Rozwód i co dalej? - Netkobiety.pl

dlaczego się z nią rozwiodłeś chociaż nie chciałeś?

a myślałam że się zgodziłeś, sorry..
skoro tak, masz jakieś podstawy by sądzić że zmieniła zdanie? Jeśli nie, to do KOGO chcesz właściwie wrócić?

[obraźliwe, poniżej poziomu forum]

To co przeżyłem z nią nie przeżyłem z żadną kobietą w życiu, może i wrzeszczała na mnie za byle co ale dawała mi kopa do życia była bardzo zaradna i wiedziała czego chce od życia, nie ukrywam że nie byłem taki ambitny i wszechstronny jak ona i może mniej zaradny, ale starałem się na ile mogłem seks z nią też był nieziemski w życiu nie miałem takiej kobiety.Wiem za dużo sobie pozwoliłem i przestała mnie szanować, wiedziała że mi bardzo zależy na niej to tak się zachowywała. Proszę nie krytykujcie mnie bardzo tylko proszę czy mam wogóle u niej jeszcze jakieś szanse bo nie ukrywam że Kocham ją bardzo i bardzo mi zależy na niej.

Dobre pytanie, pewnie dlatego też poniekąd mnie zostawiła, bo nigdy nie miałem swojego zdania

Znajdziesz inną.  Dużo takich po świecie chodzi co chętnie nawrzeszczą na Ciebie..

Jak się zapytaj nie nas.

Z każdym Twoim postem ,widzę że nie ma szans na powrót eks żony do ciebie ponieważ ona nie chce tego.
3 tygodniowe danie szansy na Twoją przemianę w samca alfa /milionera  to jakaś kpina ,z łachy,litości lub żebyś przestał skomleć jojczyć błagać,dla zmyłki ,zyskania na czasie,uśpienia Twojej czujności,świętego spokoju i czystości niby sumienia etc,z góry skazana ta szansa była moim zdaniem na niepowodzenie.
Nie do końca jasnym jest dla mnie ta relacja z innym czy jeszcze w trakcie małżeństwa czy już podczas kńcówki mieszkania razem,niejasne to dla mnie czy przypadkiem nie byłeś zdradzany wcześniej,ale to niekonieczne.
Rozminęliście się zbytnio w aspiracjach ambicjach ,wrzaski to nie jest dobra metoda motywowania kogoś.
O miłość się nie zabiega i nie poniża tracąc godność i szacunek do siebie.
Żona się być może rozczarowała ,pytanie jakie miała oczekiwania czy od czapy z kosmosu ,z ogromnym ciśnieniem,presją na realizacje w Twoją strony i czy Ty w jej oczach jesteś nieudacznikiem,przegrywem,leniem nie jesteś zaradny w stopniu którego ona nie była w stanie akceptować jej widzenie Ciebie mocno subiektywne może być inne od Twojego nawet jeżeli przyznajesz jej rację samobiczując się i kajając .
Robisz z siebie ofiarę losy trochę w kwestii tej zaradności życiowej i porównywania się z żoną,zdradzający mają dwie czasem taktyki w tym temacie ,albo jesteś za mało zaradny albo za dużo pracujesz tak bywa jeżeli zdrada ma miejsce są też inne wymówki.

Próbować zawsze można.
Czy warto to inna sprawa.
Może się ulituje i wróci.
Na chwilę, dopóki nie pozna kogoś innego.

