Horror i co dalej - Netkobiety.pl

Nie stać mnie na aborcję w Polsce nie chcę boję się warunków szarlatanów felczerów cwaniaków oszustów . Za 1500 chyba tego nie zrobię w Czechach, myślę też może wyjechać do  Norwegii na wyjazd i powrót chyba starczy mam tam siostrę słyszałam że z byle powodu zabierają więc jak powiem prawdę to może bareveret nie wiem jak to się dokładnie pisze zabierze i wychowają dziecko na porządnego człowieka a T nigdy go nie dostanie. Podobno umieją zrobić tak że nie będę miała kontaktu z dzieckiem po urodzeniu dadzą mi jakieś środki.

Salomonko ja się w obu przypadkach pilnowałam napisałam prawdopodobnie mąż podmienił środki antykoncepcyjne na fałszywki. Aborcja albo oddanie dziecka do to dla mnie wyjścia. On tak łatwo go nie znajdzie powiem im i będą wiedzieli z kim mają do czynienia .On jest wyrachowany chory psychicznie facet niezwykle inteligentny i manipulujący. On nigdy nie odpuści gdybyście widzieli te zdjęcia od szukał po całej Polsce sobowtórów matki z jego notatek w komputerze wynikało że mam nawet do niej podobny głos... Mnie już 2 tygodnie wcześniej miał na oku zanim się spotkaliśmy. Jak te dziecko wda się w niego...

Ten temat wygląda na trolling.
Akcja niczym w filmie - wielka miłość, potem stopniowe zmiany by w końcu odkryć jego tajemnicę - robił jej zdjęcia z ukrycia gdy się jeszcze nie znali i podmieniał tabletki na inne identycznie wyglądające. Odnalazła jego dawnych sąsiadów, którzy zdradzili jego mroczną przeszłość.
Nie no, jeszcze teraz tylko morderstwo, ucieczka z więzienia i będzie komplet.

Przymierzałam się do zwierzenia się w Internecie  od ponad 2 miesięcy w końcu się zdecydowałam. Jest źle. Zacznę od tego że pisze u ukrywam się przed T. Mam 37 lat czuję się zeszmacona i wykorzystana. W swoim życiu przeżyłam już wiele zdradę chłopaka ale to już dawne czasu gdzieś  po roku rana w sercu się zagoiła po latach śmierć porządnej osoby którą uwielbiałam później przeżyłam męża alkoholika który wpadł w alkoholizm przez swoje beznadziejne towarzystwo z pracy no i samą pracę wiadomo  stresująca praca więc trzeba się rozluźnić potem śmierć jego matki a niedługo  później najlepszego przyjaciela. Gdy stał się alkoholikiem już nie był sobą. Po 2 latach dostał wylewu przez co  został prawie roślinką leży rusza tylko dobrze prawą ręką i palcami u prawej nogi . Odwiedzam go po dziś dzień. Co jakiś czas przyjeżdżam do niego on żałuje wszystkiego chciał czy nie, nie mógł już pić jedyny plus bo groziła mu marskość wątroby pomimo iż nie pił dziesiątki lat. Dla nas już za późno sam to doskonale rozumie rozwiodłam się niedługo przed jego tragedią po tym jak wygrażał mojej matce. Jednak to co teraz się dzieje jest znacznie gorsze ponieważ nie wynika z alko choroby ale z świadomych działań  .Obecnego męża T poznałam 6 lat temu on od samego początku spodobał mi się z powodu szarmanckiego zachowania twierdził że jest osobą wysoce wierzącą więc uznałam że jego wartości zagwarantują mi spokój bo poprzednie związki miałam z  ludźmi luźno podchodzącymi do tych tematów  i źle się skończyły dla nas wszystkich.  Mówił mi że zawsze mógł mieć kobietę ale nie trafił na taką z którą by chciał być. Miał tylko koleżanki i może jedną przyjaciółkę.  