Pytanie do mężczyzn... - Netkobiety.pl

Nie jestem facetem, ale mam pytanie.
Po co się zmuszasz?
On jest zły, bo widzi że udajesz, że lubisz takie gierki. Uważam, że nie powinno się zmuszać do czegoś co nas nie kreci. Jest to sztuczne. On to czuje, złości się, Ty płaczesz ... Zostaw to

Swoją drogą facet wygląda na egoistę, robi coś co Tobie nie pasuje ale liczy się  Jego przyjemność i jeszcze zarzuca Ci manipulacje...

Przemyśl to

Zmuszam się dla niego. Bo podkreśla, jak go to kreci i jak mu się podoba. Bo mowi wprost, że woli to od zwyklego seksu. Bo mnie o to prosi i wielokrotnie podkreśla, że to zabawa i że to na niby.

Po drugie - on wie, że ja udaję i że tego nie lubię, ale ma nadzieję (i ja też), że dla niego się ugnę (czego chcę) i poodgrywam uległą sukę.

Poza tym jesteśmy dobrymi przyjaciółmi, mamy wspolne hobby i bardzo się lubimy, ale z seksem niestety jest gigantyczny problem, bo ja BDSM się po prostu boję i brzydzę, a on bardzo lubi, i to takie naprawdę hardcorowe (na szczęście jego ode mnie nie wymaga, chyba że ze mną w roli dominującej, torturującą jego - genital mutilation na środkach znieczulających; deptanie i gryzienie do krwi, wbijanie igieł itp.).

Chciałabym dać mu coś od siebie więc na to pozwalam, ale niestety moja płaczliwość rujnuje całą moją pracę na jego przyjemność... no i jego zaufanie, bo myśli, że manipuluję.

Przestaniesz płakać, jak przestaniesz się godzić na rzeczy, które w rzeczywistości Cię ranią. To jest proste.

Jak przekonać faceta, że Twój płacz nie jest manipulacją? Nie da się, to nierealne. Dlaczego? Bo to egoista skupiony na własnej przyjemności.

W seksie nie ma miejsca  na ranienie drugiej osoby bądź zmuszanie jej do robienia rzeczy wbrew jej woli. Tutaj chodzi o zabawę mocą, jaka powstaje między osobą dominującą, a uległą. Zabawa ta wcale nie musi obejmować bólu. Jednakże każda perwersja WYMUSZONA na partnerze jest nadużyciem, a nie praktyką BDSM.
To co robi twoj partner to zwyczajna przemoc i nie da się jej zkwalifikować do niczego normalnego, bo normalne to nie jest.
Seks jest spoiwem i fundamentem udanego związku, jesli ten fundament jest słaby albo jak u was jest tylko żródlem stresu, bólu i poniżenia, to jaki związek wy tworzycie? Lubić się, mieć wspólne hobby itp. to możesz mieć z wujkiem Kaziem albo sąsiadką emerytką z parteru, ale z facetem z którym żyjesz, mieszkasz i planujesz spędzić lwią część zycia, musi cię łączyć coś więcej; pożadanie, zaufanie, fascynacja i czerpanie przyjemności z seksu.
Niezaspokojenie podstawowych twoich potrzeb przez partnera i egoistyczne jego wymagania, abyś się dostosowywała do jego chorych praktyk, aby tylko on czerpał z nich przyjemność, to  dla mnie powód do natychmiastowej ewakuacji ze związku. Zanim "oberwiesz" tak, że kiedyś stanie ci się krzywda, bo o psychicznych obrażeniach to nawet nie chce mi się wspominać.

No cóż, żaden facet się nie wypowiedział to ja się wypowiem i powtórzę to zdanie z fragmentu który cytuję "Prowadzi do tego, że z czasem nie będzie Cię szanował bo sama siebie nie szanujesz".

Czy macie ustaline słowo bezpieczeństwa, którefi mozesz uzyc jezeli on przesadzi?

Istotka, to co opisujesz bardziej wygląda na przemoc domową albo wykorzystywanie seksualne. BDSM ma ustalony kodeks zasad, który ma na celu bezpieczeństwo obu stron. Jedną z fundamentalnych zasad BDSM jest to, że seks  powinien być bezpieczny, za zgodą dwóch stron i z zachowaniem zdrowych zmysłów . Ponadto powinien przynosić przyjemność każdej ze stron. Każdy inny przypadek, jest po prostu nadużyciem.

Nie musisz się na to godzić, chociaż wiem łatwo się mówi. W konfiguracji relacji w której jesteś , po tym co napisałaś to przychodzi mi do głowy kat -ofiara a nie dominujący -uległa.

Wiesz, jeśli nie znajdziecie konsensusu ( a to wymaga również zaangażowania z jego strony ) to i tak się w końcu to rozpadnie, albo co gorsza dojdzie do tragedii.

Trudno uwierzyć, że ten wątek nie jest trollingiem. Nie ogarniam tej sytuacji.

