Pytanie do zdradzonych żon i nie tylko.. - Netkobiety.pl

Jasne... Mój mąż pisał do swojej kochanki, że "nawet kijem mnie nie dotyka". A sypiał, że mną regularnie (wiadomo to  określenie może zostać odebrane przez różne osoby inaczej, dlatego sprecyzuję 2-3 razy w tygodniu). Jeździliśmy razem na wakacje, na spacery, do restauracji, na imprezy rodzinne, piliśmy razem kawę, jadaliśmy wspólnie posiłki, rozmawialiśmy, śmialiśmy się. Ale akurat w moim przypadku zabrakło "luzu, picia alkoholu i imprez". Bo tam ma wolność, a tutaj są malutkie dzieci i również obowiązki.

Gdy jeszcze byłam panną podrywał mnie pewien żonaty. Ja 20, on i jego żona tuż przed 30.
O swojej żonie mówił, że nie może na nią patrzeć, szczególnie rano gdy ona śpi z otwartą gębą i chrapie. Brzydzi się dotykać jej pomarszczonego brzucha.
Oczy i rzęsy ma jak świnia. /Była jasną blondynką z niebieskimi oczami./
Że się z nią wkrótce rozwiedzie tylko 2 dzieci pójdzie do szkoły bo na razie są za małe i żona nie dałaby sobie sama rady gdyby odszedł.
Niby do mnie miał odejść.

Oj tak, teks "szkoda, że nie spotkalismy się wcześniej " też miałam.  Pan mąż nawet żałował,  że podróże w czasie są niemożliwe,  bo jakby były, toby się cofnął do przeszłości, żeby mnie poznać. Hahaha
Poza tym żona jeszcze niby nie sprzątała. Gość mi wideokonferencje z domu zapodawał. A tam kurze, nieposkładane pranie, ogólny rozgardiasz. On oczywiście sam nie posprzątał,"bo starczy chyba, że do pracy chodzę i na to zarabiam". Żona też pracowała zawodowo.

Oprócz tego stały jest tekst o kryzysie małżeńskim, bo ten przewija się w rozmowach z każdym żonatym "chętnym" na skok w bok. Żona wcale nie jest taka miła, jak mi się wydaje. W domu to prawdziwy potwór. Ogólnie - każdy tekst czyjegoś męża należy puścić mimo uszu, bo koło prawdy nawet nie leżał - a nawet jesli leżał, to NIE JEST rolą osoby z zewnątrz brać udział w rzekomo nieudanym życiu tej pary.

Podejrzewam, że większość żon doznałoby szoku dowiadując się o kryzysie w swoim małżeństwie oraz o  nieszczęściu swojego małżonka.

Normalny,nikt tu po wspólczucie nie przyszedł. Raczej wymieniamy się tym, czego słuchamy. Mnie się zwierzyło kilku "biednych" mężów. I co mam z tym niby robić? Polecieć do żony? "A X mówił,  że nie sprzątasz". Juz widzę jej minę.  W końcu taki ktoś trafi na podatny grunt i do zdrady dojdzie. I co z tym zrobimy? Nic. Takie rzeczy dzieją się dzień w dzień. O jakiej karze mówisz? Postawieniu do kąta? Większość zdradzonych żon będzie się trzymać swojego męża i łapać jego kłamstw, tak jak kochanka - "to tylko seks", "ona za mną latała", "a tak w ogóle to beznadziejna była w łóżku" itd, itp

Wiele znanych mi zdradzonych znajomych raczej było w szoku. Czyli w małżeństwie musiało być normalnie. Może bez ekscesów, bo jak związek trwa iks lat, to trudno o zrywanie nenufarów na środku jeziora. Codzienność jest jednak szara. Co nie znaczy, że zła.