Ja osobiście nie jestem wierząca i nie chciałam mieć dzieci o czym od razu go poinformowałam nie chcąc niepotrzebnych nieporozumień . Jednak jakoś dogadaliśmy się. Jedyne co mnie zaskoczyło i co mnie w nim od pierwszego wejrzenia urzekło to to  że od samego początku zawsze wpatrywał mi się w oczy jakby mnie chciał zahipnotyzować swoją aura tajemniczości, determinacją, pewnością siebie. Kilka dni po przyjętych oświadczynach oświadczył mi iż jest zadłużony na około 20000 zł przyjęłam to ze zrozumieniem i spłaciłam jego długi byłam tylko troszkę zła że nie powiedział tego od razu jakby myślał ze to będzie decydujące o tym że chcę z nim wspólnie .  On jednak stwierdził że to nie tak że myślał iż  problem sam się rozwiąże jak znajdzie w Większym mieście czyli mojej miejscowości lepszą pracę i sam je spłaci jednak ponoć ponaglali go do szybkiej spłaty. Jak spłaciłam  bardzo  podziękował mówił że będzie robił mi co dzień śniadania i kolacje a obiadów po prostu  nie umie gotować . Często zachowywał się troszkę teatralnie co mnie z początku nawet bawiło Po kilku miesiącach od ślubu miesiącu zaczęły się dziwnie zgrzyty kilka razy czepiał się byle czego jak rozwijałam temat mówił nie ważne. Pewnego wolnego dnia czytając książkę usłyszałam z dworu niezrozumiałe krzyki od razu poznałam głos wybiegłam z mieszkania i zobaczyłam że w kilka metrów za mną mój  bije się z jakimś facetem w niedługo po tym jak to zobaczyłam tamta osoba uciekła. Jednak gdy tylko mon nie zobaczył krzyknął bym zapomniała o tym że to osobiste porachunki z przeszłości to już nie pasowało mi do osoby jaką poznałam. Zawsze mi mówił że stronił od bójek. Chciałam wezwać policję ale się wkurzył zdecydowanie wykluczył to. Później zaczął mnie słownie atakować z byle powodu że tu w domu taki brud że na mnie jest brud mówił od rzeczy nie wiedziałam o co chodzi ale w końcu powiedział że to nie ważne ż nie ma tematu. Niedługo później naciskał bym jednak zgodziła się na dziecko. Jednak byłam nieustępliwa zobaczyłam jego minę i przeraziłam się potem zaczął się ze mnie śmiać mówił że żartuje i chciał się tylko droczyć. Coraz częściej były jego ciche dni których wyciągnięcie pomocnej dłoni zawsze prowadziło do zgody ma dziecko jednak ja nie byłam na to jeszcze  gotowa więc odwracał się iw wychodził. Pewnej nocy zbudziłam się i słyszę z łazienki jakieś głosy byłam przerażona czy to nie jakiś bandyta słucham a tu mąż  mówi coś jak „ona jednak jest idealna taka jak powinna być” zmroziło mnie to. Do kogo on to mówi wróciłam do łóżka i przerażona czekałam cała przykryta pod pierzyną  trzęsąc się ze strachu ale słyszę  jak on otwiera drzwi i wraca do łóżka i zasypia. Ja udaję że się budzę i mówię że idę do łazienki mówi mi ok idź. Gdy wchodzę nikogo nie ma uspokajam się. Później było jeszcze trochę podobnych dziwacznych incydentów jednak w pewnym momencie zaczął mnie stopniowo ograniczać w wyjściach zabronił mi odwiedzać byłego mówiąc jasno on albo ja że musi być radykalny bo inaczej straci do siebie szacunek i ja do niego co uznałam za bezsens. Od teraz momentu gdy wychodziłam wszystko chciał wiedzieć ciągle wydzwaniał pomimo że wcześniej traktował to jako rzecz normalną i jak sam przyznał nigdy nie dawałam mu żadnych powodów do zazdrości przychodziłam tak jak wcześniej mniej więcej szacowałam a jak coś wyskoczyło to od razu wydzwaniałam i mówiłam kiedy mniej więcej przyjdę albo opisywałam sytuacje np. poszłam do lekarza i była długa kolejka albo auto się zepsuło itp. sytuacje.  Pomyślałam czy coś ze mną nie tak.  