Mieszkanie - twoje czy nasze? - Netkobiety.pl

No albo uzbieraj kasę na połowę wkładu i miejcie mieszkanie na pół, albo uzbieraj sobie na swoje i miej swoje.

Skoro on płaci, jego rodzice płacą, to z jakiej paki to mieszkanie ma być Twoje?
A dorzucać się będziesz, no bo skoro będziesz tam mieszkać to czemu on ma płacić za Twoje zużycie mediów?

Jesteś niby dorosłym człowiekiem, ale oczekujesz, ze on przepisze na Ciebie to mieszkanie bo Ty chcesz?

Oczywiście, że się mylisz. To, co kupione przed ślubem jest odrębnym majątkiem i nie wlicza się do wspólnoty majątkowej małżonków.

Rację ma Lady Loka. Mieszkanie narzeczonego będzie jego majątkiem odrębnym i na wypadek rozwodu żonie nic z tego mieszkania się nie należy. Natomiast mieszkanie będzie wchodziło do masy spadkowej po ewentualnej śmierci małżonka i tylko w tym wypadku żona otrzyma udział w mieszkaniu w zależności od tego jaka będzie sytuacja (dzieci , rodzeńswo etc).
Jedyna rada dla Ciebie to dołożyć się do zakupu mieszkania (- może kredyt?) wtedy możecie być współwłascicielami.

Chodzi o to, że jego rodzice generalnie już mają kwotę uzbieraną. Wystarczy że on się po prostu zdecyduje na któreś i będzie kupione. Nie sądzę żebym uzbierała sensowną kwotę. Lady Loka nie oczekuję, że je przepisze i tak jak napisałam będę się dorzucać, napisałam o tym wprost. Nie jestem utrzymanką i nie pozwolę na to. Kwestia jest taka, że po prostu oni nie chcą, żeby pieniądze leżały i traciły na wartości i chcą kupić mieszkanie, ja to rozumiem, ale też nie chcę z dnia na dzień skończyć na ulicy, tu chodzi również o moje bezpieczeństwo. Po prostu wiecie bezpieczniej się czuje jak oboje płacimy za wynajmowanie mieszkania i jesteśmy jak równy z równym.

Najchętniej bym chciała żeby to wyglądało tak, że weźmiemy ślub a potem wspólnie kredyt na mieszkanie, którego oboje będziemy właścicielami. A jak teraz kupią to mieszkanie, to dopóki nie podejmiemy decyzji o zmianie mieszkania np. na dom, to ja będę mieć przeświadczenie, że żyję w nieswoim mieszkaniu.

Może to taki lęk przed przyszłością.  Autorka nie chce być wpisana w kontekst. To nie jest fajne, ale wątpię, że on się zgodzi na kredyt, jeśli ma mieszkanie od rodziców.

odkładaj kase żeby kupić własne mieszkanie skoro tak ci zalezy zeby w razie rozstania mieć własny kąt.

No ale to jest bez sensu, żeby brać kredyt, skoro jego stać na to, żeby mieć mieszkanie już teraz.
Powinnaś z nim porozmawiać o swoich wątpliwościach w kwestii Waszego związku, a nie o tym, że on chce kupić mieszkanie.
Jesteście zaręczeni, macie jakieś konkretne plany co do ślubu, czy to tak w przyszłości, ale jeszcze nie zaczęliście planować?

Wiesz, za czasów naszych rodziców też to tak wyglądało najczęściej, że jedna strona przeprowadzała się do drugiej i mieszkała w nie swoim. Życie. Swoją drogą to nawet jeżeli wzięlibyście teraz ślub i kupilibyście to mieszkanie, to on dalej mógłby Cię spokojnie z niego wykopać udowadniając, ze mieszkanie kupił za swoje pieniądze, które miał przed ślubem.

Tylko tutaj sednem nie jest to, kto i jak kupi mieszkanie tylko to, że Ty się nie czujesz pewnie w związku i potrzebujesz zabezpieczenia. Po co? Gdybyś się czuła pewnie, to nie byłoby Ci to potrzebne, zwłaszcza, skoro planujesz wziąć z nim ślub. Więc gdzie leży problem?

Nie sądzę, że jest to kwestia wątpliwości w kwestii związku. Raczej po prostu lubię być przygotowana na różne scenariusze. Dopiero zaczynamy planować ślub.