Tak, mina byłaby zaiste bezcenna. Tyle, że ja tego posłucham i najwyżej w duchu pożałuję tej żony, oraz z ulgą pomyślę o tym , że jak dobrze, że jestem rozwiedziona i nie muszę z podobnym osobnikiem dzielić życia.
Poza tym każdy jest dorosły i śmiesznie by było, jakbym na starego chłopa latała skarżyć. Ale rada jest idealna. Jak jeszcze jedeb uderzy do mnie z problemem, nie omieszkam z niej skorzystać. Poćwiczę już dziś robienie poważnej miny

Zazwyczaj tacy panowie sami szukają "pocieszycielek". Wzdychają jak im ciężko i jak cierpią. Jeden nawet próbował wyrywać na BYŁĄ już żonę. Zła była, a jakże. Wiele kobiet ma w sobie "ratowniczkę" i niejedna będzie chciała pomóc takiemu biedakowi, co to całe życie "nieszczęśliwy".

Szkoda, że zbyt mało kobiet gardzi niezaradnymi, nie potrafiącymi rozwiązywać swoich spraw chłopcami, ukrytymi w ciałach dorosłych facetów. Mniej by było dram

Szarówka życia małżeńskiego dopada ,,prawie" wszystkich i tylko od wcześniejszej podbudowy związku zależy jak to potoczy się dalej ( romans, trwanie w stanie, renesans związku). Dochodzi brak komunikacji, przekonanie że druga strona odczuwa to samo (domyśl się) i mamy trupa związkowego a nie dynamiczne małżeństwo. Wtenczas wyolbrzymiamy wady i szukamy pociszenia zamiast przy pierwszych objawach udać się do lekarza ( psychologa małżeńskiego ). Chcąc wybielić się korzystamy z całej palety kłamstewek grając rolę pokrzywdzonego , niekochanego w małżeństwie. To jak uczeń dostawszy pałę z maty w domu usprawiedliwia się że nauczycielka uwzieła się, że nie lubi go a prawda jest jedna = nie nauczył się. Przypomniało mi się stare powiedzenie babci : czemuś głupi , bo biedny a czemu biedny bom głupi. Tak samo zdradzone kobiety tkwią w zdradach swoich małżonków bo nie umieją zdecydowanie przy pierwszej sytuacji postawić granic, rozwieść się, przepracować zdrady tłumacząc na wiele sposobów że nie mogą odejść. Udana kradzież zachęca złodzieja do dalszych kradzieży. Więc drogie panie mające aktualnie tak duże poparcie w ,,prawie" pogońcie ruchaczy. Zacznijcie być samodzielne w życiu a nie uzależniajcie się od męża finansowo bo to jest główną przeszkodą w podjęciu decyzji. Zezwalając małżonkowi na skoki w bok również przyczyniacie się do krzywd mężczyzn będących małżonkami niewiernych (rozwodu) i koło się zamyka. Najdziwniejsze jest to że prawo tak broniące kobiety w ogóle zostało wykastrowane w kwestii ukarania osoby zdradzającej ( rozwalającej małżeństwo) chociaż w innych krajach nie jest tak łaskawe. Co do kochanek to ich postępowania nie rozumiem, romans z żonatym zawsze się konczy kacem moralnym, uczuciowym, psychicznym bo jest żadkością odejscie od rodziny dla kochanki no chyba że dzieciak się pojawi. Zresztą w tym temacie zarzuconym na forum można pisać całe encyklopedie (gimbaza nie zna) i byłoby mało.
ps. dziękuję za konstruktywną krytykę i są cenne.

Bywa, że kochanka się zakocha. A wtedy wiadomo co się dzieje z mózgiem. Jakbyś wsadził komuś do czaszki blender i go uruchomił.
To prawda. Romans kończy się kacem, bólem co najmniej jednej ze stron. Poza tym jest upokarzającą relacją. Ktoś nie ma dla mnie (zakładając,  że to ja bym była kochanką) czasu,  wiecznie czekam, jestem za żoną, za dziećmi, za rodzinnymi wakacjami, za psem, za kotem itd Czekam. Słucham bzdur,  w które nie wiedzieć czwmu chcę wierzyć. Marzę, że żony nie ma i jestesmy razem. Głupie? Ano głupie. I smutne. Bo przecież każdy z nas ma prawo, by być pierwszy,.najważniejszy i jedyny  dla kogoś. A relacja z żonatym tego nigdy  nie da.
Człowiek inwestuje czas, energię, emocje w coś kompletnie bezsensownego. Pomijam przypadki, gdzie obie strony romansu są w stałych związkach. Wtedy są jakby na równi. Inaczej sprawa się ma, gdy jesna ze stron jest wolna. I marnuje czas na byle jaką relację z kłamczuchem, a sama  postepuje również nieładnie.
Nie wiem z czego to wynika. Przecież każdy z nas chce być szczęśliwy. Dlaczego niektórzy ludzie nieraz latami tkwią w takich relacjach?
Opiwiem może jeszcze o przypadku mojego kolegi. Facet brzydki jak noc moim zdaniem. Żona za to bardzo ładna. On ją zdradza z prostytutkami. Regularnie jeździ, po pijaku przyznał się mojemu partnerowi. A żonę kocha. Nad życie, psia krew. Ja chyba do śmierci ludzi nie pojmę. No więc kocha tę żonę,  wylaszczoną na dodatek, wysportowaną, cudownie sie układa,  na fejsie fotki z wakacji z buziaczkami na tle zachodzącego słońca. 
I ją zdradza. I seks uprawiają, a jakże. Czasem serio lepiej się nad ludźmi nie zastanawiać, bo głowa nieraz od tego boli.

