Dwie siostry, telenowela - co o tym myśleć. - Netkobiety.pl

Uważałabym z wchodzeniem w bliższe relacje z osobą dwubiegunową.
Odrzucona jest zdolna do różnych reakcji, które dla niej samej mogą się źle skończyć.

Ja wiem, starsza ma kogoś, znam go, jak dla mnie zapchajdziura ale to dobry chłopak. To ona się zachowuje nielojalnie. W tym samym dniu jak sobie ustalili status związku była u mnie w wiadomym celu. Ich cyrk ich małpy, ja się nie wtrącam. Zresztą ze starszą zdecydowanie nie chce być bo jak wali po rogach tego biedaka to jestem pewien, że równie mocno waliłaby i mnie - a przynajmniej bezpiecznie jest to założyć.
Młodsza lata za mną jak latała.
Obie na siebie nadają swoją drogą. Może się założyły albo rywalizują?
Ja nic nie robię właśnie ale je lubię. 80% kontaktu wychodzi z ich strony. I w życiu nie kazałbym im wybierać.
Mam właśnie złe przeczucia dlatego jeszcze z B nie przekroczyłem pewnych granic ale no, nie jestem z kamienia.

Rywalizują to  jest jakaś niezdrowa relacja miedzy siostrami ta rywalizacja i pochodne tego mogą skrywać  głębsze problemy .
Rozumiem że bawi Ciebie ten chaos ,ale robisz sobie na dłuższą metę kiepsko ,chyba że potrafisz się odciąć zdecydowanie jak poznasz kogoś i będziesz zainteresowany inną relacją niż Fwb teraz niby wydaje się że jesteś w centrum ale Ty tam tak naprawdę jesteś na szarym końcu mało istotny nawet w koleżeństwie ,nie za dobrze jak ułożysz się tam i przystosujesz do tego chaosu ,bo możesz mieć trudność w nawiązaniu relacji z kimś nowym na innym poziome uczuć ta wasze znajomości to takie cykanie się lizanie cukierka przez folię udawanie czegoś co nie istnieje zabawa w życie i to zabawa bez specjalnej przyjemności w pełni.
Znudzi ci się ta niby atencja i może być problemem pozbycie się tych szalonych dziewczyn potencjalnie w pewnym sensie niebezpiecznych ,jak im obu podpadniesz, obie w dziwny sposób przywiązały się do ciebie.

Ja pi...., "Niewolnica Isaura" przy tym, to pikuś..

Nie wiem, co te dziewczyny odwalają, bo dla mnie to przypadek kwalifikujący się do poważnej terapii. Autorze, nie myślałeś, żeby się od tego CAŁKIEM odciąć? Pomimo niewątpliwie zabawnej atmosfery całej sytuacji, z mojego punktu widzenia wygląda to trochę niesmacznie. Uczestniczysz w jakimś słabym , durnym teatrzyku, gdzie dwie niedojrzałe laski, robią wszystkich naokoło w wała. Wyglądają na typowe atencjuszki, szukające poklasku, adoracji i uwielbienia wszędzie, gdzie się tylko da. Nie dość, zę jedna jawnie wali w rogi swojego "faceta", to druga jeszcze zachowuje się jak jakaś natrętna mucha czy bardziej rzep, który się przyczepia do człowieka i nie chce za żadne skarby się odczepić. Nie męczy Cię to? Ja bym chyba dawno zwariował i nawet jeśli niby lubiłbym ja jako koleżanki, to z czasem takie ich zachowanie by mnie po prostu zaczeło irytować.
Gdzieś leży przeceiż granica i poza kwestią uczciwości wobec innych, to taka natarczywość bywa dołująca. Człowieka potrzebuje trochę spokoju i wytchnienia, owego normalnego życia, zamiast niekończącego się festiwalu damsko-męskich gierek.

Jeśli chcesz czegoś poważnego, to poszukaj sobie dziewczyny dojrzałej, traktującej poważnie innych ludzi, która poza koniecznością kontaktu z facetami i adoracji otrzymywanej z ich strony ma jeszcze jakieś inne, dużo bardziej wartościowe cele w życiu.

