Brak seksu - Netkobiety.pl

amelka212 mam takie pytanie, prosze nie odbieraj go jako atak, z ciekawości pytam.
Co cię bardziej męczy, brak seksu w sensie rozładowania napięcia seksualnego?
Brak seksu, bo czujesz się odrzucona? Bo jednym z dowodów więzi między ludźmi jest to, że się chcą się seksualizować?
Jak wygląda sprawa czułości w waszym związku, mam na myśli, miłe słowa, przytulenie, głaskanie, całus taki, np przy okazji wstania po herbatę?

hmm.. chyba obie rzeczy Czuje się wręcz niekochana czasami. A czułosci? mam wrazenie że już nawet nie lubi się całować całować, tylko buziaki. Ja za to potrzebuje czułosci, miłych słówek, komplementów. Jak pytam czy np ładnie wyglądam to odpowiada, że raz już powiedział że ładnie (lata swietlne temu) i jak sie cos zmieni to da znac.
Dzisiaj zapytałam go czy pamięta nasz pierwszy raz. Powiedział że nie i że nie jest taki romantyczny jak ja.

Mam wrazenie ze w tym zwiazku to ja potrzebuje tylko przytulania całowania itd. Z jego strony to jest tylko buziak na przywitanie. Proponowałam tysiac razy rozne rodzaje intymnosci. Kiedys mial wymowke ze boi się ciązy wiec zaproponowałam oralny - tez odmowil.

Co do tarczycy nie wiem bo ciezko namowic go nawet na badania krwi.
Tak, okazuje mu czulosci bez podtekstow. Jakby no nie mam chcicy 24h na dobe.
Mieszkamy od siebie 50km wiec widujemy sie co tydzien dwa, więc nasz kontakt w wiekszosci to messenger.
Nie pali, nie bierze.
Może to byc problem z otyłoscią.

Jeżeli on sabotuje wszelkie próby rozmowy, nie chce nic zmienić, nie próbuje nawet wiedząc o tym, jak to wpływa na Ciebie, to zostaje Ci albo to zaakceptować i żyć bez seksu, albo się z nim rozstać.

Macie jakiś plan na wspólne mieszkanie? Może on po prostu czuje, że za każdym razem jak się widzicie to ma być seks i mu to niezbyt leży? Tylko znowu - dopóki on nie powie co się dzieje i jaki ma problem, to tak naprawdę można wymyślać i 10 stron potencjalnych powodów. A on ani zbadać się nie pójdzie ani nie ma ochoty na zmianę tego, co jest.

ja nazywam to wymówkami, on argumentami. W mojej opinii, jak się chce i sie człowiek stara, to można zrobic wszystko bez wzgledu na koszty.
mieszkalismy razem do listopada - az studia sie skonczyly (pandemia, zdalnie) i kazdy wrocil do swojego domu rodzinnego

Wątpię, żeby TAK MŁODY chłopak miał AŻ TAKIE problemy zdrowotne, żeby przez pół roku nie miał totalnie ochoty na seks.

Możliwe, że po dwóch latach związku przeszło mu zauroczenie, zwłaszcza że musiałby się teraz bardziej wysilić, skoro mieszkanie razem się rozjechało przez pandemię. Może mu się po prostu nie chce i ogólnie chce się z tego związku wymiksować, a że mentalnie ma jeszcze mleko pod nosem, to decyzję o zerwaniu przerzucił na Ciebie, bo jest tchórzem Przestałabym zabiegać jakoś bardzo, bo raczej tylko pogarszasz sprawę i jeszcze bardziej potęgujesz jego niechęć do Ciebie, bo niestety ustawiasz się w pozycji wręcz żebrzącej, a to nie jest pociągające... Siłą go do zaangażowania nie zmusisz, będzie wręcz przeciwnie. Pozostaje się zdystansować i trochę wycofać (mając z tyłu głowy, że być może to już koniec) i zobaczyć czy coś go ruszy i się jeszcze ogarnie i zawalczy, czy raczej będzie mu na rękę, że już nie dzwonisz, nie wypytujesz, nie drążysz.

