Dziwne podejrzenia - Netkobiety.pl

Tak,  jest zazdrosny.  Korzystać z telefonu przy Nim też nie bardzo mogę, bo jak tylko zobaczy,  że korzystam a jest oddalony np w kuchni a Ja w pokoju, to przybiega zaraz,  pyta co robię i patrzy bądź zabiera Mi telefon.

Najlepiej jakbym nie miała znajomych,  ponieważ Ci których mam,  w Jego odczuciu sprowadzają Mnie na złą drogę.  A to normalni fajni ludzie. Nie zna ich a już twierdzi, że najlepiej jakbym skupiła się na Nim gdyż to On układa sobie ze Mną życie a nie znajomi.  Broń Boże żebym kolegę miała..  Dlatego zaczęłam zatajać przed Nim jeśli idę się z kimś spotkać.

Przecież oboje mamy swoją przeszłość. Każde z Nas ma znajomych.  Nie rozumiem takiego zachowania z Jego strony.

Kompletnie nie umiem sobie w tej sytuacji poradzić,  bo było czasem kilka takich dziwnych sytuacji,  w których nigdy nie byłam..  Podejrzenie,  że coś łączy Mnie z jego bratem,  mimo faktu, że nawet ze sobą nie rozmawiamy. 

Wracaliśmy kiedyś skądś pieszo i podjechał do Nas jakiś jego kolega,  On Nas przedstawił,  uśmiechnęłam się zwyczajnie w odpowiedzi, a Mój partner potem takiej docinki Mi serwował.. 

Jak tylko pociągami nosem to zaraz to dziwnie komentuje,  podejrzewam iż chłopak ma bądź miał problem z narkotykami, bo nie raz sprawdzał mój nos, co już totalnie Mnie rozwaliło.

Nie jest jakimś tam przestępcą więc nie będę wnikać ,ponieważ to za co siedzi, nie ma nic wspólnego z tym wszystkim. Nic strasznego,  tyle mogę zdradzić.

Po prostu jestem w takiej sytuacji poraz pierwszy.  I podejrzewam,  że mimo tego iż ogólnie to dobry chłopak, bo znam go na tyle by to móc stwierdzić,  to swoim zachowanie zniszczy Nasz związek.

Uciekać czy popracować nad tym związkiem?

Jeśli nie chcesz skończyć na dnie, sama i psychicznie przeorana to kończ i uciekaj.
Przecież ten facet ma wszelkie objawy chorobliwej zazdrości i podejrzliwości. Ciekawe czy nie ma przy okazji problemów z alkoholem bo nałogowcy często cierpią na zespół Otello czy właśnie podejrzewają partnerki o tak niestworzone rzeczy ze normalny człowiek w życiu by na to nie wpadł.
Twój "ukochany" jak go nazywasz ma problemy z prawem, problemy psychiczne i chyba dość bujna przeszlosc ( a może i teraźniejszość) nałogową.  Już to co o nim napisalas przeraża. Jak wyjdzie z więzienia będzie tylko gorzej. Przygotuj się na jazdy co robiłaś w tym czasie, z kim kiedy i dlateczgo. Zapomnij o reszcie znajomych ktora Ci została bo skutecznie Cie od nich odetnie do końca. Od rodziny również z czasem. A wszystko to w imie Twojego dobra ( bo przecież na złą drogę Cie sprowadzają...nie to co on, kryminalista ) 
Ocknij się dziewczyno i kończ to szybko. Nie chcij sprawdzać czy moje słowa się sprawdzą bo za chwilę będziesz zakładała kolejny wątek o agresywnym i nieprzewidywalnym chłopaku, ciąży, problemach finansowych i zmarnowanym życiu. Tylko ze cos mi mówi że Ty jesteś z tych co to muszą włożyć rękę w płomień zeby uwierzyć że parzy. Już sam fakt ze rozważasz opcje " pracowania" nad tak toksyczna relacja o tym świadczy.

Dziękuję za te opinie.
Niestety do rękoczynów też już doszło.. Raz uderzył Mnie tak,  bo coś tam byłam o coś zła i chciał Mnie przytulić.  Wyrywałam się i w końcu się wkurzył, to złapał Mnie tak mocno,  że poleciała Mi krew z wargi. A drugim razem pojechaliśmy nad jezioro i też coś się mnie przyczepil, pobił mnie , skopał, płakałam ale nie miałam gdzie uciec bo byłam samochodem , a on zabrał Mi kluczyki, jakich chłopak wtedy podjechał do nas i zapytał czy wszystko w porządku bo widzi że ja płacze i ja kiwnęłam glowa zapłakana że nie jest ok a on powiedział że zwykła kłótnia w związku i facet odjechał . zniszczył mi wtedy okulary i ledwo wróciłam do domu jak udało mi się uciec. 60d km mieszkamy od siebie...

Po tej sytuacji przez jakiś czas nie mieliśmy kontaktu ale później było ok

Straciłam przez niego przyjaciółkę bo kiedyś zabrał mi telefon a ona akurat dzwoniła to jej coś nagadał..

To za co siedzi nie ma nic wspólnego z tym kim jest na codzień. Proszę tego nie łączyć..

A kim jest na co dzień wobec ciebie?
Pobił cię, skopał kilkakrotnie, niszczy twoje rzeczy, relacje z ludźmi.
Furiat, wariat, przemocowiec, złoczyńca, damski bokser...
Powodzenia, kochaj go sobie, brnij w to dalej.
Tylko się nie zdziw gdy któregoś dnia wybije ci zęby albo nawet tak pobije, że coś ci połamie, zostaniesz kaleką.

Jakie ma dobre cechy? Wymień je.

Ale ty nie słuchasz, co się do ciebie mówi/pisze. Bronisz swojego chłopaka, a tak naprawdę co o ty o nim wiesz? W więzieniu pełno jest ludzi siedzących za "niewinność"? Co on ci nagadał, w co ty uwierzyłaś? Facet jest "przemocowcem", leje cię jak mokre zboże i terroryzuje a ty pytasz czy coś z nim naprawiać? Głowę sobie napraw to po pierwsze. Sorry, ale ja byłam żoną psychopaty i wiem co cię czeka dlatego tak reaguję, gdy jakaś dziewczyna sama na własne życzenie pcha się w łapy psychicznego faceta. On dobrze wie, dlaczego wybrał ciebie i ciebie się trzyma, bo gdyby wybrał inną dziewczynę, to za takie pobicie już siedziałby w kiciu poraz drugi, trzeci albo nie wiem który. Ty masz osobowość zależną i znosisz to, a nawet próbujesz go bronić. Moim zdaniem jak najszybciej do dobrego psychologa powinnaś się udać, który skieruje cię na odpowiednią terapię i potraktuj to na "cito", jak najbardziej ważną rzecz w twoim życiu na teraz.  Jeśli oczywiście nie chcesz skończyć jako wrak człowieka, poobijana, z bliznami na ciele i duszy których do końca swoich dni nie wyleczysz.

Czyli nie masz problemu z tym, ze facet Cie pobil i ze musialas od niego uciekac, a on nie chcial Ci pozwolic odjechac i zabral Ci kluczyki, bo patrzy, zeby Ci bylo jak najlepiej? Wtedy tez patrzyl, jak uderzyc, zeby Ci bylo jak najlepiej? Postawil Cie na pierwszym miejscu, bo uderzyl Ciebie, a nie jakas obca kobiete na ulicy?

Jaki cel ma wplątanie jego dobrych cech w złe czyny?

Dobrze,  pozdrawiam.

Nie wiem jak to ubrać w słowa.  Napiszę najprościej jak potrafię. 

Jest między nami dobrze to naprawdę jest fajnym facetem.  Ale coś pójdzie nie tak,  nie mówię że to jest co dzień..  Raz na jakiś czas coś mu odbije..  Wtedy ma swoje czarne strony charakteru..

Mozesz spokojnie zalozyc, ze z czasem bedzie tak, ze to te zle momenty i "odbicia" beda dominowac, a nie te dobre.

Ja sie dziwie, ze nie wiejesz, zwlaszcza, ze skoro on teraz siedzi, to Ty masz ulatwiona droge do odciecia sie od niego calkiem.

Jestes beznadziejnym przypadkiem Autorko. Ale czuć to było of pierwszego posta. Taka szara zahukana myszka co potrzebuje silnego partnera ale myli silnego psychicznie  z agresywnym.
Ty z nim będziesz bo bronisz go jak lwica. I będziesz bita, poniewierana i wyzywana od k..w , dzi..k itp. O ile juz nie jesteś. Wiesz to doskonałe ale tak bardzo boisz się samotnosci ze zrobisz wszystko zeby sama sobie wmówić ze jest ok. Już to czynisz. Bredzisz coś ze sobie zasłużyłaś na bicie swoim zachowaniem. Nawet nie będę próbowała wbijać Ci do głowy ze nie ma czegoś takiego jak zasłużenie sobie czy "Twoja wina" ze facet Cie pobił. Można się wkurzyć, krzyczeć, trzasnąć drzwiami, wyjść z domu albo się rozstać ale jakakolwiek przemoc fizyczna nie ma prawa bytu nigdy w życiu!! Jeśli Ty jednak dopuszczasz takie przypadki to jestes idealna ofaira dla tego gościa. On to wie, nie przypadkowo Cie wybrał na dziewczyne. Musi jeszcze całkiem Cie odciąć of jakichkolwiek ludzi którzy mogą chcieć pomóc Ci przejrzeć na oczy. Już mu się to prawie udało. Wisienka na torcie będzie zrobienie Ci dziecka. Wtedy całkiem przestanie udawać kochającego i troskliwego. Dostaniesz lanie nawet z dzieckiem pod sercem a po porodzie to już wogole.
Powodzenia bo dla mnie oczywiste jest ze w to pójdziesz. Ty juz decyzje podjęłaś. Szkoda czasu na przekonywanie Cie do zmiany tej decyzji.

