Nie wiem co o tym myśleć - Netkobiety.pl

Mój facet przez ostatnie 2 tygodnie był jak cukierek po czym dał mi w łeb bo powiedixalam mu ze go kocham. Ich nikt nie zrozumie. To jakiś dziwny gatunek.

No to ja wyrażam swoje zdanie. A moje zdanie jest takie, że po prostu się kochacie, tylko za długo jesteście ze sobą w tym zastoju. Każde z Was czegoś pragnie, szuka, ale nic z tegonie wyjdzie, bo kochacie siebie i zawsze będziecie do siebie tęsknić. Jedyne wyjście: wziąć ślub, urodzić dzieci - zajmie Was to na parę ładnych lat, będziecie mieć zajęcie, plany, cel - i będziecie szczęśliwi. Potem się zobaczy.

Wiec sprawdź czy to miłość Was łączy, czy przyzwyczajenie. Rozstan się z nim. Ale nie tak na niby. Odejdź i zerwij wszelkie kontakty. Zobaczysz ile wytrzymacie i czy któreś z Was pójdzie w świat swoją drogą.
Zawsze uważałam, ze długie partnerstwo jest zabójcze dla związku, no ale podobno taka moda !

Najdziwniejsze w tym wszystkim jest to ze on mówi ze naprawdę było mu ze mną dobrze ze się zmieniłam to dlaczego nie chce już ze mną być ? Nigdy nie zrozumiem chyba tego dlaczego ludzie którzy się kochają nie walczą o siebie ? Boje się tez tego ze jak już się rozstaniemy i powoli zacznę jakoś układać sobie życie zacząć żyć samemu nawet sobie jakoś tego nie mogę wyobrazić bo zawsze wszuysko robiliśmy razem ze on się odezwie ze powie ze jednak chce ze mną być i pewnie część z was pomyśli to w czym problem skoro mówisz ze    Go  kochasz ? Boje się tego ze wrócimy do siebie a on po jakimś czasie znowu powie ze pamięta o tamtym . Gdy doszło do tego pocałunku strasznie tego żałowałam nawet długo mu o tym nie mówiłam ale gdy już pwoedzialam starałam się i pokazywałam mu na każdym kroku ze żałuje i ze bardzo mi na nim zależy . Wgl zawsze myślałam o nim jak o osobie z która spędzę resztę życia z ślubem czy nawet bez . Przeżyliśmy ze sobą bardzo dużo i naprawdę mie wiem jak to będzie teraz bez niego . Obawiam się ze będą taka ex która na bieżąco będzie sprawdzać , podglądać gdzieś na fejsie cp u niego ze będę zazdrosna o każda koleżankę ze nawet jak już kiedyś sobie kogoś znajdzie a na pewno tak będzie bo jest świetnym facetem nie będę potrafiła sobie z tym poradzić . Tym bardziej ze mamy wspólna chrześnice wiec chcąc nie chcąc na pewno kiedyś się spotkamy ;(

Kocham go najmocniej na świecie przez to co przeżyliśmy wiem ze nie jest to przyzwyczajenie i wiem tez ze on mnie kocha tylko czemu nie chce już ze mną być ? Czy tak naprawdę chodzi o ten pocałunek czy ludzie nie popełniają błędów ? Czy to jest aż tak straszna rzecz której naprawdę nie można wybaczyć choć sam mówi ze widzi zmianę ze bardzo się zmieniłam i jest między nami bardzo dobrze ? Raz mówi ze kocha i ze chce ze mną być innym razem ze chce być sam i skupić się na sobie innym znów razem uważa ze mnie ogranicza choć ja wcale tak nie uważam . Później stwierdza ze nie jest dla mnie dobry ? Mam wielka ochotę przytulić się do niego i powiedzieć spróbujmy znowu . Ale czy to ma sens skoro on mnie nie chce ? To jest tak dziwne nie chce mnie a kocha ? Czy to jest wgl możliwe ? Czasami czuje się winna ze to wszuysko przeze mnie ale z drugiej strony myśle sobie ze skoro już wtedy nie mógł sobie z tym poradzić po co robił mi nadzieje i bawił się moimi uczuciami ? Nie rozumiem tez tego dlaczego chciał dopiero zakończyć to gdy wrócimy do domu a przez te kilka następnych dni zachowywać się normalnie chociaż widziałam ze jest coś nie tak za dobrze go znam . W sumie znam i nie znam bo teraz to już sama nie wiem:(