Do-paslawek jeśli zaczeła się spotykać już z tym swoim fagasen jeszcze w trakcie naszego małżeństwa. Uśpiła mnie jeszcze miesiąc przed rozstaniem byliśmy na wycieczce razem z teściami, wydaliśmy sporo wspólnej kasy na remont domu który jest przypisany tylko na mnie i masz tu taki sztos,

Dokładnie tak jest nigdy nie miałem swojego bo nawet jak bym miał to i tak musiało być po jej myśli, zawsze biegałem koło niej i tak jak pisesz zrobiła ze mnie pantofla. Bardzo dużo jej w życiu pomogłem i tak jak pisesz dałem jej dłoń to wzieła cała rękę

Jak to mówią kto ma miekie serce to ma twardą dupe, trudno z tego co piszecie pociąg odjechał,ale to nic ja przynajmniej zachowałem się i zachowuje wobec niej fer, do rozwodu nie miałem nikogo w sumie nadal nie mam, i też pisałem do niej że jak by czegoś potrzebowała to ja zawsze jej pomogę ja nie jestem mściwy, a ona niech robi jak uwaza niech cieszy się nowym lepszym życiem pozdrawiam

Ja uważam ze dalej by go nie chciała, bo będzie zawsze miała w pamięci to jaki był kiedyś, a żeby zaimponować komuś kto myśli o tobie ze jesteś ciepła klucha i obserwował to przez 8 lat nie jest łatwo. Jak chce niech próbuje ale nie widzę żeby autor chciał przeistoczyć się w ogarniającego samca z własnym zdaniem i jasno postawionymi granicami.

Z tym się zgadam,bż ma za dużo uraz i przekonań w sobie żeby zmienić zdanie i sposób patrzenia na Maximusa( nawet nie istotne czy słusznych uzasadnianych pretensji żalów czy urojonych to nie musi być racjonalne) ,tak jej wygodnie
i jeszcze coś jeżeli miała romans ,zdradziła nie tylko fizycznie, ale też emocjonalnie to po prostu jest daleko w innym punkcie,rozczarowanie nim jako facetem to pretekst,a zabieganie o nią przez Autora tylko zwiększa jej awersje do niego,widzi w nim być może słabeusz co się płaszczy,delikatnie mówiąc ,jest niechcianym chodzący wyrzutem sumienia o którym wygodnie jest myśleć tak jak o nim myśli żeby się wybielić we własnych oczach .
Jedynie jakiś mocny kop między oczy od życia może spowodować u niej jakąś refleksje ,ale niekoniecznie może chcieć wracać.
Takie powroty mają jeszcze inną cechę po euforii z pogodzenia się przychodzi znowu okres gdzie wzajemne nawyki zaczynają reagować ze sobą stereotypy wzorce wszystko wraca niestety pozostawiane same sobie na stare tory koleiny odnawiają się stare zamiecione pod dywan urazy i zaczyna się kolejna wojna na żale i pretensje.Coś się zmieniło i jednocześni nic się nie zmieniło.

Witam, chciałbym powrócić do ostatniego tematu i zapytać co o tym myślicie. Otóż tydzień temu spotkałem się u mnie w domu z moją eks żona, trochę porozmawialiśmy wipilismy trochę i ona zaczęła mi mówić że dostała nowy projekt w pracy itd, napomniała też że rostała się z nowym chłopakiem że jest sama itd, powiedziała że jej też nie było łatwo że ja jestem fajnym chlopakiem ale że my nie możemy być razem. Że jest jej lepiej samej niż z kimś. Co o tym myślicie, że jak jest teraz sama to mogę jeszcze zawalczyć czy to już definitywny koniec? Dodam dla tych co może nie wiedzą że jesteśmy po rozwodzie

Uśmiałem się, nikt Ci nie broni robić za wycieraczkę lub udawać, że gdy ktoś Ci pluje w twarz, to deszcz pada. Pamiętaj jednak, że nikt takich ludzi nie szanuje.

Czy Ty naprawdę uwarzasz, że ona ma mentalność 5latki, nie potrafi decydować za siebie, a Ty wiesz lepiej, czego jej potrzeba?

Powiedziała Ci wprost, że nie będziecie razem, a wcześniej się z Tobą rozwiodła. Naprawdę nie uważasz tego za wystarczające deklaracje, że nie chce byc z Tobą?

To zdaje się jest dla niej najważniejsze,nie ma za wiele czasu na pierdoły.

