Co znaczy być dobrym - Netkobiety.pl

Dobroć, według mnie, polega na byciu sympatycznym, empatycznym, pomocnym.

Lovelynn,
no i pozamiatałaś.

Lovelynn no i co, no i nie mam co napisać, nie mogłaś chwilę poczekać?

Lubię myśleć o sobie jako o dobrej osobie, ale mam gorsze dni. Nie, że wtedy jestem złym człowiekiem, tylko wpadam w tę drugą kategorię, gdzie bycie dobrym jest mylone z poświęcaniem się bez dbania o siebie.

Dla mnie dobry człowiek widzi innych ludzi i nie chce działać im na szkodę, żeby zdobyć coś dla siebie. Żyje swoim życiem, jest otwarty na innych, pomaga im kiedy może, szczerze działając mając dobre intencje, na czyjąś korzyść. Nie po to, żeby się komuś podobać, żeby uzyskać uznanie. Ktoś, kto nie używa przemocy, nie wykorzystuje swojej przewagi.
Chyba po pierwsze "nie krzywdzić" ale to trochę za mało jak na definicję "bycia dobrym".

To jest ciekawe, bo myślę o swojej szefowej, która jest wielką działaczką społeczną i chce dobrze ale w życiu prywatnym bywa przemocowa. Z jednej strony chciałabym ją zakwalifikować do "dobrych ludzi" ale zdarza się jej być naprawdę toksyczną, przemocową, ślepą na innych. Ale nigdy bym nie powiedziała, że jest "złym człowiekiem". Jest zwyczajnie "człowiekiem".

Chciałabym powiedzieć, że... chyba zabiłaś mi wątek , bo tu naprawdę nie ma już czego dodawać, sprzeczać też nie bardzo jest z czym, no!
Nawiasem mówiąc, właśnie miałam zapytać o te granice - czy Waszym zdaniem dobrzy ludzie własne bardzo naginają na korzyść osób trzecich, czy jednak są asertywni, ale i o tym też już było .

A tak poważnie, to napisałaś świetny post, celnie i kompleksowo ujmujący to, co sama czuję, ale chyba nie potrafiłabym tak szybko tego wszystkiego ze sobą zestawić.

No właśnie, mówi się, że wszyscy jesteśmy zdolni do uczynienia zła - zgadzacie się z tym stwierdzeniem?

Z drugiej strony ktoś, kto na przykład kocha zwierzęta, ale krzywdzi ludzi jest w Waszych oczach dobry czy zły? Albo ktoś, kto na jedną krzywdę jest bardzo wyczulony, a na inne zupełnie obojętny? W ogóle można to w taki sposób  definiować?

No w tych kategoriach co wymieniłaś to ja też jestem złym człowiekiem.

Gary nie brałbym przykładów z wojny, bo wojna jest czymś tak ekstremalnym i w ogóle złym, że w tym trudno w ogóle doszukiwać się dobra. Poza tym wojna dewastuje człowieka pod każdym względem. Także człowieka "dobrego".

Dobro jak się nie będzie bronić, to go zło zabije. Dlatego dobro musi walczyć, bronić się. Obrona jest koniecznym obowiązkiem moralnym. Na poziomie siebie samego w relacji z innymi, na poziomie rodziny, firmy, narodu, a potem i całego świata.

Jeśli ktoś czyni zło, to należy temu przeciwdziałać. Brak przeciwdziałania to jest zło. Człowiek nieaktywny pozwala na rozprzestrzenianie zła, czyli jest zły. Dlatego poświęcenie i uległość nie jest dobrem. Dobro jest zmuszane do wojny. Czyli "dobry człowiek" musi czasami stanąć w swojej obronie.

Trzeba mieć zaufanie i tolerancję jeśli oni coś zepsują... bo ludzie robią błędy.

Teściowa wyżej miała empatię...? Wg mnie nie. Matka miała empatię choć nie płakała nad dzieckiem.

... ale nie przeżywają problemów drugiego człowieka? Jak Basia wyżej nie przeżywa probelmów Kasi, ale jej pomaga jak przyjaciółka przyjaciółce... Basia dba aby nie być skrzywdzoną.

Dają głodnemu wędkę a nie rybę? Może czasami rybę...

Te trzy rzeczy wprost wynikają z braku dbałości o siebie...

O właśnie... to jest dawanie ryby zamiast wędki.

Poświęcenie. Brak dbałości o siebie.

A tutaj mamy wprost to co napisałem wyżej -- jeśli dobro nie broni się, to musi ulegać, czyli pomaga w rozprzestrzenianiu zła, czyli jest złem...
Dlatego dobro musi walczyć.
Co znaczy walczyć?  Nie schodzić innym z drogi jeśli to niewłaściwa decyzja. Nie słodzenie i nie ćwierkanie jeśli to niewłaściwa decyzja. Na przykład będąc podwładnym toksycznego szefa lepiej mu schodzić z drogi i można słodzić...