Przykre, ale mam podobne zdanie. Młody 20 latek zrobił co miał zrobić, stwierdził już nic go nie zaskoczy w seksie w tym związku i możliwe że chce zmiany. Tym bardziej że seks miał na miejscu i praktycznie nie musiał się o niego starać.

Nie przesadzał bym z robieniem z niego emeryta, to młody jurny konisko. I skąd niby tyle tego stresu miał by mieć.

Jak u Niego wygląda brzuszek i piersi?  Otyłość  brzuszna,  większe piersi  to objaw  że więcej ma hormonów  kobiecych niż testosteronu, a stąd szybko o spadek libido,  za które u mężczyzn odpowiada  testosteron.  Idąc tym tropem zaczęłabym zachęcać  do aktywności.  Już sama aktywność u mężczyzn wpływa na produkcję testosteronu,  naprawdę wystarczy zacząć coś robić,  dać organizmowi  taką terapię  szokowa  i może wiele ruszyć.  Natomiast  kwestia chęci,  skoro nawet badań nie chce wykonać  to wątpliwe by zaczął ćwiczyć, ale skoro do badań  namawialas i nic, to ćwiczenia potraktowalabym już jako ostatnia deskę ratunku przed zaakceptowaniem lub rozstaniem.
Natomiast  póki nie otworzyli  siłowni,  zacząć ćwiczyć może również w domu np pompki  robić.  Powodzenia

bez seksu na dłuższą metę nie wytrzymasz bo masz takie libido i temperament że to Twoja naturalna potrzeba, szanuje i tak Ciebie za taką postawę i że szczerze komunikujesz że zaczyna być to problemem a nie szukasz łatwego rozwiązania na ''mieście'', odnośnie chłopaka to stare chińskie przysłowie mówi że wszystko ma swój powód, jak jednak nie będzie chciał współpracować i dla niego nie jest problemem że tego seksu nie ma to na dłuższą metę relacje i tak się rozpadnie, pamiętaj że podchodzisz bardzo dojrzale: dałaś mu czas, zadajesz konkretne pytania, martwisz się, niemniej to dorosły człowiek, jak ma problem to musi coś z nim zacząć robić, żeby to jeszcze była ciężka depresja czy choroba to inna bajka, czy w jego życiu w ostatnim roku doszło do jakiegoś stresującego wydarzenia? to może być klucz

Off top, zupełnie nie związany z tematem wątku.

Powiem Ci coś z własnego doświadczenia. Albo wyciągniesz z tego wnioski, albo nie.
Jak byłam mniej więcej w Twoim wieku, to poznałam chłopaka, który wydawał mi się ideałem. Na początku wielka fascynacja, seks, pocałunki. Z biegiem czasu (bardzo szybko) zaczęło się to zmieniać.
Musiałam się cały czas prosić o wszystko. O jakąkolwiek czułość, seks był może raz w miesiącu i to wtedy, jak się wyprosiłam. Z każdym dniem moja samoocena leciała na dno. Straciłam z nim kupę lat i koniec końców - zdradzilam.
Nie da się tak żyć, to już nie chodzi nawet o sam akt, a o poczucie, że się człowiek podoba, że kręci, że jest ta chemia i namiętność.
Zostaw go póki jesteś młoda, póki nie straciłaś swoich cennych lat, bo będzie tylko gorzej.
Ja też kochałam, też nie wyobrażałam sobie życia bez niego, ale każdy człowiek ma swoją granicę.

Brak seksu w Twoim związku zbiega się w czasie z mieszkaniem oddzielnie. Może on np ma kogoś na miejscu ? I nie chce lecieć na 2 fronty?.
W przypadku chłopaka lat 20 ciężko doszukiwać się podłoża zdrowotnego. Chociaż różnie to może być.
Czesto odpowiedź jest bardziej prosta niż się może wydawać. Pól roku to bardzo długi czas abstynencji w związku nawet u małżeństwa ze stażem.