Czyli w gruncie rzeczy rozchodzi się o to, że bez niego nie masz zdolności kredytowej na mieszkanie, tym samym wizja czegoś swojego totalnie się rozmywa? Ale nawet na małą kawalerkę jakaś nie masz zdolności? To gdyby cię teraz zostawił to gdzie ty byś się podziała i jaki masz plan "B"? Jesteś przygotowana na taki scenariusz?

można odkładać część, a na drugą część wziąc kredyt jakby on ją zostawił.
można też zrobić tak, że za jakiś czas (po ślubie) kupią drugie mieszkanie już na pół a tamto wynajmą (albo to które kupią wspólnie).

dla mnie to niedorzeczne mieć problem z taką sytuacją, że gość dostanie swoje mieszkanie (dostanie -bo to za kase rodziców), rodziców stać to chcą zabezpieczyć syna lokalowo.
już kiedyś był tu na forum wątek dziewczyny, która miała pretensje, że rodzice chłopakowi kupują mieszkanie, a ona nic z tego nie ma.

Co byłoby gdyby wasz związek się rozpadł... np. wczoraj, a nie dopiero po kupnie tego mieszkania? Czy wówczas byłabyś w stanie utrzymać się sama w jakiś sposób?

Wcale się nie dziwię, że masz wątpliwości i czujesz się nieswojo.
Miłość to jedno ale poczucie bezpieczeństwa to drugie. Praktycznie to nigdy "nie będziesz u siebie". Cokolwiek zechcesz kupić do tego mieszkania, jakkolwiek urządzić się - to nie będzie Twoje a męża i jego rodziców.
Zawsze mąż będzie miał w jakiś sposób przewagę - on będzie u siebie a Ty nie , nie wspomnę już o teściach.
Jest jeszcze prawna możliwość, która nazywa się " rozszerzenie własności mieszkania" - gdzie mąż może przenieść na żonę połowę ( czy ile tam chce) własności mieszkania. Robi sie to u Notariusza i kosztuje ok. 400 -500 zł. Ale nawet jak zechce to zrobić to przecież świadomość pozostanie ta sama.
Za bardzo nie masz wyboru, bo pchanie się w kredyt to glupota.
Przyjmij mądrość babci m4jkel i nie mysl o tym, po prostu.

Powiem trochę z własnego doświadczenia. Rozumiem autorkę, jest rozważna i wiadomo w życiu różnie bywa, nie można być niczego pewnym.
Rady, że ma wziąc kredyt aby kupić własne mieszkanie są dla mnie bez sensu. Po pierwsze po jakiego autorka ma być tym obciążona i się co miesiąc stresować na coś co będzie jedynie stało, nic więcej. Autorko powiem ci jak ja to widzę i jakie ja sama miałam wątpliwości.
Po pierwsze nie podoba mi się, że on już teraz mówi ci, że mieszkanie będzie jego. Nie zawsze , nie w każdym małżeństwie jest tak , że zawsze wszysytkie koszty związane z zakupem mieszkania/domu są po równo. Czasem jedno z nich jest bardziej majętne i więcej dokłada. W naszym przypadku było tak, że to z mojej strony był większy wkład, i to znacznie. I kiedy już planowaliśmy ślub oraz zakup mieszkania jakoś mi do głowy nie przyszło aby mieć mieszkanie tylko na siebie, jest ono na nas dwoje. Tak się złożyło, że ja miałam "lepszy start" niż mój mąż. Co nie świadczy że on jest gorszy i że mam go gorzej traktować. W naszym przypadku pieniądze nie były istotne w ocenianiu naszego związku. W przypadku autokrki może jej narzeczony myśli inaczej, albo jego rodzina.
Teraz np mój mąż znacznie więcej ode mnie zarabia więc możemy lepiej wyremontować mieszkanie niż zakładaliśmy podczas jego zakupu. Jak widać życie przynosi różne niespodzianki.

Nie wiem jak to jest z meldunkiem. On cię zamelduje a potem ot tak, nawet chyba po rozwodzie, nie może cię wymeldować póki nie zapewni ci lokum?

