Czy można aż tak onieśmielić mężczyznę... - Netkobiety.pl

Co znaczy sabotować?

Nie odpowiadam za wielu ludzi(bez podziału na płeć), którzy są niezdecydowani, bo teraz takich pełno, Taki urok dzisiejszych czasów.

Natomiast odnoszę wrażenie, że za każdym indywidualnym przypadkiem się coś kryje i ciężko tu szukać ogólnych reguł.
Może komuś jest po prostu wygodniej, lepiej czy spokojniej żyć samemu? Może skupia się w znaczenej większości na zupełnie innych sprawach? Myślę, że każda osoba, jeśli jej nie wychodzi, zaczyna sobie dopowiadać, że coś z nią nie tak, bo nikt jej nie chce i widzi od razu niedoszłego partnera w ramionach innej/innego..
Często też ta presja wychodzi z zewnątrz, bo zbyt zwracamy uwagę na otoczenie labo wręcz idziemy za ciosem.

Akurat z zarobkami to bardzo często Panie kręcą nosem, jak facet zarabia mniej. Ile mniej, to już bywa różnie. Ja bym się czuł nieswojo, jakby kobieta miała zarabiać powiedzmy koło 5 czy 10 razy więcej, ale +/- po równo czemu nie? Gorzej, jeśli ona oczekuje, że to ja mam koniecznie zarabiać ZNACZNIE więcej od niej..Wtedy już syrenka by zaczęła wyć głośno

Sytuacja z tego roku.
Umówilem się z dziewczyną bardzo piekną na spotkaniu nawet dobrze się rozmawiało chociaż nie idealnie.
Z początku czułem się onieśmielony bo wyglądała cudnie aż można podziwiać mozna było jej urodę i wyczuła to ze się lekko zaczerwienilem ale to z zachwytu:)
Ale w czasie rozmowy w której się okazało ze jest szaloną pasjonatką motocykli jak i szybszej jazdy oraz to ma masę kolegów a brak koleżanek bardzo mnie odstraszył. Bo czułbym się nie swoją jakbym powiedzmy jesteśmy razem, mieszkamy a wracam z pracy a w garażu powiedzmy sami panowie  lub w mieszkaniu zamiast gadać o ludziach i plotkować to by się słyszało o silnikach oleju itd.
Kobieta która ma samych kolegów w dodatku jesy piękna jakoś przeraża mnie.

Zawsze może się sparować z inną tygrysicą

Hipergamia się kłania. Dla tych superwomen zwyczajny facet nie istnieje i tyle, więc pole wyboru mają mocno ograniczone do mężczyzn ze swojej półki, a we współczesnym świecie jest ich mniej niż kobiet.

No i o to chodzi
Nie każdy mężczyzna udźwignie sukcesy swojej kobiety. Musi mieć na tyle wysokie poczucie własnej wartości, żeby jej osiągnięcia nie wzbudzały w nim kompleksów.

Szacun, że jesteś w stanie o tym mówić i nie wstydzisz się tego. W sensie, że nie musisz się tego wstydzić, ale przyznajesz do sytuacji.
Niektórym kobietom jest ciężko dotrzymać kroku, przyznaję. Ale wydaje mi się, że często te ładne i zaradne kobiety są bardzo zakompleksione i dlatego starają się zaimponować/dotrzymać kroku facetom.

Ja powiem ze zrobiła na mnie duże wrażęnie ale ta sytuacja z kolegami ze obraca sie w takim towarzystwie jakoś nie jest w moim przekonaniu dobre na przyszłośc oraz to ze kobieta jak to ona powiedziała lubi adrenalinę przez co zasuwa szybko na motocyklu też samochodem.
Nie powiem sam lubie adrenalinę lubię zycie też by się coś działo ale nie za wszelką cenę.
Ziemia jest zbyt piękna by ginąc w niej w głupi sposób:P

Za szacunek dziękuje.
A powiem ze nam potrzeba też większa otwartość wzgledem siebie oraz to by akceptować zdanie innych i tych którzy się z nami nie zgadzają:)

Podzielam zdanie SaryS

Czy naprawdę pewne oczekiwania od życia czy marzenia są tak rzadkie? Wykształcenie, praca, cel w życiu, zainteresowania, przyjaciele Przecież każdy prawie człowiek je ma.
Może Lenie chodzi o jakieś konkretne przyklady?