EDIT -- edytowałem post wyżej...

Tak, trzeba rozumieć innych i być empatycznym, a potem podejmować dobre decyzje. Bycie pasywnym w pewnym okolicznościach jest złem. Jakich okolicznościach? Np. nie dbanie o SIEBIE, nie walczenie o SIEBIE, siedzenie cicho gdy trzeba działać.

Pewien przykład... Kasia ma agresywnego męża. Ale nie podejmuje obrony. Basia jej pomaga emocjonalnie jako przyjaciółka. Ktoś może powiedzieć, że Basia powinna zgłosić męża Kasi do odpowiednich służb. Ale Kasia nie walczy. Więc Basia nie powinna się wcinać w to małżeństwo. Po pewnym czasie Basia odstępuje od przyjaźni z Kasią, bo nic więcej nie da rady zrobić nie krzywdząc siebie i innych. Czyli Basia jes tdobrym człowiekiem choć nie działa aktywnie na rzecz ograniczenia agresji męża Kasi.

Ale właśnie dobro MUSI istnieć w miejscu gdzie nie ma zasad. Musi walczyć o to aby nie zginęło.

Cytat ze starych notatek... dlaczego dobro MUSI walczyć...

Działaniem moralnym zawsze jest w   nich   obrona,   zaś   działaniem   niemoralnym   jest   agresja   lub   napaść   W  takich  sytuacjach,  przeciwko  prawom  moralnym  idzie  ten,  kto  dokonuje  w  nich  napaści  lub  agresji,  czyli  ten  kto  wziął  czynny  udział  w  stworzeniu danej sytuacji i kto spowodował, że obecnie istnieją z niej jedynie dwa wyjścia, tj. "ty  lub  ja".  Dlatego,  zgodnie  z  "prawem  moralnym  osobistej  odpowiedzialności  za  wszystko",  ten  kto  przyczynił  się  aktywnie  do  powstania  takiej  sytuacji,  czyli  agresor  lub  napadający, ponosi  też  moralną  odpowiedzialność  za  wszelkie  jej  konsekwencje.  Praktycznie  to  zaś oznacza, że  np.  w  śmiertelnych  sytuacjach  konieczności  obrony  własnej,  kiedy  to  ktoś  musi  umrzeć  i  istnieją  jedynie  dwa  wyjścia  "ty  lub  ja",  moralnie  właściwym wyjściem jest zabicie agresora przez tego, kto został zaatakowany. Czyli moralne jest zabicie w obronie własnej, a nie zabicie w akcie agresji. W takim przypadku zaatakowany  powinien  być  uniewinniony  przez  wszelkie  sądy  ludzkie.  Wszakże  będzie  on  wynagrodzony przez prawa moralne za podjęcie "moralnego" aktu swej obrony.

Pierwszoplanową  cechą  pasożytnictwa  jest  jego  agresywność.  Pasożyci   są   niezwykle   napastliwi,  zaś   ich   agresywność  objawia  się  nieustannym  napadaniem  na  każdego  słabszego  od  siebie,  kto  znalazł się w ich zasięgu. Szczególnie zaciekle napadają oni na słabsze od siebie intelekty o wysokiej  moralności. Gdyby  z  jakichś   powodów   agresywność   pasożytów   nie   mogła   się   spotkać   z   przeciwdziałaniem obronnym  intelektów  o  wysokiej  moralności,  wówczas  zagrażałaby  ona  samej  istocie  i  przeżyciu  moralności,  oraz  przeżyciu  owych  intelektów  o  wysokich  standardach  moralnych. 

Dobro musi nieustannie walczyć i musi być silne.

Kryteria moralności są zmienne i zależą od systemu wartości. Moim zdaniem naprawdę dobrego człowieka cechuje działanie niekrzywdzące innych, a także empatia i gotowość pomocy. Reszta to już niuanse.

Słynny dylemat wagonika specjalnie dla Olinki:
"Wagonik kolejki wyrwał się spod kontroli i pędzi w dół po torach. Na jego drodze znajduje się pięciu ludzi przywiązanych do torów przez szalonego filozofa. Ale możesz przestawić zwrotnicę i w ten sposób skierować wagonik na drugi tor, do którego przywiązany jest jeden człowiek. Co powinieneś zrobić?"
Jak tam z empatią w tej sytuacji?

