Czy powinnam płacić kredyt partnera? - Netkobiety.pl

Czy na piśmie czy nie ja bym w ogóle się nie zgadzała na płacenie jego kredytu, ani dokładanie się chociażby 1 zł. Dopiero jak będziecie małżeństwem wtedy za pośrednictwem notariusza, sądu czy aneksu do umowy zgodziłabym się na to, aby mieć to udokumentowane w 100%.
Ten twój partner to niezły przypadek i cwaniak - choćby nie wiem jakich argumentów używał nie zgadzaj sie na to !

Gdyby razem wynajmowali, płaciliby po połowie facet sobie obliczył odstępne. Ja tego związku już dalej nie widzę przy takim liczeniu się.

Na to chyba wygląda.. Próbowałam go w myślach jakoś tłumaczyć, że faktycznie mieszkanie jest jego, auto też i ja z tego wszystkiego korzystam.. oczywiście ja wszelkie opłaty związane z ubezpieczeniem., naprawami, paliwem dzielę z nim  po połowie..  Niestety nie mam prawa jazdy i on mnie odwozi  do pracy i odbiera (tak akurat godzinowo pasuje ponieważ on ma dużo czasu wolnego ) i nieraz słyszałam , że on nie jest moim kierowca, że powinnam płacić jak za taksówkę codziennie, że przez to że on musi mnie odwozic nie może robić tego co chce akurat ( to trwa 15 minut), że powinnam sama sobie dojeżdżać, ale jak trzeba za coś zapłacić związanego z autem to wie gdzie mnie znaleźć..

Dziewczyno daj sobie z nim spokój, poważnie. Ewidentnie chce cię wykorzystać i nie zależy mu na tobie a już na pewno cię nie szanuje. Sytuacja z mieszkaniem i kredytem, teraz jego autem..sama powinnaś to już zauważyć.
Ja rozumiem zapłacić nawet ukochanemu za paliwo skoro ciągle zawodzi cię do pracy i przywozi, ale że masz mu się dokładać do reperacji auta, OC? Żenada. 
On sam ci zabrania jeździć tym autem, ale jak trzeba płacić to ciebie bierze pierwszą pod uwagę

Powiedziałam o tym mojemu mężowy, to sam stwierdził że facet jest żałosny.
Dziewczyno odejdź i to jak najszybciej.

Był czas że tylko mój partner, jeszcze nie mąż, miał auto, ja nie miałam prawa jazdy. Ani razu nie poprosił mnie żebym nawet płaciła za jego paliwo, nie wspominając już o innych opłatach !

[Post usunięty z powodu naruszenia punktu 6 postanowień szczególnych Regulaminu Netkobiet.]

Ponadto przypominam, że od zwracania uwagi innym użytkownikom jest Moderacja. Jeśli któryś post wzbudza niepokój pod jakimkolwiek względem, prosimy o skorzystanie z opcji „raportuj”.

650zl to jest kwota całej raty. Czyli wychodziłoby po 325zl. Mi nawet nie o pieniądze chodzi, bo to nie jest dużo, ale o sam fakt, że proponuję mi płacenie kredytu bez jakiegokolwiek udziału we własności. Ale to logiczne. Jak ktoś płaci kredyt już kilka lat i proponuję spłatę partnerce po 1,5 roku to bez sensu.. Dlatego ja nie chcę tego płacić i nie chce tego mieszkania

Wyraziłam już swoje zdanie na ten temat, dla mnie jest to bardzo jasna sytuacja i dziwię się że ty na to pozwalasz. Chce abyś płaciła część kredytu bo w sumie czemu miałabyś tego nie robić? Zgodziłaś sie na opłacanie jego auta wiec liczy, że na to też sie zgodzisz

Najgorsze w tym wszystkim jest to, że to ogólnie jest fajny facet.. Ale jak przychodzi co do pieniędzy to mu odbija..

1500zl wynajem mieszkania swojego. Z czego musi dać 1000 zł na wynajem wspólny i dołożyć 150 do kredytu tak by to wyglądało.

To opłaca ci się mieszkać z nim jako współlokatorka w jego mieszkaniu i płacić tylko te 325 zł plus połowa rachunków.