Ì

"Najsmieszniejsze" jest to, że tacy luzaccy panowie dostaliby masakrycznego bólu dupy, gdyby żona znalazła sobie kolegę na romantyczny seks przy blasku świec, z godzinną grą wstępną - bo mąż tak nie lubi. Woli szybkie sceny rodem z redtjuba. No, wtedy zdecydowanie wyrozumiałość by zniknęła.
Wracając do kolegi - lubi dopłacać za seks bez prezerwatywy. Bo "z" nie lubi. A potem wraca do domu i naraża żonę(którą kocha, ach jak on ją kocha) na choroby. Idiota.
Wygląda na to,  że normalni, dobrzy, heteroseksualni, niezdradzający faceci sa jak jednorożce... Żadnego ze zwierzajacych mi się o złych żonach panów,nie podejrzewałabym w życiu o zdrady. Mili, z poczciwym wyrazem twarzy... takie chłopaki z sąsiedztwa. Chyba nie znam się wcale na ludziach...

Edit - zadziwiające jest też tłumaczenie kobiet - "bo faceci tacy już są". W sensie - zdradzają, bo muszą skorzystać z okazji. Same - my, jako kobiety dajemy moralne prawo na .ujowe zachowania panów.

Kiedyś pod ogłoszeniem prostytutki widziałem taką opinię:    "Znam tę panią. Mój mąż do niej chodzi na seks oralny, bo ja tego nie lubię i jest zadowolony."

Najlepiej w tym zakresie nie pytać, nie mówić... Jak żona chce, to niech sobie znajdzie kochanka, ale niech zrobi to tak, abym się nie musiał konfrontować z tą sytuacją, i niech mi to krzywdy nie zrobi.

Poszedł do niewłaściwej pani skoro zgodziła się na seks bez gumy. Ale wielu jest takich szaleńców, ale niewiele szalonych pań.

Też mi się tak wydaje. Jak nie zdradza, to żona pisze w wątku "żony aseksualnych mężczyzn". Jak zdradza, to żona pisze w wątku "kobiety na zakręcie".

Tak to jest bardzo duży problem. Wiedzą o tym tylko ludzie dorośli, których problem dotknął, ponieważ trudno jest młodej osobie wytłumaczyć jak brak seksu boli.

Żona może twierdzić, że kocha, ale z mężem seksu nie uprawia, bo to tylko zwierzęce instynkty, to jej do szczęścia nie potrzebne, a gdyby się zmuszała, to byłaby "trochę gwałcona" przez męża, bo robi coś czego nie chce robić.   (Moralność vs zdrada   https://www.netkobiety.pl/t106284.html   )

Zdarza się, pewnie. Lew Starowicz "Kocha, lubi, pragnie" -- nawet jeśli żona jest super atrakcyjna i mają seks, to nie znaczy iż nie dojdzie do zdrady.

Jak małżeństwo jest dobre, to zdrada trudniejsza, bo ryzykuje się małżeństwo... Masz rację

Męża nie miałam, ale były partner zdradzając mnie starał się tłumaczyć bagatelizowaniem tamtych romansów. Bo nie wiem, czy to on się tak nieudolnie krył, czy to ja byłam taka przenikliwa, ale łatwo się dowiadywałam. Według niego nie działo się nic, powinnam była wybaczać i też bagatelizować. Podkreślał, że nasz związek jest ważniejszy niż jego "słabości", jak określał.