Takie osoby być może roztaczają coś wokół siebie, co innych odstrasza, przynajmniej w pewnych przypadkach. Jak występują znaczne różnicy w życiowych aspieracjach i jednemu nie paduje podejście drugiego, to chyba da się to dość szybko wyczuć i kontakt się osłabia. Z pewnością między dwojgiem ludzi mogą istnieć odmienne podejścia do życia, ale pewne elementy da się pogodzić a inne zaś jednym przeszkadzają, innym zaś nie. Ostrożność warto zachować, kiedy ktoś twierdzi, że ta druga osoba "ciągnie tą drugą w dół", mimo, że sama właściwie świetnie się czuje ze sobą i swoim życiem. Wtedy ciężko się doszukać, kto właściwie ma rację.

Właśnie. Każdy powienien w pierwszej kolejności dbać o swoje dobre samopoczucie, choćby realizując się dla siebie a nie przede wszysstkim dla kogoś. Dlatego trochę nie rozumiem ludzi, którzy potrzebują koniecznie dzielić się z kimś swoimi osiągnieciami a umniejszają niejako tym samym swoją satysfakcję z tego, że doszli do pewnego etapu. No, dla mnei to naturalne, że racej każdemu życzę dobrze i nie muszę specjalnie tego wyrażać, bo zakładam, że dana osoba żyje i rozwija się głównie dla siebie i zgodnie ze swoimi oczekiwaniami.

W sumie, jak o tym przeczytałem, to coś mi się przypomniało Chyba na studiach mieliśmy co nieco na ten temat.. W każdym razie eksperyment ukazuje ni mniej ni więcej tylko pewne nieubłagalne prawa czy zjawiska rządzące w przyrodzie Chociaż, jeśli chcemy przekładać to do realnego świata należałoby jednak uwzględnić zjawisko migracji. Póki jest opcja przeniesienia się, w dodatku, jeśli się znajdzie inne miesjce do życia, to nie powinno być tak źle..
Pytanie czy w ogóle należałoby to przekładać na poziom ludzi, wychowanych w zachodniej cywilizacji..?

Jakiś tam nikły związek z tytułowym pytaniem jest, ale zawsze eksperyment będzie się różnił od naturalnych warunków

Chyba (mam nadzieję) nie chodzi jednak o to, że takie kobiety są aż tak idealne. Może chodzić o to, że "układanie sobie życia" to sztuka kompromisu. Nie ulegania, ale właśnie rozsądnego kompromisu, w którym partnera/partnerkę i jego potrzeby stawiamy na równi ze swoimi potrzebami. Często (i widzę to u obu płci) takie "idealne" osoby są jednak dosyć egocentryczne i ciężko im ułożyć sobie życie, bo nie chcą z kolei wprowadzać zmian w swoich przyzwyczajeniach.

Nie widzę też wokół siebie jakoś masy urodziwych, zaradnych, fajnych i wolnych kobiet, chociaż oczywiście się zdarzają (i odnoszę wrażenie, że patrzę w miarę obiektywnie - związek nie jest dla mnie obecnie priorytetem:)). Zazwyczaj coś jest z nimi nie tak. Część jest przekonana o własnej wyjątkowości w aż niezdrowy sposób. Część (i to chyba większa) wybiera sobie facetów, którzy nadają się do wielu rzeczy, ale do stałej relacji w ogóle, co sugerowałoby, że szukają cały czas silnych emocji, których długa relacja nie jest w stanie siłą rzeczy zapewnić.