Myśle ze przegrałam ta walkę na starcie nawet mie wiem czy jest sens walczyć bo skoro on twierdzi ze nie chce ze mną być to po co ma być ze mną na sile ? Zreszta nie wiem czy dobrze zrobiłam ale sama mu dzisiaj powiedziałam ze skoro chce się za mną rozstać to gdy później mu się odwidzi i stwierdzi ze jednak chce być ze mną to ja już nie będę chciała po prostu będę się bała i zastanawiała czy aby na pewno nie zrobił tego z litości albo po prostu zle mu samemu ? Nie wiem naprawdę mie wiem co o tym myśleć . Nigdy mie pomyślałabym ze będę w takiej sutucji gdzie będę czekać na rady ludzi gdyż to ja zawsze byłam taka osobę ze jak coś się działo to doradzalam a teraz nawet sama sonie nie umiem pomoc

Chciałabym ale szczerze nie mam złudzeń . Wydaje mi się ze teraz jak zobaczył ze nie leżę i nie rycze odejdzie ze może wcześniej był ze mną z litości a może tak na prawdę wcale mnie nie kocha mam różne myśli . Ja go kocham strasznie i myśle ze raczej nie zwiąże się już nikim innym a nawet jeśli już kogoś poznam (oczywiście nawet o tym mie myśle ) będę ich porównywać albo jak głupia nigdy się z nikim nie zwiąże i będę czekać aż może on będzie chciał mnie znowu

Dzieki ale skoro on już kilka razy powiedział mi ze nigdy nie wybaczy mi tego pocałunku i nie potrafi mi zaufać to uważasz ze będzie jeszcze chciał ze mną kiedyś być ? Wydaje mi się ze wcześniej jak widział ze byłam taka załamana najzwyczajniej w świecie było mu mnie żal teraz widzi ze nie przeżywam tego tak i może myśli ze dam bez niego radę ?

Zagubiona dla mnie to sytuacja słaba gdy co jakiś czas Ex funduje Ci rozstania. Myślę,że nie o pocałunek już chodzi. Pożegnaj się definitywnie i nie daj sobie skakać po emocjach. Na swoim przykładzie mogę Ci napisać,że co jakiś czas Ex fundował mi pożegnania okraszane wzniosłymi słowami. Tak jak Ty płakałam, ratowałam.Po którymś razie wystawiłam rzeczy przed dom. Mina bezcenna, usłyszałam że nie ma siły zabrać rzeczy.No to poprosiłam o otwarcie auta i sama zapakowałam. Wiesz czego żałuję, że po pierwszym takim nie możemy być razem ,dałam się rozwalać emocjonalnie manipulantowi i nie pognałam. Jeszcze potem próbowałam zrozumieć, czekać aż oprzytomnieje ale nie warto.Zagubiona tylko że u mnie były malutkie Dzieci.Chcesz kiedyś z małym Dzieckiem usłyszeć,że jednak się wyprowadza bo jakiś tam pocałunek 10lat wcześniej?Nie idź tą drogą.

Brawo, Chio Zaimponowałaś mi.  Najgorzej bowiem dać się sprowadzić do głupiego poziomu, do parteru, którą narzuca druga strona. Imponują mnie asertywni ludzie, którzy nie dają się manipulować. Mój przypadek jest podobny. Tylko tyle że, nie jak Ty, za późno to pojąłem dając się sprowadzić do parteru. Dużo za późno.