Z roku na rok było coraz gorzej w końcu niespodziewanie odkryłam ze jestem w ciąży  Było to dla mnie dziwne bo dotąd pilnowałam by do niczego nie doszło kalendarzyk + środki antykoncepcyjne co się tylko da by nie zajść w ciążę myślałam że wszystko było pod kontrolą. Nie byłam gotowa zawsze mu komunikowałam że nie chcę mieć dziecka że musiałby się wydarzyć cud by się to zmieniło czego jednak nie wykluczałam Zaraz z nagła kazał mi iść do lekarza mówił że to z troski i że chciał bym się dowiedziała jakiej dziecko jest płci. Lekarz mówił mi że najprawdopodobniej płeć będzie można poznać w 20 tygodniu  najwcześniej w 16 ale żebym na to nie liczyła że w 16 będzie to na 100% pewne. Byłam przerażona ale wiedziałam że już za późno i to jakoś przełknęłam. Wróciłam i mu powiedziałam o tym uciszył mówił że poczeka od tego czasu prawie w ogóle ze mną nie rozmawiał przeraziło mnie to. Spytałam po 2 tygodniach widząc że zaczął pić alkohol, od którego zawsze stronił,  czy to takie ważne z tą płcią ? odpowiedział mi nawet nie pytaj chcę chłopca zawsze chciałem ale dotąd w moich związkach żadna kobieta nie była tą odpowiednią na matkę więc musiałem to szybko uciąć i zacisnąć zęby. Wtedy właśnie wyszło jego pierwsze kłamstwo ponieważ dotąd mówił mi  iż miał tylko koleżanki. Jednak on chyba czując że powiedział za dużo (teraz to tak widzę) wyrzucił z siebie że wulgaryzm od rzeczy by mnie wkurzyć bo głupie pytania mu zadaję ma tego dość i chce iść już spać. Jednak bardziej przeraziło mnie ta jego nagła zmiana jego zachowania to nawet trudno opisać zaczął traktować mnie jak powietrze(choć tedy nie mogła tego jeszcze pojąć). W ponownie udałam się do lekarza  porozmawialiśmy powiedział mi że jestem ciąży i że mąż powinien mi pomagać a nie na odwrót. Gdy w końcu znana była płeć dziecka i był to zdrowy chłopczyk on wręcz zaczął płakać i przepraszać za wszystko. Od tej chwili wszystko wydawało układać się po naszej myśli. Starał się pomagać jednak co pewien czas zaczęły mu się wyrywać dziwne insynuacje o moim brudzie co mnie mocno bolało wręcz paraliżowało później przepraszał i po czasie znowu to samo. Nagle burza ucichła był spokój do czasu aż poroniłam co tez strasznie przeżyłam bo w końcu było normalnie w takiej sytuacji jednak dziecko przeżyję choć wcześniej to wykluczałam.  Gdy tylko się o tym dowiedział nagle wpadł w furię niszczył wszystko w około wezwałam policję przepraszał mówił że się nie powtórzy. Był cichy, nieobecny  jakby czegoś wyczekiwał(wtedy na to tak nie zwracałam uwagi) Czułam w tym swoją winę. Po latach znów zaszłam w ciąże mimo że się jeszcze silniej się pilnowałam już z innego powodu wizja ponownego poronienia mojej i jego reakcji była czymś co chciałam 100 kroć bardziej uniknąć niż wcześniej. Rozmawiałam o ponownej ciąży z moją koleżanką  była bardzo tym zaskoczona. Ta rozmowa została między nami ponieważ on zabraniał mi kontaktu z J. Jej diagnoza i rady mnie w pierwszej chwili zszokowały. Radziła mi przejrzeć jego telefon to odpadło bo zawsze miał go przy sobie  więc z ciekawości zajrzałam do jego komputera Szok. Miał tam folder ze zdjęciami byłych wszystkie były podobne do mnie miał też moje zdjęcie  z datą 2 tygodnie wcześniejszą niż myślałam że się poznaliśmy. Zdjęcia byłych miały nazwy wulgaryzm01 wulgaryzm02 Przeraziło mnie to i zdałam sobie sprawę że tak naprawdę nic o nim nie wiem tylko to co mi powiedział gdzie mieszka i że jego obaj rodzice nie żyją a o dalszej rodzinie nic nigdy nie wspominał a jak pytałam to szybko zmieniał temat. Chciałam poznać wszystko więc wyjechałam powód znalazłam i przynajmniej jedna rzecz okazała się prawda adres zamieszkania więc popytałam jego sąsiadów. To co się dowiedziałam....
