On nie jest do końca sobą - Netkobiety.pl

To, że się maskuje, to jak najbardziej prawdopodobne, bo jakby był sobą, nie miałby u Ciebie szans.
O przeszłości seksualnej lepiej nie opowiadać, ale już inne sprawy nie powinny być tematem tabu, widocznie ma czego się wstydzić.

Żeby przeszłość nie rzutowała na przyszłość, można by przemilczeć, ale np. alkohol, już do takich nie należy.

Koledzy ze studiów, w większości wolni, ale zauważyłam że niektórzy wymiksowali się z tego towarzystwa, np. nie byli na kawalerskim. W drugiej grupie z pracy też znalazł się w najbardziej imprezowym towarzystwie, stąd te koleżanki. Gdzieś między słowami wywnioskowałam, że działy się tam różne rzeczy, obściskiwanie, romanse, dlatego paczka częściowo rozpadła się bo niektórzy teraz nie mogą na siebie patrzeć.

Jedyne, co mi przyszło na myśl, to ukrywa, że ma problem z alkoholem.
Dlatego w Twoim towarzystwie kontroluje picie, bo po większej ilości traci na tyle kontrolę, że wywołuje swoim zachowaniem zniesmaczenie u innych, jak to określiłaś.
Przeszłość ma znaczenie bo to w pewnym sensie wiano, które się wnosi do nowego życia i związku.
Bądź ostrożna i obserwuj dyskretnie, bo coś ukrywa.

Chyba jest w tym problem, bo parokrotnie mówił że wyjdzie z kolegami i nie ma ochoty się upijać, a potem okazywało się że mieszali co się dało i następnego dnia ledwo żył. Miał też przykry wypadek pod wpływem alkoholu i operację, której konsekwencje zdrowotne zostaną na całe życie.

"Chyba jest w tym problem, bo parokrotnie mówił że wyjdzie z kolegami i nie ma ochoty się upijać, a potem okazywało się że mieszali co się dało i następnego dnia ledwo żył. Miał też przykry wypadek pod wpływem alkoholu i operację, której konsekwencje zdrowotne zostaną na całe życie."

To jednak nie jest tak, że nic nie wiesz o jego przeszłości.
Nie ma umiaru, koledzy nie mają tu nic do rzeczy.

Zanim zwróciłam mu uwagę 3 razy, ale wtedy jeszcze koledzy nie wiedzieli że ma kogoś bo im nie powiedział. Od kiedy wiedzą byliśmy parę razy wspólnie na jednodniowych wycieczkach, ale koledzy już chleją we własnym gronie.

Trzy razy to jak rozumiem Autorka zwróciła chłopakowi uwagę na jego picie i stosunek do przeszłości tajemniczej.
Fakt niczego to nie dowodzi te 3 razy nawet jak było 8 ostrych balang,ale i niczego nie rozstrzyga jeżeli chodzi o potencjalne uzależnienie czy pijaństwo.
Trochę to Agnes życzeniowe, z tym twierdzeniem że osoba uzależniona nie omija okazji to nie jest takie proste z tym,jak coś ją chwilowo motywuje to nie będzie szukać okazji często zastąpi tymczasowo podświadomie , alkohol i ten rodzaj stymulacji nim jednych uczuć , innymi uczuciami i emocjami, będzie omijać okazje do czasu,odbije je sobie z nawiązką później ,natomiast świetnie będzie to ukrywać że korzysta jednak z okazji  które i tak sobie stworzy tyle że bez wiedzy np Autorki ,oni nie mieszkają chyba ze sobą
znam kogoś kto osiem miesięcy nawet kropli do ust nie włożył tylko po to żeby zrobić wrażenie na dziewczynie i to nie jest jakieś wyjątkowe zachowanie u młodych/starych alkoholików zależy od fazy uzależnienia  i typu alkoholizmu bo nie ma jednego .
To czy chłopak jest pijakiem,alkoholikiem czy nie jest ,to dla nas i tak zagadka i niemożliwym jest go zdiagnozować w gruncie rzeczy tak na 100% .
Problemem jest rodzaj tolerancji,akceptacji Autorki dla picia alkoholu ,niepokoi ją wypadek po alkoholu chłopaka i jego przeszłość alkoholowo związkowa .