Co do odcięcia się, mógłbym ale nie chce. Krzywdy mi nie robią. No, z A ochłodziłem kontakt z wyżej wymienionych przyczyn.
Co do odcięcia się od B, raz to zrobiłem, jak opisałem wyżej. Przyszła po paru dniach zapłakana czemu ja ją tak traktuję, że ona tak się stara, czemu jej nie lubię. No i obiektywnie ma rację, nic złego mi nie zrobiła i faktycznie bardzo się stara.
Trochę mnie chyba źle zrozumieliście. Mi nie chodzi o wchodzenie w związek z którąś z nich. Nie widzę tego, zakochany nigdy nie byłem (nie mylić z brakiem miłości! bo dla mnie to decyzja). Po prostu od paru dni próbuje rozkminić o co w tym wszystkim chodzi. Jak widać zagadka ciekawa.
Prawdę też powiedziawszy, nie mam dużo znajomych. Tj mam ale to specyficzne towarzystwo. Nie jestem samotny ale chyba przyzwyczaiłem się do obecności B.
No i ją lubię, jest dobrą koleżanką. Można na nią liczyć, nie focha się długo, jest momentami bardzo prostolinijna - na przykład siedziałem zamulony, a ona sama z siebie poleciała kupić kawę. I takich sytuacji jest multum.
Szczerze, gdyby nie cały ten cyrk dookoła tej sytuacji + jej potencjalne żółte papiery to fajny byłby materiał na dziewczynę - bo strasznie cenię to, że inicjatywa wychodzi z jej strony, nie ma rozkmin czy napisać pierwsza. Jest to dla mnie w fajny sposób szczerze. Czy autentyczne - tego nie wiem.
Ogólnie jestem osobą która wolno się angażuje emocjonalnie i jak ktoś wyżej napisał, dla mnie to taki niby udawany związek? Relacja? Przyjacielstwo?
A jako, że o seks nigdy chyba nie było łatwiej w dzisiejszych czasach mam te swoje potrzeby zaspokojone.
No i szczerze, jak czytam chociażby na tym forum o tym jak osoby rozbijają tematy czy napisać do kogoś, czy mu zależy, czy aby na pewno nie wyjdę na łatwą to mnie krew zalewa - a takich kobiet jest w mojej opinii niestety większość. A ja nie mam cierpliwości do tego typu gierek, męczą mnie.

Ogólnie ja bym chciał by wyszła z tego normalna przyjaźń, ale czy da radę? Jest dla mnie atrakcyjna seksualnie. Ja dla niej zresztą też. To się chyba wtedy wyklucza.

Widocznie lubisz telenowele...Inaczej byś w tym nie siedział.

Tylko co z tego, że krzywdy Ci nie robią? Nie jest to dla Ciebie zwyczjanie męczące czy irytujące? Wydaje się jakbyś też oczekiwał adoracji czy właśnie podbudowania ego, żę dwie dziewoje zabiegają o Ciebie, choć w dośc specyficzny sposób, jak na ogólnoprzyjęte standardy. Ciężko nazwać w ogóle to, co jest między Wami, dlatego też zazwyczaj idzie się w jedną albo w drugą stronę a tutaj co? Jak długo będziesz w stanie wytrwać w tym cyrku?
Już sam fakt, żę jakaś panna się do mnie mizdrzy a przy tym jawnie okazuje(niekoniecznie na mnie), że robi swojego "niby-faceta" w rogi, byłby dla mnie niesmaczny. Z kolei druga, z potencjalnie żółtymi papierami, to zawsze spore ryzyko. Więź czy relacja z kimś takim, to siedzenie na beczce prochu i bawienie się zapałkami: nie wiadomo kiedy i co ona może dalej odwalić. Poza tym, że sama chyba oczekuje Twojego towarzystwa i uwagi, to pewnie widzi i chce być przekonana, że Ty też jej potrzebujesz, dlatego się tak narzuca. A co z minimalnym chociaż poczuciem prywatności, swobody i spokoju. Ona wygląda na taką osobę, która oczekuje, żę jej towrzystwo jest najwazniejsze i powinieneś być gotów rzucić wszystko, aby tylko z nią przebywać. Jeśli nie teraz, to niedługo może się stać zwyczajnie zaborcza.
Traktuje Cię jak swojego faceta, kiedy w sumie nim nie jesteś: nie jest to już dla Ciebie sygnałem ostrzegawczym?

Roxxan, ja wyraźnie napisałem w którymś poście, że mi chodzi o przyjaźń z B. Taką bez benefitów.
Tylko czy to w ogóle możliwe?

Co do A to chyba faktycznie tak jest.
Co do B spróbowałem dziś z nią pogadać, za twoją radą.
Nie będę pisał słowo w słowo ale kontekst był taki, że zapytałem ją czy jesteśmy przyjaciółmi, czy jestem dla niej przyjacielem. Na co odparła, że no pewnie. Siedzieliśmy razem na kanapie i przerzuciła mi nogi przez nogi, tak mnie smyrała. Zapytałem czy robi tak ze wszystkimi przyjaciółmi, na co odparła, że no co ty, ona nie jest dziwką, i że tylko ze mną. To pocisnąłem temat dalej, zapytałem czy mnie lubi może trochę więcej jak przyjaciela, na co ona ehehehehe nie powiem. I taka to była rozmowa. Po czym drążyła czy ja ją lubię czy ładna jest i takie tam jest standardowe teksty.
Ogólnie cały czas się standardowo kleiła, była blisko.
Więcej nie wycisnąłem, zmęczyła mnie ta rozmowa, ciągły wzwód nie pomaga trzeźwo myśleć (nie jestem z kamienia), a że zarwaną noc miałem + sporo roboty rano najzwyczajniej w świecie odpłynąłem na tej kanapie. Grzecznie obok spała (chyba).
Może czeka na mój ruch? Nie wiem, nie ogarniam dziewuchy ale nie przeszkadza mi to jakoś. Chyba się przyzwyczaiłem

Serio nie ogarniasz czy tylko udajesz? Dziewczyna ewidentnie na Ciebie leci. Ty z kolei z jednej strony niby nie chcesz związku,  relacji fwb, tylko czystej przyjaźni ale sam widzisz/czujesz jak na nią reagujesz ale coś Cię powstrzymuje, co? To, że byłeś z jej siostrą i wiesz, że jak i z B prześpisz, to już będzie pozamiatane, choć i tak jest bo A ma podobno faceta. A może czego innego się boisz? Na przykład tego, że B po seksie za bardzo zaangażuje, a Ty tego nie chcesz, albo Tobie zacznie na niej zależeć?
Ja serio nie rozumiem Twoich rozkmin i o co Ci chodzi. Jak dla mnie sytuacja, choć chora bo to siostry, to jednak dość czytelna. A się wycofała wiedząc, że B się w Tobie zakochała i znalazła innego by nie stać jej/wam na drodze. B się coraz bardziej wkręca, pewnie czuje, że wszystko idzie w dobrym kierunku (w jej mniemaniu), a Ty zachowujesz się jak nie powiem kto. No bo sorry, nie wierzę, że nie odczytujesz jej 'znaków', one są ewidentne.
Jak nic od niej nie chcesz, ani też nie chcesz jej skrzywdzić to powiedz jej wprost, że tylko przyjaźń wchodzi w grę, a jak chcesz i ją przelecieć ale nie w głowie Ci chodzenie itd., to wprost jej zakomunikuj, że nie szukasz związku, tylko seksu i przyjaźni. Chociaż, znając kobiety, to jak się z nią prześpisz, ona będzie miała nadzieję, że zmienisz zdanie, no chyba, że jest bardziej dojrzała niż myślimy i pośle Cię na drzewo, albo ewentualnie jak A., skorzysta z sytuacji a potem znajdzie innego. Ty zdaje się, że chcesz zjeść ciastko i je mieć ale tak się nie da.
I podtrzymuję swoje zdanie, że osobą, która tu plącze, jesteś głównie TY!

PS. Kiedyś, jeszcze w czasach liceum, miałam taką sytuację z dobrą koleżanką, wtedy może nawet przyjaciółką, kiedy z jakimś chłopakiem zaczęłam kręcić, ale w sumie to były początki, podobał mi się i ja jemu, nie było jednak seksu itd. (może wtedy za młodzi jeszcze byliśmy ) ale na pewno coś było na rzeczy. Wtedy, ni stąd ni zowąd, ta koleżanka nie wiedząc co nas "łączy", wyznała mi, że się zakochała w tym chłopaku (siłą rzeczy jak on i ona byli blisko mnie to razem spędzaliśmy czas). Wtedy byłam trochę wściekła, że wcześniej jej nie powiedziałam, że mi się podoba ale ogólnie nie lubiłam się zwierzać poza tym to było wciąż "platoniczne zauroczenie" i nie chciałam zapeszać, jednak wiedząc już, że koleżanka/przyjaciółka się w nim zakochała, odpuściłam. Nie potrafiłam z nim już flirtować, wręcz unikałam i tak, swoją uwagę zwróciłam na innego by dać jej/im szansę. Nie wiem czy słusznie zrobiłam, może wtedy powinnam jej powiedzieć, że też się zakochałam ale nie chciałam komplikować sprawy. Oni nigdy razem nie byli, a on miał do mnie potem żal. Mówił po czasie, że był dla niej miły bo wiedział, że się przyjaźnimy i w ten sposób też zbliżał do mnie. Inna sprawa, że nie wiadomo czy bym nam wyszło, wtedy i straciłabym tą koleżankę, bo wątpię, że chciałaby się ze mną kolegować, gdybym mimo tego, że wiem, że jej się podoba nadal bym do niego 'zarywała'. A tu mamy siostry!

Odpowiedzialność dotyczy też czynów, nie tylko słów, a z tego co piszesz B. może mieć podstawy by sądzić, że i Tobie zależy.

Ja serio nie rozumiem o co Tobie chodzi, wiesz od A., że B. się w Tobie zakochała, wykorzystujesz poniekąd jej zaangażowanie. To, że niczego jej nie obiecujesz nie stawia Cię w lepszym świetle. Również to, że za jej uczucia nie czujesz odpowiedzialny. Jeśli chcesz z nią spróbować czegoś więcej lub tylko zabawić i skorzystać na jej zainteresowaniu, podejdź do tego uczciwie. Nie mąć jej w głowie. Dziewczyna ewidentnie się nakręca. Unikanie obietnic czy tematu to nie jest uczciwość. Pytanie czy też sugestia, że jesteście przyjaciółmi, kiedy dochodzi do bliskości (nawet jeśli nie seksu), to nie jest wyjaśnienie sprawy.

Widząc update'y niektórych tematów napiszę i o tym, jakby kogoś interesowało, w końcu zacząłem to skończę.
Ogólnie B zaczęła mi robić takie jazdy, że jakieś dwa tygodnie temu zakończyłem te znajomość. Nie byliśmy razem - i wiedziała o tym, bo jej jasno zakomunikowałem, ale napady zazdrości, zniszczenie mienia...Czarę goryczy przelało to jak mnie uderzyła. Rozorała mi pazurem policzek. Że tak powiem za niewinność bo ja nic nie zrobiłem, nie pisałem, nie spotykałem się z innymi kobietami. Ale jak widać rozmowa z sąsiadką to za dużo. Wpadła w szał, założyłem jej kimure aż się uspokoiła. Szczerze też musiałem się opanować by jej z liścia nie strzelić bo przelała moją krew ale uj tam, jeszcze bym ją znokautował.
No ja nie wiem czego się spodziewałem ale raczej takiego obrotu spraw nie bardzo.
Jak nie chciałem jej wybaczyć to przyszła osobiście (zablokowałem ją na telefonie), że jedzie z jakimś tam kolegą nad morze i ona nie wie co się może wydarzyć XD
Ja na to, cytując klasyka "niech jadą!"
W sumie trochę mi przykro było, bo ja ją szczerze lubiłem. Ale dobrze się stało, czuje się ja wiem...wyzwolony? Taki spokój mnie ogarnął po tym wszystkim.
Także telenowela skończona, będę konsekwentny, nie interesuje mnie już relacja z nią, nie warto.
Ku przestrodze - jak macie wątpliwości czy tam wiecie o problemach psychicznych potencjalnego partnera to się 100 razy zastanówcie w co się pakujecie, a od dwubiegunowych gorąco zachęcam trzymać się z daleka.

To się nie mogło skończyć dobrze. Akurat byłeś górą w tej sytuacji, nie zależało ci, emocje wyłączone, ale szczególnie dla tej dziewczyny z problemami psychicznymi to może być niezły burdel i urazy. Można powiedzieć, że jej sprawa i odpowiedzialność, ale lepiej mieć empatię włączoną, korzystać ze swojego doświadczenia i patrzeć trochę na to jakie konsekwencje mogą być.

Ehh trudno się to czytało. Ja rozumiem (trochę) postawę: ja niczego nie obiecywałem, nie odpowiadam za uczucia innych osób, jesteśmy dorośli.

ALE. Przyzwoitość jakaś jednak powstrzymuje większość osób przed bawieniem się czyimiś uczuciami i prowadzeniem gierek, które mają mi zrobić przyjemność, połechtać ego. Moim zdaniem czasem warto porzucić zabawę, w którą grałeś: no co, jest tak miło i przyjemnie, i fajnie że dwie dziewczyny na mnie lecą i z każdą mógłbym się przespać, ale nikomu nic nie obiecuję, więc nie można mieć żadnych pretensji...
na rzecz bycia przyzwoitym gościem, który widzi, że ktoś jest w nim zakochany, ale ma swoje trudności, więc uwalnia tę osobę z uciążliwego czekania na realizację miłości, która się nigdy nie wydarzy.

Moim zdaniem wykazałeś się brakiem empatii. Mówisz, że wyznaczałeś granice, ale nie robiłeś tego tak naprawdę, bo one się zmieniały tak, żeby tobie pasowało. Rozważałeś "przyjaźń" chcąc przeciagać grę w nieskończoność, wiedząc, że po drugiej stronie są uczucia. Mówisz, że nie masz znajomych, więc wykorzystałeś to, że ta dziewczyna była tak zakochana, że nawet spotkania na stopie koleżeńskiej były dla niej atrakcyjne. Zwłaszcza, że dawałeś jej nadzieje, pozwalając na to, żeby flirtowała, zadawała pytania, kładła nogi na tobie.

Być może nie umiesz czytać ludzi. Ale z pewnością nie umiesz czytać siebie, jeśli Twoje zachowania nie były celowe.