Czyli według was powinnam raz na zawsze to zakończyć ?  Jest mi strasznie złe dzisiaj jeszcze wczoraj chyba sama sobie wkrecalam ze jakoś to będzie ale dzisiaj gdy wstałam czuje się bardzo zle jest mi mega smutno nie mogę zrozumieć ze jednego dnia mówi mi ze strasznie się teraz zmieniłam (na lepsze) ze chyba nigdy nie było tak dobrze między nami ze mnie kocha ze chciałaby mieć ze mną dziecko po czym kilka dni później zachowuje się dosyć dziwnie i gdy pytam mówi ze sam mie wie czego chce ze chyba wgl nie chce żadnych dzieci nigdy ! I chce być sam i skupić się na sobie

Dzięki wielkie jak czytam te wasze wiadomości myśle sobie no kurde nic na sile przecież nie zmusisz go żeby z tobą był . A z drugiej strony zastanawiam się jak można być z kimś tyle lat mówić o uczuciach snuć plany na przyszłość a później nagle powiedzieć wiesz co ja chyba tego nie chce . Przyznam szczerze gdy mi wczoraj o tym pwoedzial poczułam się jak by mi ktoś strzelił w pysk jak taka głupia dziewucha która myślała ze ma już tego jednego jedynego która widziała jak on o nią dba bo wlanske na każdym kroku pokazywał mi jak mu na mnie zależy . Czy to było prawdziwe ? Czy po prostu tak dobrze grał ? Dzisiaj powiedziałam o tym babci bo widziałam ze coś podejrzewa i jak wczoraj myslslam ze może się jakoś przejmie ze może powie spróbujcie jakoś razem być to właśnie się zdziwiłam bo pwoedziala mi pamiętaj nigdy nikogo na sile przy sobie nie zatrzymasz skoro on tak chce rozstancie się bo w innym przypadku i ty i on będziecie nieszczęśliwi a kto wie może kiedyś spotkasz kogoś innego i to wtedy okaże się twoja prawdziwa miłość . W sumie ma racje i sama nawet daje takie rady innym ale gorzej już jest jak to człowiek znajduje się właśnie w takiej sytuacji . Najgorsze w tym wszystkim jest to ze on dzisiaj jak gdyby nigdy nic zapytał mnie czy na pewno nie chce z nim pojechać do jego siostry (nie wiem czy mówiłam ale jeszcze kilka dni temu umówiliśmy się z nią ale w tej sytucji zdecydowałam ze nie pojadę i nie będę udawać )

Wiem, że boli. Mnie też i to cholernie. Myślę, że jesteśmy w tej samej sytuacji. Tylko że to ja powiedixalam mu ze mam dość a dla niego to chyba ulga. Nie odzywa się, nawet nie próbuje rozmawiać. W środę jeszcze kochał mnie nad życie, pisał jak mu ze mną super jak jest fajnie (czyt. Jak jest na jego warunkach, nie mam rozszczen, niczego nie wymagam)
Widzę jak żyje swoim życiem a o mniebjuz chyba zapomniał. Szkoda, że nie mam serca jak głaz. Próbuję nie myśleć o nim, zająć się wszystkim, ale... Z tyłu głowy ciągle przewijają się te nasze dobre chwile, ten ostatni czas. Tylko po co on był?

Ot, w punkt! Z tego co tu przeczytałam, to raczej nie podał sensownego powodu, raz nie wie, raz nie może zapomnieć tego pocałunku, za chwilę jeszcze coś innego. Jak dla mnie to nie przestawił Ci prawdziwego powodu swojego miotania się. Czy rozmawialiście o tym szczerze?
Z opisu wnioskuję, że jestescie dość młodzi, ok 25 lat. Może ma jakiś dysonans? Z jednej strony jesteście już razem kupę lat i jest jakaś presja psychiczna, z drugiej strony może jeszcze tego nie chce.
A kolejna kwestia, skoro nie może Ci zapomnieć tamtego wyskoku to znaczy, że nigdy Ci nie wybaczył, skoro wciąż wygrzebuje. Co będzie kiedy przyjdą prawdziwe życiowe problemy?

