"Dziwna" sytuacja - Netkobiety.pl

Cześć. Mam 20 lat, a moja dziewczyna 19. W sumie to nie jesteśmy jakoś długo ze sobą bo od pięciu miesięcy, ale to co się dzieje w związku wydaje mi się trochę denerwujące i lekceważące, dlatego potrzebuje porady. Generalnie to odkąd jesteśmy razem z nią zawsze musi być na odwrót. Żeby nie było, nie chodzi mi o to, że jesteśmy razem to powinienem już być dla kogoś pępkiem świata. Wydaje mi się po prostu, że no na początku związku to raczej powinno występować łaknienie do siebie, chęć spotkań. A tutaj nie widać zbytnio, ani jednego, ani drugiego. Ostatnio powtórzyła się sytuacja. Sama chciała się spotkać, sama się umówiła, po czym ze swoją matką pojechała gdzieś, wróciła dopiero wieczorem i tyle było z tego z tego spotkania, na pocieszenie powiedziała mi, że jak chce to możemy się spotkać ale na 30 minut max.( dla jasności dodam, że nie mamy do siebie 2km). Takich sytuacji zdarzało się więcej z resztą. Szczerze to już sam nie wiem co o tym myśleć, zależy mi cholernie na tym, ale każdy kto patrzy na to z boku radzi żeby olać. Nie powiem. Też mnie to drażni, że ona zachowuje się jak zachowuje. Tłumaczy się szkołą, ale raczej nie wydaje mi się, że jakby się chciało to szkoła jest tak dużą przeszkodzą. Innym ciekawym zjawiskiem jest nasz kontakt, generalnie to raczej dzwonić do siebie nie dzwonimy - raz, że jestem introwertykiem i dla mnie rozmowy przez telefon to Mount Blanc, a dwa to po prostu zazwyczaj widujemy się w piątek i sobotę więc przy okazji jest o czym pogadać nie roztrwaniając tematów do rozmów na rozmowę telefoniczną. Ale jest inna drażniąca rzecz - odpisywanie na wiadomości. To jest coś przez co wychodzę z siebie czasami wręcz, dziewczyna jest w stanie być aktywna na każdym portalu społecznościowym, i instagram, i facebook, i messenger. Ale na odpisanie mi potrzebuje czasami nawet pół godziny, w tym czasie beztrosko hasając po instagramie:) Może ktoś z forum jest mądrzejszy życiowo i doradzi, ale według mnie takie zachowania nie są fair i nie są w porządku. Tym bardziej, że to dopiero początek związku i raczej powinno aż wszystko buzować, a nie działać jak w starym związku. To nie są jedyne sytuacje, ale nie będę wszystkiego wymieniał. Najgorszym w tym wszystkim jest to, że ja jej mówię prosto, że to co robi nie jest fajne i nie jest spoko. Ale efekt - jak grochem o ścianę... I to co się dzieje po prostu trochę mnie dziwi. Bo tutaj to wszystko wygląda jakbym był mocno zlewany, oczywiście rozmawiałem o swoich obawach z nią o tym, ale oczywiście odpowiedź była taka, że jest wszystko dobrze i nie rozumie o co chodzi.

Tak myślałem, że wyjdzie na to, że ją sprawdzam. Tak nie jest. Częścią mojej pracy są też media i jakbym nie chciał to po prostu samo się to rzuca w oczy. Tyle, że po co rozmawiać i wałkować coś 500 razy skoro i tak to nie przyniesie żadnego efektu?

Czyli wychodzi na to, że albo pozostaje mi to zacząć rozumieć, albo po prostu musimy to zakończyć?

Monoceros napisał/a:

mam wrażenie, że autor nie czyta ze zrozumieniem. Cały czas pisze "że ma wrażenie". A ja mam proste pytanie: JAK ONA TO WYJAŚNIA?

Co ona odpowiada? Co mówi? Jakich używa słów, argumentów, powodów?

Jedynym argumentem i wyjaśnieniem jest szkoła. I ja to rozumiem. Też chodziłem do szkoły i też chciałem mieć dobre oceny. Ale wydaje mi się, że to trochę słaby argument na odwołanie spotkania, któryś raz już z kolei. Nauka nauką, ale choćby nie wiem jak się chciało to wszystkiego nie da się nauczyć... Szczerze to rozumiałem to, bo w czasach mojej szkoły też nie raz odwoływałem spotkanie z kimś ze względu na szkołę. Ja to rozumiałem, i nie robiło mi to żadnego problemu. Widzieliśmy się w weekend i było okej. Przestałem to rozumieć w momencie, kiedy gdy ja chciałem się spotkać powiedzmy,np. we wtorek. ona kategorycznie nie ma czasu - szkoła. No więc okej. Ale żeby w ten sam wtorek przyjechała przyjaciółka na noc to w tym już nie ma problemu? W tym przypadku jej tłumaczenia, że one i tak się uczą, albo, ze i tak ona się uczy, a jej przyjaciółka w tym czasie coś robi są słabe. Dla mnie takie zachowanie było mocno nie fair.

