Czy mam odezwać się do niego pierwsza... - Netkobiety.pl

Cześć,
postaram się krótko, zwięźle i na temat. Choć nie ukrywam, zgłupiałam. Potrzebuję, szczerej i obiektywnej opinii. Mam 27, poważny związek za sobą, od kilku lat jestem sama i korzystam z życia. Wyjechałam na spontaniczny urlop do miasta X. Zatrzymałam się w hotelu w którym poznałam pewnego chłopaka, starszy o 3 lata. Dobrze nam się ze sobą rozmawiało i spędzało razem czas. W Hotelu była mała dziewczynka-3 latnia... często się z nią bawiłam, a on przychodził spontanicznie się pobawić  i pogadać. Koleżanka (mama dziewczynki) stwierdziła, że jeżeli facet spędza czas z nie swoim dzieckiem i go poświęca, to napewno chce zagadać/poderwać. Ja stwierdziłam, że po prostu jest miły i nic po za tym. Gdzieś w zabawie, ja byłam "ciacią" on "wujkiem" podlo pytanie do dziewczynki czy dasz buzi wujkowi, powiedziała, że nie. On odpowiedział, że buzi to by chciał  od cioci.. Na to ja się zmieszałam i powiedziałam, no chyba nie.. On pościł buraka i powiedział, że żartował... Ogólnie w czasie pobytu było kilka takich sytuacji, gdzie coś delikatnie sugerował. Jesteśmy z dwóch różnych końców Polski, a to żeby np. do niego przyjechać, albo wyjść gdzieś z nim podczas pobytu itd. Nauczona doświadczeniem stwierdziłam, że nie chce się doszukiwać rzeczy których   nie ma... Wszystko zmieniło się w dzień jego wyjazdu, przyszedł czas pożegnania, oboje jak takie dwa matoły staliśmy na przeciwko siebie i z drżącym głosem się żegnalismy, z czego wyczułam i siebie i u niego żal i smutek i łzy w oczach. Spełniałam i uciekłam... Ukryłam się w toalecie i popłakałam, stwierdziłam, że tak nie może być i wróciłam pod pretekstem, że czegoś zapomniałam. I się zapytałam wprost czy wymienimy się kontaktami (wcześniej nie było potrzeby bo o tak spędzaliśmy ze sobą po kilka  godzin). Widziałam, że się ucieszył, pożegnaliśmy się drugi raz z innym nastawieniem. Wyjechał dziś. I tak się zastanawiam..... Rozmawialiśmy o naszych życiach, ma jakieś problemy życiowe, koleżanka stwierdziła, że albo ma dziecko z którym nie ma kontaktu i to go boli. Albo problemy rodzinne o czym w prost mówił (wiadomo nie wnikając w jakieś szczegóły)...i teraz puenta, spodobał mi się, rzadko kiedy rozmawia mi się tak z jakimś facetem jak z nim... Mam wrażenie, że za przeproszeniem trochę zjebałam...  Nie ukrywam, że chciałabym kontynuować tę znajomość, ale nie wiem czy jest sens. Nie chcę dostać kosza, raz już dostałam bo facet nie chciał zatruwać mi mojego życia swoimi "problemami" . Obawiam się, że w tym przypadku może być podobnie, ale wiadomo może być różnie. Teraz w nocy wraca do siebie... Zastanawiam się po prostu czy nie napisać... Nie chcę też wyjść na jakąś przesladowczynie czy coś... Wiem, że problem jak z gimbazy, ale serio zależy mi na tej znajomości...prosze o poradę.