Zgadzam się, że pewnie nie każdy oczernia swojego stałego partnera, bo generalnie przecież chodzi o to, żeby uwiarygodnić przed kandydatem czy też kandydatką na kochanka swój skok w bok jako konsekwencję zdarzeń, a nie szukać winnego. Dostosowuje się zatem strategię do danego kandydata/tki. Jak kochanka głupia i naiwna, to nawija się jej historię o strasznie złej partnerce. Bo przecież jakiejś w miarę ogarniętej babce, to od razu włączyłaby się lampka alarmowa wielkości słońca. Bo sam fakt, że ktoś o swoim stałym partnerze wypowiada się w ten sposób i jednocześnie probuje nawiązać romans na boku, świadczy o tym, że naturę ma karalucha, a nie kogoś wartego zainteresowania. Ale jak przyszła kochanka jest np. narcystyczna, to będzie jej prawił komplementy i wstawki o tym, jak żałuje, że nie poznali się wcześniej. Przecież narcyzowi w to graj. Jakiejś ratowniczce można natomiast wstawić tekst o chorej żonie, której opuścić nie można, chociaż miłości dawno już nie ma, albo coś w tym stylu.
Jak ktoś jest dobrym obserwatorem, to dobierze strategię do celu, a jak np. ktoś uważa, że wszystkie baby głupie, to będzie każdej na około truł, z jaką heterą jest zmuszony dzielić życie i szukać pocieszycielki ;-)

Gary, nie zapominaj, że w wielu przypadkach, jak nie w większości, romanse nawiązują osoby pracujące razem, często spędzające ze sobą bardzo dużo czasu, mające wiele wspólnych spraw, wyjazdów (delegacji), coraz więcej tematów itd. Jeśli dołożymy nadgodziny, to nagle okazuje się, że współmałżonek znacznie więcej czasu spędza z koleżanką czy kolegą w/z pracy niż w domu z rodziną.

Żonie raczej mąż wprost takich rzeczy nie powie, ale kochance i owszem. Nawet tu na forum było wiele takich przypadków, kiedy "kochankowie" świadomie wchodzili w taki układ, że tylko seks i nic więcej, jednak z czasem, jak któreś się zaangażowało, lub wpadło, pojawiał się problem.

Żeby było uczciwie Nie byłoby dramatów, że mąż/żona oszukał/a.
Jeśli żonaty/mężatka z góry mówią, że jest im super w małżeństwie, to większość potencjalnych kochanek raczej odpusci. No chyba,że też są w związku.
Generalnie moim zdaniem małżeństwa łączą ze sobą dzieci, finanse i w miarę stabilne życie. Seks jest gdzieś w tłumie potrzeb, ale na pewno nie wysuwa się na prowadzenie.
Chyba, że związek jest w miarę świeży. Wtedy brak seksu uśmierca go niemal natychmiastowo.
Poza tym seks na boku łatwiej zorganizować niż cokolwiek innego.
W romansie też chyba nie chodzi o sam seks? Gdyby tak było, mąż poszedłby zrealizowac się u prostytutki. Większość romansów (ryzykuję tym stwierdzeniem,bo badań nie przeprowadziłam) to jednak chyba wkręcanie kochanki w swoją smutną historię, rozkochiwanie w sobie (bardziej się delikwentka będzie starała), a jak się nie daj bóg, tfu, zakocha - to zrobi się oczy jak kot w Shreku i załka nad kwilącymi w domu dzieciakami.
Kobieta zdradzająca nie ma takiego asa w rękawie, bo w razie rozwodu przecież dzieciaki z nią zostaną. Poza tym zdaje mi się,że zdradzające mężatki sa jednak w mniejszości (?). A może się mylę. Bardzo możliwe.