Ja pokusiłem się i przeczytałem wcześniejszy wątek autorki. Autorka nie czuje(ła) się atrakcyjna w jakimkolwiek związku, czy to z partnerem czy też z koleżankami. Czuła się odrzucona totalnie, niechciana, nie atrakcyjna bez przyjaciół i jakieś bliższej zażyłości. Nie miała nawet komu się wygadać i poplotkować nie mówiąc o jakiś wspólnych wypadach i szalonych imprezach. Chcąc się zabawić sama organizowała imprezy ale i tak nikt nie przychodził. Mam wrażenie że postanowiła być uległa aby zyskać grono znajomych i przyjaciół bo wiadomo że lubimy przebywać z ludźmi którzy nam przytakują. Mam wrażenie że to postawę przeniosła do obecnego wątku i partner robi z nią co chce. Mam wrażenie że gdyby przyprowadził swojego kumpla i kochali by się we troje to też nie oponowała by tylko zacisnęła zęby i robiła co jej by kazali. To ostre pseudo BDSM to wierzchołek góry lodowej. Cały wątek jest tu:
https://www.netkobiety.pl/t117890.html

Bez przesady. Autorka nie jest upośledzona, ma mózg i potrafi go używać. Chodzi do łóżka z tym facetem dobrowolnie. Wyraża zgodę na jego zachowania.

Istotka6, ja także myslę że to przemoc. Czy seksualna? Trzeba by zapytać lekarza seksuologa, ale jest przemocą na pewno. Jeśli autorka jest przymuszana do pewnych czynności w seksie, nawet jesli na ten seks się zgodzila wcześniej, to czym to jest? Ona tego nie chce, doprowadza ją to płaczu a czasem cierpienia fizycznego, to jak to nazwać?
Do tego jej partner nie ustepuje, nie liczy się z jej odczuciami tylko wymusza na niej  seks który jej nie odpowiada.

Swoją drogą pytanie, dlaczego ona się godzi na seks, wiedząc że znów będzie obiektem przemocy? To jakaś ich gra? Trudno się w tym połapać.

Ja podejrzewam, że  chodzi o lęk. Boi się, że facet odejdzie. Być może sam dał jej powód by tak myślała co jest niestety bardzo prawdopodobne i stąd nazwałam to przemocą seksualną. Manipulacją wymusza by oddala się praktykom seksualnym, które jej nie odpowiadają. Co wiąże się z bólem fizycznym na które nie na ochoty ale i tym psychicznym... 

Salomonka, faktycznie najlepiej będzie jak Autorka uda się do specjalisty

On jest sadystą, a Ty desperatką, cóż za para tra la la la...

Nazwałam to już. A konkretnie nazwałam Autorkę kandydatką do terapii długoterminowej.
Przeczytałam jej wątki. To osoba przekonana o swojej niższości wobec innych, przerażona, że może zostać sama. Zrobi wszystko, by zatrzymać partnera przy sobie, nawet kosztem siebie. Z moralnego punktu widzenia można stwierdzić, że ten facet to świnia, bo z tego korzysta. Ale jak ktoś wyciąga rękę z cukierkiem, który bardzo lubisz i Ci go daje dobrowolnie - to żadna kradzież.

Już poczuł. Te ich "torturki" zadają sobie na zmianę. Gdzieś była o tym mowa.

dobry pomysł. Zaproponuj autorko, że masz taką fantazje popieścić go analnie wibratorem słusznych rozmiarów.

Co tak naprawdę autorka wątku powiedziała swemu facetowi?
Z jej relacji wynika, że on wie o tym, że BDSM jej nie kręci, że nie lubi go, że zgadza się na to tylko po to, by go zadowolić.
Autorka twierdzi dalej, że "(...) BDSM się po prostu boję i brzydzę (...)". Czy i to wie jej partner? Bo jeśli tak, to kłopot w wyrażeniu uczuć sprawia regulamin forum. To, że autorka mu ulega nie jest żadną okolicznością łagodzącą.

Jeśli zaś autorka poprzestała na tych pierwszych informacjach, to kluczowym jest zwrot "zgadza się". Skoro autorka wyraża zgodę to ich seks=BDSM. Jasne jest, iż wtedy o ból fizyczny nie jest trudno, by nie rzec, że o niego też chodzi. Co robi człowiek, gdy "boli za bardzo"? Czy na pewno szlocha? Czy szlocha przez pół dnia? Wiem, że każdy reaguje inaczej, że każdy inaczej objawia swe uczucia. Ale szloch jako reakcja na ból? A może to reakcja na upokorzenie?

Dlaczego autorka nie powiedziała mu prawdy? <pytanie retoryczne>

***
Dodatkowego smaczku nabiera, użyte przez autorkę wobec tego człowieka, słowo 'przyjaciel".

Kurczę, żal mi Autorki, bo coś takiego musiało stać się w jej życiu, że teraz zaspokaja ją minimum zainteresowania i uczucia. Ale jej łez nie jest mi żal, bo niestety, ale ma je na własne życzenie...

