Czy ona jest fałszywa??? - Netkobiety.pl

Czy możesz napisać jeszcze raz po polsku proszę?
Kto z kim sobie co "wyznawają" i "dawają"?

Mam wrażenie, że liczysz na to, że sobie kupisz koleżankę - bo jej bluzę kupiłaś i planujesz wydać 1000 zł na jej urodziny. Co to za bzdurny pomysł... Tysiaka to można wydać na znaczące urodziny bliskiego członka rodziny a nie na koleżankę. Zwłaszcza, że Cię nie stać na takie prezenty.

Co do tych bransoletek siostry - dziecinada. Bawiłam się w to jak miałyśmy z koleżankami po 8 - 12 lat. U dorosłych ludzi to wygląda śmiesznie i nieco fałszywie, na pokaz.

Ona nie jest fałszywa, za to Ty jesteś rzeczywiście, jak mówi Twój nick, namolna.
Nie wiem kim musiałby ktoś dla mnie byc, żebym wydała 1000zł na prezent urodzinowy, serio. Nie przesadzasz trochę z tym wszystkim? Po co się tak poświęcasz?

Nie nie to nie o kupienie koleżanki chodzi bardziej o to że wiem że marzy o wylocie i chciałam dać jej bilet lotniczy. Dlatego napisałam aby ktoś obiektywnie mi napisał co robię źle i co robić czy ja za bardzo się nie poświęcam bo nikogo po prostu bliższego nie mam. Bo nikogo nie mam tak naprawdę i może boję się że mnie odrzuci. Może też zazdrosna jestem nie wiem ale przykro to wszystko wygląda z dobrego serca to robię nie liczę na odwzajemnienie nigdy tak nie było.

Ja generalnie nie ufam ludziom, którzy mówią 'jak tak tylko z dobrego serca'. To jest takie dobrowolne poświęcanie się, ale za które skrycie liczy się na wzajemność - gdy jej nie ma następuje rozgoryczenie, co widać u Ciebie. Zasypujesz koleżankę drogimi prezentami, na które Cię nie stać, cierpią Twoje finanse i nic za to nie masz w zamian bo to z tamtą są psiapsiółkami i jak papużki nierozłączki trzymają się za rączki.

Z jej strony widzę co najmniej wygodnictwo. W życiu bym nie przyjęła prezentu wartego 1000zł! Tyle, to mogłabym pożyczyć, gdyby mi faktycznie na życie brakowało, np na czynsz, czy jedzenie, ale nie na jakieś wakacyjne wyloty. Ona wie, że też Ci się nie przelewa, też może chciałabyś gdzieś polecieć, czy przeznaczyć to na wkład własny do mieszkania, ale bierze od Ciebie te pieniądze? dość niesmaczne.

Wyłania się nierówny układ. Wierz mi, przyjażń nie zależy od drogich prezentów - co zresztą widać na załączonym obrazku (siostrzane bransoletki).

Tzn miałam w planach jej dać ten bilet. Ona cały czas mi powtarza że chce żebym była szczęśliwa, że nie trzeba tych prezentów, że jej jest mnie szkoda. Nie wiem może ja tak mam. Może to też dzieciństwo tak mnie nauczyli bo ja  nie miałam za dobrze w relacji z mamą i teraz jak ona mnie o pomoc nawet prosi to czuje się komuś potrzebna nie wiem. Może ona po prostu mnie nie okazuje tego że lubi a może już dana nie wiem. Czy pogadać z nią czy przemilczeć nie wiem. Niedługo mam w planach wyprowadzić się bo ogólnie to tutaj jest taka sytuacja że mieszkamy w jednym obiekcie noclegowym i codziennie się widzimy, ona codziennie mi pisze chodź na kawę przyjdź, może będzie inaczej jak się wyprowadzę

Codziennie mnie zaprasza na kawę czy herbatę i zwierza się, opowiada co ją boli, co będzie robić etc tylko dlaczego ona potrafi tak gadać na tą 25 łatkę a później posty że jest kochaną małą siostrą. Ja rozumiem że one znają się dłużej, przeżyły razem dużo ale nie rozumiem takiego postępowania. Ja taka nie mogła bym. Co do prezentów uwierzcie mi ona mi pomogła zimowa kurtkę kupiła kiedy było zimno, nie miałam pieniędzy, nie miałam z kim spędzić wigilii byłyśmy z tą 25 latka razem u niej w domu i z jej rodzina. Prezenty ona daje mi drogie ja nie chciałam być gorsza, w jakimś stopniu chciałam się odwdzięczyć dlatego pomagam nie wiem posprzątam pójdę do sklepu bo ona jest chora ma chora tarczycę czasem bardzo zmęczona etc

Kurtka jako prezent ok, ale upieram się, ze 1000zł na bilet to jednak za dużo.