Dostrzegłeś szanse ,łudzisz się fałszywą  nadzieją ponieważ ona ciebie już nie chce,Ty koniecznie chcesz być plastrem i tamponem emocjonalnym,chwilowym poprawiaczem nastroju księżniczki ,na ochotnika chcesz się wpakować się w kolejne rozczarowanie.

"Opróżniła" sobie w tym momencie sumienie wyczyściła  ,niewielkim kosztem "bo fajny chłopak jesteś"- ale komplement , "nie było jej łatwo", czasem mogło nie być- te cholerne skrupuły,kto to wymyślił i po co one komu,mogło być też za ciasno i  mało miejsca kiedy rozkładała  nogi przed innym,co potem zrobić z Tobą takim skamlącym,żałosnym,nieszczęśnikiem w jej oczach, serce się kraje,jak się Ciebie pozbyć to takie straszne.

Czego tam nie rozumiesz ,masz plan jak chcesz walczyć i kto jest Twoim największym wrogiem .
Ona ciebie nie chce ,dobrze jej samej i do czasu jak skończy projekt,wtedy znajdzie sobie jeszcze lepszego jeszcze innego prawdopodobnie,oby jak najszybciej to się stało wtedy może oprzytomniejesz wreszcie.

Zapomnij o tym, nic z tego nie będzie. Może jak byliście młodsi to inaczej to wyglądało. Fajny chłopak, ale wygląda na to, że dla niej ta relacja stała się ciężarem. Powiedziała, że woli być sama, czyli chyba wszystko jasne. Ty jej o wiele bardziej potrzebujesz niż ona Ciebie. Nic nie osiągniesz skoro nie odwzajemnia twoich uczuć. Ten romans mógł być dla niej pretekstem aby się od Ciebie uwolnić.

Popracuj nad swoją osobowością, zaradnością, znajdź siebie. A potem osobę, która doceni to kim jesteś. Wydaje się, że masz tendencję do uwieszania się na partnerce. Ona ci dawała najlepszy seks, ona była zaradna, ona motywowała Cię..

Twój problem nie zaczął się w momencie jej zdrady czy rozwodu. Pewnie ona miała pretensje od kilku lat ale Ty się przyzwyczaiłeś do jej fochów bo przecież kochasz to ona też "musi" Ciebie kochać a że gada? Pogada i przestanie.
Pewnie znasz to powiedzonko - nie wchodzi się dwa razy do tej samej wody? A Ty chcesz to zrobić. Tylko że ona już ma inne doświadczenie i nie jest tą samą osobą jaką znałeś.
Ty doszukujesz się w niej zachowania które Tobie daje nadzieję ale to tylko przypuszczenie a nie pewność - przez to dociekanie stoisz w miejscu a nie idziesz do przodu. Spróbuj siebie zmienić dla siebie a jeśli się przydarzy że ona wróci to dodatkowy bonus(dla Ciebie) jeśli się nie zmienisz to ona znowu poszuka z czasem kogoś na boku.
Dlaczego nie macie dzieci?

To jest myślenie życzeniowe, a nie fakty. Dorosła kobieta potrafi powiedzieć, że jest kimś zainteresowana i potrafi powiedzieć, że popełniła błąd, jeśli uważa, że go popełniła.
U Was nic takiego się nie wydarzyło, a jedynie Ty życzyłbyś sobie, aby tak było. Ty życzysz sobie, żeby nie być jej obojętnym.
Jednak życzenia sobie, a życie sobie.
Skupiasz się na tym, co sobie wyobrażasz i o czym marzysz, podczas kiedy powinieneś skupić się na faktach i na postępowaniu byłej żony.

Żadnego. Po prostu luźna rozmowa. A niby po co mówiła Ci o nowym projekcie w swojej pracy? Po to żebyś został jego managerem? Takie rzeczy mówi się na tej samej zasadzie, to zwykły dialog. Ona powiedziała - "nie jestem już z tym kolesiem", a Ty usłyszałeś - "kocham cię".