To, czy człowiek jest "dobry" można ocenić na podstawie wielu przesłanek. Ale jeśli wszystkie jego zachowania, jakie zostały wymienione, z chorobliwą zazdrością, graniczącą z obsesją, a przede wszystkim z przemocą fizyczną, jaką stosuje, to z góry tym dobrym człowiekiem być przestaje.
Jaki by ktoś nie był w chwilach spokoju, jeżeli staje się nieobliczalnym furiatem w chwilach, kiedy coś idzie nie po jego myśli, będzie niebezpiecznym psychopatą, przy którym życie jest wieczną udręką.

Chyba tego nie chcesz?

Wmawianie sobie, że się zasłużyło na bicie czy poniżanie, usprawiedliwianie karalnych(!) czynów jest objawem uzależnienia, w tym wypadku od tej konkretnej osoby.

Ile razy np. rocznie może Cię uderzyć, żeby było okej a ile to już będzie za dużo? Tak z ciekawości.

Komentarze są w takim, a nie innym tonie, bo to się ludziom w głowach nie mieści. I próbują Cię takimi pytaniami, przeplataniem dobrych i złych cech odpowiednio nakierować. To, że jest dobry jak jest dobrze w żaden sposób nie równoważy, nie wynagradza tego, jak się zachowuje, kiedy jest źle. Swoją agresję i złość powinien rozładowywać w inny sposób, przede wszystkim nie na innych ludziach, nie na Tobie.

Czytałam ten temat rano jak jechałam do pracy i przy jednym z postów autorki zaczęłam się zastanawiać czy ona przypadkiem nie jest trollem - bo nie chce mi się wierzyć ze ktoś może być tak naiwny.
Autorko jeśli to nie zmyślona sytuacja tylko prawdziwa to rękami i nogami się podpisuje pod tym co napisała feniks35

Kurcze, nie macie pojęcia co potrafi siedzieć w głowie faceta, który jest odizolowany (niekoniecznie w więzieniu) od rodziny, kobiety. Jak pracuje wyobraźnia podsycana głupim gadaniem kolegów.
Jak coś zakiełkuje, to potem jest już tylko gorzej. Powstają natrętne myśli, wyobrażenia....z tym ciężko walczyć.
Facet ewidentnie nadaje się do wizyty u psychologa.

Pracowałem parę lat zagranicą w męskiej grupie....ludziom naprawdę odbijało. A jeszcze jak nie znali języka, nigdzie nie chodzili, bez kobiet.....to świrowali na maksa.

Mam nadzieję, że nie zmienisz zdania jak tylko on będzie znowu przez chwilę (nawet dłuższą) miły. Zrozum, że tak działają te mechanizmy przemocy. Ty sobie coraz więcej tłumaczysz bo ci się to nie mieści w głowie, że ktoś może traktowac Cię tak dobrze a jednocześnie tak źle. Coraz bardziej uznajesz swoją winę a przemocy z czasem jest coraz więcej. Na koniec uznasz, że cóż takie jest życie, ciężkie. Skończy się to tragicznie dla Ciebie jeśli będziesz w to brnąć. On Cię traktuje jak własność. Nie będzie zachwycony jak straci to co do niego należy. W takim układzie jak piszesz nie widzę żadnej szansy dla Ciebie, żeby to naprawić. Nie ulegaj złudnej nadziei.
Przede wszystkim jeśli pojawiłyby się dzieci to raz, że spodziewam się, że przemocy będzie więcej, on zrzuci maskę, kobieta usidlona i jeszcze bardzoej zależna. Dwa, że to się może tragicznie skończyć dla dzieci.
Przemoc bywa różna i na żadną nie należy się godzić, ale to o czym piszesz to jest duży kaliber. (Bicie i skopanie dziewczyny?!!)
Naprawdę zastanów się czemu pozwalasz komus na takie traktowanie się. Domyślam się, że możesz mieć wcześniejsze doświadczenia, które Cię predysponują do takich relacji. Zainteresuj się może jakąś terapią (bardzo wskazane)

No to chyba powinno być ci łatwiej zamknąć ten rozdział życia..

Pisałam ci wcześniej o terapii dla ciebie jako najpilniejszej rzeczy jaką powinnaś teraz zrobić, DLA SIEBIE. Pomyślałaś o tym?

Myślałam właśnie o terapii..  I zamierzam na taką pójść..

Bez komentarza

IsaBella77

otworzyłam oczy,  podjęłam pewne kroki i dziękuję za wszystkie dobre rady. Temat uważam za zakończony,  więc nie będę więcej komentować.  Raz jeszcze dziękuję serdecznie.  Ze wszystkim byłam sama dlatego tutaj postanowiłam się otworzyć i otrzymac potwierdzenie tylko tego,  co sama doskonale wiem. 

Mój związek z tym facetem to już przeszłość. Dziś z Nim skończyłam definitywnie i już moją decyzję poznal.
A ja Idę na terapię i wyjdę z tego.  Jeszcze będę szczęśliwa.

Pozdrawiam