Przychylam się do zdania Chio. Myślę, że sprawa tamtego pocałunku jest dla niego tylko pretekstem. Pisałaś, że w tamtym czasie oddalił się od Ciebie, po za tym mieliście wcześniej już kilka kryzysów. On od dawna się waha, bo być może wypalił się, a Twój błąd jest dla niego wodą na młyn. Zawsze, gdy zabraknie mu argumentów, dobije Cię tamtym wspomnieniem. Ty już swoje odpokutowałaś. Tymczasem może jeszcze trzyma go przy Tobie przyzwyczajenie i brak konkretnych planów na przyszłość. Źle o nim świadczy fakt, że manipuluje Tobą i po prostu dręczy Cię. To nie jest miłość.
Po za tym młodzieńcze związki często nie wytrzymują próby czasu. Lepiej rozstać się teraz, niż zmarnować jeszcze kilka lat czekając na lepsze jutro, a zwłaszcza zostając samotną matką.

Sama nie wiem co o tym myśleć . Bardzo brakuje mi jego obecności strasznie za nim tęsknie

Sama nie wiem co o tym myśleć . Bardzo brakuje mi jego obecności strasznie za nim tęsknie

Sama nie wiem co o tym myśleć . Bardzo brakuje mi jego obecności strasznie za nim tęsknie

Dziś szczerze jest dość dziwnie ale wyjaśniliśmy sobie wszuysko na spokojnie . Rozstajemy się ale w zgodzie . Narazie jest dość dziwna sytuacja bo jak mówiłam jesteśmy razem na urlopie ale stwierdziliśmy ze zaraz po powrocie do domu on się wyprowadza . Myśle ze tak będzie dobrze i dla mnie i dla niego . A z nastrojem u mnie jest tak ze w dzień się śmieje ale jak nikt mie widzi to rycze pewnie jeszcze to potrwa ale życie toczy się dalej . On jest po prostu zagubiony tak myśle . Ale będzie dobrze kto wie może gdzieś tam jest moja prawdziwa miłość i jeszcze będę szczęśliwa mam taka nadzieje . A jak narazie zaczynam sobie powoli planować i układać życie samemu

Zagubiona, ciężkie chwile nadejdą, gdy on będzie wyprowadzał się. Nie pozwól wpuścić się w kanał i w ramach rozstania w zgodzie utrzymywać z nim kontakt.
Nie rób tego, bo tylko przedłużysz agonie tego związku i utrudnisz sobie powrót do równowagi. Zresztą przerabialiscie już takie przerwy w związku. Łudząc się nadzieją na szczęśliwą przyszłość z nim, stracisz tylko czas. Po jego wyprowadzce zerwij z nim kontakt, dla własnego dobra.
Nie zgadzam się też z opinią, że wszystkiemu winna jest Twoja "zdrada".
Czy Ty spotykałas się z tamtym chłopakiem przez dłuższy czas, oszukiwalas partnera, czy tamta relację nazwalabys romansem?
Nie usprawiedliwiam nielojalnosci, ale nie pozwol wpedzic się w poczucie winy. Nadal twierdzę, że tamten pocałunek jest dla Twojego chłopaka tylko pretekstem.

Nie wiem jak długo spotykałaś się wtedy z tamtym chłopakiem i co właściwie Was łączyło, ale nadal uważam, że tamto wydarzenie nie jest główną przyczyną Waszego kryzysu i jego odejścia. On już wcześniej odpłynął, znudził się, odkochał, a Twój wyskok (jak zwał, tak zwał), dał mu tylko okazję do obarczenia Cię winą za wszystko i gnębienia Cię. Przynajmniej sama siebie nie pogrążaj.

Tak zdrady się zdarzają ale osobiście nie znam pary która "potrafiłaby po tym żyć dalej". A jak jakaś żyje to są to już tylko strzępy dawnego życia.
Pisze to z męskiego punktu widzenia.
Związek jest już nie do uratowania a gość ma typową huśtawkę emocjonalną jak po zdradzie która nastąpiła.