Lady Loka napisał/a:

Ciscc napisał/a:

Jedynym argumentem i wyjaśnieniem jest szkoła. I ja to rozumiem. Też chodziłem do szkoły i też chciałem mieć dobre oceny. Ale wydaje mi się, że to trochę słaby argument na odwołanie spotkania, któryś raz już z kolei. Nauka nauką, ale choćby nie wiem jak się chciało to wszystkiego nie da się nauczyć... Szczerze to rozumiałem to, bo w czasach mojej szkoły też nie raz odwoływałem spotkanie z kimś ze względu na szkołę. Ja to rozumiałem, i nie robiło mi to żadnego problemu. Widzieliśmy się w weekend i było okej. Przestałem to rozumieć w momencie, kiedy gdy ja chciałem się spotkać powiedzmy,np. we wtorek. ona kategorycznie nie ma czasu - szkoła. No więc okej. Ale żeby w ten sam wtorek przyjechała przyjaciółka na noc to w tym już nie ma problemu? W tym przypadku jej tłumaczenia, że one i tak się uczą, albo, ze i tak ona się uczy, a jej przyjaciółka w tym czasie coś robi są słabe. Dla mnie takie zachowanie było mocno nie fair.

Ja mam wrazenie, ze Ty jej serio zupelnie nie rozumiesz.
Czemu nie zaproponujesz, ze mozecie uczyc sie razem? Studiujesz? Mozesz robic cos na studia albo ksiazke czytac, a ona sie bedzie uczyc na spokojnie.

Ja ja rozumiem. Moj ex tez wymagal ode mnie spotkan wieczorami po zajeciach, a jak nie chcialam, to plakal, ze mi nie zalezy.

Proponowałem. Odpowiedz była raczej nijaka.. Może to dlatego też, że ja etap szkoły mam już za sobą. Nie studiuje tylko podjąłem pracę.

Lady Loka napisał/a:

Ciscc napisał/a:

Proponowałem. Odpowiedz była raczej nijaka.. Może to dlatego też, że ja etap szkoły mam już za sobą. Nie studiuje tylko podjąłem pracę.

A jak wygladaja Wasze spotkania?

Ja sie zastanawiam, czy pomimo tylko 3 lat roznicy, to miedzy Wami nie ma za duzej przepasci. Chocby przez to, ze ona jeszcze sie uczy, a Ty juz pracujesz. Macie zupelnie inne priorytety zyciowe obecnie i to jest nie do pogodzenia.

Co do spotkań to różnie, zazwyczaj siedzimy w domu. Zdarzają się jakieś wyjścia ze znajomymi, raz z jej, raz moimi, ale raczej dom. To też mocno ze względu na mnie, czasami po przyjściu z pracy już nie mam ochoty na jakikolwiek kontakt z ludźmi i po prostu siedzimy w domu.

Ciscc napisał/a:

Lady Loka napisał/a:

A jak wygladaja Wasze spotkania?

Ja sie zastanawiam, czy pomimo tylko 3 lat roznicy, to miedzy Wami nie ma za duzej przepasci. Chocby przez to, ze ona jeszcze sie uczy, a Ty juz pracujesz. Macie zupelnie inne priorytety zyciowe obecnie i to jest nie do pogodzenia.

Co do spotkań to różnie, zazwyczaj siedzimy w domu. Zdarzają się jakieś wyjścia ze znajomymi, raz z jej, raz moimi, ale raczej dom. To też mocno ze względu na mnie, czasami po przyjściu z pracy już nie mam ochoty na jakikolwiek kontakt z ludźmi i po prostu siedzimy w domu.

O fakt, rok ale no i tak zrobiliscie sie dosyc od siebie oddaleni, to sie nie zmienia.

No i siedzicie w domu i co robicie?

Nie zabrales jej do kina, jak jeszcze mozna bylo? Na kawe? Na spacer?

Ciscc napisał/a:

Lady Loka napisał/a:

O fakt, rok ale no i tak zrobiliscie sie dosyc od siebie oddaleni, to sie nie zmienia.

No i siedzicie w domu i co robicie?

Nie zabrales jej do kina, jak jeszcze mozna bylo? Na kawe? Na spacer?

Jak siedzimy w domu to różnie - oglądamy film jakiś, gadamy, ogarniamy coś do jedzenia, zawsze coś się znajdzie. Nie no jak jeszcze nie było obostrzeń to uatrakcyjnialiśmy nasze spotkania.

Chyba przestaje sie jej dziwic z taka perspektywa to nauka czasami tez brzmi bardziej kuszaco

Czyli wychodzi na to, że albo pozostaje mi to zacząć rozumieć, albo po prostu musimy to zakończyć?

