Odpuścić, czy próbować dalej? - Netkobiety.pl

Po pierwsze nie rozumiem czemu uznales że się skompromitowales. Spytałes, ona odpowiedziała że nie jest zainteresowana, Ty nie robiłeś dramy i zostawiłeś ja w spokoju. Dla mnie bardzo ok zachowanie. A za tym idzie punkt drugi - ona dała Ci odpowiedź, już jej nie męcz. Prędzej z ta koperta głupio wyjdzie niż teraz jak normalnie zapytales

Dobrze zrobiłeś pytając  wprost.
Kopertę możesz zostawić, ale bez pisania o swojej nieśmiałości. 
A jak po tym nie zareaguje, to już naprawdę  odpuścić. 
Piszę o tym, bo zawsze jest cień szansy, że kobieta zaskoczona odpowie że kogoś ma, bo to skuteczny sposób na spokój.

Mi kiedyś jedna dziewczyna która sprzedawała w sklepie pokazała dłoń z pierścionkiem zaręczynowym jak spytałem się o nr. telefonu.
Zamiast panikować i przeżywać zażartowałem coś, że oboje się śmieliśmy.
Do tej pory czasami tam chodzę i jak ona tam sprzedaje to tak jak gdyby nigdy nic.

Lepiej zrobiłeś, że zapytałeś wprost niż jakieś podchody. Niepotrzebnie przepraszałeś ale trudno.
Z tą karteczką bym odpuścił.

PS. Jak następnym razem tam byś poszedł to nie wstydź się tylko normalnie się zachowuj.

Wszystko jedno czy ma chłopaka czy nie chce się spotkać. Na jedno wychodzi. Jeśli zmieni zdanie, to sama powinna dać ci znak.

Nie masz co się przejmować. Dobrze zrobiłeś, że ją zaprosiłeś, bo dałeś sobie szansę i zachowałeś się odważnie zamiast ukrywać. To, że ktoś nie przyjął propozycji nie musi wcale zagrażać twojemu poczuciu wartości. Ważne, że wyszedłeś z inicjatywą. Pomyśl o tym jako o czymś z czego możesz być dumny. Reakcja drugiej osoby nie zależy od Ciebie. Nie trzeba było uciekać. Mogłeś powiedzieć, np, że szczęściarz z tego chłopaka i zamknąć temat.

Ale to naprawdę nie jest jakaś straszna reakcja. O stokroć bardziej wolałabym taką, niż jakieś dalsze flirty i podśmiechowajki, łatwo jest przez nie wprowadzić niezręczna atmosferę. I myślę że nijak na jej decyzję by nie wpłynęło zadziałanie wcześniej. Gdyby chciała to by się zgodziła teraz ale po prostu najwyraźniej nie chce. Myślę że strasznie dramatyzujesz i wyolbrzymiasz swoje reakcje które naprawdę brzmią całkiem neutralnie. Uważam że super że się przełamałeś, spróbowałeś i przyjąłeś odmowę, wielu facetów by się pewnie nawet nie odważyło. I tyle, trzeba zamknąć temat.

Może według was wyolbrzymiam, ale cóż, jestem chyba trochę inny od większości mężczyzn, nie piję, nie palę, byłem raz w życiu w klubie i więcej już nie pójdę bo nie pociągają mnie takie klimaty, nigdy seks nie był dla mnie ważny, nie mógłbym tego zrobić z osobą, której nie kocham, nie zagadywałem nigdy do żadnej dziewczyny nie tylko przez moją nieśmiałość, ale po prostu nie czułem tego czegoś co teraz, a zagadywać i nie mieć pewności czego się chce nie miało dla mnie sensu. Gdy ktoś mi mówi patrz jaka obok ładna dziewczyna itp, nie rusza mnie to, bo wygląd nie jest najważniejszy. Straciłem większość jak się okazało fałszywych kolegów, kiedy przyszła pandemia i nie miałem pracy. Sam już nie wiem co zrobić, mówicie żeby dać spokój, ale nie chcę odpuszczać, bo co mam teraz do stracenia? Jeżeli z tą kopertą się nie uda to oczywiście odpuszczę, bo to już byłoby narzucanie.

Powiedziałeś wprost, że ona ci się podoba, po co jeszcze jakieś pisemne wynurzenia? Ona doskonale teraz wie co o niej myślisz, natomiast pisaniem jakiś karteczek spowodujesz, że z sympatycznego dla niej chłopaka który chętnie napiłby się z nią kawy, przedstawisz się jako dziwny, skryty, trochę "pogmatwany" facet. Jeśli zmieni zdanie co do ciebie, to na pewno da ci jakiś znak i nie będziesz mieć co do tego wątpliwości.
Teraz zachowuj się poprawnie, bądź miły i uśmiechnięty, ale nie pisz żadnych listów z tłumaczeniami tylko bądź po prostu taki, jak do tej pory.

Wbrew pozorom, jest bardzo duzo facetow takoch jak Ty, którzy nie piją, nie palą i nie imprezują. Nie wyróżniasz się jakoś specjalnie.

Daj jej spokoj. Powiedziała już raz, ze nie. Ile razy ma Ci to jeszcze powiedzieć, żebyś odpuścił?

Wiem że negatywną odpowiedź już usłyszałem, jednak wiem też że moje zaproszenie było z zaskoczenia, do tego na pewno było czuć, że stresowałem się wtedy dość mocno. Nie uśmiechałem się nigdy do niej, w sumie rzadko kiedy się w ogolę się uśmiecham i okazuję jakiekolwiek emocje, co nie znaczy że ich nie mam, dlatego pisałem, że mogła uważać mnie za gbura. Nie chcę wychodzić na desperata który się narzuca, ale nie chcę też łatwo odpuścić, stąd pomysł z tą kopertą, zwłaszcza że wkrótce likwidują sklep, więc mogę jej już nigdy nie zobaczyć. Przemyślę sprawę i sam nie wiem co zrobię, na pewno jeżeli po raz drugi usłyszałbym nie, wiedziałbym że na 100% nie mam szans. Kopertę z wizytówką chciałem jej wręczyć głównie dlatego, by w razie czegoś miała mój numer telefonu. Może głupie pytanie, ale mówiłem do niej cały czas na pani, teraz w przypadku ewentualnej rozmowy traktować ją jak koleżankę, i mówić na ty?

Oczywiście że uszanowałem odpowiedź, ale po prostu ławo się nie poddaję, i co mi szkodzi spróbować drugi raz? Nie stracę nic, a mogę tylko zyskać. Jeżeli tym razem też nic nie wyjdzie, kolejnych prób nie będzie. Może zamiast koperty poproszę o chwilę rozmowy o ile będzie okazja i powiem prosto z mostu coś w stylu:

(jej imię) wiem że ostatnio odmowilas, mimo wszystko chciałbym ci wręczyć moją wizytówkę, gdybys się jednak skusiła na wspólne wyjście. Jeżeli jesteś jednak z kimś szczęśliwa, nie będę się więcej narzucał. Po prostu zbyt często myślę o tobie, i nie mogłem nie spróbować ponownie. Dam jej wizytówkę i wyjdę bez słowa.

Ja tylko do tego fragmentu chciałam dodać: gdybym była nią po pierwszym zaproszeniu miałabym miłe odczucia, zapewne schlebiałoby mi to że się komuś spodobałam i cała sytuacja miałby dla mnie wydźwięk neutralny. Po drugim podejściu pomimo mojej odmowy i tej kopercie zaczęłabym się czuć trochę niekomfortowo bo skoro chłopak nie odpuszcza to nie wiaodmo, może kolejnym razem jak przyjdzie znowu będzie zapraszał i zagadywal? Więc miłe neutralne odczucie po pierwszej próbie raczej przeszłoby w stresa "o nie to znowu ten gość". Tak więc ja osobiście myślę że możesz stracić.

No ale skoro tak Cię to męczy to daj ta kopertę i żyj ze spokojem ducha

Alez oczywiscie, ze nie uszanowales jej odpowiedzi gdybys uszanowal, nie byloby tego tematu.
Co Ci szkodzi? Nic Ci nie szkodzi. Oczywiscie, ze nic. Natomiast w dalszym ciagu to nie bedzie uszanowanie jej odpowiedzi.

Nie użalam się nad sobą, tylko stwierdzam fakt, że zachowywałem się do tej pory cały czas jak tchórz, więc z czego mam być dumny? Trzeba mowić jak jest. Nigdy nikomu się nie narzucałem, ale znów się powtórzę, nie chcę łatwo odpuszczać, za bardzo mi zależy.

Z jednej strony sam już nie wiem czy sobie tym nie zaszkodzę, może uznać mnie za jakiegoś desperata, ale z drugiej strony próbowałem tylko raz, więc chyba jak spróbuję ponownie nie powinno być problemu, oczywiście przy założeniu, że powiem wszystko szczerze i dodam cos w stylu: musiałem spróbować ponownie bo za bardzo mi zależy, jeżeli odmówisz, zrozumiem, to tylko taka luźna propozycja, więcej nie będę się narzucał

Raz w zupełności wystarczy.
Uważasz, że trzeba próbować sto razy, żeby móc powiedzieć, że rzeczywiście te próby są bezowocne?
Nie, to znaczy nie.
A nie - spróbuj jutro czy napisz list, albo biegaj tam z wizytówkami.

Luźna propozycja, bo przecież proponuję tylko wyjście na kawę, nie małżeństwo. Naprawdę uważacie że to desperackie zachowanie? Nie latam z kwiatami, czy czekoladkami, rozmawiałem z nią tylko raz. Na razie nie robię nic, miałem spróbować drugi raz, ale jeżeli mówicie, że to już nie na miejscu to sam nie wiem.

