiedziec sam dla siebie, co mu pasuje, a co jest nie do przeskoczenia.

i to nie jest tak, ze wymagam tego tylko w jedna strone, a ja zyje i sypiam z kim popadnie. dla mnie to tez musialby byc ktos wazny i lacze seks z miloscia. do tej pory to byla tylko jedna osoba. zdaje sobie sprawe z tego, ze kazdy mogl popelnic blad, dwa trzy, ale juzpowyzej to nie dla mnie i koniec. tym bardziej, gdyby na dodatek mialy byc same krotkie. wedlug mnie to juz z nim cos nie tak. zreszta nawet niue musiala by byc liczba partnerow seksualnych, ale partnerow generalnie. to poprostu mnie odpycha.

autorka pewnie tez miala gdzies z zero, jednego-dwoch. inaczej by nie miala z tym problemow. tylko po co jej ktos taki, ktory zdazyl sie przeleciec z pol miasta + okolice

a skad wiem, ze trzeba powtorzyc badania po pol roku, zeby byly wiaryodne/pewne? znam jedna, ktora zdarzyla pozarazac innych, zanim wyszlo, ze cos ma. no coz, no risk-no fun