Można kochać dwóch czy to ciekawość seksualna? - Netkobiety.pl

Wg mnie to pożądanie, pociąg seksualny... trudny do ignorowania.

Jak dla mnie to jedno z wielu potwierdzeń naturalnych instynktów człowieka jako zwierzęcia. Rozwój cywilizacji i idący wraz z nim postęp w dziedzinie kultury, etyki i tzw. "moralności" narzuciły ludziom szereg reguł i zasad, które miały jednoznacznie od zwierząt nas odróżnić. Bo przecież skoro jesteśmy gatunkiem rządzącym światem, musimy różnić się nie tylko fizycznie. Monogamia jest jedną z tych reguł, które de-facto są sprzeczne z naszą naturą. Jakkolwiek byśmy się jej wypierali.

Nie, bo nie pozwalam sobie na rozwijanie takich stanow. Ale to jest normalne. Nawet bedac w zwiazku mozesz sie zauroczyc kims innym. Zwlaszcza, jak ten ktos jest troche niedostepny i jest wieksza tajemnica niz partner, ktorego masz normalnie.

Emocje jak kazde, warto je w sobie przepracowac, pomyslec, skad sie biora.
Zakochanie, zauroczenie i milosc, to sa zupelnie rozne stany. Milosc jest wyborem kogos na dobre i na zle, a nie uczuciem czy emocja. Emocja to zauroczenie i bedzie silniejsze od Ciebie, jezeli na to pozwolisz. A warto panowac nad swoimi emocjami, bo nie zawsze jest na nie miejsce, czy mowimy o zauroczeniu czy chocby o radosci czy smutku. Na pogrzebie sie nie bedziesz smiac, a na weselu plakac z rozpaczy, prawda? Chocbys sie beznadziejnie czula.

Ja w pierwszej kolejnosci ograniczylabym kontakt z tym facetem. Na chlodno bedzie Ci latwiej do tego podejsc. Nie rozmawiaj, nie pisz, nie spotykajcie sie (teraz jest covid, wiec latwo to mozna usprawiedliwic), skup sie na swoim zwiazku i na pracy nad nim.

Prosta sprawa - nie pij

Nie jest tak. To, ze sie jest w zwiazku, nawet nie wiem jak udanym nie sprawia, ze nie widzi sie innych fajnych kobiet/facetow.
Nasza decyzja polega na tym, czy pozwalamy sobie na brniecie w takie mysli czy nie pozwalamy.

tak to się zdarza pisał o tym nawet Lew-Starowicz w jednej ze swojej książek, że kobieta zdradziła męża z hydraulikiem do którego czuła ogromne pożądanie, zostawiajac go razem z dziecmi, nie pomogl fakt ze miala bardzo eksponowane stanowisko i majątek, to było silniejsze od niej, praktycznie porzuciła całe swoje budowane latami życie bo spocony gosc z brzuszkiem wywołał w niej aż tak duże pożądanie, także lepiej ten temat odpuścić, to po prostu czasem się zdarza ze pewne jednostki na nas silnie działają, lepiej to zaakceptować i nic z tym nie robic.

Faktycznie jest niedostępny, ale raczej dla wszystkich. Ostatnio usłyszałam od mojego faceta, że wiem o jego bracie więcej niż cała rodzina, bo jakby nie patrzeć dla mnie jest najbardziej otwarty. Muszę faktycznie nad tymi emocjami popracować.

temat można skrócić do tego co najczęściej niszczy udane relacje i komplikuje człowiekowi życie: prawidłowe rozpoznanie i różnica pomiędzy miłością a pożądaniem
Pożądanie będzie spadać w długoletniej relacji ze względu na biologię, po prostu relacja wchodzi na wyższy poziom żeby pozostawić miejsce na uczucie dla potomstwa, które biologicznie rzecz opisując powinno się pojawić w pewnym momencie, natomiast pożądanie zwłaszcza wobec innych i to często takich tajemniczych i niedostępnych osób będzie się pojawiać bo my mamy kulturowo wdrukowane że takie niedostępne osoby to na pewno ktoś wyjątkowy, prawda jest taka że to tacy sami zwykli ludzie jak reszta a czasem jeszcze gorsi, niestety emocje i wyobraźnie działają, po prostu miej tego świadomość i tyle, tego nie wyłączysz jak światła w pokoju, zaakceptuj że to się czasem będzie pojawiać ale nic z tym nie musisz robić,

Nie jestem egoistką, dlatego boję się swojego zachowania biorąc pod uwagę konserwacje. Cene są dla mnie wszystkie Wasze uwagi i przemyślenia. Byłam ciekawa czy jestem jedyna q takiej sytuacji, jak z niej wybrnąć, zachować się i jak z tym sobie zaradzić. Sylwester to jedyna okazja z której w tym roku nie mogę się wywinąć i stąd moje wszelkie obawy.

Nie rozumiem tego odejścia od tematu. Temat który poruszyłam dotyczył uczuć do obecnego mężczyzny, a dziwnego szaleństwa w towarzystwie jego brata, które trwa tylko w czasie spotkania. Nie napisałam, że chce z nim iść do łóżka, czy że z nim miałam zbliżenie. Skąd więc od razu sugestia że zdradzam mojego partnera? Z reguły jestem uporządkowana, nigdy nie miałam takiej sytuacji, a gdy kochałam to szczerze. Sama nie potrafię siebie w tej sytuacji zrozumieć, ale nie oznacza to, że muszę z puntu dostawać łatkę zdziry i rozwalaczki rodzin. Zawsze byłam porządna i nie chciałam nikomu zrobić krzywdy. Nie jestem jedną z tych, które idą z pierwszym lepszym do łóżka.

Rozumiem.
Będę ostrożna, ale to raczej nie wina genów. Są właściwie zupełnie różni. Możliwe że to dlatego, że zawsze ciągnęło mnie do tych tzw. złych chłopców, gdzie właściwie bardziej takiego przypomina mojego partnera brat, mimo że jest skryty. Natomiast wiele różnych niepowodzeń miłosnych sprawiło, że chciałam być z kimś porządnym i tak jest. Uważasz, że to byłoby logiczne?

To nie jest odejście od tematu.
Sama napisałaś, że boisz się swojego zachowania, że nie wykluczasz żadnej z opcji, że tracisz głowę na widok jego brata, że robisz wszystko aby zwrócił na Ciebie uwagę.
Odniosłam się więc do Twoich słów, do tego co sama o sobie napisałaś.

Nie zasugerowałam, że zdradzasz swojego obecnego partnera, użyłam określenia "zdradzając" - co według mnie, jest w Twoim przypadku tylko kwestią czasu, a nie prawdopodobieństwa, czy możliwości.

Dodatkowo Twoja uwaga o tym, że ktoś, kto radzi Ci zostawienie obu braci - to na pewno nigdy nikogo nie kochał, jest nieco nie na miejscu. Ja również udzieliłabym Ci dokładnie takiej samej rady.
Jeśli facet inny niż Twój partner kręci Cię do tego stopnia, że nie panujesz nad sobą, to jasnym jest - że za wiele tej miłości do partnera nie ma.
W takiej sytuacji najlepiej jest dać wszystkim szansę na uczciwość i na świadome podejmowanie decyzji co do Waszych relacji, nie tylko w Waszym trójkącie, ale również w rodzinie, która będzie w taki konflikt zaangażowana, o ile do takiego dojdzie.

Nie napisałam nigdzie, że jesteś zdzirą, czy rozwalaczką rodzin, zastanawiam się, dlaczego akurat w taki sposób zinterpretowałaś mój post?
Zagrożenie, że jeśli będziesz brnąć w relację z bratem swojego partnera, co w konsekwencji przełoży się na całą ich rodzinę, jest jak najbardziej realne i rzeczywiste. Przecież nie siedzicie wyłącznie we trójkę na Marsie, gdzie nikt i nic ziemskiego nie ma do Was dostępu.
Niech się stanie cokolwiek, nikt nie mówi od razu o seksie - ale, nie wiem - "przypadkowo" położona ręka na kolanie, muśnięcie, ciut za długi uścisk, ciut za czuły buziak na powitanie/ pożegnanie - w towarzystwie innych ludzi, a okaże się szybko że przyszła teściowa, czy teść którzy również byli tego świadkami, nie są wcale ślepi.

miłość jest wyborem a nie uczuciem?. W jakim sensie jest wyborem? Możesz to rozwinąć? Celujesz w kogoś palcem i mówisz sobie - tego pokocham od jutra?
Miłość jest uczuciem, na które nie masz wpływu. Co sprawia, że pokochałaś właśnie tego a nie innego człowieka? Twój wybór, Twoja wola? Nie. Nie ma czegoś takiego jak miłość z wyboru. Właśnie największy problem z miłością jest taki, że jej nie wybieramy. Nie mamy wpływu kogo i kiedy pokochamy. To się odbywa poza naszym świadomym wyborem. A to, że ludzie pragną być razem, gdy się pokochają  to już bardziej konsekwencja czyli skutek a nie wybór jako taki :-)
Związki z wyboru nazywają się związkami z rozsądku. Ale tu nie ma ani emocji ani uczuć.

A co do pytania czy można kochać dwóch. Można. Miłość do jednej osoby nie wyklucza miłości do innych. Poliamoria jest tego przykładem.

Ale właśnie rzecz w tym, że zdrada zaczyna się w głowie! Tak jak fascynacja, zakochanie, pożądanie, seks i wiele innych. Prawda jest taka, że zauroczenia się przytrafiają, nawet jak ludzie są w szczęśliwych związkach z super partnerami, bo to normalne, biologia, chemia, które są w nas silne, natomiast siłą woli i wyboru można z nimi walczyć. Twoje gwałtowne emocje i fascynacja potrzebują paliwa, którym są Twoje myśli i wyobrażenia. Jeśli ukrócisz fantazjowanie i na jakiś czas przestaniesz widywać tego brata, czy wchodzić z nim w głębsze interakcje, jest szansa, że Ci przejdzie. Ale wszystko jest aktem woli i wyboru.

To, że jesteś osobą o określonej moralności lub zasadach nie uchroni Cię od okazjonalnego odczuwania takich fascynacji, ale im więcej świadomego podejścia i reagowania na czas, tym większa szansa, że nie dasz się ponieść emocjom tam, gdzie przyniesie to tylko szkody i cierpienie.

Punkt dla Ciebie, że w porę łapiesz co się dzieje.

w punkt!

Zauroczenie jest uczuciem. Zauroczenia czy zakochania nie wybieramy, samo przychodzi. Ale jeżeli pozwalamy na to, żeby się rozwijało razem z relacją, to wybieramy drogę do potencjalnej milości.
Dla mnie milosć jest bardzo racjonalną rzeczą, zupelnie oddzieloną od emocji. Jezeli chcę z kims być, akceptuję kogoś wady i zalety, jest zauroczenie, pożadanie i swiadomie chcę, zeby ta osoba byla moim partnerem - to jest milość.
Nie wyobrazam sobie mowić o milości w momencie, kiedy kogoś zupełnie nie znam, albo robić wielkie wyznania o tym jak to kocham po miesiącu związku.

Uczucia mają to do siebie, że są zmienne. A milość w relacji nie powinna byc zmienną tylko stałą. Dlatego milość jest czymś więcej niż uczuciem czy emocją.
Patrzenie na milość przez oryzmat emocji kończy się tym, ze po kilku latach stwierdza się, że miłość się wypaliła i nie ma co zbierać. Wypalilo się zauroczenie, które zawsze się w końcu wypali.
A milość, jeżeli została zbudowana na dobrym fundamencie, zostanie i nie zniknie z czasem.

Uważam, że zakochanie i miłość to dwie różne rzeczy. Miłość to bycie razem, bliskość, intymność nie tylko fizyczna, to poznanie kogoś, decyzja też o tym, że jestem z tą osobą i dla niej, że dbam o jej uczucia, potrzeby, marzenia itd. To też umiejętność patrzenia na szerszy obraz, podejmowania trudnych decyzji, konfrontacji, pracy, starania się, żeby było dobrze.
Zakochanie to uczucie, które JA mam i lubię spędzać z kimś czas, bo to wywołuje WE MNIE miłe uczucia i stany.