Jeżeli teraz dałaby jasno do zrozumienia, że mam spadać, będę miał pewność że zrobiłem w tej sytuacji wszystko co mogłem i dam jej spokój. Ostatnio bardzo się zmieniłem, zacząłem walczyć o swoje w każdej sytuacji i nigdy się nie poddawać, być może dlatego że zacząłem trenować sporty walki. Przyjmę wszystko na klatę, choć będzie bardzo cieżko o niej zapomnieć, bo w dalszym ciągu ciagle myślę o niej i o tym czy mogłem się jakoś lepiej zachować.

Przecież dała Ci już jasno do zrozumienia, że masz spadać.
Ile razy trzeba Ci to dawać do zrozumienia? Nie wystarczy raz? Nie rozumiesz, że nie - znaczy nie? Zacząłeś trenować sporty walki i trzeba Ci teraz mówić nie sto, tysiąc razy?
To jest bardzo niepokojące.

Może dla 99% ludzi jest to wystarczającym sygnałem, dlatego bo większość za łatwo się poddaje, nie walczy o swoje szczęście, i nie chodzi tu tylko o tematy damsko męskie, zresztą sam taki byłem do niedawna.

Nie wiem, może to wynika z mojego zerowego doświadczenia z dziewczynami, ale naczytałem się rożnych rzeczy gdzie ludzie pisali jak to mężczyźni mają walczyć o kobiety, jak odmówi to testują nasza wytrwałość, zawsze wydawało mi się, że jest tak jak piszecie, raz wystarczy, ale mam teraz mętlik w głowie. Obawiam się jeszcze jednej rzeczy. Jak nie spróbuję kolejny raz to będę długo o tym rozmyślał, a kiedy pojawiłaby się jakaś inna dziewczyna w co wątpię, bo po pracy nigdzie nie wychodzę poza siłownią, to i tak porównywałbym ją do tej i nie potrafił się zakochać. Nie wiem co się ze mną stało, przecież tak naprawdę nic o niej nie wiem a w każdej wolnej chwili ciągle o niej myślę, nie potrafię skupić się nawet w 100% na pracy czy na treningu.

Chyba mamy przykład toku myślenia potencjalnego stalkera, całkiem ciekawe. Jeszcze brakuje (a może było) "przy mnie byłaby szczęśliwsza" "ten jej jej nie docenia" i mamy bingo.

Ale o co Ty chcesz walczyć? Ty jej nie znasz. Nawet nie zamieniliście kilku zdań. Uczucie sobie wymyśliłeś i musisz to przepracować.

Walczyć można jeśli się osobę poznało, ona Cię zaakceptowała, zechciała z Tobą się spotykać i sprawiłeś przykrość drugiej osobie, ale przyznajesz się do winy i poprawisz swoje zachowanie.
Ale w tej sytuacji nie ma o co walczyć.

Ta stalkera. Więcej empatii. To jego jeden z pierwszych kontaktów z kobietami. W takiej sytuacji to normalne.
Jeśli nie wejdzie mu na głowę to "wyrośnie" z tego zachowania jak większość.

Aby Ci autorze nie weszło na głowę to po prostu odpuść. Będzie ciężko, ale dasz radę. Zajmij głowę serialami na tydzień i będzie znacznie lepiej.

Nie wiem, dla mnie to chore. Laska wyraźnie mu mówi nie, a on może jednak, a może tak, a może srak.
Odmowę należy przyjąć z godnością, podnieść głowę i iść dalej. Tyle.

A mnie zadziwił fakt że autor wątku uznał że młoda atrakcyjna dziewczyna będzie wolna.
Jak ktoś kiedyś mawiał, jak dziewczyna jest ładna i stwarza pozory normalnej to zawsze będzie ktoś inny, ktoś kto jest chłopakiem tej dziewczyny właśnie.

Także jedynie jaka walka może ciebie czekać to walka z jej misiem co najwyżej pod sklepem.

Jak tutaj miałem porozmawiać, skoro zawsze wokół niej było pełno ludzi. Choć miałem kilka okazji ale byłem zwykłym tchórzem i myślałem o pierdołach typu co jak ktoś usłyszy itp. Od pewnego czasu mam na to wywalone, zmieniłem się. Tak na przyszłość, lepiej walić prosto z mostu czy próbować nawiązać jakąkolwiek znajomość, przyjaźń i ją rozwijać krok po kroku? Jestem introwertykiem, człowiekiem bezpośrednim, zawsze mowię to co myślę, do tego jestem małomówny, wolę mniej mowić, a więcej robić, nie cierpię gaduł, czy to źle, i jestem gorszy od innych?

Ok, z tym że tak jak wspomniałem, nudzą mnie wszelkiego typu rozmowy o pierdołach jak pogoda itp, nie lubię gadać jak stare baby na targu, tylko szczerze i konkretnie, a nie bawić się w jakieś podchody. Czy jestem gorszy, bo mało mowię, a dużo robię? W pracy dzięki temu zyskuję, może w życiu nie koniecznie, ale nie mam zamiaru udawać kogoś kim nie jestem, bo wszelkie rozmowy o pogodzie itp wyszłyby sztucznie. Zawsze i wszędzie jestem w 100% sobą, nie licząc negocjacji z klientami.