Poziom niedojrzałości na tym forum sięga zenitu. Przecież jasno tamten jej chłopak powiedział, że nie chce mu się, bo ma stres, bo musi się uczyć, bo ma sesje. Przecież to nie jest takie proste pogodzić codzienną naukę z seksem, bo myślami jesteśmy skoncentrowani na uczeniu się. Wy wszyscy nic z tego nie rozumiecie, bo najwidoczniej nigdy w życiu nie musieliście mocno wysilać się mózgami, żeby się czegoś nauczyć.

No ale jeszcze jest tutaj sytuacja pandemiczna o której nie wiadomo było jak się rozwinie. Wogóle co to za dziewczyna co nie zainteresuje się co jej chłopaka tak konkretnie stresuje, ma w głowie tylko "ja chcę seks, ja chcę seks, ja chcę seks" to nie jest do końca normalne.

Mam podobne zdanie jak Lady Loka. Coś nie tak jest z chłopakiem, nie chce o tym rozmawiać ani problemu rozwiązać. Naprawdę chcesz się całe życie tak męczyć? Ewentualnie do momentu poznania kochanka, bo nie wierzę, że wytrzymasz więcej niż kilka lat z nim. Jak bym dał ultimatum a potem kończył związek.

Czy my przeczytalismy ten sam post Autorki? Ona mu o tym mówila wielokrotnie. A on ma to gdzies.

Przeczytałem jeszcze raz, i jedynie co ja tam widzę to że amelka212 "zachęcała" chłopaka do gdzieś tam pójścia, ale nie ma nic słowem napisane, że mu mówiła jak ona sama się z tym czuje. Powinna mu o tym powiedzieć i zażądać działania albo dowidzenia.

No ale chyba spokojnie można założyć, że skoro wykopuje go do specjalisty, to powiedziała mu dlaczego, prawda?
Poza tym kurcze, już nie róbmy z tego faceta jakiejś niemoty umysłowej, normalny człowiek powinien zdawać sobie sprawę z tego, że jak przez 6 miesięcy odmawia partnerce/partnerowi seksu, to tej drugiej osobie wcale nie jest z tym ok.

Ale co ma jedno do drugiego? To tak jakbyś porównywał kurczaka i rybę. To mięso i to mięso. Jedynym wspólnym mianownikiem jest seks.

Bo to są całkowicie inne sytuacje. Tak kobiecie jak i facetowi może się nie chcieć, można nie mieć ochoty, można chcieć poczekać z seksem, można nie chcieć konkretnych aktywności i druga strona powinna to uszanować.

Jednocześnie jeżeli jest się w związku, seks już był i jedna osoba bez powodu (bo "nie bo nie" to nie powód) odmawia seksu przez pół roku, to jasne i logiczne jest to, że coś zgrzyta i coś nie gra. I trzeba o tym porozmawiać i znaleźć na to jakieś rozwiązanie takie, żeby obu stronom było z nim dobrze.

W tym wypadku ona mówi, że jej z tą sytuacją źle i wymyśla rozwiązania, żeby to zmienić, a on rzuca wymówki, bo mu się nie chce, ale nie potrafi powiedzieć żadnego konkretu i nie potrafi powiedzieć, czy ta sytuacja się kiedykolwiek zmieni.

Jeżeli tak wnikliwie czytasz moje posty to powinieneś się też dokopać do takiego, w którym opisywałam jak ja zafundowałam podobną sytuację mojemu partnerowi, ale my próbowaliśmy razem znaleźć rozwiązanie i w końcu sytuację naprawiliśmy. To tak odnośnie wyciągania z kontekstu.

Dla mnie jeżeli on nie chce pracować nad sferą seksualną, nie podejmuje dyskusji i nie ma zamiaru brać pod uwagę potrzeb Autorki, to jest do odstrzału. I tak samo powiedziałabym facetowi, gdyby sytuacja była odwrotna i to kobieta nie chciała uprawiać z nim seksu przez dłuższy czas.

