Gdy nauczyciel akademicki traktuje niesprawiedliwie - Netkobiety.pl

Zawsze trafia się na jakiegoś nauczyciela, wykładowcę, pracownika, przełożonego z którym nie jest się "kompatybilnym". To historia stara jak świat. I czasami naprawdę nie wiadomo czemu tak jest. Może komuś się nie spodobać czyiś wyraz twarzy, zachowanie, tembr głosu i już sobie wyrobi negatywne zdanie. Tak już po prostu jest, chociaż nie jest to sprawiedliwe. Jeśli nie masz z tego przedmiotu problemów z ocenami to jedyne co możesz aktualnie zrobić to się zdystansować do tej nauczycielki. Nie jest miła, ale kontakt z nią będziesz mieć ograniczony. Poza tym co piszesz to co ona Ci więcej robi ? Skoro opryskliwie reaguje na Twoje uwagi, to je po prostu ogranicz do minimum. Niech inni jej zwracają uwagę. Nie zwracaj jej uwagi na siebie.

Ale to działa też w drugą stronę. Czasem z jakiegoś powodu przypadniemu komuś do gustu i mamy lżej, tak miałam w szkole średniej

Mam problem z jedną z nauczycielek na studiach od języka obcego.

Dominka17 napisał/a:

Faktycznie kobieta była specyficzna,kilka razy mnie zaczepiła, ale że starałam się zachować klasę, a miałam przedmiot rozpracowany na blachę nawet mnie polubiła. A jednak....pewnego dnia nie wytrzymała i zwróciła mi uwagę na przerwie, żebym się nie malowała . No to dopuściłam sobie makijaż na jej zajęcia. Za to druga koleżanka, która jej się naraziła, została oblana na egzaminach w bardzo wysublimowany sposób. No cóż, dla niektórych EGO jest ważniejsze od sprawiedliwości.

U nas też jeden wykładowca zwracał uwagę na zbyt mocny makijaż i pouczał, i pouczał. Na jego zajęcia trza było przychodzić "ostrożnie".

Chameli, najlepiej kup sobie jakieś samouczki, ucz się na własną rękę, nie pytaj o wiele tej baby i tyle.

Dominka17 napisał/a:

Faktycznie kobieta była specyficzna,kilka razy mnie zaczepiła, ale że starałam się zachować klasę, a miałam przedmiot rozpracowany na blachę nawet mnie polubiła. A jednak....pewnego dnia nie wytrzymała i zwróciła mi uwagę na przerwie, żebym się nie malowała . No to dopuściłam sobie makijaż na jej zajęcia. Za to druga koleżanka, która jej się naraziła, została oblana na egzaminach w bardzo wysublimowany sposób. No cóż, dla niektórych EGO jest ważniejsze od sprawiedliwości.

U nas też jeden wykładowca zwracał uwagę na zbyt mocny makijaż i pouczał, i pouczał. Na jego zajęcia trza było przychodzić "ostrożnie".

Chameli, najlepiej kup sobie jakieś samouczki, ucz się na własną rękę, nie pytaj o wiele tej baby i tyle.

Strasznie doskwiera mi ta sytuacja, odechciewa mi się w ogóle chodzić na uczelnię... Przed zajęciami z tą panią jestem kłębkiem nerwów, a po mam łzy w oczach... Nie mam pojęcia jak mam się zachować. Zaczęłam nawet odliczać dni do końca semestru przez tą sytuację, a nigdy wcześniej mi się to nie zdarzało...

Słabo to świadczy przede wszystkim o tej nauczycielce. Dobry i profesjonalny nauczyciel i ogólnie każdy, kto kieruje jakąś grupą ludzi powinien wszystkich traktować sprawiedliwie i jednakowo, inaczej kreuje niefajną atmosferę i pokazuje tym samym swój brak profesjonalizmu.

Jeśli traktowałaby Cię gorzej, bo przypominasz inną osobę, to jest raczej oznaką ograniczenia umysłowego albo jakiś problemów ze sobą, bo co ma jedna osoba z drugą wspólnego? Często nic, a nawet jakby miała to takie podejście karania kogoś za coś, co zrobił ktoś inny jest żenujące. Założę się, że sama nie chciałaby, żeby ktoś ją tak potraktował. Np. żeby osoba odpowiedzialna za zatrudnianie lektorów gorzej ją traktowała, bo jej kogoś tam przypomina.