Wiecie to już nie o to chodzi kto się zwierza bo 31 latka mówi mi coś i dodaje "jesteś pierwsza osoba która to wie". Tylko ja kiedy słyszę że nawet na tą swoją niby siostrzyczkę gada i na innych to mam obawy coa mówić o sobie bo pewnie na mnie też gada. A ja tak bardzo ja lubię i naprawdę traktuje jak przyjaciółkę kiedy nikogo przy niej nie było ja byłam, gdzie była jej siostrzyczka? Z koleżankami. Więc co ja mam robić?

Macie rację, nie powinnam tak postępować i przede wszystkim robić czegoś ponad stan bo ja też zapominam w tym o sobie i nie liczę się z sobą. Muszę bardziej się zatrzymać i zobaczyć czy rzeczywiście jej jest bez znaczenia jaka jestem i czy lubi po prostu za to jaka jestem a nie z perspektywy prezentów etc. Czas pokaże też co będzie kiedy się wyprowadzę i już nie będziemy widzieć się codziennie

Łatwo się zapędzić w swoich rozmyślaniach, oczekiwaniach, a jest gorzej, jeśli oczekiwań nie komunikujemy wprost. Ileż się najadłam bezsensownego stresu, który sama sobie fundowałam, mają jakieś wyobrażenia "jak powinna wyglądać przyjaźń, co powinna robić przyjaciółka" nigdy o tych wyobrażeniach, oczekiwaniach i potrzebach nie mówiąc. Szczerze, z perspektywy czasu te wyobrażenia i oczekiwania były śmieszne i nierealistyczne, np. jeśli zaprosiłaś jedną koleżankę do domu i ja o tym wiem, to ja też chcę zaproszenia, bo inaczej to znaczy, że mnie nie lubisz (niezależnie od tego jakie były powody spotkania), jak  z kimś idziesz na ciuchy a nie ze mną, to znaczy, że jesteś na mnie obrażona, jeśli nie odpisujesz na wiadomość natychmiast to znaczy, że masz mnie w nosie, jeśli do mnie nie oddzwaniasz a widzę cię z kimś na mieście, to znaczy, że nie jestem ważna dla ciebie.
Przyświecał mi przede wszystkim egoizm (ja najważniejsza dla tej osoby zawsze i wszędzie) oraz zazdrość i niestety, też brak poczucia własnej wartości, który sobie nadrabiałam właśnie taką wyjątkowością w przyjaźni. "Ja dla ciebie zrobię wszystko, tylko mnie kochaj"
Na szczęście jak już wreszcie polubiłam siebie, to przestałam tak bardzo zabiegać o to, kto mnie lubi i czy wystarczająco bardzo.

To prawda msm niską samoocenę i też może chciałam pokazać że jak mi zależy to i na drożdży prezent odłożę nie wiem... Głupie to bardzo. W każdym bądź razie nie chce żeby ktoś lubił mnie bo przyszłam pomogłam tylko jakim jestem człowiekiem. Nie rozumiem tylko osób które nic dla drugiego nie robią, olewają i są dobrze traktowani a zapomina się o bliskich osobach. I to mnie bardzo boli kiedy ja msm problemy rzucam je i biegnę do przyjaciółki bo mnie potrzebuje, a moje problemy...mój problem. Myślę, że to miejsce gdzie właśnie śpię i widzimy się codziennie też na mnie oddziałuje, może inne relacje będą po mojej wyprowadzce, może wtedy ona zrozumie "kurcze naprawdę pusto tu i teskno bez niej"

To prawda o prawdziwą przyjaźń trzeba latami dbać, poznawać się i akceptować. Możliwe 25 latka jako bardzo zżyta z rodzona siostrą z Ukrainy tutaj w Pl szukała takiego wsparcia siostry w 31 łatce, a ona znów jedynaczka cieszyła się na taką rolę starszej kochającej siostry. Możliwe, że znów ja w inny sposób jestem ważna. Bardziej jako przyjaciółka od serca, na dobre i na złe, gdzie może liczyć na mnie i rozmawuac już na troszkę bardziej poważniejsze i dojrzalsze tematy. Ja muszę zacząć myśleć o sobie, nie stawiać na pierwszym miejscu innych, ich potrzeby bo robie sobie krzywdę. Nerwowo nie wytrzymuje jestem zdołowana bo nie odmawiam nikomu pomocy ślę czasem brakuje siły