Obecny związek kontra toksyczny (?) były - Netkobiety.pl

Z Twego opisu wynika, że jesteś DDA z wszelkimi negatywnymi konsekwencjami z niego wynikającymi.
Jeśli chcesz zrobić porządek w głowie, to skieruj swe kroki do poradni ds. uzależnień i rozpocznij terapię (indywidualną lub grupową); przy okazji zrobisz porządek w swoich uczuciach.

Zastanawiam się również, czy nie warto zawalczyć o relację z eks. Może gdybyśmy obydwoje się postarali to uleglaby poprawie. Rozsądek podpowiada aby zostać przy obecnym partnerze, ale boję się, ze mogę żałować iż odpuściłam w przypadku tamtej relacji.

Autorko skończyłaś studia wiec jak mniemam masz te 24 lata minimum. Piszesz natomiast jak nastolatka albo mocno zaburzona osoba. Jeszcze w czerwcu byłaś w "relacji" z toksycznym exem czyli z obecnym partnerem jesteś jakieś hmm 2, no może 3 miesiące i piszesz o o tym ze zamieszkacie razem i planujecie slub...Ty się dobrze czujesz ???  Dla mnie masz wszelkie cechy dziecka z rodziny dysfunkcyjnej. Szukasz silnych emocji stąd Cie tak pociągał chory klimat z exem. Dostarczal Ci silnych  emocji które mylisz z miłością i które "kochasz" bo znasz je doskonale z rodzinnego domu. Teraz zaczęłaś ledwo co nowa znajomość ale już Ci chyba za nudno wiec z jednej strony nakręcasz obroty na śluby i mieszkanie (z obcym człowiekiem!?) a z drugiej kręci Cie granie na dwa fronty i reaktywacja kontaktu z ex.
Moja rada brzmi: wybierz się do porzadnego psychoterapeuty a obu panom daj spokój. Obecnego nie kochasz, jest nieudanym plastrem po tamtym. Próbujesz sobie wmówić ze weźmiecie slub zamieszkacie razem i będą fajerwerki. Finalnie zrobisz krzywdę sobie i jemu.  Exa tez nie kochasz. Kochasz silne emocje i huśtawkę jaka Ci funduje.
Uporządkuj swoją głowę a dopiero potem bierz się za związki. Dla własnego dobra.

Tak jak pisałam wcześniej, mam świadomość, ze mam chaos w głowie, dlatego idę do psychologa.Obecny partner nie jest dla mnie obcą osobą, znamy się 5 lat, mieliśmy pauzę, wtedy gdy umawiałam się z ex. Kocham go, może nie miłością romantyczną, ale jest dla największym przyjacielem. Najprawdopodobniej idealizuje byłego przez dobre wspomnienia, łączyły nas wspólne zainteresowania, iskrzyło między nami (nie, nie mam na myśli spraw łóżkowych). Wiem, ze nie powinno się porównywać długoletniego związku z epizodem ze względu na różne etapy relacji, ale to jest silniejsze ode mnie.

Dzisiaj kolejne lewe konto na Instagramie próbuje nawiązać kontakt, facet pyta się po angielsku czy mam konto na Tinderze oraz podał miejscowość zamieszkania, tam gdzie żyje ex. Sprawa jest dziwna, bo nie mam już konta na portalu randkowym, a moje konto na IG jest prywatne. To już druga taka sytuacja od dwoch tygodni. Wcześniej po zerwaniu z eks, lewe konta tylko stalkowały mnie bez wymiany wiadomości.

Dwa dni temu były odezwał się do mnie drogą smsowy, oczywiście na początku był small talk. Później jednak przeszedł do sedna, czyli spytał się o spotkanie, odpowiedziałam pytaniem: czy nie udało mu się poderwać nikogo innego. Stwierdził, że nie może o mnie zapomnieć, dosłownie wyśmiałam go, ponieważ dzień wcześniej kumpela wysłała mi zrzut ekranu z jego profilu na portalu randkowym. Z jednej strony jestem z siebie zadowolona, bo nie dałam się nabrać na jego słowa, ale z drugiej żałuję, że nie dałam mu szansy na spotkanie się na neutralnym gruncie.

Dzięki za wskazówkę. Muszę przyznać, że jednak wszystko przestałam i chyba nie ma sensu spotkać się z nim. Niedość, że jestem w związku to pamietam jak obgadywał swoją byłą od najgorszych, ale i tak spotka się dwa miesiące później po tym jak mnie olał.

