Czy jest szansa, że będzie żałował i wróci? - Netkobiety.pl

Kocha tamtą, po co chcesz żeby do Ciebie wracał? Zasługujesz na kogoś, kto będzie kochał właśnie Ciebie.

Próbował, pewnie się starał, ale nie wyszło. Myślę, że każdy przeżył w swoim życiu tego typu rozczarowanie. Za jakiś czas wrócisz do żywych.
A Pana najlepiej wywal ze swojego życia całkiem - zero kontaktu, tak będzie lepiej.

Wygląda to na często powtarzany i opisywany schemat na forum - leczenia się z miłości, przez wejście w drugą relację. Dla tej trzeciej osoby, którą akuratnie byłaś ty, kończy się to szokiem. Bo odbywało się coś ponad twoją głową i ty nie miałaś na to najmniejszego wpływu. Dla mnie zachowanie takich ludzi jak Twój chłopak, jest po prostu nieludzkie. Ale z opisu wątków na tym forum niestety dość częste. Mimo żalu w jakim zapewne jesteś, radziłbym jak najszybciej zapomnieć o takim człowieku. On szczęścia ci nie da, nawet jakby chciał wrócić. To zawsze będzie wypadkowa tego co się działo w układzie z tamtą dziewczyną.

Nie będzie żałował.
Zauważyłam że oni praktycznie nigdy nie żałują, mimo że kobiety płaczą i marzą, że faceci tam sobie w brodę plują że zerwali. Nie robią tego. Żyją dalej i są szczęśliwi.
To już naprawdę musi być jakiś przypadek jeden na milion że ktoś żałuje - ale to tylko pod warunkiem że jego serce nie jest zajęte przez kogoś innego. W tym przypadku widzisz że jest.
Jedyne czego on żałuje to że nie jest z tamtą.

Swoją drogą bardzo mi przykro że to Cię spotkało, domyślam się jak się czujesz. Proszę nie pisz do niego, nie dzwoń. Przejdź swoją żałobę choć będzie straszna. I wyciągnij wnioski. Następnym razem trzymaj się z daleka od facetów którzy mają niedokończone uczucia do ex, którzy "spotykają się i całują", choć dawno nie są razem.

Nie wiem czy to było do mnie, ale pisząc że "oni", niekoniecznie miałam na myśli facetów (że to to świnie )
"Oni" to ludzie którzy porzucają.
W tym co napisałam nie ma wydźwięku negatywnego, tylko realność. Osoby porzucające nie żałują. Z jakiegoś powodu to zrobiły. Trzeba naprawdę chcieć odejść i jest to przemyślane, skoro przerywa się miłość.
Mi tez zdarzało się zrywać związki i odczucia miałam różne (czasami wielka ulga, czasami wstyd że zachowałam się podle, czasami było mi żal tej osoby, a czasami gdy ta osoba po wszystkim jeszcze błagała, latała, prosiła - odczuwałam obrzydzenie i zażenowanie), ale nigdy nie żałowałam. Nigdy potem nie rozmyślałam "ojej, co ja najlepszego zrobiłam". W parze z tak drastyczną decyzją zawsze szła pewność.
Nie ma więc co się łudzić że ludzie którzy porzucili, płaczą i żałują. Oni szczęśliwie żyją dalej.

Miałam identyczną sytuację. Faceta poznałam latem. Moja pierwsza wielka miłość. Byliśmy ze sobą pół roku, było pięknie i wspaniale. Też jego ex wyjechała za granicę i się rozstali tuż nim poznał mnie. Spędzaliśmy ze sobą całe dnie, noce, sek super. Szykowaliśmy się do Sylwestra, kupował nawet ze mną sukienkę. W dzień Sylwestra zadzwonił...ona przyjechała wtedy do Polski...spotkał ją i jak stwierdził nie chciał ale to było silniejsze od niego. Całe uczucie do niej wróciło. Zostawił mnie w dniu Sylwestra a ja przeplakałam całą noc i najbliższy tydzień. Wyobrażałam sobie jak padli sobie w ramiona, jak się kochali tej nocy a ja wyłam z bólu. Co było dalej...ona znowu wyjechała a on po czasie wrócił do mnie. Ja byłam tak zakochana że wybaczyłam bo mimo że ból był ogromny to wolałam być z nim niż bez niego bo bez niego nie wyobrażam sobie życia. Wpadłam w ciężką depresję. Byliśmy ze sobą kolejne 2 lata. Obiecywał że tamto już skończone i że już nigdy mi tego nie zrobi. Po 2 latach ona znowu wróciła a on znowu wszystko rzucił dla kilku dni z nią. To był już koniec ale nie mogłam sobie wybaczyć że nie odeszłam za 1 razem bo straciłam 2 lata a on zrobił mi to znowu i znowu z nią. Ja mu dałam wszystko ale on wybrał niedoścignioną swoją niespełnioną miłość. Finalnie nie ułożyło mu się z żadną z nas. Ona znowu wyjechała i znowu zostawiła jego. Długo leczyłam się z tego związku. Uwierz mi że lepiej to przejść tylko 1 raz niż 2 tak jak ja. Wróci i po co Ci to? Nigdy nie zastąpisz mu jej. Tak było u mnie. Zadręczałam się co ona miała takiego czego nie miałam ja. Co takiego w niej widział. Co ona mu dawała. Obiektywnie byłam od niej młodsza, ładniejsza, szczuplejsza i zakochana w nim na zabój. Oddałbym za niego wtedy życie. A ona dawała mu jakieś okruchy. Ale wolał itak te okruchy.