Poniekąd tak, ale nie mamy do czynienia z osobą zaślepioną. Ona wie, co w trawie piszczy. Dokonuje takich, a nie innych wyborów.

Małe sprostowanie. Istotka mój post oczywiście był kierowany do autorki postów, źle zatytułowałam, przepraszam.

Tak naprawdę mamy za mało informacji od autorki. Użyła sformułowania BDSM , ale mam wątpliwości czy ów para wie co robi. Jeszcze wraz podkreślę, że na BDSM musi być obopólna zgoda a zgoda nie jest tylko „ tak , jasne zróbmy to” . Para ustala zasady, granice i wspomniane wcześniej słowa mające na celu sygnał przekroczenia granicy. I obie strony się do tego stosują. To jest zgoda.
W każdym innym przypadku, takim jak wywieranie presji np.groźba odrzucenia, porzucenia czy też umniejszanie wartości partnera jest nadużyciem.

Autorko, jeżeli nie dojdziecie do porozumienia warto skorzystać z porad specjalisty.

Autorka owszem, ma niskie poczucie własnej wartości i zachowuje się, jak zachowuje - ale wg mnie problemem większym jest ten facet. Przecież on jest kompletnie niepoważny i nie jest wcale prawdziwym Dominem, tylko chciałby nim być. Pełno takich wokoło... Sposób, w  jaki traktuje tę dziewczynę jasno pokazuje, że to zwykły manipulant i po prostu prymitywny sadysta szukający naiwnej (którą, jak widać, znalazł i pewnie tak łatwo nie puści). Nie stosuje żadnej z zasad BDSM, w związku z czym jest niebezpieczny, bo kto wie do czego się może posunąć... Ja bym na Twoim miejscu, Autorko, zwiewała. Szanuj siebie. Odbądź terapię i następnego partnera znajdź  podobnego sobie, z podobnym gustem seksualnym. I tyle. Da się.

Zamiast zastanawiać się jak przekonać faceta, że płacz nie jest manipulacją, poszukaj dobrego psychologa, który pomoże Ci odnaleźć wartość siebie. Jak można zmuszać się do czegokolwiek i robić cokolwiek wbrew sobie?? Sex ma być zadowoleniem dla Was obojga a nie tylko dla niego.

Jak przekonać faceta, że mój płacz nie jest manipulacją?

W skrocie: mam faceta z silnym rysem sadystycznym. Lubi BDSM, zawsze chce dominować, często fantazjuje o tym, że jestem jego niewolnicą i bawi się szczypiąc mnie, podduszając, wyzywając itp. Często mu na to pozwalam, bo wiem, że on to bardzo lubi i go to kręci (mnie niestety nie i on to wie), ale czasem zdarza mu się tak nakręcić, że przesadzi i wtedy... zaczynam płakać. Nie obrażam się, nie krzyczę i nie robię wyrzutow, po prostu cicho szlocham, bo nie mogę się powstrzymać, odruch i tyle. On wtedy wścieka się, uważa, że nim manipuluję, odgrywam wielce poszkodowaną itp., a ja serio nie chcę od niego nic, po prostu... to jak płacz przy krojeniu cebuli. Staram się opanować, ale niewiele to daje. Staram się odejść gdzieś na chwile, żeby się uspokoić i ogarnąć - on uważa, że się obrażam i coś próbuję zademonstrować. Wtedy, widząc jego rozczarowanie mną, płaczę jeszcze dłużej, często pół dnia, a on wtedy myśli, że próbuję wziąć go na litość i zmusić do przeprosin itp., a ja po prostu jestem kompletnie załamana, jak zbite i odrzucone dziecko. On twierdzi, że gdybym chciała nie płakać, to po prostu bym tego nie robila. Nie działają żadne porównania i zapewnienia - dla niego jestem manipulatorką która koniecznie chce postawić na swoim i wymusić na nim brak tych bdsmowych gierek. Z tym, że ja serio chcę go uszczęśliwić - tylko czasem nie umiem przewidzieć momentu, gdy ściśnie za mocno lub powie coś zbyt bolesnego, i płacz gotowy...

Wydrukuj na kartce dokładnie cały ten tekst powyżej i mu to daj. Powinno to załatwić sprawę.

nie rozumiem dlaczego chcesz go "uszczesliwic"???
...i dlaczego on nie chce "uszczesliwic" ciebie???

wyjatkowa nierownowaga w tym "zwiazku", zazstanow sie nad tym - przede wszystkim powinnas "uszczesliwic" siebie - znalezc mezczyzne, ktory zaspokoi twoje uczucia, a nie na sile "uszczesliwiac" - sorry - kogos, kogo ty i twoje uczucia tak naprawde nie interesuja