Czy według Was mój „byly” klasyfikuje się jako narcyz?

Zapomniałam dodać w opisie, że zaproponował wspólne pomieszkiwanie u niego po miesiącu umawiania się.

Robi to bo może.
Bo mu na to pozwalasz.
Taki jest motyw.

Ja zablokowałabym pana, i nie dawała się wciągnąć w żadne więcej rozmowy również z ludźmi z lewych/ obcych kont.
Byłoby dla mnie jasne, że gdybyśmy się mieli spotkać, to dawno byśmy się już spotkali.
Nie potrzeba do tego chyba nic więcej, jak trochę czasu i chcęci.

Właśnie pewien czas temu zablokowałam lewe konta, tak jak wspomniałam wyżej - później napisał z oficjalnego konta.
No dokładnie, ale chyba pan liczy, abym sama dopytywała się o szczegóły spotkania. Niby nie spadłaby mi korona z głowy, lecz mam taką zasadę: proponuję spotkanie to ustalam szczegóły oraz je potwierdzam.

Ale przecież dopytywałaś już o szczegóły rzekomego spotkania i to wiele razy.
Za każdym razem kiedy dochodziło już do takich dyskusji, on nagle milknął i przestawał się do Ciebie odzywać.
I tak do następnego razu.

Tzn ani nie inicjuję spotkan, ani nie pytam się o szczegóły. Po prostu, gdy kolejny raz zadał to samo pytanie o spotkanie, odpowiedziałam, że już pytał się i nie potwierdził info o nim. Napisał, ze pomyśli i odezwie, ale od tyg jest echo.

Kilka miesięcy bujania się z nim niczego nie wyjaśniło. A teraz jedno spotkanie ma wyjaśnić. Ciekawe.

Po jaką cholerę chcesz koniecznie ''interpretować'' jego intencje?

Widziałaś jak wygląda związek z nim. Dostałaś próbkę. Nic innego od niego nie dostaniesz.

Masz rację - miałby.

Tylko Tobie się wydaje, że wówczas Wasz związek wyglądałby inaczej. Nie. Gdybyś była 'lepsza' i mądrzejsza, to on w ogóle by się z Tobą nie kontaktował, bo go nie interesuje kobieta na poziomie, tylko popychadło. Interesuje się Tobą, bo zgłaszasz się do roli popychadła. Jak przestaniesz, to on też przestanie.

Bez urazy.

Noben ma racje. Okej dobra mialas poukładane w głowie względem swojej przyszłości, studiów, pracy itp. Ale nie byłaś mądra jeżeli chodzi o relacje męsko - damskie i dalas sie w taki sposob traktować. Gdybys tutaj postępowała mądrze i tak jak powinnaś to on by Cie juz dawno olał, bo właśnie szuka takiej głupiutkiej gąski na skinienie palcem. Również bez urazy.

Cieszę się, że ty nigdy nie poczułaś/ poczułeś czegoś do nieodpowiedniej osoby, gratuluję samych świetnych wyborów życiowych. Dzięki za wypunktowanie moich defektów, jednak mogłeś/ mogłaś ładniej ubrać w to słowa. Każdemu odpisuję w sposób kulturalny, dyplomatyczny i tego samego oczekuję od innych. Wiem, że to ja proszę o radę, ale nie uważam, że to jest powód, aby traktować mnie jak najbardziej żałosną osobę na kuli ziemskiej.

Ja bym dodał 3 punkt. Ano mianowicie zablokować wszędzie gdzie to możliwe aby nie mógł się już z Tobą kontaktować.
A Ty z uporem maniaka analizujesz, co on myśli i jaki jest jego cel w tym co robi. Bez sensu wszystko.

A po co chcesz mu pokazywać, gdzie jest jego miejsce? Nie jesteś jego mamusią, ani tatusiem. Ani mentorem, czy autorytetem dla niego.
Lepiej pokaż samej sobie, gdzie jest Twoje miejsce w tym wszystkim.
1. NIE
2. Też NIE.
Po co kłamać, udawać że masz coś czego nie masz, przecież to wszystko z Twojej strony będzie dalszymi próbami wzbudzenia zazdrości, jakiejkolwiek reakcji, czy manipulowania. Do czego to ma prowadzić?
Nie przychodzi Ci do głowy, że on ma (za przeproszeniem) w odwłoku Twoje odpowiedzi?
Jedynym i najlepszym sposobem jest blokada i brak jakichkolwiek wyjaśnień.