Historia rzeczywiście masakryczna..

Do poprzedniej wypowiedzi mogę jedynie dodać to, że nie można mieć pretensji do kogoś, że nie chce z nami być, tylko dlatego, że my tego chcemy. Nie ma przecież przecież obowiązku, aby akurat z tą osobą dzielić życie, jeśli ona tego sobie nie życzy. Czasami ma się wrażenie, że niektóre osoby dopada taki okropny żal, wynikający z faktu, że ktoś ich odrzucił, ot po prostu dał kosza, kiedy nic tak naprawdę się wielkiego nie wydarzyło, bo nic się jeszcze nie zdążyło zacząć.

Aż ponownie założyłam konto, gdy przeczytałam Twoją historię, droga Autorko, chcę Cię chociaz trochę podnieść na duchu. Miałam dość podobną sytuację. Mój były również nagle,z dnia na dzień,zmienił do mnie nastawienie. Miesiąc przed tym wszystkim jeszcze mnie zapewniał, że chce ze mną zamieszkać i mieć dziecko. Po miesiącu,nagle okazało się,że nasz wspólny planowany wyjazd,już jest planowany beze mnie. Pół dnia prawie do mnie nie mówił,tylko odpowiadał,jak o coś spytałam. W końcu nie wytrzymałam i spytałam, co mu chodzi,to usłyszałam,że on mnie nie kocha i nie pokocha,że nie pokocha nikogo,że był ze mną szczęśliwy,ale nie wie,czego chce od życia. Zaproponował przerwę,a ja durna się zgodziłam. Umowa była taka,że będziemy przez ten czas się kontaktować, ale on oczywiście się nie odzywał. Po prawie miesiącu czegoś takiego,też przeczytałam,że musimy pogadać,ale za jakiś tam czas. Wiedziałam już,że chce się rozstać,spytałam go o to i potwierdził, jednak jeszcze się spotkaliśmy tego dnia. Usłyszałam wiele takich bzdur,jak Ty,że mu zależało,że był szczęśliwy,ale nie kocha,nie pokocha ani mnie, ani nikogo. Byłam w takiej rozsypce,jak Ty. Też miałam nadzieję,że zrozumie on,że popełnił błąd,że będzie chciał wrócić i to naprawić. Oczywiście tak się nie stało. Co mogę teraz Ci napisać? Że po trzech latach od tamtych wydarzeń,cieszę się,że on nie wrócił,że ja za nim nie latałam. Prawie rok dochodziłam do siebie, nie wierzyłam, że się zakocham. Ale się zakochałam,już od prawie dwóch lat jestem w nowym związku,z kimś,kto też mnie kocha. Naprawdę chcesz, żeby Twój były się do Ciebie odezwał po tym,co się stało? Uwierz mi,nigdy byś już z nim nie była szczęśliwa,nawet,jakby chciał ponownie być z Tobą. Zawsze by w Tobie siedziało, że znowu nagle coś mu się odmieni i odejdzie. Daj sobie teraz czas, jak potrzebujesz płakać, to płacz,wyrzucaj z siebie żal i smutek. Nie będę kłamać,będzie ciężko,bo leczenie się po rozstaniu nie jest łatwe, proste i szybkie,ale dasz radę,musisz przez to przebrnąć. Ja za Ciebie trzymam kciuki.

Najpewniej były Autorki nie przepracował rozstania. A może myślał,że przepracował, a gdy zobaczył byłą,to coś tam mu się przypomniało. Może chciał się pobawić..możliwości jest wiele,ale czy to teraz ważne? Ja po poim rozstaniu też zadawałam sobie takie pytania,ale teraz wiem,że powód jego odejścia był rak naprawdę nieistotny. Teraz Autorka powinna zająć się sobą i tylko sobą. Odpychać od siebie myśli,że może on wróci,może przemyśli itp. On sobie poszedł,a życie trwa nadal,świat się nie skończył, trzeba tylko zacząć myśleć o tym, by wyleczyć się po rozstaniu,a nie myśleć,że byłemu jeszcze może się odmienić.