Samotność za granicą w związku - Netkobiety.pl

Co możesz zrobić żeby było Ci lepiej?

Oczywiście chodzę do szkoły ale przez wirus zajęcia odbywały się raz w tygodniu 1h przez internet. Normalnie dwa razy w tygodniu wieczorami. Teraz znaczynaja się wakacje a mnie już to dobija, wczoraj znowu wrócił po 1 w nocy... W Polsce z moim ex nigdy tego nie miałam on wychodził z kumplami ja z koleżankami i każdy bym zadowolony a tutaj frustrujące jest to że jestem taka zależna od niego a on ma to w dupie, zapytałam się gdzie my byliśmy ostatni raz gdziekolwiek, odpowiedział że w innym mieście na rynku świątecznym to było w grudniu... Kilka miesięcy temu gdzie on ma rozrywki z kumplami na okrągło

On mówi żebym sobie koleżankę znalazła, a to nie jest prosto jeżeli pracę mam taką że wykonuje ja sama, nie mam styczności z ludźmi chyba że są klientami firmy... Jestem tu ponad rok i już coraz częściej mysle że to nie dla mnie, on ma tu swoje życie i znajomych a ja zostawiłam wszystko w PL

Była sytuację że wystawilam już ogłoszenie w sprawie pokoju ale zaczął przepraszać że już przestanie, gorsze jest to że tu jazda po alkoholu jest dopuszczona nawet po 2 czy 3 piwach podobno policja nic sobie z tego nie robi i on to wykorzystuje..
Kocham go ale czasami to nie wystczy by coś budować. Ja nie chde wiecznie czekać w 4 ścianach czy on wróci czy nie po pracy. On znowu wrzeszczal wczoraj ze mam dorosnąć bo on tu ma też swoje życie i znajomych i że on tego nie zmieni tylko dlatego że jestem z innego kraju i mam tylko jego

W ciągu roku gdzie zajęcia to tylko 6 h na tydzień nie masz szans zaczac płynnie rozmawiać gdzie wcześniej nie znalas ani jednego słowa. Tak teraz dużo więcej rozumiem ale tutaj w Belgii są 3 języki urzędowe. Ja uczę się niderlandzkiego bo mieszkam w mieście gdzie używa się tego języka on z resztą znajomych  rozmawia po francusku bo ogólnie zna 3 języki, że mną jak wiadomo po ang. Mam się pchać kiedy on jasno daje do zrozumienia że to męskie spotkanie? Czy mam sama chodzić po barach? Bo teraz nie rozumiem o co ci chodzi? Nie oczekuje od niego atrakcji bo sama proponuję czy to wyjazd nad morze czy głupie kino ale na planach tylko się kończy bo on wiecznie ma cod do roboty

Rozgraniczmy tu dwa problemy.
Po pierwsze - nie masz przecież ograniczeń czasowych na naukę języka. Chyba nie jest tak, że możesz się uczyć wyłącznie 6 godzin tygodniowo? Tak naprawdę jakikolwiek kontakt z językiem to wartość dodana, oglądanie telewizji w oryginale, radio, audiobooki, nauka własna, ale przede wszystkim kontakt z innymi ludźmi, konwersacje - to są najlepsze metody nauki. Tymczasem Ty tego unikasz. Nie mówię o tym, że masz sama chodzić po barach, tylko o tym, że masz się kontaktować z innymi. Wykazać minimum inicjatywy i chęci, żeby poprawić własną sytuację.
Istnieją grupy na fejsbuku, również językowe, możesz dołączyć do spotkań, do konwersacji. Od siedzenia w domu i odbębniania mniej niż godziny nauki języka dziennie nie nauczysz się mówić.
Kiedy wyjechałam do Niemiec nie umiałam powiedzieć więcej niż 3 słowa. Tak, nie, dziękuję.
Po trzech miesiącach mówiłam już w miarę płynnie i zrozumiale. Tylko dlatego, że chciałam się nauczyć. Wychodziłam do ludzi i to jasne, że najpierw porozumiewałam się albo rękami, albo Kali mieć, Kali chcieć, bo czasy były takie, że nie było translatorów w komórkach.
Ale jak myślisz, ile czasu zajęłaby mi nauka języka, gdybym siedziała cały czas w domu i poświęcała na to raptem godzinę dziennie?

Odmiennym zaś problemem jest relacja między Wami. Twój chłopak nie wydaje się być bardzo zainteresowany wspólnym spędzaniem czasu, skoro daje Ci do zrozumienia, że nie chce abyś dołączała do jego spotkań ze znajomymi i nie podejmuje żadnego z Twoich pomysłów, wymawiając się ciągłym brakiem czasu.
Z boku wygląda to tak, jakby tego unikał.

P.S. To prawda Bagienniku Belgia to istna wieża Babel, kiedy stoisz na przystanku to możesz usłyszeć jak dokoła ludzie rozmawiają w 6 różnych językach. Jednak mało kto nie zna tam angielskiego - i jeśli Autorka mówi po angielsku, to nie powinna mieć większego problemu z porozumieniem się z każdym.

Przeanalizuj jakość związku, że on wiecznie ma problem z spędzaniem z Tobą czasu.
Jednak - on ma prawo wyjść z kolegami, swoimi znajomymi. To nie jego wina, że nie potrafisz znaleźć znajomych i nie masz co z sobą zrobić.