To Tobie też dam jeden przykład do przemyślenia:
"John Allen Chau, zginął próbując ewangelizować plemię Sentinelese mieszkające na wyspie North Sentinel, pomimo zakazu kontaktów przez rząd Indii. Chau kilkakrotnie próbował przedostać się na wyspę wbrew obowiązującym zakazom i po zignorowaniu strzałów ostrzegawczych miejscowych, został zastrzelony."

Ten pan dostał Nagrodę Darwina w 2018 roku.
Moja opinia: mądrzej jednak czasem stronić od miejsc, gdzie nie ma zasad.

Ludzie którzy widzą czyjąś krzywdę, psychiczną bądź fizyczną,
i nie reagują jacy są?

Dzieci, bądź dziecko które dokucza, wyżywa się na koledze-koleżance ze szkoły,
klasy np w liceum/gimnazjum jakie jest?

Ludzie którzy widząc to jak ktoś dokucza, znęca się psychicznie na koledze-koleżance z klasy, i oni nic nie reagują, jacy oni są?

Człowiek który morduje dziecko,
Człowiek który zamordował człowieka,
tez ma swoją historię.
Np znany morderca Polak mieszkający w Ameryce, Kukliński mordował ludzi,
i tez miał”swoją historię,”
bo niby znikąd się to nie wzięło.

I czy jest on dobrym, czy złym człowiekiem?

Chyba nikt nie jest dla mnie zly albo dobry bo nie istnieje cos takiego. Wierzenie, ze sa ludzie calkiem zli czy calkiem dobrzy jest powodem problemow psychicznych.
Wezmy Marie I Tudor, krwawa Mary. Jest czesto przedstawiana jako symbol zla i okropnosci. Moim zdaniem nie byla zla, poniewaz nie robila tego co robila by czynic zlo. Robila to co robila bo myslala, ze to jest sluszne, co tylko pokazuje, ze ludzie mysla, ze robia dobrze podczas gdy robia zle.
Matka Teresa sie do tego zalicza, jest symbolem dobra, ona wierzyla, ze robi dobrze jednak nie bylo to 'dobre' wedle innych standartow moralnych, bardziej nowoczesnych i mniej religijnych.
Czlowiek jest egoista, jezeli jest na cos wyczulony to zawsze przez projekcje. Jezeli jest na cos obojetny to zawsze dlatego, ze nie moze w to projektowac siebie.
O sobie powiedzialabym: Jestem czlowiekiem.
To wystarczy na odpowiedz na pytanie 'czy jestes dobra czy zla?'

Cóż... jest to błąd społeczny, religii. Już nie pamiętam wszystkiego, mogę się mylić... ale kościół też zbłądził. Był zwalczany do czasu gdy na jego czele stanął taki bandzior, którego jakaś kula świetlna z konia zrzuciła, i się wystraszył, a potem w III wieku został podłączony do zbrodniczego Cesarstwa Rzymskiego. Kościół celebruje śmierć nauczyciela. Moralne życie nosi na sztandarach, a jednocześnie rozdaje odpuszczenie win. Nadstawianie drugiego policzka. Przemilczenie obowiązku obrony.   Zastrzegam jednak iż Kościół jest jedyną instytucją, którą znam, której naczelną misją jest uczenie ludzi moralnego życia. Trudno jest być dobrym człowiekiem, bo prawda choć istnieje, to trudno odróżnić ją od zła -- coś na zasadzie "chcesz ukryć drzewo, to posadź wokół niego las".

Zlanie dziecka będąc pod wpływem emocji jest złem. O pouczeniu klapsem już gdzieś pisałem.

W tym przykładzie chodziło o naszą ocenę matki, która się pielęgnuje się pod prysznicem, zamiast wieźć dziecko na izbę przyjęć. Ocena teściowej jest jednoznaczna... a nasza? Ja uważam, że matka dobrze się zachowała -- szła ścieżką, w której nikt nie jest pokrzywdzony.

Ale matka to zrobiła świadomie. Serio -- zablokowała krew, uspokoiła dziecko, poszła się umyć, bo potem musi jechać do pracy.

Ale jeśłi Baśka będzie się przejmować tym co mówi Kaśka, będzie to przeżywać, to zamiast pomóc Kaśce sama wpadnie w depresję. Baśka jest mądra i się przed tym broni, nie współczuje ale stara się zrozumieć, wysłuchać, pomóc. Kaśka może nawet ją uważać za nieempatczną, bo nie płacze razem z nią tylko robi logiczne rozkminy jakby bezemocjonalne.

Nie sądzę, że najpierw trzeba dbać o siebie. Może być sytuacja, w której dla dobra ogółu się poświęcimy. Hmmm... np. ratowanie katastrofy Fukushima -- ktoś tam musiał pracować i był skazany na śmierć. Ktoś to musiał zrobić. Dlatego podałem przykład z wojskiem powyżej.