Każdy przypadek jest inny. Chodź na piwo, to Ci powiem czy masz problem, czy pecha do facetów:)

Czego szukają? Zabawy, seksu, fwb, czegokolwiek. Niekoniecznie związku do grobowej deski. A skoro to dostają, to korzystają (często mówiąc na początku dokładnie to, co kobieta chce w danym momencie usłyszeć).
Przepracowanie różnych problemów to jedno, ale samo podejście do życia, podświadome i niewerbalnie wyrażane oczekiwania wobec partnera/partnerki - drugie.

Hm, mogę opowiedzieć jedynie to, co znam z własnej historii.
Uważam się za osobę dobrą, inteligentną, z własnymi zainteresowaniami i nie potrzebuję mężczyzny do szczęścia. Jestem niezależna finansowo, mam przyjaciół, rodzinę. Do tego jestem obiektywnie ładna.
Owszem, mam wielu adoratorów. Co z tego, jeśli nie spotykam mężczyzn którzy spełniają moje wymagania?
Nie obchodzi mnie jak ktoś wygląda, o ile nie jest odrażający. Byłam z facetami o 20 cm niższymi, brzydalami, typowymi informatykami, i nigdy żaden nie był bogaty a wręcz przeciwnie.
Szukam jedynie osoby dobrej, zdrowej psychicznie, o ciekawym charakterze.
Niestety wśród nowego pokolenia można szukać takich ze świeczką, a wiele to nie da.
Mężczyźni obecnie to dramat. Jeśli szukam zdrowego związku, moje opcje są minimalne.
Nie jestem osobą zdesperowaną, więc mimo młodego wieku od 2 lat jestem singielką.
Nie mówię, że wszyscy tacy są, a jedynie, że ciężko znaleźć kogoś odpowiedniego dla mnie. Ci, którzy mnie interesują, zazwyczaj są już w udanym związku.
Liczę na to, że kiedyś trafię i tyle.
Natomiast w przeszłości zdażyło mi się spotykać z kimś, kto się mnie bał. Nawet ostatni, sprzed 2 miesięcy. Miałam wrażenie, że się mnie panicznie boi i koniec końców sam wszystko skończył tłumacząc się moim brakiem czasu (bo remontowałam mieszkanie). Próbowałam go zachęcić jakoś, że naprawdę jestem wyrozumiała i wszystko jest ok, ale jakoś nie mógł się zrelaksować przy mnie.
Cóż.

Kurde, niezależnie w którą stronę padają takie określenia, ale ZAWZSE, jak pojawiają się takie narzekania, to mi się zapala lampka. Na tego/tą oczywiście, kto zaczyna narzekać. W sieci wiele razy widać było emocjonujące wpisy, gdzie albo jedna albo druga strona wyrzucała z siebie swoje żale na drugą stronę.

Moim zdaniem, im więcej razy komuś nie wyszło, tzn w ogóle nie był w stanie nawiązać bliższej relacji, można właśnie przypuszcząć, że prawda leży gdzies pośrodku. Wydaje mi się, że w obecnych czasach, każda indywidualne jednostka widzi w pierwszej kolejności swoje zyski a nie wspólną pracę, dlatego ludzie dopuszczają się wielu zachowń, które są po prostu nieakceptowalne z punktu widzenia ogólnych zasad kultury i współżycia. Jak choćby zwodzenie drugiej osoby, brak zdecydowania nie mówiąc o oszustwach czy zdradach.
Natomiast, kiedy zaczniemy mówić o wymaganiach czy braku odpowiedniego kandydata, to od razu staje mi przed oczami ktoś, kto: nie ma w planach w ogóle pracować i zarabiać, brak mu pomysłów na życie, nie interesuje się niczym, nie ma ambicji, jest kompletnie niesamodzielny i nie potrafi sobie w życiu poradzić czy cokolwiek załatwić. DO tego ma paskudny charater i nie da się z nim wytrzymać.
Generalnie w moim otoczeniu ludzie (koło 30-stki) mają naprawdę wiele pomysłów na życie. Niekoniecznie wiąże się to z pracą za 5-cyfrową kwotę, z WŁASNYM mieszkaniem, samochodem, dziesiątkami zainteresowań i milionem pomysłów na minutę. Bynajmniej większość, czy właściwie wszyscy ci ludzie są w związkach. Dlatego podtrzymuję swoje zdanie o tym, żę ludzie się sobą nudzą, tak zwyczajnie, b obrakuje im wrażeń, pragną co crusz odmiany od tej "szarej codzienności i nudy". Nawet, jeśli ktoś marzy o rodzinie i stabilnym życiu, to po jakimś czasie znowu zaczyna pragnać "złotej wolności"