Kurczę, myślałam nad tym, co napisała Izzie i rzeczywiście to po prostu może być tak że ona miała po prostu słabszy start w życiu i co ma być wyrolowana ? On i tak będzie zabezpieczony. A jak w przyszłości pojawią się dzieci ? To co ona nadal ma sobie odkładać i myśleć o sobie i on o sobie ?

"Kwestie własnościowe mogą się jednak okazać istotne już po rozwodzie. Małżonek, który zajmuje lokal bez tytułu prawnego – w szczególności, jeśli lokal ten należy do drugiego małżonka bądź jego rodziców – posiada zbliżony status prawny do lokatora w świetle przepisów ustawy o ochronie praw lokatorów. Jednakże możliwa jest jego eksmisja. Wymaga to jednak wszczęcia odrębnego postępowania sądowego."

Ciekawa jestem, jakie podejście do tego ma ten facet. Bo może uważa, że nie ma znaczenia, kto płaci, jeśli jesteśmy w związku, to co moje to twoje. A może ma tak jak autorka wątku, wąpliwości, realizm (czy pesymizm) i chęć zadbania o swoje. Co jest zrozumiałe.

Tak sobie myślę, że możesz zadać sobie pytanie i wyobrazić sobie, jak sobie radzisz w tej najgorszej zakładanej wizji. Masz czwórkę dzieci, jesteście 10 lat po ślubie, jesteś na macierzyńskim. Co robisz? Ile masz pieniędzy? Do kogo zwracasz się o pomoc?
Możesz przez ten czas odkładać pieniądze. Jak się wszystko sypnie, możesz coś wynająć. Będziesz miała alimenty.
Możesz się z nim umówić na jakąś formę spłaty części tego mieszkania, nawet jeśli nie połowy. Może to on Ci udzieli "pożyczki" na 50% tego mieszkania i będziesz ją spłacać wkładając pieniądze na wspólne konto.

Ale jeśli masz teraz takie wątpliwości, to może zastanów się, czego możesz się po nim spodziewać. Czy możesz mu aż tak zaufać, czy jednak potrzebujesz jeszcze czasu na poznanie przyszłego męża i upewnienie się w relacji lub sprawdzenie, skąd Twój lęk. Może to jakiś sygnał, że za wcześnie, za szybko, nie ten.

A może Twój pesymizm.

Ale w sumie to fajnie, że ludzie też wchodzą w związki jakoś tak trzeźwo myśląc, a nie tylko jakby wkraczali do bajki Disney'a.

Obecne związki to z grubsza jakieś nieporozumienie i słusznie dziewczyna ma wątpliwości.

Co to znaczy wyrolowana? Wyrolowana by była gdyby kupiła mieszkanie,  a po rozwodzie została bez mieszkania. Zastanów się chwilę - gdybyś kupiła swojemu synowi mieszkanie do którego wprowadziłby się ze swoją dziewczyną,  mimo iż ona nie dołożyła się do zakupu,  nie chciałabyś go zabezpieczyć?

Poza tym powtarzam po raz kolejny. Jak ludzie się wiążą i zakładają rodziny to rozmawiają. Również o przyszłości i bezpieczeństwie. Również finansowym. Swoim i własnych dzieci. Wówczas robi się zapisy, przekazuje się różnymi aktami prawnymi prawa do współwłasności.

też nie rozumiem problemu, to już każdy kandydat na męża co ma własne mieszkanie jest skreślony?
Ślub jest w planach dopiero, dzieci nie macie ... Nie ma potrzeby w tej chwili na siłę tworzenia wspólnego majątku bo zgodnie z twoimi obawami to może się sypnąć kiedyś.

1. Ustalić możesz że na etapie narzeczeństwa / małżeństwa prowadzicie swoje finanse osobno, ty sie dokładasz sprawiedliwie do opłat ale sprzęty i remonty są na jego głowie, ty nie inwestujesz

2. W między czasie możesz sobie pieniądze inwestować zgodnie ze swoimi możliwościami, jeśli cię nie stać na własną chatę to rozejrzyj się za innymi opcjami (np złoto). Takie mamy czasy teraz że nie każdy będzie miał własny kąt i jest to trochę towar luksusowy.

3. Jak się pojawi opcja dzieci to łączycie majątki i nie ma już twoje i moje tylko nasze. Trochę papierologii i będzie po sprawie.