Zapodam Ci do repertuaru inny przykład... Jak poszycie samolotu się uszkodzi, to następuje dekompresja w kabinie pasażerów. Rodzice NAJPIERW muszą zakładać maski sobie, a potem ratować dzieci. Proste i logiczne... ale gdybyśmy o tej kolejności logicznej nie wiedzieli, to każdy rodzic, który najpierw bierze maskę dla siebie byłby nazwany egoistą.

Lepiej nie zmieniać biegu losu w takiej sytuacji. Przestawienie dźwigni nie jest złem. Żadne z tych działań nie jest złem. Myślenie zbyt długo nie jest złem. Popełnianie błędów nie jest złem.

Inny przykład -- przyjaciółka rodziny kiedyś zauważyła, że mąż w tej rodzinie wychodzi z hotelu z kochanką. Powiedzieć żonie, czy nie?

Wg pewnej wiary czas jest jak nagrany film... są klatki przed zdarzeniem i po tym gdy wagonik kogoś zabił. Ale wszyscy ludzie którzy brali udział w tym zdarzeniu byli przez los tam umieszczeni z powodu. NIe byli tam przypadkowo. Mimo, że to jest jak na nagranym filmie, to jednak mamy możliwość wyboru czynienia tak lub siak, dobra (wg nas) lub zła (wg naszej oceny).

Bardzo dobrze, że został zastrzelony. Był zwykłym agresorem. Jak Krzyżacy.

Plemię S... jest niemoralne, bo nie rozwija swojej wiedzy na temat świata, nie poznaje ewangelii. Może za to ponieść konsekwencje... albo i nie... może to my jestesmy w błędzie. Jednak nie jest naszym zadaniem dbanie o to, aby oni byli moralni. Niech tylko nie przychodzą do nas bo będę strzelał.

100% racji. I niech Ci ludzie w tych miejscach nie wchodzą w nasze granice ,bo się będziemy bronić z zaciekłością wszystkimi możliwymi środkami. na początek grzecznie powiemy, że nie chcemy ich tutaj. Powiemy też, że nic od nich nie oczekujemy. Ten kto chce być dobry musi być uzbrojony po zęby. Nie będzie atakował. Ale na pewno zło jego zaatakuje. Nie zbrojenie się jest zaniechaniem obowiązku obrony.

Cześć,
Ciekawy temat, według mojego zdania nie można jednoznacznie określić czym jest dobro a czym zło, tak jak wyżej pisaliście jest to subiektywne reakcje, na daną sytuacje, wypaczone przez teraźniejsze dziwne czasy.
Przykład jak przyszedł mi do głowy, daj sobie żołnierza w obecnej wojnie Armenia Azerbejdżan, żołnierz ma zabić cywilów jest, rodzina ojciec matka dziecko, zabija ojca i matkę zostawia dziecko, czy ten żołnierz jest dobry twej sytuacji ?
zabił rodziców, okazał empatię dla dziecka, bo co ono jest winę w tej wojnie.
Według mojego zdania niektórzy jeszcze zachowali resztki głosu moralność i od czasu do czasu potrafią okazać "dobroć" innym.

to wszystko nie jest takie proste, bo czasem dobro miesza się ze sprawiedliwoscią.
dobroć chyba wiąże się z jakąś rezygnacją z indywidualnych korzyści na rzecz drugiej osoby. Powinno się za to dostać nagrodę: wdzięczność i wtedy jest sprawiedliwość.
z drugiej strony dobrocią można kogoś obdarzyć i ktoś tego nie doceni, nie uważa za wartość. Co gorsza, nie uczy się i nie rozwija, bo dostaje tą dobroć.
pewnie jest jakiś moment, gdy dobroć staje się zła, przyzwoleniem na zło.
Jezus się nie bronił, dał się ukrzyżować, ale sam mówił: sprawiedliwość moja nie jest z tego świata, więc jej tu nie oczekiwał.
jednak taka postawa gdy nie bronisz się aktywnie przed złem ma też 2 strony- zło się rozzuchwala, ale rodzą też bohaterskie postawy (mniejszość)
w aktywnym przeciwstawianiu się złu jest też miłość do tych co to zło czynią- bo chce się zapobiec by to zło czynili dalej i upadali głębiej..
z drugiej strony czy naszą rolą jest ich wyciągać ze zła?
Może tak, bo nie dzieje się krzywda innym?

Nie interpretuję dosłownie tego nadstawiania policzka. Rozumiem to jako nieszukanie odwetu, zemsty, choćby mnie uznano za frajera. Jako wybaczanie, które tak często brane jest za słabość.
Aczkolwiek zgadzam się, że zło czasem trzeba złapać za uzdę i trzymać krótko. Ale to trochę inna sprawa.