A może ma w tyle odbudowywanie zaufania i rodzinę.
Gdyby chciała odbudowywać zaufanie, to nie posuwała by się do formalnego rozwodu.

Fakty. Skup się na faktach. O prawdziwych intencjach człowieka świadczą jego czyny, postępowanie i zachowanie względem Ciebie.
Fakty są takie, że Twoja była żona nawet nie mówi o ewentualnym powrocie do Ciebie, nie wspominając o tym, że jej zachowanie absolutnie na to nie wskazuje. Bujasz w marzeniach.

Nikt po Tobie nie jedzie, prosiłeś o rady, o opinie, więc je dostajesz. A że ci, którzy udzielają się w Twoim wątku nie żyją w wymyślonym matrixie, tylko bazują na własnych obserwacjach i doświadczeniach - to trudno ich za to winić.
Mogę mówić tylko za siebie, ale nigdy, przenigdy, nie biegałabym za kimś, kto mnie wykorzystywał, zdradzał, porzucił i kto wystąpił o rozwód ze mną, a potem go skutecznie i do końca przeprowadził.
Żeby zrobić coś takiego musiałabym głowę stracić.

Po pierwsze - Twoja żona Cię zdradzała, porzuciła i rozwiodła się z Tobą. Sam to napisałeś w wielu swoich postach tutaj. Tymczasem teraz zakrzywiasz rzeczywistość, przedstawiając Wasz związek jako 8-letnią sielankę bez żadnych problemów. To jak to w końcu było, mieliście wieloletni, piękny związek bez dnia rozłąki, czy jednak żona Cię zdradziła i doszło do rozwodu?
I po drugie - jeśli zdecydujemy o tym, że warto jest dać szansę, to jasne, że można ją dać. Tylko Twoja żona o szansę ani nie prosi, ani jej nie chce.
To jak sobie tą szansę konkretnie wyobrażasz? Będziesz biegał za nią i prosił o to, żeby ona zechciała Cię o tą szansę błagać? Przecież ona ma Cię gdzieś.
Czego jej ewentualnie czasem brakuje, to darmowa gosposia i kucharka którą dla niej byłeś.

Czyli faktycznie traktujesz ją jak osobe, ktora nie potrafi sama powiedziec, czego chce, a Ty wiesz lepiej.
Strasznie to smutne.

Pracuje na cały etat także tutaj puki co jest ok, wiem że trzeba na to czasu żeby się wyleczyć z byłej,ale tutaj chyba najważniejsza jest głowa, żeby ruszyć do przodu, bo minęło już prawie rok a ja prawie nic nie ruszyłem z miejsca. Ciągle się łudziłem że może nie dojdzie do rozwodu i miałem jakąś głupią nadzieję że jeszcze nie wszystko stracone. A tak naprawdę to tylko ja chciałem walczy o powrót chodź ja nie odeszłem. Tak jak piszecie trzeba oprzytomniec i wziąść się za siebie pozdrawiam

No zawsze mi mówiła zmień pracę bo jak zajdę w ciążę to nie utrzymasz mnie i dziecka takie wulgaryzm , bo ty nie myslisz o życiu a co by było jak bym nie daj Boże zachorował i nie mogł pracować to mam iść na bruk? Oj takie wulgaryzm , zresztą zawsze trzeba znalezsc jakąś wymówkę.

Nie chce pisać w jakim kraju jestem internet nie jest anonimowy, zawsze może wejść i przeczytać i kapnąć się, nie ten jej niby były koleś bo tak mówiła nie był Polakiem, nie wiem jakie ma majątki ale chyba za bogaty nie jest ma lepszą prace ode mnie i z tego co wiem pracował nawet z moją była żona. Ale ja nie wstydzę się mojej pracy pracuje ciężko ale lubię swoją pracę. A moja była to za biurkiem, tak kasę podzielismy po połowie.