To właśnie o to chodzi, że on mi chce pokazać, że w wynajmowanym mieszkaniu płaciłabym dużo wiecej więc te 325zl mnie nie zbawi przecież. Że wolałabym zapłacić obcej osobie niż pomoc spłacać jemu

Bo on nie chce tego robić, on chce mnie uświadomić, że i tak bym płaciła wiecej

Wszystko dobrze jak znajdzie osobę, która zechce z nim mieszkać i dzielić koszty na pół. Jak zostanie sam to jego matematyka leży.
Jeśli wynajmie swoje mieszkanie, to sam w wynajętym musi się stosować do zdania właściciela, nic tam po swojemu nie urządzi, nic nie zmieni, meble musi dostosować do mieszkania wynajętego itp. Lokatorów raz może mieć a raz nie. To nie takie proste jak mu z rachunku wychodzi.

Zaproponuj mu , że będziesz robiła przelew ze swojego konta bankowego na konto kredytu mieszkaniowego. Będziesz miała dowód, że Ci się jakaś część tego mieszkania w przyszłości  będzie należeć, skoro go po połowie spłacasz. Ciekawa jestem co na to powie.

Ale zauważcie że tu nie chodzi tylko o to mieszkanie. Podobna sytuacja jest z jego autem, sama autorka to pisała. Więc wydaje mi się, że tuta nie można mówić o wpływie osób trzecich.

Ależ logika jest.

Zakładając, że czynsz +opłaty wynoszą 600 zł, zaś odstępne za wynajem mieszkania wynosi 1500 zł:

Teraz on płaci: 300 + 650 rata= 950 zl
Zaś ona: 300 zl

Przy oddaniu w najem jego mieszkania (2100 zl - odstępne 1500 + 600 oplaty z czynszem) i wynajęciu mieszkania przez nich (analogicznie 2100 zl)

On płaci: 1050 + 650 rata (opłat za swoje mieszkanie nie płaci, robią to najemcy) i zyskuje 1500 zl, czyli finalnie ma 200 zl kosztów
Ona płaci: 1050 zł

Więc finalnie on mógłby zyskać 750 zl kosztem jej straty 750 zł.

Pytanie brzmi jak było wcześniej, jak długo mieszkasz u niego? Jeżeli teraz wyszedł z taką propozycją np po roku wspólnego mieszkania to bardzo możliwe, że doszedł do wniosku, że nie jesteś tą na całe życie i czas skończyć "tracić" finansowo na Tobie. Tak czy inaczej, słabo to wygląda.

Cały czas go tłumaczysz. Nie wiem ile masz lat ale historie w których kobieta tłumaczy złe zachowania swojego mężczyzny sa dla mnie smutne i poniżającego dla kobiety. Byłam kiedyś w takich związkach ale na szczęście zmądrzałam, niestety nie bez przykrych sytuacji, i ułożyłam sobie szczęśliwie życie.

Nie rozumiem, czego oczekujesz tutaj od nas. Chcesz usłyszeć konkretnego stwierdzenia : czy masz się dokładać do kredytu czy nie? Mogę ci stanowczo powiedzieć że NIE. I z tego co widzę to większość dziewczyn pisze ci dokładnie to samo.

Ale ten jego zysk jest krótkowzroczny i egoistyczny bo Twoim kosztem. Poza tym nie jest powiedziane jak szybko by znalazł najemców, na jak długo czy Wam ktoś by nagle nie podziękował itd. A w takim przypadku koszty by automatycznie wzrosły bo ni niemiałby 1500 zł zysku a kredyt i czynsz musiałby płacić. A z tego co widzę rotacja jest dość spora przy wynajmach.
Ok, on może powiedzieć, że płaciłabyś za wynajem więcej, ale z drugiej strony może Ty szybciej pomyślałabyś o własnym niż dokładać do niego jeszcze kilka lat a potem zostać z niczym.
Takie wyliczanie jest bardzo słabe tym bardziej, że dokładasz się do innych, wspólnych rzeczy.

A on jest chytry, pazerny i będzie ciągnął do siebie.