Zastanawiam się do czego tak naprawdę dążysz? Do przerzucenia na Autorkę całej odpowiedzialności za zaistniałą sytuację? Przecież to jest dorosły człowiek, nie są ze sobą od wczoraj, wystarczy odrobina elementarnego wyczucia i empatii, wysłuchania co ona mówi, aby doskonale zdawać sobie sprawę, że sytuacja jest dla niej dotkliwa. Ty natomiast insynuujesz jakoby on był jakiś intelektualnie niepełnosprawny, nie rozumiał prostych komunikatów, nie ogarniał, że dla drugiej osoby, która dotąd była seksem zainteresowana, to może być problem, a na domiar złego na wszelkie próby rozmowy i prośby reaguje totalną ignorancją.

Amelko, moja intuicja podpowiada, że facet sam robi sobie dobrze, być może zdążył się nawet uzależnić od masturbacji i pornografii. Wyuczył się pewnych bodźców i teraz nie tylko czuje się zaspokojony, ale też potrzebuje innego typu stymulacji niż seks z Tobą. Zresztą sama spójrz - przez jakiś czas mieszkaliście razem, więc seks miał na wyciągnięcie ręki, sam go inicjował. Teraz on przesiaduje w domu, zapewne mnóstwo czasu spędza przy komputerze (nauka zdalna), widujecie się raz na tydzień, dwa, a mimo to nie jest zainteresowany współżyciem. Tak nagle mu się coś poprzestawiało? Nie wierzę. Stres? Wcześniej go na studiach nie miał? Zmęczenie? Serio teraz ma więcej zajęć niż do tej pory, kiedy nawet nie musi wychodzić na uczelnię?
Jest jeszcze opcja osoby trzeciej, ale ta wydaje mi się o tyle mało prawdopodobna, że przecież wciąż się z Tobą spotyka, choć przecież nie musi, a "tylko" odmawia współżycia.

Przypuszczam, że ogólnie jest między Wami chłodniej, bo nawet nieerotyczny dotyk kojarzy mu się z tym, że będziesz go traktować jak wstęp do czegoś więcej, a on mniej lub bardziej świadomie, ale się przed tym broni.

Jaki był ten Wasz pierwszy raz?
Jak ogólnie do tego czasu, gdy przestaliście ze sobą mieszkać, wyglądało Wasze współżycie - był czuły, uważny na Twoje potrzeby czy jednak dbał głównie o własne zaspokojenie? W tamtym okresie czułaś się ważna, kochana?

Mirek: Autorka nie napisała nic na temat tego, że brak seksu jest uzasadniany stresem i studiami. Brak seksu jest uzasadniany "nie mam ochoty".

Stresem i studiami uzasadnia brak chęci do zmiany tej sytuacji. W lipcu sytuacja pandemiczna była opanowana i było po sesji, a seksu nie było. Sierpień i wrzesień tak samo. On po prostu rzuca wymówkami.

Edit. Na 100% podtrzymuję to, co napisałam wcześniej. Normalny, myślący facet w takiej sytuacji by pogadał ze swoją partnerką i normalnie jej powiedział, że się stresuje i niezbyt ma ochotę na seks, ale to się zmieni po dacie X kiedy zaliczy przedmiot Y.
Jemu się wydaje, że jak rzuci ogólnikiem, to ona przestanie mu zawracać głowę, no to tak nie działa. Musiałby naprawdę być niemotą umysłową, żeby nie być tego świadomym.

No pisze, ale to jest wyjasnienie tego, ze on nie chce isc do lekarza, a nie tego, ze nie chce seksu.
Juz kilkukrotnie to sprawdzilam i w glownym poscie seksu nie ma bo nie, a jak Autorka proponuje co z tym zrobic, to wlasnie sa wymowki.

I ja go naprawde rozumiem, bo ja na stres reaguje obnizeniem libido, ale ja z moim partnerem o tym ROZMAWIAM. Mowie mu o tym, ze stresuje sie, omawiam moj poziom stresu, zastanawiam sie, jak mozna go zmniejszyc i co zrobic, zeby znowu bylo normalnie. Pracuje nad tym, zeby w zwiazku obie strony byly zadowolone i nie zaslaniam sie tym, ze jak mi jest zle, to druga osoba jest odstawiona na boczny tor.

