Mój chłopak ma myśli samobójcze i czuje się bezradna. Rozmawia co 2 tygodnie z psychologiem,ale jest zamknięty na opowiadanie o swoich prawdziwych odczuciach. Ten stan się nasila. Sprawy dotyczące przyszłości go strasznie stresują , ma problemy z rodzicami. Mówi mi że za kilka dni kupi line i się powiesi. Wiem że jest do tego zdolny. Myśle że jesteśmy trochę uzależnieni od miłości i stawiamy nasz związek ponad wszystko inne ,lecz czuję się źle że uważa zabicie się dla niego jako oznake miłości. Pyta czy bym się zabiła gdyby go już nie było. W takich momentach siedze cicho bo nie wiem co powiedzieć.Chcę żyć , ale nie bez niego. Życie by było okropne ,potrzebuje go a on pragnie śmierci. Jak mu pomóc? Nie moge powiedzieć o wszystkim jego rodzicom bo będzie o wiele gorzej. Trafi do psychiatryka i straci zaufanie do mnie. Twierdzi że jeśli im powiem to jestem fałszywa i nigdy mi nie wybaczy. Strasznie się boje
- Kleoma
- Przyjaciółka Forum
- Nieaktywny
Mój chłopak ma myśli samobójcze i czuje się bezradna. Rozmawia co 2 tygodnie z psychologiem,ale jest zamknięty na opowiadanie o swoich prawdziwych odczuciach. Ten stan się nasila. Sprawy dotyczące przyszłości go strasznie stresują , ma problemy z rodzicami. Mówi mi że za kilka dni kupi line i się powiesi. Wiem że jest do tego zdolny. Myśle że jesteśmy trochę uzależnieni od miłości i stawiamy nasz związek ponad wszystko inne ,lecz czuję się źle że uważa zabicie się dla niego jako oznake miłości. Pyta czy bym się zabiła gdyby go już nie było. W takich momentach siedze cicho bo nie wiem co powiedzieć.Chcę żyć , ale nie bez niego. Życie by było okropne ,potrzebuje go a on pragnie śmierci. Jak mu pomóc? Nie moge powiedzieć o wszystkim jego rodzicom bo będzie o wiele gorzej. Trafi do psychiatryka i straci zaufanie do mnie. Twierdzi że jeśli im powiem to jestem fałszywa i nigdy mi nie wybaczy. Strasznie się boje
Ile on ma lat?
- Lady Loka
- Przyjaciółka Forum
- Nieaktywny
Ależ oczywiście, że powinnaś powiedzieć to jego rodzicom. I przy okazji terapeucie, do którego chodzi. A jak rzuca tekstami o linie, to wzywasz mu karetkę.
Jak trafi do psychiatryka, to mu tam pomogą. Bo w tym momencie mu nie pomagasz.
- MagdaLena1111
- Przyjaciółka Forum
- Nieaktywny
Osoby, które myślą i mówią o samobójstwie, tak naprawdę nie tyle chcą zniknąć z tego świata, co pragną, aby zniknął ich ból i problemy.
Ty nie jesteś w stanie mu pomóc, ale możesz poinformować osoby, które być może będą mu w stanie pomóc, czyli rodzice, psychoterapeuta, a w razie konieczności szpital psychiatryczny.
5 2021-08-06 08:22:50 Ostatnio edytowany przez aniuu1 (2021-08-06 09:00:19)
On potrzebuje psychiatry oraz psychoterapeuty, któremu będzie ufał. Spróbuj go namówic, żeby powiedział o wszystkim temu psychologowi albo wybrał się do innego.
Jeśli faktycznie będzie podejmował próbę samobójczą dzwoń od razu na 112. Zresztą nie wiem czy nie lepiej zadzwonić wcześniej i poprosić aby go hospitalizowali zanim się to tragicznie skończy. Mężczyźni zabijają się dużo skuteczniej noż kobiety.
Jeśli straci za ufanie do Ciebie to może je później odzyskać, kiedy wyjdzie z tego stanu i będzie się cieszył, że jednak żyje. Jak odbierze sobie życie, to już będzie koniec.
Co do jego problemów:
Przeszłość to jest przeszłość i z upływem czasu ma mniejsze znaczenie oraz można sobie te sprawy poukładać z pomocą terapeuty. Można pracować nad traumami. Relacje z rodzicami się zmieniają w miarę dorastania.
"czuję się źle że uważa zabicie się dla niego jako oznake miłości. Pyta czy bym się zabiła gdyby go już nie było. W takich momentach siedze cicho bo nie wiem co powiedzieć"
Na przykład, że chcesz żyć i chcesz żyć z nim. Mów mu, że go kochasz, potrzebujesz go i pomożesz mu przez to przejść.
Nawet nie myśl o zabijaniu się dla kogoś.
- Kleoma
- Przyjaciółka Forum
- Nieaktywny
On jest chory, niedojrzały psychicznie, egoista.
Jego oczekiwanie, że też się zabijesz gdy jego nie będzie nie ma nic wspólnego z miłością.
Manipuluje tobą, nie daj się wciągnąć w jego chore pomysły.
Drugi człowiek nigdy nie powinien być wyznacznikiem szczęścia dla drugiej osoby. To co mówi twój chłopak przeraża, tendencje samobójcze nie są normalnym stanem umysłu nawet jeżeli człowiek ma problemy, a pytanie czy ty się też zabijesz jest nienormalne. Pogonilabym taką osobę, ale to dlatego, że lepiej się człowiek czuje wśród wesołych i pozytywnych osób, a nie depresyjnych. Zastanów się czy w takiej słabej osobie będziesz miała wsparcie. Powinien sięgnąć po pomoc.
8 2021-08-06 11:06:03 Ostatnio edytowany przez Britan (2021-08-06 11:15:25)
Sam fakt, że przy nim tkwisz mówi, że też jesteś zaburzona.
Może wybierzcie się razem do psychiatry?
Ty mu nie pomożesz, a jedynie zaszkodzisz. Partner nie jest terapeutą, a osobą do wspólnego życia.
Moim zdaniem każdy jest zaburzony. Mniej lub bardziej. Ale są ludzie którzy świadomie stawiają granice sobie i innym. Trzymają się ich cały czas. Takie osoby są zdrowsze mentalnie.
Nie widzę nic co by wskazywało na to, że ta dziewczyna powinna leczyć się psychiatrycznie ani też że jest zaburzona.
Nic o niej praktycznie nie wiadomo, wydają się oboje bardzo młodzi i nie doświadczeni.
Może iść do psychoterapeuty czy psychologa na zasadzie nie zaszkodzi, dowie się czegoś o sobie, uzyska wsparcie w tej trudnej sytuacji.
Ty mu nie pomożesz. On się jakoś fascynuje śmiercią, nie wiem, ma naście lat? Bo wtedy jeszcze rozumiem, wpływ jakiejś książki poezji piosenki czy tam klimaty gotyckie etc.
Jak ma więcej jak 20 i mówi ci tego typu rzeczy no to uważam, że jest osobą mocno zaburzoną która wymaga SPECJALISTYCZNEJ pomocy.
- Lady Loka
- Przyjaciółka Forum
- Nieaktywny
Nie widzę nic co by wskazywało na to, że ta dziewczyna powinna leczyć się psychiatrycznie ani też że jest zaburzona.
Nic o niej praktycznie nie wiadomo, wydają się oboje bardzo młodzi i nie doświadczeni.
Może iść do psychoterapeuty czy psychologa na zasadzie nie zaszkodzi, dowie się czegoś o sobie, uzyska wsparcie w tej trudnej sytuacji.
To stwierdzenie pokazuje, że powinna też podjąć terapię:
Myśle że jesteśmy trochę uzależnieni od miłości i stawiamy nasz związek ponad wszystko inne. Pyta czy bym się zabiła gdyby go już nie było. W takich momentach siedze cicho bo nie wiem co powiedzieć. Chcę żyć, ale nie bez niego. Życie by było okropne ,potrzebuje go a on pragnie śmierci. Jak mu pomóc? Twierdzi że jeśli im powiem to jestem fałszywa i nigdy mi nie wybaczy. Strasznie się boje
Po pierwsze jako dorosła masz obowiązek wezwać pogotowie, kiedy ktoś grozi samobójstwem. Zwłaszcza, jeśli ma 1. wybraną już metodę, 2. wybrany termin. To nie jest grożenie i straszenie, które nic nie znaczy, twój chłopak jest bardzo blisko podjęcia tej decyzji, jeśli jeszcze tego nie zrobił.
