Zazdrość, zaborczość, złość - Netkobiety.pl

Z tą wigilią to właściwie możecie jechać tam gdzie chcecie. Albo spędzić ją osobno
My dla przykładu co roku jesteśmy u tej samej strony rodziny i nikt nic nie mówi, że wypada jechać do drugiej strony. To nasza decyzja.

A co do reszty, to pomimo 30tki ciągle szukasz u matki opinii i potwierdzenia. Stąd te jej teksty o ślubach, korkach itd. Za bardzo ją wpuszczasz do swojego życia. Następnym razem powiedz normalnie czemu nie dajesz korków albo czemu nie przyjedziesz, albo jedź i ją odwiedź. Albo zaproś do Was.

Skup się na przekazywaniu informacji - mniej na wchodzeniu w szczegóły i tłumaczeniu się przed mamą. A nawet - jak wiesz, że temat jest problematyczny - nie zaczynaj rozmowy o tym z mamą. Wszak nie o wszystkim w wieku 30 lat musisz z mamą dyskutować
Wigilia u teściów - Ty już się tłumaczysz.
Nie dajesz korków - znowu się tłumaczysz.
Nie macie ślubu, dzieci - znowu tłumaczysz.
Nie dzwonisz do wujka, z kimś się spotykasz a nie z mamą - to samo.
Z tego co piszesz jesteś niezależną osobą i pewnie na nieszczęście Twojej mamy - nie musisz się już jej tłumaczyć ze swojego życia wystarczy, że będziesz jej komunikować Twoje/Wasze decyzje jeśli jej dotyczą:) innych nawet nie musisz.
Mam podobnie z teściową:D  ostatnio NA MNIE napadła, czemu mój mąż (a jej Syn!) chodzi w niezimowych butach zimą i czy ja mam zamiar coś z tym zrobić:D (a mój mąż siedział w tym momencie również przy stole), to jej powiedziałam, ze mój mąż jest dorosły i umie sobie kupić buty ja kupuje niepełnoletnim dzieciom
Zagulgotała i odpuściła:)

Na miejscu Twojej mamy też byłoby mi przykro że nie chcesz spędzić ze mną Wigilii. Nie chodzi o pierwsze czy drugie święto, tylko o Wigilię.
Ja bym postarała się wymyślić inne rozwiązanie, np. Wigilia dużo wcześniej, np. o 13 u mamy, a potem do teściów (nie napisałaś ile macie km) - najlepiej żeby teściowie zrobili Wigilię później, np. o 20.

No pomyśl, że Twoje dorosłe dziecko wyjechałoby na Wigilię a Ty zostajesz sama. Nie byłoby Ci przykro?
Zamiast upierać się przy swoim, znajdźcie rozwiązanie. Nie tłumacz się tym że nie chce Ci się jechać jednego dnia do dwóch domów, bo święta to niestety też obowiązki.

Dorosłe dzieci są dorosłymi dziećmi i podejmują swoje decyzje, zgodne z własnymi planami, przekonaniami. Autorka jest w związku - odpada wiec jeżdżenie każdy osobno na wigilie do swoich domów, skoro razem z partnerem mieszka i są jak małżeństwo. Najsprawiedliwiej jest jechać raz tu, a raz tu. Ustawiać komuś innemu wigilię, bo czyjaś matka tak chce jest nienormalne. Autorka napisała o siostrze, wiec matka nie musi być w wigilie sama. Dlaczego partner Autorki ma być postawiony przed faktem dokonanym, ze każdego roku wigilia jest u mamy Autorki? A on nie może raz na 2 lata spędzić wigilii ze swoją partnerką u swoich rodziców.