Jesteś tak traktowana, bo na to pozwalasz, kiedy dochodzi do tego, że ktoś traktuje Cię lekceważąco, czy brzydko się do Ciebie odnosi, to pozwalasz, aby to się działo nadal. Nadal podtrzymujesz kontakt, nadal odpisujesz, nadal rozmyślasz że przecież powodem dla jakiego on do Ciebie napisze raz na kilka tygodni na pewno musi być wilka miłość.  Podczas kiedy wiele innych kobiet w takiej samej sytuacji naciska magiczny przycisk "dodaj do czarnej listy" i nie zawraca sobie głowy buraczydłem, który nie umie się zachować zgodnie z zasadami podstawowej grzeczności i kultury.
I NIE, gdybyś była lepsza, mądrzejsza, wyższa, starsza, młodsza, blondynka czy ruda to i tak NIE MIAŁBY żadnego szacunku do Ciebie, tak jak i nie ma go teraz.
Faceci nie szanują kobiet, które pozwalają się wodzić za nos i traktować jak popychla.
Niezależnie od tego jak są mądre, piękne czy bogate.

Kciuki za tą panią!

fajnie że chcesz iść do psychologa, to jedyna opcja żeby lepiej zrozumieć siebie i własne emocje, na podstawie porad z tego forum nie dasz rady ich sama wdrożyć w życie od tak, to wymaga pracy, czasem wieloletniej,

na pewno uważaj na schematy z domu: rozstania, uciekanie z emocjami dobrymi i przyciąganie tych złych (schemat z domu), reszta jest do przepracowania na terapii,

Właśnie już byłam na jednej terapii, nic odkrywczego nie dowiedziałam się wiec szukam innego terapeuty.
Po prostu sama zaczynam szukać powodu, dlaczego ta jedna osoba stała się moją obsesją, niestety mam zakodowane, że już mnie nie spotka nic tak wyjątkowego jak tamta relacja.
Zabrzmię jak nawiedzona, ale mimo braku kontaktu czuję wieź, nie umiem tego konkretniej opisać. Pierwszy raz jestem w takiej sytuacji.

Czasami mniej siebie lubię, ale generalnie postrzegam siebie jako wartościowego człowieka. Nie ukrywam, że mam dosyć spore zainteresowanie wśród mężczyzn, ale każdy ma "defekt", czyli nie jest nim. Gdy ktoś do mnie pisze na mediach społecznościowych to widzę w tych rozmowach ex... Po prostu to jest najgorsze, że nie chcę żadnego innego facet, nawet jeżeli ktoś mnie zaintryguje, to bardzo szybko mija zainteresowanie, bo zostaje porównywany do byłego. Co do terapii to tylko dostawałam pytania bez żadnej informacji zwrotnej;/

Jedna wizyta to bardzo mało ,terapeuta chce Ciebie poznać ,stąd pytania .
Nie jesteś nawiedzona ,tylko raczej uzależniona,to o czym piszesz u ciebie czyli o obsesyjnym myśleniu o nim pomimo braku fizycznego wizualnego kontaktu to objaw tego uzależnienia .Samo odcięcie się to początek początku ,jak odstawienie dragu ,"mania" "holizm" po pewnym przekroczeniu progu utraty kontroli sama nie minie ,nawet czas sam z siebie nie sprawi cudu,potrzebujesz sposobów na to myślenie o nim na zaprzestanie,anie na chwilowe rozpraszanie,to rozpraszanie jest tłumieniem a jak widzisz myślenie wraca jak bumerang ,na razie przez ten czas w którym się nie widzicie Twoja obsesja nie zmalała ,więc zatrzymałaś się na jakiś etapie,prawdopodobnie na etapie idealizowania i wspominania ,marzeń i fantazjowania gdybania itp to wszystko podsyca kompulsje ,rozdrapujesz cięgle przeszłość ,ale to może miną widocznie potrzebujesz jakiejś zmiany i raczej moim zdanie kompulsywne szukania nowego związku albo plastra zastępstwa ,znieczulenia i wyzwolenia od tamtego faceta nie jest dobrym sposobem na to ponieważ ma odwrotny skutek ,wzmocniłaś i utrwaliłaś zależność emocjonalną od emocji związanych z kolei z myśleniem o nim - krótko zapętlenie zdarza się.Większość poprzednich związków masz nieprzepracowanych,wszystko stłumione ,znieczulone ,teraz się ogniskuje tak jak deficyty eskalują ,Twoje samopoczucie zależy od samooceny i poczucia wartość Ty nadajesz znaczenie temu i opierasz je ja piszesz na zainteresowaniu innych facetów to błąd i niema wiele wspólnego z samooceną a już na pewno stabilną oceną swojej wartości ponieważ jest zależną od innych ich opinii komentarzy,osądów oraz jak zauważyłaś sama od porównywania innych z eksem.
Jego niedostępność i sposób zerwania Ciebie dodatkowo nakręcają i koncentrują myślenie na nim .