Wy chba macie inny problem niż twoja bariera językowa. Ty po prostu czujesz się odtrącana i zaniedbywana przez partnera a język w którym się porozumiewacie nie ma tu nic do rzeczy. On nie spełnia twoich oczekiwań i choć byście mieszkali w Polsce to niewiele by to zmieniło. Może tylko opóźniło twoje poczucie, że nie macie sobie za wiele do powiedzenia.
Poza tym to fakt, że należysz do ludzi którzy ciężko się adaptują do nowego życia za granicą i słabo im idzie z językiem jaki by on nie był. To naprawdę nie twoja wina, rozumiem to bo wiem, że są tacy ludzie. Za swoją samotność i izolację obwiniasz partnera, bo w twoim przypadku masz kogoś takiego pod ręką, ale fora pełne są wpisów ludzi, którzy nie potrafią sobie ułożyć życia za granica, wszystko im nie pasuje i marzą o powrocie do kraju. Tak po prostu już jest Jeden szybko nawiązuje znajomości i "wkręca" się w lokalne życie, a inny nawet po 20 latach będzie narzekał. Wszystko to się zsumowalo i dość szybko poczułaś się źle i w związku z partnerem i w tym kraju, w którym wciąż czujesz się na marginesie, nie masz znajomych, przyjaciół, nikogo z kim mogłabyś spedzić jakoś przyjemnie czas.

Facet ma prawo spedzić czas z kolegami, ale jesli stawia je wyżej niż spędzanie czasu z tobą, to tak jak wcześniej napisalaś; Potrzebna mu jesteś do czegoś innego oraz wystarcza mu fakt, że ma kogoś do kogo może wracać, gdy balangi z kumplami się skończą.

Jeżeli postanowień odejść wrócę do Polski, tutaj nic mnie nie trzyma prócz niego. Jaki sens wychodzenia samej do baru czy kina czy restauracji? Gdzie każdy wybiera się z paczką a ja będę dziwolagiem próbującycm nawiązać z kimś kontakt.
Ile kroc mówię że czuję się samotnie że też chcę wyjść, że przecież możemy razem coś zrobić on zaczyna się irytować i gadać głupoty że jak jestem nieszczęśliwa to lepiej będzie jak wrócę do Polski że on mnie kocha ale chce żebym była szczęśliwa że on ma tu przyjaciół i nie będzie ich olewal tylko dlatego że jego dziewczyna nie ma tu nikogo. Ja to rozumiem ale jak siedzi z kumplami w tygodniu to zawsze wraca autem po alkoholu.. Nie raz był na prawdę pijany prowadząc ale on to ma w dupie a ja siedzę i się martwię. Raz nie dawał znaku życia od 23 a wrócił o 9 rano pijany. Ja się martwiłem cała noc nie spałam a on bawił się w najlepsze i później zasnął

Rano wstaje albo czasami się zdarza że dzwoni do szefa i mówi że nie przyjdzie. Wiadomo za dużo alkoholu. Ja z nim nie mam problemu rozmawiać pod angielsku dogadujemy się rozmawiamy dużo o wszystkim a co do weekendów, to siedziemy w domu tyle co zakupy na cały tydzień robimy bo on ma wymowke a to pogoda zła a to musi cóż zrobić w mieszkaniu a to zmęczony.
Tak ma prawo wyjść z kolegami ale kiedy zapewnia że wróci przed północą a przeciagaja się to o 2h mam prawo być wnerwiona zwłaszcza że nie raz nie dwa nie trzy wracał pijany samochodem a czym dłużej siedzi się z kumplami o rozmawia tym więcej pije

Jak zaproponowałam mu ze możemy w piątek po jego pracy wyjść do pubu nie daleko też nie był chętny ale z kumplami po pracy i owszem.
Raz zapytał mnie czy chce wyjść z nim i z jego kolega do pubu na piwo zgodziłam się a później dostałam telefon ze to jednak odwołane bo on z tym kolegą zostaną z kumplami z pracy mojego faceta a że to daleko od naszego mieszkania a blisko jego kumpla że nie ma sensu żebym przyjeżdżała

1. Pije i zawala prace
2. Pije i jeździ po pijaku
3. Nic razem nie robicie oprócz tygodniowych zakupów

Lepiej ci będzie samej wierz mi, po co masz się martwić że znowu gdzieś pije, już pół biedy jak sam gdzieś przydzwoni po pijaku ale jak kogoś potrąci?? Do kina i tak musisz sobie znaleźć koleżanki więc w sumie to co ty z nim jeszcze robisz? Ślub go nie zmieni, dzieci tego nie uratują, żadna transformacja z żaby w księcia nie nastąpi. Nie masz na co czekać.

Problemem nie jest twoja emigracja.
To co przezywasz w zwiazku z wyjazdem, nauka jezyka i adaptacja kulturalno-srodowiskowa jest naturalne.
Problemem jest to, ze zwiazalas sie z alkoholikiem, ktory nalog stawia wyzej od ciebie. Nie bedziesz z nim szczesliwa.
Znam identyczna sytuacje, przy czym jeden z partnerow mial inny rodzaj uzaleznienia, jednak efekt dla zwiazku ten sam.

Wysłałalam wiadomość na Twój e-mail. Sprawdź też spam,bo wiem,że czasem te wiadomości nie dochodzą

Przeniesione z kolejnego wątku Autorki: