słaba psychika? - Netkobiety.pl

od pół roku spotykam się z facetem. Oboje jesteśmy dla siebie pierwszymi partnerami mimo że oboje dobijamy do '30'. Wszystkiego uczyliśmy się wspólnie. Pierwsze trzymanie za rękę, pierwszy pocałunek, pierwszy seks. Nigdy nie dał mi powodu abym pomyślała że mnie nie kocha, a wręcz powtarza mi to często mimo to ja ciągle mam z tyłu głowy że on może chcieć się ze mną rozstać i co on w ogóle we mnie widzi. Raz mi powiedział że myślał o nas, a ja od razu miałam w głowie myśl że nie chce już ze mną być i chce się rozstać. Okazało się, że myślał o nas, że widzi nas za parę lat że wspólnie mieszkamy i wychowujemy nasze dzieci. I że gdzieś za rok chciałby mi się oświadczyć. Za jakiś czas zapomniałam o imieninach jego mamy, był smutny ale mi do głowy od razu przyszła myśl że mi pokaże drzwi i koniec z nami. Płakaliśmy razem, i powiedział że jak mi to mogło przyjść do głowy i obiecałam mu że już nigdy tak nie pomyślę. Pomimo tego, z tydzień później jednak znów tak pomyślałam. Wrzucił zdjęcie z prezentami i napisał że to od rodziny i przyjaciół. Mi się od razu zrobiło przykro, że mnie nie oznaczył i że traktuję mnie jak przyjaciółkę a nie dziewczynę. Wytłumaczył mi że nie napisał, bo dla niego jestem już jak rodzina. Zastanawiam się, czy by nie porozmawiać z jakimś psychologiem. Boję się, że przez moją słabą psychikę i ciągłe takie myślenie ja to rozwalę, i on w końcu będzie chciał się ze mną rozstać a nie ożenić.