Wbrew pozorom, faceci wolą mężatki i/lub kobiety w związku ponieważ uważają, że wtedy jest bezpieczniej - obojdu zależy na tym by się nie wydało, a w przypadku ew. wpadki pójdzie na innego.
Chociaż niektórzy pewnie wolą młode, wolne i dyspozycyjne.
Raczej nie ma reguły bo dużo zależy od sytuacji.

Pewnie dlatego wiele zdradzających osób nie traktuje tego jako coś, co zagraża związkowi, oczywiście do czasu, aż ktoś się zaangażuje lub się wyda.

We wspomnianym wątku Pain, wątpię by facet planował zostawić rodzinę, zresztą z tego co pamiętam tamta kobieta też miała narzeczonego. Gdyby się lepiej kryli, możliwe, że ten romans sam by się wypalił, a ich małżeństwo nadal byłoby "dobre". Zresztą, nie wiadomo czy to był pierwszy jego skok w bok, może któryś z kolei dlatego stracił czujność.
Ile jest par żyjących w nieświadomości, że coś jest nie tak, tzn., że są lub byli zdradzani? Podejrzewam, że mnóstwo.

W wątku Pain przeraża mnie to, że z jej perspektywy wszystko było ok. I rozmowy, i seks i wspólne sprawy. I to, że po wydaniu się były Pain nadal utrzymywał kontakt z kochanką. A potem zrzucał winę na Pain. Tragedia. Zdradzacze mają w sobie coś z paskudnego robala.
A jej historia pokazuje,że nikogo nie można być na 100 % pewnym. I tak jak już pisałam - poświęcenie dobrego związku na rzecz  chwilowej zabawy, ułudy jest oględnie mówiąc durne.

<rzyg>
Trudno mi o jakiś inny komentarz dla Twojego postępowania. Po prostu w gnojówce wydaje się być radośniej, niż w ogarnianiu takiego podejścia do życia...
Seks, czy może raczej 'kochanie się' to coś zarezerwowane dla jednej osoby, a nazywanie tego "obowiązkiem " jest równie smutne. Widać dziadek raczej szalu w sypialni nie odstawiał,  skoro babcia nazywała spółkowanie z nim "obowiązkiem".

Chyba kapuję. Nie wiem tylko czy współczuć babci, czy dziadkowi.

Poza tym dalej uważam,że żona powinna wiedzieć. Dlaczego niby nie? Niech wie, że jest, mówiąc kolokwialnie po rogach walona. Dopiero jak powie, "ach jasne Misiaczku,a idź,toz oral jest feee,a jak Krycha lubi, to co jej będziemy żałować. Kup bułki jak będziesz wracać"
Bądź - "a idź kmiocie do Kryśki, potrzbny mi jesteś jak sanki w maju"
Dopiero wtedy uznalabym to za fair. W przeciwnym razie jest to zwykłym oszustwem, okradaniem rodziny ze wspólnego czasu, a nieraz i pieniędzy, jak kochance trzeba prezencik zrobić.

teraz myślę tak: gdyby mnie mój mąż kochał- to nawet jakby poszedł w romans- który notabene szybko  padł- to by nie dopuścił do tego, bym się dowiedziała-  po prostu jak sie dowiadujecie to znaczy że nie jestescie dla męzczyzny ważne.
I tyle.
czasem też jest tak, ze taki mąż informuje żonę by sobie ulżyć z wyrzutami sumienia- gdzie tu szlachetność, której się domagasz Dayzee?
Gary przy porównaniu do motoru zataczamy pętlę:
gość kupuje motor: wydaje kasę- moze się zabić
gość ma kochankę- wydaje kasę- moze się rozwieść.

więc wszystko zależy od tego- jaki gość- na ile motor czy kochanki sprawią że rodzinie czegoś zabraknie: jak jeżdzi na motorze i jak podchodzi do kochanek.
tu może być różnie.

Reagujesz emocjonalnie, źle zrozumiałaś.
Inne kobiety nie potrzebują twojej interpretacji, bo same sobie odczytają.

To się nazywa protekcjonalne traktowanie kobiet. Jak cos idzie nie tak, to się mówi ze rozemocjowana, nieracjonalna i wszystko psuje tymi swoimi emocjami Z tego co pamiętam, to Gary gdzieś kiedyś tutaj pisał, ze przestał umawiać się na takie erotyczne układy dlatego, ze i tak były problemy z zaangażowaniem drugiej strony, w związku z czym uznał ze wygodniej chodzić na płatny seks - niestety nie zrobiłam sobie zrzutu tej wypowiedzi .