Albo czy jest możliwość od przyszłego semestru zmiana grupy lektoratowej? Myślicie, że jest to możliwe? U mnie np na początku roku były osoby, które zmieniały grupy ćwiczeniowe lub nawet kierunki studiów i nie mieli z tym problemu. Tylko jaki powód bym mogła podać..?

Jakoś nie potrafię wmówić sobie, że zacisnę żeby i to przetrzymam jeszcze przez 3 kolejne semestry.
Czuje się jak w potrzasku, jak w podstawówce... bo ostatnio takie problemy miałam wtedy...

Wydaje mi się również, że marna szansa aby nauczyciel z lektoratu mi się zmienił po semestrze. Nie wiem czasem czy na 3 roku nie ma egzaminu z języka, a to by oznaczało, że się nie zmienia prowadzący...

Na wstępie chciałabym zaznaczyć, że nie chce się użalać nad sobą, nie czuje się najlepsza i chciałabym aby mnie tylko chwalono, że nie umiem przyjmować konstruktywnej krytyki itp.

Mam problem z jedną z nauczycielek na studiach od języka obcego.
W mojej grupie oprócz mnie jest jeszcze 12 osób. Zawsze lubiłam się uczyć akurat tego języka, radzę sobie nie najgorzej, oczywiście nadal popełniam błędy, ale staram się wyciągać wnioski i doskonalić. Tylko jest kilka problemów.
Jeżeli popełnię na zajęciach jakiś błąd, źle coś przeczytam nauczycielka długo nie czeka aby zwrócić mi uwagę, co robię źle. Na początku pomyślałam ok, nie traktowałam tego jako jakiś zarzut tylko jako pomoc żebym zapamiętała. Ale jeżeli inni czytają tak jak jest napisane, nawet się nie starają przeczytać zgodnie z zasadami wymowy, to się uśmiecha i jeszcze nikogo nie poprawiła. (Dodam, że jesteśmy grupą zaawansowaną)
Robiliśmy ostatnio zadania gramatyczne i zaznaczyłam akurat dobrą odpowiedź, kazała mi wytłumaczyć dlaczego, niestety nie mogłam znaleźć odpowiedniego słowa i troszkę się zaplątałam, to pani zarzuciła mi, że pewnie strzelałam i nawet nie przeczytałam zadania. A inni mieli błędy również, nie potrafili wyjaśnić swoich odpowiedzi, mówili "nie wiem" to mówiła tylko "ok" i sama tłumaczyła wszystko grupie.
Kolejna sytuacja to jak przeczytałam inny przykład niż powinnam, to lodowatym tonem powiedziała "Pomyliłaś się, nie to". A jak pomyłkę zrobiła moja koleżanka, to jest uśmiechnięta i mówi spokojnie "Nie nie, cofnij się o jeden przykład".
Pamiętam jak grupa zgłosiła problem, że nie nadążają jak tłumaczy i się pogubili to się uśmiechnęła i nawet podeszła, na spokojnie indywidualnie tłumaczyła. A jeżeli ja zgłoszę jakiś problem od razu jestem zbijana, że się mylę (jakbym w ogóle nie miała prawa popełniać błędów) i że pewnie nie uważam...

Strasznie doskwiera mi ta sytuacja, odechciewa mi się w ogóle chodzić na uczelnię... Przed zajęciami z tą panią jestem kłębkiem nerwów, a po mam łzy w oczach... Nie mam pojęcia jak mam się zachować. Zaczęłam nawet odliczać dni do końca semestru przez tą sytuację, a nigdy wcześniej mi się to nie zdarzało...

Z nauczycielami w szkole było inaczej, jakoś bardziej można było coś powiedzieć, był wychowawca lub inny zaufany nauczyciel. Na studiach tego nie ma, jest zupełnie inaczej.

Chyba zostało mi po prostu się uodpornić, zacisnąć zęby i jakoś przeżyć do czerwca, a w kolejnym semestrze nauczyciel może się zmienić. Ale to naprawdę nie jest łatwe... Ale jest to trudne gdy widzę, że nikt nie jest traktowany tak jak ja i każdy może olewać przedmiot a nauczycielka się uśmiecha. A ja za starania dostaje po głowie.....