Najgorsze jest to, że po prostu codziennie biję się z myślami, czy na pewno dobrze zrobiłam, że zablokowałam faceta tydzień przed umówionym spotkaniem. Jeżeli chodzi o podejście logiczne to wiem, że to była najlepsza decyzja, bo obecnie mogłabym być w jeszcze gorszym stanie niż obecnie. Naprawdę mam po raz pierwszy obsesję na punkcie mężczyzny, relacja trwała dwa miesiące, a moje wewnętrze piekło trwa 1,5 roku. Fakt, że jeżeli chodzi o moją samoocenę to jest bardzo uzależniona od czynników zewnętrznych, czasami potrafię w lustrze dostrzec piękną, inteligentną dziewczynę. Natomiast, gdy coś mi nie wychodzi to widzę u siebie same mankamenty, począwszy od wyglądu aż charakter.

Nie wracaj do tamtego ex. To typowy manipulator. Czytając jego zagrywki nie mam co do tego cienia watpliwości.
Manipulatorzy są toksyną, z która nie da się żyć i ciężko żyć bez niej. Raz traktują Cię jak księżniczką a raz jak szmatę, a przy tym sami są ciągle wybrańcami losu, którzy łaskawie zabiorą cię do swego pałacu i pozwolą sobie usługiwać.
Jesteś nim zafascynowana bo potrafi sprawić, że go podziwiasz. Inni to przy nim szare ludziki, jak zechce to im obije mordę i w ogóle jest panem życia. To pozory. Człowiek naprawdę wielki nie potrzebuje umniejszać innych by być cenionym. Dzisiaj umniejsza innych, jutro zmiesza a błotem Ciebie. Taki człowiek się nie zmieni. Będzie coraz mniej momentów na haju a coraz więcej tych powodujących spustoszenie, aż uwierzysz, że nie jesteś nic warta i tylko jego łaska czyni cię godną życia. A na jego łaskę będzie coraz trudniej zasłużyć.

Ja mysle ze powinnas  doprowadzic do ponownego kontaktu z ex. Musi Ci sie cos wydarzyc zeby przerwac ta obsesje bo tak bedziesz trwac i trwac w tym zwiazku "z rozsadku" a blokujesz temu chlopakowi zycie a tak to cos sie wreszcie wydarzy. Jakis eksajtment bedzie chociaz. Nie obraz sie ale z domu nie masz nawykow na bycie w normalnym zwiazku i po prostu Cie ciagnie do schematow nabytych w domu.

Już CI spieszę z wyjaśnieniem dlaczego. Bo takich Kornelek jak Ty to on ma kilka i sobie między nim zongluje od lat jak na dobrego manipulatora przystało. Łączy Was wszystkie jedno, pochodzicie z rodzin dysfunkcyjnych, macie zamiłowanie do chorych emocji w relacji i bardzo mocno przesunięte granice tolerancji co do zachowan na które można sobie  w stosunku do Was pozwolić. Dlatego gdy jedna z Was go zirytuje/tymczasowo zmeczy/ znudzi sięga do worka z pozostałymi i odgrzewa znajomość jak starego kotleta wiedząc doskonale ze po czasie milczenia nie znajdziecie dość siły zeby mu powiedzieć ssssssp..... I tak wkolo trwa ten wesoły chory taniec pomiędzy Kornelkami. Bo tak jak Wy jesteście uzależnione od niego tak i on jest skazany ( nie uzależniony ) od Was gdyż każda kobieta ze zdrowym podejściem do relacji pokazuje mu drzwi jak  tylko się zorientuje z jakim człowiekiem ma do czynienia. A to ze napisałaś że możecie zostać tylko znajomymi zaiste mu w pelni wystarcza gdyż doskonale wie ze tylko kwestią czasu jest zmiana Twojego nastawienia. Także teraz  znowuTwoja kolej na dostarczenie rozrywki Panu a gdzieś tam jakas inna Kornelka probuje po raz enty "wyleczyć" się z tej znajomości