To nie jest nic złego, że mając mieszkanie i chcąc szybciej lub mniej dotkliwie spłacić kredyt za nie biorę sobie współlokatorkę, nawet koleżankę czy kogoś z rodziny i od początku umawiamy się, że ta osoba płaci mi oprócz połowy rachunków jeszcze dodatkowo "czynsz".
Jest to uczciwe, ja mam dyskomfort w związku z obecnością  jej osoby w moim mieszkaniu rekompensowany kasą.
Jednak nie robi się tak partnerowi życiowemu.

Był tu wątek w którym facet płacił za seks swojej podobno partnerce (czy tam za jakieś fetysze, ale to szczegół). Ciekawe co by powiedział gdybyś Ty mu cennik przedstawiła za to czy inne czynności, typu sprzątanie, gotowanie itd.
Ja jeszcze raz powtórzę, tu nawet nie chodzi o te 325 zł, tylko ogólnie o jego podejście i stosunek do Ciebie.
Ja znam różne modele rozliczeń bo sytuacje naprawdę bywają różne, w tym takie pary, które rozliczają wszystko, nawet najmniejsze zakupy w spożywczaku, ale to studenci.
Ogólnie kwestia zarobków i wydawania pieniędzy jest bardzo ważna i jeżeli tu nie ma porozumienia/zrozumienia, to ja to czarno widzę. Oczywiście mieszkanie jest tu najczęściej kością niezgody - czyje, kto płaci kredyt, czy i ile dokładać. Druga rzecz, to różnice w zarobkach. Dość często bywa tak, że ktoś zarabia więcej albo czasowo tej pracy nie ma.
Wyobrażasz sobie z nim taką sytuację, albo gdybyś np. zaszła w ciążę?

To ja już nic nie rozumiem.
Skoro macie wspólne konto, to o jakie rozliczanie czy dokładanie chodzi?

Wiesz ja z mężem nie mamy wspólnego konta, i nie kwestia tego że sobie nie ufamy. Oboje mamy wgląd do swoich kont nawzajem, rachunki opłacam ze swojego konta bo tak ustaliliśmy. Zaś koszta wszystkie dzielimy na pół.

JoAnka, ponawiam pytanie - po co Ty z nim jesteś, skoro on Ci tak wszystko wylicza łącznie z tym, ile musi Cię wozić do pracy?

Rozumiem, że mieszkacie razem już od jakiegoś czasu, coś między sobą ustaliliście i wówczas nie było mowy o solidarnej spłacie kredytu. Co takiego się wydarzyło, że teraz ten temat wypłynął?

Mi też się nie podoba żądanie w takiej formie, chyba że partner chciałby zrobić z autorki współwłaścicielkę mieszkania. Natomiast chciałabym zwrócić uwagę na jedną rzecz. Pojawiły się głosy, że w poważnym związku tak być nie powinno (mniej więcej), że może ten pan nie widzi w autorce partnerki na całe życie. I tak sobie myślę, że tak samo może wyglądać sytuacja z drugiej strony - że to autorka nie traktuje partnera poważnie, skoro się do kredytu nie dokłada, bo gdyby zakładała, że to "na poważnie", zawsze razem itp., to by partycypowała w kosztach. Przecież w tym też można się doszukać zostawienia sobie furtki - znaczy, nie płacę za wynajem, mieszkam u faceta, a jak mi się odwidzi, to znikam bez żadnych konsekwencji. Jakie wtedy konsekwencje dla partnera autorki? Płacił więcej, niżby musiał (vide wyliczenia w którymś poście wyżej dot. ewentualnego wynajmu), czyli generalnie straty finansowe. Dokładnie to samo, co spotkałoby autorkę, gdyby do kredytu się dokładała, a później rozstała z partnerem. Dlaczego więc chęć autorki uniknięcia ewentualnego ładowania w coś niepewnego jest dla wszystkich zrozumiała, ale taka sama chęć zabezpieczenia się pod kątem finansowym faceta jest krytykowana?