Ja osobiście nie znam takich par. Mój  o 20 lat starszy znajomy (55 lat) rozwiódł się z żoną z którą był 32 lata gdyż ta się spotkała z jakimś gościem i też tam były niby tylko pocałunki.
Więc jak widać dla jednych pocałunek z kimś innym to duży błąd a dla innych to zdrada (w tym też dla mnie). Podobno kobiety potrafią ją wybaczyć ale meżczyźni już nie.
Osobiście znam 6 byłych już małżeństw gdzie to kobieta zdradzała i żadne małżeństwo nie przetrwało tego.

Dla mnie też osobiście pocałunek za moimi plecami byłby zdradą nie do wybaczenia. Facet ma jeszcze typową dla zdrady huśtawkę emocjonalną ale z czasem zacznie się ona przeradzać w obrzydzenie skierowane do swojej partnerki. Obrzydzenie pocałunkiem ale bardziej tym że mogła do tego dopuścić.
Tak jak pisłem wyżej - tu już nie ma co ratować a z tego co widze po swoich znajomych to zawsze faceci którzy byli zdradzeni szybciej dochodzą do siebie a kobiety które zdradzały szukają wiatru w polu u innych mężczyzn lub są samotne.

Josz napisała: Czy Ty spotykałas się z tamtym chłopakiem przez dłuższy czas, oszukiwalas partnera, czy tamta relację nazwalabys romansem?
--------------------------

Uważam, że pocałunek jest zdradą. Zdrada nie jest równa zdradzie, ale mimo wszystko w tym przypadku to zdrada.
Rozumiem, że Ty, Josz,  uważasz, że jeśli to nie był dłuższy romans, to nie było zdrady?  Absurd. Jeśli już tak bawić się, to sprowadzę dyskusję do dalszego absurdu:
Każda osoba, która pozwoli sobie na jednorazowy wyskok, aby czynić intymne  ruchy posuwisto-zwrotne - to nie zdrada!
Co tydzień mąż będzie odwiedzał burdel, to nie będzie zdrady? Przecież nie idzie tam dla romansu, jak słyszałem przewrotne ujęcie sprawy, to tylko legalny punkt usługowy jak każdy inny.

Dalej Josz pisze: tamten pocałunek jest dla Twojego chłopaka tylko pretekstem.
---------------------

Może pretekst, a może przyczyna? Jak zwał, tak zwał. W każdym razie od pocałunku się zaczęło oddalenie i rozpad. Pocałunek i zapewne pieszczoty przy nim to bardzo intymna sprawa. I działo się  to w czasie narzeczeństwa, podkreślam. Z takim "pretekstem" jednak .... no nie wiem co bym zrobił - jednocześnie zaznaczając, że mam pełny szacunek dla niej za odwagę przyznania się.

Shoggies napisała: skoro Twój partner chciał to kontynuować, to nie może Ci tego do końca życia wypominać.
----------------------
Słusznie. Nie może. Ale widocznie nie powziął jeszcze decyzji. Poza tym zdradzona osoba,  ma prawo do wyrażenia swojej emocji, prawo do komunikacji z zainteresowaną osobą na ten temat, aby po prostu dogadać się. Poznać opinię itd.

Właśnie dlatego zapytałam jak została rozwiązana sprawa tej zdrady. Zdradzony ma prawo wyrazić swój niepokój, ból, gniew, a zdradzający powinien towarzyszyć mu w tej drodze, cierpliwie ponieść konsekwencje swojego czynu i pokazać jak bardzo mu zależy na odbudowaniu zaufania.

Jeśli przeszli nad tym do porządku dziennego tak po prostu, a zdradzony nie miał szansy podnieść się z tej traumy, a zdradzający nie odpokutował, to mogło czegoś zabraknąć.