"Jeśli od tego czasu rezygnuje z chlania z kolegami będąc z nimi we wspólnym gronie, to raczej dobrze rokuje."
Nie do końca, bo:
"ale koledzy już chleją we własnym gronie"
Czyli koledzy pija sami, nawet trudno, żeby on z nimi urzędował nie pijąc.

Nie ma reguły, jeden pije, drugi porównywalnie, jeden zostanie alkoholikiem, drugi nie.
Trzeba mieszkać razem i to dłużej, żeby wiedzieć jak chłopak sobie radzi z alko, chociaż nigdy nic nie wiadomo, jak ktoś lubi alkohol, to po latach może wrócić do picia.

Spokojnie Agnes to nie był żaden atak z mojej strony,jak najbardziej masz słuszność alkoholizm,narkomania to choroby emocji,to bardzo często są różne  ucieczkowe zachowania, to ogromny fragment uzależnień - uciekanie przed sobą,lęki strachy ,przed odpowiedzialnością to złudzenie panowania nad rzeczywistością  i wspierania się w tym substancją ,nagradzanie się piciem etc  ale nie tylko to jest to ,to cały złożony system różnych sposobów myślenia,różne mechanizmy obronne ,zaprzeczanie, wypieranie ,regulacja emocji substancjami, też niejednakowa , kompulsjami itd , jest to też choroba z obsesją picia ,ta pojawia się pierwsza i jest przed uzależnieniem fizjologicznym idzie i rozwija się  wraz z utratą kontroli i  przejściowo upośledzeniem jej,  obsesja związana z uzależnieniem psychicznym, nie jest czymś jednakowym i jednorodnym zawsze i wszędzie takim samym i u wszystkich,jest jeszcze bardzo powszechny wysoko funkcjonujący alkoholizm  najtrudniej go zauważyć rozpoznać,a pracowitość ambicje, aspiracje wydają się ,czymś normalnym i nie rzucającym się w oczy.

Obsesja, przymus picia nie od razu i nie od początku jest bardzo silny ,a w trakcie trwania alkoholizmu w aktywnej formie i różnych jego fazach, nie jest też czymś stałym, zmienia się ,czasem jest silna a czasem słabnie, schodzi do podświadomości głębiej,albo dochodzi do głosu agresywnie w sposób zależny, pod różnymi wpływami,
nie zawsze chce się pić ,np po ciągu można dość długo nie pić i święcie wierzyć w to że się człowiek nie napije nie ma głodu i wyraźnej chęci na picie można przetrwać stosując inne metody sterowania nastrojami i samopoczuciem zastępczo,można też  na pewnym etapie chorowania pić nawet jak się nie chce, możliwym jest pokonanie wstrętu i obrzydzenia, lub sięga się po alko niemal mimowolnie odruchowo ,przymus picia to dość skomplikowane zjawisko.
Też nie mam uprzedzeń do alkoholików ,akurat jestem jednym z nich i nie czuje się kimś lepszym, choć ponury i mroczny , ćpun i pijus, w dodatku kompulsywny abstynencina ze mnie
Jeżeli jestem subiektywny to chyba jednak mimo to nie ulegam stereotypom i wpływowi stygmatyzacji tej choroby, której nie da się oceniać tylko w kategoriach moralnych, choć jak kto chce ludzie mają prawo do tego.
a z drugiej strony dość powszechne przyzwalanie na pijaństwo minimalizuje i zaciemnia ten naprawdę poważny problem, tylko że niewiele można na to poradzić ani na jedno stygmatyzację, ani na minimalizowanie i rozczulanie się nad pijącymi.

Na wycieczce on pił z nimi, tylko mniej niż zwykle bo byłam obok, nie było zgonu. Kiedy dowiedzieli się że ma kogoś i zobaczyli mnie na oczy, a jestem spokojną osobą, piją we własnym gronie, a jego już tak nie zapraszają. Nie mieszkamy razem, ale on wspomina że nie musimy wychodzić razem, że chciałby odnowić kontakty albo tęskni za dawnymi wyjazdami. Czasem mam wrażenie że ograniczam go i tęskni za starym życiem, wolnym i bez zobowiązań.