Nie zrozumcie mnie źle. Ja nie uważam, że autorka ma się do cudzego kredytu dokładać, zwłaszcza przez te cyrki z rozliczaniem się za samochód i teksty o taksówce, bo to faktycznie żałosne. Jestem jednak w stanie zrozumieć poruszenie kwestii mieszkania. Bo w uproszczeniu mamy dwa przypadki: albo miłość na zawsze i inne takie, albo się rozstaną. I teraz rozpiska-rozkmin-Sary :
- autorka płaci, para zostaje razem - żyją sobie długo i szczęśliwie, finansowo po równo;
- autorka nie płaci, para zostaje razem - żyją sobie długo i szczęśliwie, ale partner więcej na to szczęście płaci;
- autorka płaci, po czym się rozstają - autorka teoretycznie wywalała kasę na cudze mieszkanie, a praktycznie miała tani wynajem przez jakiś czas, partner nikogo nie utrzymywał;
- autorka nie płaci i się rozstają - autorka finansowo na plus, bo podczas trwania związku miała niskie koszty utrzymania, autor na minus, bo miał w domu osobę, która pokrywała jedynie rachunki.
Tak że tego, nie do końca zgadzam się z tym wieszaniem psów na facecie za samą propozycję. Konsekwencje każdego scenariusza są różne, więc czy to takie naganne, że on chciałby zabezpieczyć siebie? Zwłaszcza że przecież autorka właściwie cały czas to robi?

7

Saro stąd ten mój post, ponieważ nie chciałam być postrzegana jako egoistka, która chce tanim kosztem mieszkać u faceta. Tak nie jest. Wszelkie remonty, część wyposażenia mieszkania pokrywamy ze wspólnych pieniędzy. Gdybym chciała się asekurować to nie robiłabym tego w myśl zasady, że w razie gdyby to będę zrywała panele z podłóg. Aczkolwiek coraz  więcej jest przypadków, gdzie ludzie rozstają się z dnia na dzień.. Dziś dobrym powodem są skarpetki porozrzucane po domu lub inny śmieszny powód.. Wynajęcie mieszkania u kogoś to pokrycie rachunków i koszt za wynajem. Tutaj w grę wchodzi wspólne życie, wspólne rachunki wszystko wspólne. Ja podchodziłam do tego w ten sposób, że nie jesteśmy małżeństwem, on spłacał ten kredyt juz bardzo długo i nie zaproponował mi, żebyśmy wspólnie spłacali, bo to będzie nasze tylko nadal tylko jego.

No cóż..  Jest to związek bez deklaracji z jego strony, więc dlatego słowo partner jest tutaj najlepszym określeniem. Oboje podchodziliśmy do tej relacji bardzo poważnie.. Aczkolwiek wszystko się w ostatnim czasie sypie..

Mimo wszystko, Autorko, Ty też na tej relacji zyskujesz. Wynajmu za 325 zł nie znalazłabyś na pewno. Płacąc za taksówki w dwie strony po 15 min. dziennie raczej wydałabyś więcej niż połowa kosztu samochodu. To rozliczanie nie kojarzy się z miłością, ale takie mamy czasy, że w wielu  związkach, zwłaszcza partnerskich, nieformalnych, dzieli się koszty. Może nie w każdym tak radykalnie, ale to taki typ.
Z tym podwożeniem to mu się akurat nie dziwię. Swojego męża byłam zmuszona wozić tak pół roku aż dorobił się jednośladu i stał się niezależny. To było trudne logistycznie, ale i zwyczajnie męczące. Teraz większość 18-latkow ma prawko. Rozumiem brak jego posiadania gdy ktoś nie ma potrzeby bo ma blisko do pracy lub moze korzystać z  transportu publicznego. Ale nie w takiej jak Twoja sytuacji. Moim zdaniem najwyższy czas na zdobycie samodzielnosci. I kupno własnego samochodu.
Piszesz, że chcesz mieć coś swojego, ale czy robisz coś w tym kierunku? Odkładasz na wkład na mieszkanie? Czy jesteś przygotowana na ewentualne rozstanie i ponoszenie 100% kosztów życia? Wydaje mi się, że nie, a to jednak ważne i potrzebne, zwłaszcza gdy związek nie wydaje się być wybitnie gorącym i stabilnym.