Nie nie chce tu zostać na stałe, chciałem z eks a teraz  chce zarobić troche pieniędzy bo remontuje dom w Polsce który mam w spadku po rodzicach, w którym też razem z eks mieszkalismy i masę kasy w niego włożyliśmy. Za jakiś czas chce wrócić tylko wykończę dom

Maksimus77 Maku ma rację pomyśl o powrocie do kraju, po pierwsze oddalisz się od byłej o setki km, odnowisz stare znajoności - z pewnościa są tutaj osoby, które czekają na Twój powrót i będziesz miał lepsze możliwości ułożenia sobie życia na nowo...

Jak dalej będziesz się kręcił w kółko - możesz zwrócić się do specjalisty, może jakaś indywidualna terapia pomoże Ci szybciej stanąć na nogi....

Bo tak naprawdę, to wszystko teraz co się dzieje to jest tylko w Twojej głowie!!!!

Zacząłeś w końcu mądrze pisać, dlatego teraz czas przejść do czynów....

I 3maj się z dala od lasek, które lecą tylko na kasę - a Twoja bż wychodzi na to, że taka właśnie była...

Powodzenia

Człowieku 40 kilka lat to b. dobry wiek !!!! Także nie masz się co łamać z tego powodu... Pamiętaj abyś nie przekombinował z tym pobytem za granicą - bo teraz jest remont domu, potem będzie nowy samochód, może wczasy itd. I tak naprawdę to nigdy nie zjedziesz, a kiedyś naprawdę na stare lata możesz żałować swoich decyzji!!!
Wiesz sam, że da się pracować w kraju i remontować dom, oczywiście zajmie to troszku dłużej, ale w tym wszystkim nie o to chodzi - bo pieniądze to nie wszystko!!!

3maj się i pozdrawiam!!!

Rozumie po pierwsze o jakiej szansie my tu mówimy, jak ona nie czuje się winna rozpadu małżeństwa za wszystko obwiniam mnie ale dobrze niech jej będzie, to ja chciałem powrotu dlatego wszyscy tak na mnie naskoczyli, ale rozumie nikt nie chce mi źle i zapewne mają rację,że nie zachowuje się jak facet.

Błądzisz jak we mgle, aż żal mi Ciebie, bo cierpisz i karmisz umysł mrzonkami. Nie uważam, że nie zachowujesz się jak facet, bo co to w ogóle znaczy?
Jeśli tak bardzo ją kochasz, to daj jej żyć tak, jak tego pragnie. Nie jesteś jej spełnionym marzeniem, może nigdy nie byłeś, może tylko tak się jej wydawało, albo miłość nie była prawdziwa. Doceń to, że nie chce oszukiwać ani siebie, ani Ciebie. Zdecydowała się na rozwód, nie zwodzi, nie karmi kłamstwami. Pocierpisz, ale znajdziesz kobietę, dla której będziesz całym światem.
Teraz jesteś jak narkoman na głodzie, a ona twym narkotykiem, jesteś uzależniony. Może trzeba wybrać się do psychologa i zrobić fachowy przegląd wartości?
Rozumiem, że cierpisz, kochasz, pragniesz jej powrotu, ale to są sprawy do przerobienia na terapii. Podniesiesz samoocenę i uniezakeznisz się uczuciowo od niej, bo to jest Twój główny problem. Chyba nie wierzysz w siebie i w to, że ktoś Cię pokocha, boisz się samotności. I tak kręcisz się kilka miesięcy wokół swojego ogona.
Żyj i jej też pozwól iść swoją drogą, zbuduj swoją przyszłość na nowo, czego życzę Ci z całego serca.

No nie byla fair, ale co z tego w tym momencie? Jaki ma sens teraz rozkmianie tego?