Może to kwestia różnicy w pokoleniach, ale sam obracam się raczej w towarzystwie ludzi bliżej 30-stki niż 20-stki, choć z tej drugiej grupy tez mam sporo znajomych i raczej wydają się być ludźmi "na poziomie".

Co sprawiło, że go wybrałaś?

Wreszcie jakiś konkret. Mam pewną teorie ale może zabrzmieć trochę brutalnie. Wydaje mi się że ten pan nigdy nie był zainteresowany związkiem z tobą. Czy poza jego słowami masz jakikolwiek dowód że w ogóle jest w trakcie rozwodu? Widziałaś jakieś dokumenty lub rozmawiałaś z kimkolwiek innym kto go zna? Wydaje się bardziej prawdopodobne że facet szukał kochanki na boku a ponieważ kobiety zazwyczaj szukają stałych relacji namawiał że jego małżeństwo jest już skończone a to ty jesteś tą osobą z którą chce spędzić resztę życia. Mężczyźni którzy naprawdę szukają czegoś stałego będą podchodzić bardziej zapobiegawczo. Nie będą od razu składali deklaracji u tym jaka pana jest wyjątkowa, zapraszali do drogich restauracji i tym podobne (co ciekawe tacy robią tak od setek lat i często znajdują jakąś "mądrą i zaradną" kobietę która się na to nabiera). Chyba problem polega na tym że ci szczerzy nie budzą takich emocji co ci udający. Związek z tobą zakończył pewnie kiedy uznał że dostanie tego czego chce wymaga od niego niewspółmiernie dużo wysiłku. Swoją drogą bardzo fajnie że wreszcie podałaś jakąś konkretną historię. Wcześniejsze opisy problemów twoich i koleżanek były tak ogólne że ciężko z nich dojść do jakichkolwiek logicznych wniosków (najlepsze miała moim zdaniem SaraS). Jeśli opowiesz więcej konkretnych przykładów może uda wyciągnąć z nich wspólny mianownik i ustalić przyczynę sytuacji twojej i koleżanek bo na pewno nie jest nią to że jesteście zbyt urodziwe, zaradne itd.

No własnie..Zachowanie drugiej strony można odbierać odmiennie, zależnie od własnych oczekiwań. Mimo, że nia miałaś żadnych poważnych zamiarów wobec niego, tak bardzo Cię dotknęło jego podejśćie i fakt, żę ukrywał prawdę. Nie mówię, że zrobił dobrze, ale strasznie podchodzisz do tego poważnie, jakby rzeczywiście Ci na nim zależało.

Masz konto na Tinderze, więc nie dziw się, że Cię faceci olewaja. No nie olewają w sensie chęci bzykanie się z Tobą, ale w sensie związkowym. Z jednej strony portale randkowe to taki poprawiacz samopoczucia, bo jak wyglądasz w miarę znośnie, dostajesz jakieś wyrazy zainteresowania, ale na dłuższą metę to aplikacje chyba wymyślone przez psychologów, bo w ich gabinetach później leczą się złamane serduszka. Podsumowując - to nie dlatego, że jesteś taka wyjątkowa.