No ale poza Wigilią jest jeszcze Wielkanoc. Można spędzać jedne święta tu, a drugie tam.
Ja nie rozumiem takiego jeżdżenia co drugi rok. Zawsze któraś strona będzie poszkodowana i ja bym się czuła poszkodowana, jakbym nie mogła spędzić Bożego Narodzenia ze swoją stroną rodziny. Swojemu mężowi mówiłam od samego początku, jak się zaczynaliśmy spotykać, że to jest dla mnie na tyle ważne, że nie mam zamiaru z tego rezygnować i że z jego rodziną możemy spędzać Wielkanoc. Da się. A i spokój większy.

To dużo zależy u nas Wielkanoc jesteśmy, jeśli  już, tylko u teściów, bo mieszkają blisko, moi rodzice dużo dalej. A w święta BN zarówno mi, jak i mężowi zależy, żeby po 1 dniu spędzić u swoich rodziców. Mamy tez małe dzieci, dziadkowie bardzo się cieszą, kiedy mogą zobaczyć wnuki w jakiś dzień świat, dać jakiś upominek, nacieszyć się ta wyjątkowością chwili:) to co innego niż zwykła niedziela:)
My tez robimy na zmianę, wigilie i I święto przeplatamy co roku, a II święto spędzamy już u siebie w domu, z dziećmi i odpoczywamy po wizytach.
Wszyscy zadowoleni - i wilki, i owce, i my nie mamy sobie nic do zarzucenia, i dzieci szczęśliwe

Trafiłaś Lady Loka na takiego mężczyznę, któremu widać nie zależy jakoś bardzo, kiedy te święta i z kim ale zarówno dla mnie, jak i mojego męża to bardzo ważne, by w 1 dniu świątecznym spotkać się ze swoimi rodzicami. Wiem, że dla mojej mamy, i dla teściowej nasza obecność jest super-turbo-ważna w święta BN.
Jak kiedyś w noc przed wigilia zachorował mój syn i nie mogliśmy jechać do moich rodziców w ogóle na święta to chociaż moja mama rozumiała, że z chorym dzieckiem się nie jeździ to wiem od siostry, że to bardzo przeżyła, że nie było nas w ogóle. Tak że - to wszystko zależy od wielu czynników

Yyyy, wiedział o tym na dłuuuugo zanim zaczęliśmy spędzać wspólnie święta, jeżeli mu się nie podobało, mógł odejść. Stwierdził, że to nie jest dla niego problem, więc jest jak jest. A do jego rodziny jeździmy na Wielkanoc.

Chodzi mi tu głównie o to, że to, gdzie jedzie para, to jest tylko i wyłącznie ich decyzja. Nie ma co kierować się tym czy wypada na zmianę być u jednych i drugich albo tym, co o tym sobie pomyślą jedni czy drudzy rodzice. Zawsze któraś strona będzie poszkodowana. Albo rodzice, albo młodzi, którzy będą spędzać Święta w biegu.
Trzeba pomyśleć o tym, co sami chcą i tym się kierować zamiast dać sobie wmawiać poczucie winy.

Ech, Beko, może jednak więcej luzu, co?

Moja mama nie spędza Wigilii sama w domu.
Spędza je z mężem, moją siostrą i jej rodziną oraz ze swoim bratem.
Poza tym gdybym pojechała znowu na Wigilię do swojej Mamy, to rodzice mojego Partnera siedzieliby sami,
gdyż ich drugi syn wigilię spędza u rodziny swojej żony.

Również uważam, że stawianie gospodarzom warunków co do godziny jest mocno nie na miejscu.
3 dni świąt w końcu mamy - moim zdaniem nie ma sensu na sraczkę do każdego jeździć.

Powiem tak... Mama już "przebolała" ten temat, a ja nie zmieniłam decyzji.

Generalnie bardzo Wam dziękuję za te Wasze komentarze.
Zrozumiałam, że często robiłam sobie NIEPOTRZEBNE wyrzuty sumienia po tym, jak Mama nie była zadowolona z moich podjętych decyzji,
które w jakiś sposób ją dotykały.
Też mój błąd, że zawsze jak Ona się obrażała/ rzucała słuchawką - ja jak głupia później dzwoniłam i się do Niej dobijałam.