Bardzo słuszna uwaga.. Ja już wcześniej napisałam, że w odwrotnej sytuacji  nie wzięłabym od niego ani grosza i nie ważne, że sama płaciłabym za kredyt. Z nim czy bez niego ten kredyt wzięłabym ja i płaciłabym go bez względu na wszystko. Nie przyszłoby mi do głowy również proponowac mu, żeby płacił go ze mną tak o poprostu, bo pozwalam mu ze mna mieszkać.. Również celna uwaga w stwierdzeniu, że w związku dajemy sobie różne rzeczy, dbamy o siebie bezinteresownie, ponieważ nie jesteśmy wspolokatorami, a osobami które mają byc dla Siebie oparciem w trudnych sytuacjach. Nie wyliczać sobie kto ile i za ile.. Widzę, że zdania w tej kwestii są podzielone i rozumiem to ponieważ ja sama zastanawiałam się czy dobrze postępuje..Wiem, że pomogłabym mu w każdej sytuacji, oddalabym wszystko co mam. Pojawiają się głosy w temacie tego nieszczęsnego samochodu.. Ja mówiłam mu, że jestem dorosła i poradzę sobie sama, że nie oczekuje, że będzie mnie odwoził i przywoził (Wiele osób pewnie myśli, że go zmuszałam i kazałam) On na początku twierdził, że to nie problem. Być może tak jak autorka która pisała, że była zmuszona podwozić męża wszędzie jestem w stanie zrozumieć, że to męczące i kłopotliwe, ale w sytuacji gdy mówi się takie chamstwa typu, że piwinnam płacić jak za taksówkę  jak można do kogoś podejść i piwiedziec, że w przyszłym tygodniu musimy wymienić to i to, kupić olej i oddać samochód do mechanika, zapłacić tyle i tyle za ubezpieczenie.. Ja bym się zapadła pod ziemię gdybym powiedziała komuś że ma mi płacić jak za taksówkę bo to moje auto i wyciągać pieniądze na to wszystko co z  autem związane..  Rozumiem osoby które twierdzą, że powinnam zrobić prawo jazdy. Powinnam i zrobię, ale zbyt dużo pisania, aby opisać dlaczego nie zrobiłam tego wczesniej.

Izzie to takie naturalne kiedy związek jest poważny.. W normalnych warunkach napisaliby Ci tutaj, że powinnaś brać od przyszłego wtedy męża dodatkowo pieniądze za to, że mieszka w Twoim mieszkaniu.. Nie ma przecież nic za darmo..

A czy wy w ogóle rozmawialiście dłużej na ten temat? O różnych możliwych opcjach? Czy to tylko komunikat "płać" i Twoja odmowa? Bo może udałoby się znaleźć rozwiązanie satysfakcjonujące obie strony. Może np. zostałabyś współwłaścicielką mieszkania, gdybyś oddała partnerowi połowę wkładu własnego i rat, które zapłacił dotąd, oraz oczywiście płaciła połowę każdej kolejnej? A może teraz czy w niedalekiej przyszłości udałoby Ci się kupić własne mieszkanie na kredyt, np. pod wynajem, z którego razem czerpalibyście zyski, ale raty płaciłabyś sama? Wtedy każde z was miałoby własne lokum, każde płaciło ratę kredytu i każde miało korzyść z obu mieszkań. Ale można też przecież postawić na "wszystko osobno" - każdy opłaca swoje rzeczy, ale korzysta z nich jako jedyny, jeżeli coś ma być wspólne, to się składacie itd. - może taki model pełen wyliczeń, czyj samochód, czyje mieszkanie, kto kogo wozi, a kto zrobił zakupy w spożywczym byłby lepszy? Przecież i niektóre wieloletnie małżeństwa rozliczają się niemal jak współlokatorzy. Możliwości jest multum, ale wypadałoby wszystkie przegadać i to bez nastawienia, że tylko ja mam rację, a jeśli druga strona ma pretensje, to jest zła i nie traktuje związku poważnie.

Tak jest jak nie ma pewnych rzeczy ustalonych od początku. Miłość miłością ale kwestie finansowe są bardzo ważne w życiu i są z nami przez całe życie. My z mężem dzielimy wszystko na pół. Często słyszę że np żona płaci rachunki, a mąż robi zakupy.. niestety w naszym przypadku tyle nie przejemy ile płacimy wszystkich opłat
Jak dla mnie u was temat pieniądza i rachunków nie został do końca wyjaśniony albo jeszcze nie nauczyliście się żyć jak partnerzy. Niestety to jest ogromna sztuka. Też mieliśmy przez dłuższy czas z tym problem, rozmowa, czasem nawet mała kłótnia pomogły