Chciałam jeszcze zauważyć, ze są panowie, którzy pomijają fakt bycia w związku licząc na to, ze dziewczyna się nie zapyta ani nie będzie drążyć - a nóż widelec uda się ugrać jakiś seksik czy pieszczoty.

BTW: znam przypadek, gdzie facet wprost powiedział poznanej dziewczynie, żeby pamiętała ze ma kobietę (nieżonaty, dwójka małych dzieci, spory majątek) i jej nie zostawi. Dziewczyna i tak w to weszła (mega chemia), a skończyła u psychiatry, bo nie wytrzymała. Koleś już pewnie bawi się z kolejna panna - jest to środowisko, w którym wokół mężczyzn kreci się bardzo wiele chętnych (sport).

Ja już zgłupiałam i nie wiem czy kochanka ma być jak zabawka i motor czy się domagać się praw Pani jego serca.
Bo tu sprzeczności są. A moze temat polega na udowodnieniu, ze wszystkie kochanki to idiotki?
Otóż 1 mojego exa myślałam że jest id...boi wydzwania do niego w porze rodzinnego obiadu-ale teraz myślę, ze była toi celowa akcja
kolejna o której wiem była kobietą sukcesu absolutnie, przy której niejeden facet mógłby się schować.
wątpię czy miały niskie IQ.
teraz myślę, ze te kobiety zobaczyły w moim mężu coś cennego dla siebie i on w nich, na tyle by zaryzykować nasze małżeństwo, które widać nie było tak dobre jak myślałam.
jedno jest pewne: tam gdzie w związku nie ma miejsca na kochankę, nie ma kochanki.
co nie znaczy z automatu, ze to miejsce to wina żony jest: moze być, ale może tez być wada wrodzona związku która wyjdzie z czasem.
teraz to miejsce w moim byłym małżeństwie widzę. I wiem że nie mogłam go zapełnić i tak.

Chodzi o to, że zdrada to oszustwo. Najbardziej oszukaną moim zdaniem osobą jest żona - no bo najczęsciej nie wie.
Kochanka cos tam wie, ale raczej mgliście, bo sprzedawana jest jej baja o żonie złej. Trudno mi ktorąkolwiek nazwać głupią. Kochającą nierzadko tak - choc teraz już nie wiem czy kochająca i głupia to nie synonimy.

Każda z tych kobiet słucha kłamstw. Albo każdy z tych mężczyzn jeśli zdradza kobieta.
Zdrada jest winą zdradzającego ZAWSZE. Tak jak gwałt jest winą gwałciciela, kradzież - winą złodzieja. Pewnie za mocne porównanie, ale chciałam tylko podkreslić,że zdrada, oszustwo jest decyzją osoby, która się jej dopuszcza.

Góralka pyta wprost zdradzone żony jak to było u nich w związku,  jak mąż zdradzał. Kilka forumowych historii pokazuje, że było całkiem ok, więc zazwyczaj hostoriw o złej żonie są nieprawdziwe.

Celowo to robiła, tak myślę, aby się określił. Miałem podobne akcje. Zmieszanie przy takim telefonie bezcenne .

Z tym IQ chodzi o tezę lansowaną przez Panie, że kochanki sa naiwne i wierzą w ściemę,
a gdy pojawia się teza że nie zawsze tak jest to i emocje. Których zauważenie nie wiadomo dlaczego jest uznawane za obrażanie kobiet.
a emocje to emocje- racjonalne nie są

Ale myślałam, że celowo pomijamy przypadki kobiet idących w erotyczne układy,  bo zakładam, ze nie ma tu nad czym się rozwodzić.
Chyba chodziło o przypadki, gdzie zdradzacz ściemnia.
Wydaje mi sie, że na kochankę nadaje się kobieta niekoniecznie głupia czy naiwna. Ale z pewnością z niskim poczuciem własnej wartosci (znowu pomijam przypadki układów erotycznych).
Taka osoba godzi się na słuchanie głupot, na brak czasu, na telefon z kibla,  bo woli mieć cokolwiek niż nic. Nawet jeśli to cokolwiek jest byle jakie.