Chłopie weź się ogarnij. Jestem w podobnym wieku co ty, moja żona również postanowiła ode mnie odejść (możesz poczytać moja historię). Też niedawno mam klepniety rozwód.
Nie macie dzieci (to naprawdę ułatwia), nie macie zbyt dużo wspólnych spraw, traktuj ja zadaniowo na zasadzie trzeba coś jeszcze z nią załatwić (na zasadzie przyszło awizo i trzeba iść na pocztę). Odetnij się od niej całkowicie na ile się da, ewidentnie boisz się samotności - bo pomyśl na trzeźwo, czy chciał byś kobietę która nie szanuje i zdradza swojego męża? Już nawet kochankowie takie odrzucają (po okresie beztroskiego bzykania jak przychodzi do deklaracji) bo to nie jest towar na partnera na całe życie.

Zazwyczaj wszyscy tutaj piszą aby po rozrodzie przez pewien czas pobyć samemu, odnaleźć się w roli singla, zobaczyć że można żyć samemu i też jest fajnie... Tobie natomiast poradził bym abyś szukał sobie kogokolwiek, nawet jako roli plastra, poznaj jakąś koleżankę bo ewidentnie nie dajesz sobie rady samotnie. Zapewne nie pomaga siedzenie z dala od rodziny, waszych znajomych też w podziale majątku wspólnego wzięła żona i nie masz nawet komu się tak z dna wątroby wygadać. Poznaj kogoś, może kilka kobiet jako koleżanki (nie musisz z nimi nawet wchodzić do łóżka), kilku facetów jako kumpli do piwa, naprawdę wtedy popatrzysz na swoją byłą żonę i swoje małżeństwo z dystansem i przestaniesz być z nią emocjonalnie związany. Rozejrzyj się po okolicy gdzie mógłbyś po pracy kogoś poznać (np. szkoła tańca, jakieś kluby zainteresowań, trening, jakaś wycieczka na którą pojedziesz sam ale w grupie innych osób, czy choćby siłownia). Podejrzewam że jesteś introwertykiem i ciężko ci łapać nowe znajomości (też trochę taki jestem w pierwszym kontakcie), ale zapewniam że siedząc w domu przed tv będzie tylko gorzej....
Ona cię nie kocha, musisz to zrozumieć i po prostu się z tym pogodzić, że etap twojego życia z tą panią został zakończony.
Dać komuś odejść to też oznaka miłości, niech żyje jak tylko chce, a ty już nigdy nie powinieneś wpuszczać jej do swojego życia. Naprawdę nie chcesz być w związku samcem beta, zapchajdziurą z braku laku, bo zrozum że w każdej chwili może pojawić się lepszy model i znów będziesz przy niej cierpiał. Już lepiej być samemu niż z kimś takim...

"Nie ma jak to racjonalizować zdradę. Maximus ma rację. Co to znaczy nie umiała inaczej się wymiksować?" - to że poznała kogoś kto wywrócił jej światopogląd do góry nogami i nie chciała nudnego faceta od którego jest bardziej zaradna życiowo jako ta "słaba płeć". Autorowi jeśli tak bardzo szuka racjonalizacji jej zachowania to polecam wyszukać frazę hipergamii.

"W ogóle gdyby ludzie się bardziej starali to wszystko idzie naprawić. Tylko teraz wszyscy chcą wszystko na już  i już chcą być szczęśliwi. Dla mnie to jest dramat dzisiejszych czasów. A będzie tylko gorzej..." - żeby były chęci naprawy muszą być chęci dalszego bycia razem, kiedy partner jest dla Ciebie jak powietrze i budzi bardziej politowanie niż jakiś szacunek to kiepsko to wróży. Do tego fundamenty związku musza być solidne, czyli początki związku były prawdziwym uczuciem a nie plastrem na poprzedni związek, z braku szczęścia, czy że samemu się trudno utrzymać.
Nie wiem czym się autor zajmuje ale trochę kiepsko że pod 40 i jedynie co zachował ze "swojego świata" to żona (teraz była) i jej znajomi. Żyj dla siebie autorze nie dla innych.