Stracisz zaufanie? Być może. Ale uratujesz mu życie i myślę, że wiesz co jest ważniejsze. Mam wrażenie, że nie wierzysz, że on się zabije i tak często jest, że osoby o zdrowym instykcie samozachowawczym nie wiedzą, jak to jest chcieć umrzeć. On chce. Ja sobie nie umiem tego wyobrazić, ludzie, którzy podejmują próby samobójcze są w zupełnie innym stanie świadomości niż my.
Uświadom to sobie: on podejmie próbę samobójczą już niedługo.
Nie bój się z nim rozmawiać otwarcie. Żadne Twoje słowa nie przekonają go ani w jedną, ani w drugą stronę, ale możliwość szczerego porozmawiania, co on chce osiągnąć, może pomóc jemu. Jedną z najważniejszych rzeczy jest nie udawać, że wszystko będzie okej, że przesadza, że to nic takiego, że przejdzie. Nie przejdzie, to wielka rzecz, i ten chłopak jest w poważnym kłopocie. Jego życie jest zagrożone.
Postaraj się też pomyśleć w tym wszystkim o sobie: miłość jest super, ale nie wtedy, gdy naraża na krzywdę innych. Romeo i Julia są bardzo krzywdzącym, niebezpiecznym przykładem, a nie romantyczną historyjką. To wielka tragedia. Miłość, która zabija?
Zadzwoń pod 116 123, to telefon zaufania dla dorosłych w kryzysie, uważam, że w takim jesteś. Jemu też możesz polecić rozmowę z bezstronną osobą.
Jeśli masz kontakt z terapeutą, również powinnać dać tej osobie znać. Rodzicom również - im więcej osób będzie miało na niego oko tym większa szansa zatrzymania go.
Ale samo zatrzymanie próby samobójczej nie będzie końcem. Jego stan się nie poprawi magicznie, nawet jeśli zostanie uratowany. Ten człowiek bardzo bardzo potrzebuje profesjonalnego i rodzinnego wsparcia.
- Olinka
- Redaktor Naczelna Forum
- Nieaktywny
Chcę żyć , ale nie bez niego. Życie by było okropne ,potrzebuje go a on pragnie śmierci. Jak mu pomóc? Nie moge powiedzieć o wszystkim jego rodzicom bo będzie o wiele gorzej. Trafi do psychiatryka i straci zaufanie do mnie. Twierdzi że jeśli im powiem to jestem fałszywa i nigdy mi nie wybaczy. Strasznie się boje.
Naprawdę uważasz, że utrata zaufania do Ciebie będzie gorsza od jego śmierci? Będziesz umiała żyć ze świadomością, że jako jedyna mogłaś coś zrobić i nie zrobiłaś nic?
To co możesz, to być mu wsparciem, ale wsparcie w tym przypadku nie polega na klepaniu po plecach, proszeniu czy użalaniu się nad nim. Tu trzeba podjąć konkretne kroki, a pierwszym z nich jest powiadomienie osób lub instytucji, które są w stanie pomóc, choćby to miało być zamknięcie w szpitalu psychiatrycznym. Swoją drogą jakby miał chore nerki albo raka i nie chciał z innymi dzielić się tą informacją, też uważałabyś, że szpital to jest gorsze rozwiązanie, większe zło?
Pomocy można szukać w (nie tylko wtedy, gdy samemu ma się myśli samobójcze, ale także w sytuacji, gdy ma je nasz bliski):
* lokalnych ośrodkach interwencji kryzysowej;
* gabinetach psychiatrów, psychoterapeutów i psychologów;
* poradniach zdrowia psychicznego.
Wsparcie uzyskasz również kontaktując się z telefonami zaufania:
* Antydepresyjny telefon Forum przeciw depresji: 22 594 91 00 (w środy i czwartki w godz. 17:00 - 19:00)
* ITAKA - antydepresyjny telefon zaufania: 22 484 88 01 (wtorki: 14:00 – 19:00; czwartki: 15:00 – 20:00; piątki: 10:00 – 15:00)
* Kryzysowy Telefon Zaufania dla dorosłych: 116 123 (codziennie, poza świętami, w godz. 14:00 - 22:00)
* Centrum Wsparcia dla osób w stanie kryzysu psychicznego: 800 70 22 22 (czynny całą dobę)
Jak widzisz możliwości jest sporo, a to wciąż nie wszystkie, bo przecież możesz zwrócić się nawet do ośrodków podstawowej i całodobowej opieki zdrowotnej. Jeśli naprawdę chcesz pomóc, to nie ukrywaj problemu.