Czy żony są głupie, że ufają? Przecież nie. Zakładając z kimś rodzinę czy związek ufamy. Wierzymy, że piwo z Mietkiem to piwo z Mietkiem, a nie romans na boku.

widzę  ze koniecznie musisz sobie poszufladkować kobiety:
jesli nie chcą wyrwać męża żonie podstępem- to erotyczne harpie
jeśli chcą- to naiwne stare motornice
jeśli się godzą na to że nie zawsze On jest pod ręką- to o zaniżonej wartości włąsnej- bo facet musi być pod ręką
wiec Twój świat jest prosty i tam, gdzieś siebie jako zdradzoną żonę uplasowałaś- w roli ofiary zapewne.

bo są 2 płąszczyzny Dayzee- jedna to poczucie krzywdy do którego żona której coś zabrano ma prawo
2 to zobaczenie z perspektywy okoliczności całego dramatu- to naprawdę pomaga.

dopisałam w edycji: spojrzeć z dystansu na sprawę.

Zgadzam się z Dayzee, że zdrada to oszustwo, a zarówno zdradzani jak i kochankowie są naiwni. Nasza naiwność polega na tym, że staramy się wierzyć kłamcy. I o ile  nielojalność w przyjaźni, w życiu zawodowym potrafimy poprawnie zinterpretować (najczęściej kończąc taką przyjaźń, zmieniając pracodawcę/pracownika), o tyle w prywatnym życiu dostajemy jakiejś pomroczności i mamy problem z nazywaniem zjawisk po imieniu. Tłumaczymy zdradę (naiwność), zdradzającego (zgroza), siebie (głupota). Interpretujemy, zamiast skupić się na faktach. A fakty są brutalne. Jeśli ktoś zdradza- nie kocha. Kropka. Wszystko po tym, jest na nasze własne życzenie i za naszą własną zgodą.
Nawiązując do pytania Autorki. Zdradzający wierzą w swoje kłamstwa. I kiedy mówią kochance, że jest siódmym wcieleniem Wisznu, to tak właśnie myślą. Analogicznie z żoną, tyle, że tu bardziej o plagi się oprze . Jaki to ma związek z rzeczywistością? Iluzja-przewaga kochanki nad żoną. Kochanek też pewnie chrapie, może je gile z nosa, wody w kiblu nie spuszcza. Ale to już za zamkniętymi drzwiami pod tytułem 'codzienność'.

A to już inna para kaloszy , że się tak wyrażę. Skupiłam się na zależności żona/kochanka. W rolę ofiary Roxann najczęściej wbijamy ich sami. Zdradzona żona obwini kochankę ( co jej męża opętała, franca jedna) kochanka żonę ( zła kobieta to była co Misia skrzywdziła) . I ściąga się odpowiedzialność z ramion tegoż Misia Zamiast realnej oceny sytuacji, robimy jakieś umysłowe sztuczki. Sami bronimy tego "pogubiłem się" bo to jest dla nas świetne kłamstwo, którym następnie tłumaczymy niemoc w podejmowaniu decyzji.  Umówmy się. Jeśli chce się relacji z oszustem, po którejkolwiek stronie by się nie było, to na pewnym etapie trzeba być gotowym na jedno: ściemę.

Myślę, że podobne rozważania można przenieść nie tylko na środowisko żon. Ile kochanek zdecydowałoby się na romans, gdyby na samym początku koleś uczciwie postawił sprawę tak: pewnie będę miał z tobą świetny seks, porozumienie dusz i ogólnie wszystkie sfery niebieskie. Ale żony nie zostawię bo: nie jest w sumie ani taka zła, ani taka brzydka, ani sex nie jest taki zły, tylko nudno. To co, dogadani? Pewnie niejedna nazwałaby typa prawdziwym imieniem i wysłała w siną dal .Ale my chcemy się oszukiwać. I walczyć, która ważniejsza Kochanka chce być ważniejsza niż żona, żona niż kochanka. A tu paradoks taki. Że bardzo chcemy być najważniejsze, a stawiamy nad sobą drugiego człowieka.