Jeśli Ci Autorko zależy na nim - porozmawiaj z nim i przekonaj się czy naprawdę chodzi o tę zdradę, jeśli on chce z Tobą być, to musicie się umówić na konkretny termin zamknięcia tematu, niemniej powinnaś pomoc mu dojść do ładu. Jeśli ma Ci to wyciągać całe życie, to się oboje zamęczycie. Mam nadzieję, że uda Wam się dojść do sensownego porozumienia

Widać jest tak jak pisałem wyżej że tego się już nie da uratować, gdyż nie znam żadnego zdradzonego faceta który potrafiłby to przełknąć.

Nie odzywałam się tutaj i szczerze myslslam ze chyba już tutaj nie zajrzę . Myśle sobie sprawa załatwiona wszuysko dogadane ale mam wrażenie ze chyba faktycznie nie do końca chodzi tutaj o ten pocałunek ale tez nie do końca ja sama wiem o co chodzi . Jak dla mnie sprawa wyglada ...... sama nie wiem jak okeeej nie rozstaliśmy się w złości ani nic tylko norlamnie  pwoedzial nie chce dalszego związki no posalam już o tym wyżej jak to wyglądało aleeeee od wczoraj mam wrażenie ze chodzi tu tylko o to ze chyba po prostu mu się znudziłam . Jesteśmy ze sobą ze tak powiem od gowniarza wydaje mi się ze on chyba chce się rozstać aprobowac z kimś innym jak by to było wydaje mi się ze on jest tak mega zagubiony w tym wszystkim i szczerze boje się ze zwiąże się z kimś innym sprawdzi jak to jest stwierdzi może ze jednak to nie to i bd chciał wrócić a ja głupia oczywiście się na to zgodzę . Nie wiem ale im bliżej tego ze zaraz wracamy do sirnie on się spakuje i wyjdzie tym większe wątpliwości mam . Niby się z tym oswoiłam ze nie jesteśmy razem ale czy tak naprawdę w głębi duszy nie robię sobie jakiś nadzieji . Tym nardziej ze jak czasami coś tam gadamy on daje mi do zrozumienia ze nie ma mi co do zaoferowania mało tego spytał się mnie nawet osiatnio czy będzie taka opcja żeby czasami spotkać się na kawę . Wiem dla niektórych będzie pewnie to wyglądać normalnie rozstaliście się w zgodzie to dlaczego nie. . Tylko ze to on podjął decyzje o rozstaniu bo sam jak to on określił nie wie czego chce to czy proponowanie kawy jest w tym wypadku dobre ?

Najbardziej boje się tego że ze względu na to ze byliśmy ze sobą tak długo nikogo sobie już nie znajdę ze może zacznę porównywać i nikt inny nie będzie mi pasował . Wiem ze wiele z was pewnie stwierdzi dziewczyno masz 24 lata wiec spokojnie jeszxze trochę czasu masz . I pewnie macie racje ale obecnie mieszkam za granica w zasadzie nie mam tam żadnych znajomych na imprezy w zasadzie nie chodzę . No i nie ukrywam ze myslslam ze za rok możliwe będę mieć już dziecko a tak . Kiepsko .......

To, ze mieszkasz za granica nie znaczy, ze nie mozesz wychodzic do ludzi.
Znasz miejscowy jezyk? Nie siedz w domu.
Poslugujesz sie angielskim a mieszkasz w innym jezykowo miejscu-uwierz, ze w kazdym znajdziesz miejsce, gdzie ten jezyk wystarczy.

Mowie z wlasnego doswiadczenia.

Pomylka

Jesteś bez relacji, to najlepszy moment na rozwój.
Nawet taki głupi tinder to dobry sposób na rozwinięcie angielskiego.
Polecam fora angielskie, reddit itp.
Jak chcesz ćwiczyć rozmowę to jest szereg aplikacji gdzie możesz pogadać z anglikiem, a w zamian będziesz go/ją uczyć polskiego (tak o dziwo jest dużo takich ludzi, sam się tak uczyłem).

Nie ucz się angielskiego z piosenek, bo tam bardzo często wymowa ma mało wspólnego z rzeczywistością.
Jak już muszą być multimedia to filmy, seriale z napisami angielskimi i mową angielską.