I ja tam rozumiem, że można kogoś pożądać, ktoś się może podobać, można być w związku i w kimś innym się zakochać. Można też kochać dwóch mężczyzn na raz. Ale czy w Twoim przypadku nazwałabym to miłością? Nie, bo nie myślisz o tym drugim facecie w kategoriach tego, co będzie dla niego dobre, nie dbasz o jego uczucia. To co czujesz, jest zakochaniem czy pożądaniem, i to jest OK, nie mamy nad tym kontroli.
To, nad czym masz kontrolę, to jakie decyzje podejmiesz. Wrzucając teksty "to silniejsze ode mnie" jest się na tym samym poziomie co człowiek, który kogoś w złości pobił, bo "to było silniejsze ode mnie". Po to mamy wykształcony płat czołowy, żeby przemyśleć skutki naszych decyzji, przewidzieć możliwe konsekwencje i podejmować decyzje w oparciu o nie, a nie o biologiczne zapędy.
Jestem pewna, że wszystko to wiesz, tylko po prostu BARDZO BYŚ CHCIAŁA. I łatwo jest się usprawiedliwić, że coś jest silniejsze ode mnie, łatwiej sobie wybaczyć taką decyzję, niż przyznać się do siebie, że zdecydowałam podrywać innego faceta, bo mi jest wtedy przyjemnie.

Z samego opisu zachowania widać, że to czysta fascynacja/zakochanie.

A nie napisałaś w pierwszym poście że po spotkaniu z jego bratem jesteś chłodniejsza dla swojego partnera? Uważasz że to jest ok i Twój partner nie odczuwa Twojej huśtawki nastrojów? Jak dla mnie ta sytuacja już realnie wpływa na Twój związek... Już krzywdzisz w jakimś stopniu partnera no pod wpływem innego mężczyzny jesteś dla niego chłodna... To nie jest normalny stan rzeczy...

Oj wiem cos o tym, nawet jak wiemy ze ktos nam charakterem nie odpowiada i w wogole to i tak mimom tego czujemy pociag sexulany tak silny ze ciezko sie powstrzymac, to ja jako facet od rzu dzialam bo to silniejsze, mozliwe ze ty tez to czujesz jak masz brudne ysi bo zwykle zauroczenie jescze nie pobudza nas do mysleniu o sexie tylko jest to silne zaintersowanie. w tym przypadku jest to cs wiecej gdyby on tez to czul co ty to gwarantuje ze nie moglibyscie sie powstrzymac i sknozcylo by sie to sexem.

I kwestia czy swojego partnera traktujesz powazne cy nie, bo jezli to przejsciowe mozesz  odczekac nic nie mowic ale jak to bedzie tak zawsze to trzeba by byc szczerym wobec faceta i obgadac ze jego brat ak dziala na iebie, najlepsza jest najgorsza prawda i tyle. 

I kwestia czy jego brat cokolwiek do iebie odczuwa czy zero i nie podobasz mu sie.

Znam kogoś kto był w podobnej sytuacji co ty tylko że ona była dużo młodsza i u niej to wyglądało tak że raz była że starszym bratem raz z młodszym i bardzo ja męczyło to że kocha obu wkoncu niemogąc dokonać wyboru żucila ich obu i dziś jest z innym partnerem tym przykładam chciałam pokazać że można kochać dwie osoby naraz ale im dłużej to będzie trwało tym bardziej bedziesz się męczyła moja rada brzmi zastanów się czy czemu cie fascynuje ten starszy brat jak dojdziesz do tego czy to miłość czy potrzeba seksu zdecyduj czy chcesz się od 36 latka odseparować dla dobra swojego związku czy wręcz przeciwnie

To nic innego, jak pozwalanie na to, aby  czyste emocje, pojawiające się przy fascynacji obcym człowiekiem, przejęcły kontrolę nad nami, kiedy jesteśmy z kimś głęboko związani trwałym uczuciem. Choć nawet jak się jest samemu to takie fascynacje się pojawiają. Można sobie zadać pytanie czy warto?