A teraz zagadka.
Ile znasz małżeństw, które powstawały bez takich różnic materialnych, wspólnie się dorabiały a w przypadku rozwodu okazywało się, że jedno zostało "wyrolowane" i wychodzi z małżeństwa tylko w skarpetkach?
Ja parę znam. I w tym kontekście deliberowanie nad wspólnotą mieszkania jeszcze przed ślubem wydaje mi się wręcz kuriozalne.

O wow męskie stadko już mnie atakuje Dobra niech nie pilnuje tyłów i robi tylko, co on chce

Ale w końcu, gdyby autorka Agde wiedziała lub choćby miała podstawy przypuszczać, że jej facet  prędzej czy później wykopie ją na pysk, to myślisz, że w ogóle brałaby pod uwagę rozmnożenie się z nim? To jest nakład biologiczny, ekonomiczny, czasowy, emocjonalny.

No tak, ale trochę szerzej patrząc: chęć uczynienia swojej wybranki współwłaścicielką dodałaby jej do poczucia pewności, stabilności, a poniekąd i do przekonania o tym, że on "poważnie myśli o niej i ich związku"; dodaje to też do poczucia bycia szanowaną.

Choć wg mnie - wspólnotowość jest ok gdy jedno nie ma żadnych zabezpieczeń albo gdy obydwoje spłacają kredyt.

może dobrym wyjściem byłoby rzeczywiście zorganizowanie pieniędzy na ten połowiczny wkład własny (choćby pożyczyć od narzeczonego skoro jest taki majętny) i wziąc kredyt na połowę mieszkania. Ty byś się czuła bezpiecznie, finanse nie byłyby chyba tak bardzo obciążone a inwestycje remontowe przynosiłyby korzyść również dla Ciebie

Agde, Jeśli nie uczyni cię współwłaścicielką, to też nie dokładaj się do żadnych remontów/kupna wyposażenia. Tylko podstawowe rachunki za media - jak na wynajmie.

Bez sensu sa te zmartwienia, chyba, ze jestes tak wybitnie nieudacznym czlowiekiem, ze nie umiesz sobie sama zapewnic podstaw?
Inaczej to nie wiem czym sie martwisz? Wyrzuci Cie to sobie poradzisz.
Swoja droga nie ma nawet jeszcze wesela, a juz martwisz sie o rozwod.

Ta rozdzielnosc majatkowa to dobry pomysl. Sam fakt zgloszenia jej checi wymusi dyskusje.

Owszem, ale przewidujemy najczarniejszy scenariusz, który oczywiście oby się nie spełnił.  Może być też tak, że właściciel po rozwodzie ożeni się  powtórnie i bedzie miał następne dzieci, a do tego np. wpisze kolejną żonę do księgi wieczystej jako wspólwłaścicielkę.
Niestety, ale takie scenariusze też życie pisze.

Najlepiej po prostu zostawiać na boku sentymenty, nie pomagać  komuś w kupnie czegoś co nigdy nie będzie nasze i zdroworozsądkowo dbać o własny interes. To się najlepiej w życiu sprawdza, zwłaszcza na dłuższą metę.

Najprostsze rozwiązanie : niech facet nie kupuje mieszkania.
Twój problem zniknie.
Oczywiście pojawi się problem gdzie macie mieszkać ... ale to już nie będzie wyłącznie Twój problem

Może np. kupić mieszkanie na wynajem, a z przychodów opłacać wynajem mieszkania dla Was....

Będziesz wtedy zadowolona ?

Dokładnie. Jeśli np. ja dostanę mieszkanie od rodziców przed ślubem, to nawet bez intercyzy będzie ono potem moje. Z tego co opowiadał mi znajomy prawnik, to nawet w małżeństwie bez intercyzy, jeśli rodzice którejś ze stron przepiszą np. na córkę dom/mieskzanie/samochód z zaznaczeniem, że to tylko dla tej osoby to małżonkowi też nic do tego

I jeśli chcesz Autorko mieć jakiś udział w tym wszystkim, to polecam zasugerować, że odłożona część kasy to jedno, ale Ty się dołożysz i będziecie mogli wtedy kupić większe mieszkanie na pół i będziesz czuła, że ta połowa (lub minimalny wkład) jest Twój