Jego matka prostytuowała się często od 16 roku życia urodziła go nic się nie zmieniło nawet zabierała go z sobą widział jak to robi z innymi i ćpała z mężem były tam często wielkie awantury w pewnym momencie jej mąż przedawkował wtedy była policja urzędnicy opieki ona trafiła na odwyk nikt z okolicy nie wiedział co się z nią stało. On trafił do domu dziecka tam był bardzo długo. W końcu trafił na rodzinę zastępczą ci jednak szybko go się ponoć pozbyli gdyż był bardzo agresywny i podduszał ich wiele młodszą córkę. Byli zdziwieni ze tak długo z nim wytrzymałam bo on jak dotąd dość szybko odrzucał kobiety następnie wykorzystywał zabierał pieniądze szantażował niszczył psychicznie miał 2 wyroki za dwie sprawy kradzież oraz napaść jeden  3 miesiące i drugi zawiasy bo inna sprawa. Dowiedziałam się też od jego znajomego z pracy, który jednak na początku bardzo bał mi się powiedzieć, że go dobrze poznał i zauważył że T zawsze szukał u kobiet drugiej swojej matki której jednocześnie nie cierpiał jednak takiej nie znajdywał. Gdyby znalazł to chciał syna którego wychowa na drugiego siebie co akurat wprost mu powiedział przy piwie. Ata cała  jego religijność była specyficzna sprowadzała się do nienawiści i jednocześnie pożądania kobiet. Ten jego kolega z pracy już od dawna nie chciał mieć nic z nim wspólnego. Dla mnie to za dużo. Pomyślałam że celowo dwa razy doprowadził do tego bym urodziła mu dziecko. Napisałam mu wszystko w SMSie i że mam dość chciałam rozwodu. Teraz wydzwania do mnie. Jak go zablokowałam to zmienił hasło na moim profilu na Facebooku oraz goldenline i bluzgał na moich przyjaciół potem  wydzwaniali do mnie i musiałam wszystko tłumaczyć zgłosiłam to  Facebookowi zablokowali moje konto zgłosiłam sprawę na policję. Uciekłam do przyjaciółki nie zna jej adresu sama się już  leczę psychiatrycznie biorę Seronil 2 tabletki 20mg na dobę  i w nocy hydroksyzynę 3 razy 10 mg czuję się wrakiem na razie mi to nie pomaga a lekarka mówi że pomoże za kilka tygodni…. nie chcę tego dziecka obrzydza przeraża mnie to że on chce je wychować na drugiego siebie. Nie stać mnie na aborcję w Polsce nie chcę boję się warunków szarlatanów felczerów cwaniaków oszustów . Za 1500 chyba tego nie zrobię w Czechach, myślę też może wyjechać do  Norwegii na wyjazd i powrót chyba starczy mam tam siostrę słyszałam że z byle powodu zabierają więc jak powiem prawdę to może bareveret nie wiem jak to się dokładnie pisze zabierze i wychowają dziecko na porządnego człowieka a T nigdy go nie dostanie. Podobno umieją zrobić tak że nie będę miała kontaktu z dzieckiem po urodzeniu dadzą mi jakieś środki. Rodzicom Dałam tylko znać by się nie martwiły i nie wierzyły mężowi że to od niego uciekłam. I by nie wierzyli bo on dla wszystkich był michy charyzmatyczny pomocny ale to tylko na zewnątrz wewnątrz był zgrzeczniały agresywny, przerażony teraz to widzę Na razie mam spokój bo po tym 2 dni temu  temu próbował wedrzeć się do mieszkania rodziców to sąsiedzi wezwali policję i zatrzymali go w areszcie. On jest bardzo inteligentny wiec to mnie nie pociesza Dziś wysłał mi e-mail który po kilkunastu sekundach zniknął w mailu dał mi do zrozumienia że to dziecko będzie jego i wszędzie mnie znajdzie pisał mi że go niedługo wypuszczą bo ma plecy. To mnie zaskoczyło zmroziło. Koleżanka mówiła że on tylko blefuje a taki e-mail każde dziecko może wysłać i że są takie darmowe serwisy że chce mnie tylko tym nastraszyć bo nic innego mu nie pozostało niż to że się poddam przeproszę i z łaski z nim zostanę.  Zaczęłam sama popijać alko bo przecież trafił do aresztu to znaczy że już wyszedł . Rozważam drugą możliwość w Polsce nigdy ni będę czuła się bezpiecznie. Może tam znajdę pracę i zacznę od nowa. Boję się tylko o swoją rodzinę o siebie o swoją przyszłość im dłużej to trwa tym bardziej się boję.