Czy to się może udać ? - Netkobiety.pl

Witam Was
Zawsze byłam bierną uczestniczką tego forum bo w moim życiu nic się nie wydarzyło a teraz chciałabym poznać Wasze zdanie. W zeszłym roku na jesieni znajomy moich przyjaciółek zaproponował mi spotkanie. Widzieliśmy się wcześniej i nawet przywitaliśmy się ze dwa razy ale nigdy nie rozmawialiśmy ze sobą. Jakoś wcześniej nie zwrócił na mnie uwagi. Czasami chodziłam z dziewczynami sobie posiedzieć bo nie wszędzie mogę iść. Mam jedną nogę mocno szczuplejszą i od dziecka, jak tyko pamiętam, chodziłam w tej okropnej szynie. Dopiero w szkole średniej zaczynałam chodzić bez niej. Nie utykam czy coś takiego, stopy mam równe, nie widać na pierwszy rzut oka ale ta noga bardziej i szybciej mi się męczy. Nigdy nie będę piechurem i pewne rzeczy są poza mną. Przed pierwszym spotkaniem bardzo się denerwowałam bo niby o czym mogłam z nim rozmawiać, o pracy lub o wakacjach z rodzicami ale wszystko przeszło moje oczekiwania. Robi wrażenie innego jakim jest naprawdę. Byłam mocno zaskoczona. Umie wciągnąć do rozmowy i miałam mu tyle do powiedzenia, że zabrakło wieczoru. Jest oczytany i nawet wiedział  którą książkę Sz.Twardocha zekranizowano i dał mi ten film. Od tamtej pory widujemy się bardzo często i robimy wszystko razem. Jak byłam pierwszy raz u niego w domu to odważyłam się i pokazałam mu zdjęcia z dzieciństwa jak wyglądałam z tą szyną żeby wiedział że mam ograniczenia. Czekałam na jego reakcję ale to nie zrobiło na nim wrażenia, ściągnął mi skarpetkę z tej nogi i pocałował mnie w tą stopę. Spytał tylko czy to wystarczy i czy oczekuję czegoś więcej. Z zaskoczenia nie wiedziałam jak zareagować a on sypał różnymi propozycjami jak z rękawa pokazując, że nie mamy żadnych ograniczeń. Snuł plany wypadów od gór po żagle na mazurach co dla mnie jest niewyobrażalne i chyba oczekiwał odpowiedzi na co bym się zdecydowała. Twierdzi, że do wielu miejsc można dojechać a na żaglach spokojnie dam radę. Jak mu powiedziałam, że nawet rower odpada to pokazał mi w internecie elektryczny na trzech kołach jak dla jakiejś babci czy inwalidy i zaproponował zakup. Wydawało mi się, że nie zwrócił uwagi, że jest trochę inaczej a przecież wie, bo jak mnie przytuli to na pewno czuje. No i w przeciwieństwie do niego jestem bardziej stacjonarna.
Był u mnie w domu, poznał moją siostrę i brata. Zrobił bardzo dobre wrażenie ale mój starszy brat od razu powiedział – to nie ta liga i żebym dała sobie spokój a siostra podsumowała, że chyba się pomyliłam. Od momentu jak się spotykamy i jesteśmy razem moje przyjaciółki zaczęły mocno mnie wypytywać o niego i to z najdrobniejszymi szczegółami a same opowiadały o nim straszne rzeczy. Mówiły, że u niego na zimę to jedna dziewczyna a na lato następna i pewnie spotyka się ze mną z litości bo widział mnie zawsze samą. Dodały, żebym nie robiła sobie nadziei. Było mi okropnie i cały czas siedzi mi to w głowie. Z dziewczynami ograniczyłam kontakt ale przez to wszystko zrobiłam niefajne rzeczy. Przejrzałam mu kilka razy telefon bez Jego wiedzy ale tam nic nie znalazłam. Do niego dzwoni lub pisze przeważnie ktoś z firmy czasami z domu lub kolega którego poznałam. Przetrzepałam laptopa z całą jego koresponden i w ogóle co tam ma, a tam jakieś schematy i wykresy bez sensu. Dzwoniłam do niego przez whatsappa o różnych porach, nawet w nocy, żeby widzieć gdzie jest a On odbierał to zawsze pozytywnie. Wyszłam chyba śmiesznie i wstyd mi do dzisiaj. Jak czekałam u niego w domu bo musiał wyjechać do firmy na trzy godziny to znów przejrzałam cały jego komputer. Tam znalazłam tylko jakieś krajobrazy, zdjęcia z wakacji na których jest sam, jakieś żelastwo i części elektroniczne czy coś podobnego związanego z jego pracą, jest automatykiem przemysłowym. On zaczyna już  między wierszami podpytywać czy myślałam zostać z nim na stałe a ja cały czas mam to wszystko z tyłu głowy. Nie chcę go idealizować bo ma też swoje wady ale takie zwykłe codzienne z którymi da się żyć. Nie zwraca uwagi na swoje ubranie, uważa że jak czyste to wystarczy i przychodzi taki trochę pognieciony w wymiętoszonej nie wyprasowanej koszuli, często ma dziecinne pomysły, jest nieoszczędny a u niego w domu wszystko urządzone i poukładane ale jest mało przytulnie i surowo.
Powiedzcie szczerze nie będę dla niego za dużym obciążeniem ?