Ciscc napisał/a:

Czyli wychodzi na to, że albo pozostaje mi to zacząć rozumieć, albo po prostu musimy to zakończyć?

Niczego nie musisz rozumieć i niczego nie musicie kończyć, bo tu niczego nie ma do kończenia. Ten związek istnieje tylko w Twojej głowie, ta dziewczyna jest poza nim. Najzwyczajniej w świecie nie jest na coś takiego gotowa.

Szczerze to nie chce tego kończyć. Zależy mi na tym związku i na niej. Ale ta obojętność rani strasznie.

Cyngli napisał/a:

Nie ma o czym i tłumaczymy Ci to od początku tego wątku.

Chciałbym żeby tak nie było, ale chyba ostatnim wyjściem jest życzyć sobie wszystkiego dobrego w życiu i rozejść się w swoje strony..

Cyngli napisał/a:

Ciscc napisał/a:

Chciałbym żeby tak nie było, ale chyba ostatnim wyjściem jest życzyć sobie wszystkiego dobrego w życiu i rozejść się w swoje strony..

Nie dociera do Ciebie absolutnie, że ona nie dojrzała do związku. Kiedy zrozumiesz ten prosty fakt, przestaniesz chcieć czegokolwiek z tą Panią.

Wydaje mi się, że brak kontaktu też po niej spływa jak większość rzeczy zresztą.. Cóż, chyba nie zostaje nic innego jak spotkać się, podziękować za wspólnie spędzony czas i życzyć sobie wszystkiego dobrego.

Ciscc napisał/a:

To jest prze śmieszna sytuacja generalne. Dla niej to jest normalne, a z drugiej strony wie, że robi słabo:))

Ciężko trochę zaakceptować notoryczne plucie w twarz.

Wedlug Ciebie robi slabo Wedlug Ciebie to plucie w twarz.
Wedlug niej Twoje zachowanie moze byc slabe i moze byc zbytnia kontrola.

Zwiazek to zawsze relacja dwoch osob. Nie bedziesz mial swojego sobowtora. Zawsze trzeba sie troche dopasowac do drugiej osoby. I o chec do tego dopasowania sie chodzi. Poki co zadne z Was dopasowac sie nie chce. Ty probujesz ja ograniczac i kontrolowac, ona pokazuje Ci, ze ma Twoja kontrole gdzies.

Kain napisał/a:

Lady Loka napisał/a:

Wedlug Ciebie robi slabo Wedlug Ciebie to plucie w twarz.
Wedlug niej Twoje zachowanie moze byc slabe i moze byc zbytnia kontrola.

Zwiazek to zawsze relacja dwoch osob. Nie bedziesz mial swojego sobowtora. Zawsze trzeba sie troche dopasowac do drugiej osoby. I o chec do tego dopasowania sie chodzi. Poki co zadne z Was dopasowac sie nie chce. Ty probujesz ja ograniczac i kontrolowac, ona pokazuje Ci, ze ma Twoja kontrole gdzies.

No chyba trochę się zagalopowałaś z tą oceną. Skąd pomysł, że młody chce ją kontrolować? Ja tutaj widzę po prostu olewkę z jej strony. Od tych socjal mediów ludziom w w głowach przewraca. Wiszą na tych facebookach, instagramach, wolą głupie lajki dawać, niż zająć się partnerem, rodziną. U mnie jest tak samo, żona nos w telefon. Jak związek może być udany, skoro ludzie przestają ze sobą rozmawiać.?

Ale to on sprawdza, co ona robi zamiast mu odpisac i to on wylicza, po jakim czasie ona odpisuje.

IsaBella77 napisał/a:

Ale po co chcesz się odzywać do niej? Żeby zapytać, czemu ona się nie odzywa, czy jakiś inny masz cel?
Nie rozumiem tego. Jak dostaję od kogoś jasne sygnały, że NIE, to np. dla mnie oznacza to ni mniej ni więcej, tylko właśnie NIE.
Nie oznacza to - być może, tak, ani nie oznacza to, że ktoś milczy, bo przygotowuje się do tego, aby mi się oświadczyć.

Milczenie w nieskończoność też chyba nie jest sposobem

No a co możesz zrobić innego, niż zaakceptować milczenie?!
Dręczyć nadal? Wymuszać kontakt? Naciskać na spotkanie?

IsaBella77 napisał/a:

No a co możesz zrobić innego, niż zaakceptować milczenie?!
Dręczyć nadal? Wymuszać kontakt? Naciskać na spotkanie?

Tak, ja osobiście wymusiłabym kontakt i chciała się rozmówić by móc te sprawę zamknąć i isc przed siebie lżejszym o ten balast. Bo po ludzku temu chlopakowi należy się odrobina szacunku i jasny komunikat ze strony dziewczyny, że go nie chce, a nie zostawianie go z tym samego w atmosferze niedopowiedzeń i zwykłego "domyśl się". To brak szacunku.