Tymczasem Autorka od pol roku doprasza sie o seks, ktorego nie ma, czuje sie w zwiazku nieatrakcyjna, partner nie okazuje jej czulosci i nie za bardzo ma ochote to zmieniac.
Nie wiem naprawde, w jaki sposob jeszcze mozna rozwalac popisowo relacje z drugim czlowiekiem.

Jak można tak obrażać jakąś osobę której się nie zna? Skąd możecie wiedzieć, czy amelka jest stabilna emocjonalnie i wyjaśniła sytuację zgodnie z rzeczywistością? Dla mnie np. te myśli o skoku w bok są niepokojące. A wszyscy wypowiadający się traktują świadome dążenie do zdrady, jakby to było czymś normalnym. Dojrzała osoba w tym momencie jasno wyłożyła by sprawę partnerowi - "jest mi źle przez brak seksu, jeśli nie chcesz zadbać o moje dobre samopoczucie, to zrywam z Tobą". Ale zamiast tego lepiej sobie pomyśleć, jak by tu się puścić z kimś innym? I jeszcze te określenia tutejszych użytkowników "tchórz" "terrorysta" "niemota intelektualna". Co za szambo.

czy może pani przestać próbować wciskać w moje usta słowa których nigdy nie wypowiedziałem???

Amelka powinna wyjaśnić mu sprawę tak, żeby on poczuł się winny. On ma rozumieć, że to z powodu jego lekceważącego stosunku do jej potrzeby kontaktów cielesnych, czuje się na co dzień źle. Następnie ma mu uświadomić, że jeżeli nic nie zmieni, to nie zamierza przy nim życia marnować, zrywa, i znajdzie sobie kogoś, kto będzie umiał się nią zaopiekować w sposób taki, jaki ona tego potrzebuje.

Z drugiej strony, może rzeczywiście jest jakiś powód dla którego tego dotyku jest mniej? Może nie wiemy o czymś istotnym?

Hej,jeśli macie z tym problem to Warto iść z tym po pomoc do specjalisty od tych spraw,takie terapie myślę że mogą pomagać parą,małżeństwom które mają z tym trudności,myślę że warto spróbować,nie jednej parze na pewno to pomogło.Pozdrawiam.

Ale pani się tak wydaje że ja tak sugeruję, bo pani patrzy z pogardą na takich samców.
A takie samce są tak naprawdę najzwyczajniej w świecie mało doświadczone w relacjach damsko męskich

Dosłownie w ten sam sposób jak poborowy żołnierz jest mniej doświadczonym żołnierzem od żołnierza zawodowego

Ja tam nie widzę żadnego manipulatorstwa. Jak tak bardzo potrzebuje tego dotyku którego nic nie otrzymuje, to niech mu to oznajmi tak, żeby nie miał wyjścia pomiędzy dwoma wyborami - coś zmieniasz ja zastaję, albo nic nie zmieniasz a ja odchodzę.

A może nie pasują do siebie? Też tak może być

Ale linczować tylko i wyłącznie faceta nie rozumiejąc w pełni co tam się między nimi i wokół nich dzieje... ja na to nie pozwalam.

Czekam na ciąg dalszy.  Powodzenia  i życzę  by cokolwiek nie wyszło -  wyszło na dobre

.

.

Prosze bardzo.

Loka, czy jesteś w stanie zrozumieć, że jest to na tyle ogólnikowy opis, że można go interpretować na przeróżne sposoby?

Olinka, co do twojego pytania retorycznego, no to właśnie innym wyjaśnieniem może być wyjątkowo słabe ogarnięcie w relacjach damsko męskich. Moim zdaniem, jeżeli amelka powiedziała by mu tak, że dopóki on w sobie czegoś nie zmieni, to ona będzie czuć się przy nim źle, może wtedy poczuje się winny i odpowiedzialny za jej stan emocjonalny i wtedy coś zmieni, ale jeżeli nie, to on się wogóle nie zmieni i najlepiej jak by ze sobą skończyli

No ale chyba rozumiesz loka że dobra komunikacja jest wtedy, jak obie strony rozumieją komunikat, a nie tylko ty?