Być opcją - Netkobiety.pl

Nie bylam nigdy na Twoim miejscu.
Jednak bylam na miejscu podobnym do jego.
Z takes roznica, ze bez klamstw.

Nie ma sensu wzdychac do kogos dla kogo nie jestes ta jedyna.

Przestał kochać, mówisz, a ona tylko nie może się pogodzić z tym, że przestał?

No ciekawe, ciekawe.

Autorce jest zwyczajnie przykro po tym, co usłyszała. Słowa potrafią zaboleć, szczególnie w wypadku niektóych osób czy zawiedzionych nadziei. W tym przypadku problem tkwi w tym, że goś cumyślnie zwodział Autorkę, wiedząc prawdopodobnie z góry, że nic z tego nei bedzie na dłużej. Jeśli obiecywał złote góry i cudowny związek a potem bez najmniejszych skrupułów to skońćzył, to zwyczajnie jest oszustem i manipulatorem. Bywa tak, że na początku nikt nie obiecuje sobie niczego, ale z czasem jakieś uczucie sie pojawia i wtedy sprawa się komplikuje..Zdarza się tez w małżeństwach czy niby udanych związkach, że nagle jedno mówi do drugiego: "Przestałęm Cię kochać! " Na ile to jest prawda i w jakim stopniu czy to tylko wymówka to już inna sprawa.
Jak to wygląda tutaj? Może i facet się odkochał, ale po tym opisie, wygląda to tak, jakby Autorka padła ofiarą wyrafinowanej gry, będąc rzeczywiście opcją zapasową, analogicznie jak zresztą cała masa facetów, zdziwionych nagłym urwaniem kontaktu czy odejsciem swojej dziewczyny, gdzie wszystko niby było OK lub...kiedy padają wyjaśnienia podobne do tego, jaie zastosował ten gość.

Zatem tutaj raczej chodzi nie to, że się skońćżyło, tylko jak się skończyło..Skutek ten sam, ale okoliczności inne..

Może i facet się odkochał. Na początku mówił szczerze a potem zwyczajnei mu przeszło...Kto wie? Jeśli niektórzy faceci czy kobiety sie tak tłumaczą, to jedno, ale czy ich partnerzy są w stanie w to uwierzyć?
Wątpię, że porzucana strona przyjmuje takie niby proste wyjaśnienie do wiadomości..Może właśnie szukać przyczyn w sobie, dopowiadać sobie coś czego nie ma czy tworzyć iluzoryczne nadzieje..

Jeśli jednak to, o czym wspomniała Autoerka jest prawdą, to facet nei zachował się najlepiej...

Z pewnością z punktu widzenia tej nowej dziewczyny aktualna sytuacja jest wręcz wzorowa. Gość zakończył jedną znajomość, zacżał nową. Nie wraca do byłej, nie kręci na boku. Dobrze, nawet bardzo, że potrafił uczciwie powiedzieć, że to koniec. Obaj wiemy, że sposób rozstania nie zmieni odczuwania skutków tego rozstania dla Autorki. Ona chyba jednak postrzega to zupełnie inaczej. Poza tym, jeśli nawet przeżywa rozżalenie..? No cóż, kiedyś owo rozżalenie MUSI minąć

Najlepiej zdeptać to co było i samego człowieka, żeby poczuł się jak nic, bo wtedy na pewno da sobie spokój.

Zauważ, że autorka nie napisała, że on poznał kogoś, porozmawiał z nią, wyjaśnił i skończył relację. Po prostu pojawiła się druga kobieta, która była i przejmowała jego uwagę i zaangażowanie, autorkę coraz bardziej olewał, jednak nie kończąc związku i licząc chyba na to, że "sama zrozumie". Jednak samo się po kościach nie chciało rozejść, i nic dziwnego, po tym, co wcześniej utrzymywał. Ona próbowała się o tę relację starać, rozmawiać, domagała się szacunku, skoro to nadal trwało. Dopiero potem nastąpiło rozstanie. Tak ja to zrozumiałam. I dopiero wtedy "wytłumaczył" jej, że ona nie była jego kobietą, choć wcześniej twierdził coś przeciwnego, uważał, że jest w związku i twierdził, że jest jedyna; że nie była dla niego ważna i była nic nie warta.
Pomijając nawet totalny brak klasy takich wypowiedzi rzucanych komuś na koniec, to długo mu to zajęło.
Ale tak naprawdę pominąć tego nie sposób. Jest okrucieństwem kończenie w ten sposób znajomości. Mógł powiedzieć choćby, że poczuł do tej drugiej więcej, a nie umiał od razu tego rozwiązać i że teraz nie chce już kontaktu, bo mu on ciąży.
Tak naprawdę nie jest najwazniejsze, czy wcześniej kochał i się odkochał, czy też miłości tam nie było (bo związek jednak był).

To jest istota.
Facet bez klasy, honoru i podstawowej empatii.

Jasne, że dla autorki jest już w tej chwili bezproduktywne i niszczące zastanawianie się, dlaczego tak postąpił i trzymanie emocji związanych z nim.
Tylko to nic nie zmienia.
Dorośli i odpowiedzialni ludzie tak nie  kończą.

Dlatego na początku pomyślałem dokładnie o tym.
Wiadomo, że sposób odejścia nie zmieni jego skutków. Zatem czy Autorka bardziej przeżyć nie może tego, że odszedł, czy tego w jaki sposób to zrobił. Czy zatem gdyby wyjaśnił, powiedział uczciwie, dlaczego nie chce dalej tego ciągnąć i odszedł - czy coś by tro zmieniło? Być może mniejsze byłoby uczucie upokorzenia, ale żal i tesknota pozostałyby nadal.

"Wszystko co miała do zaoferowania co najlepsze, już nie ma" - czyli nie jest już młoda i śliczna
Ale musisz pamiętać, że nie tylko jej młodość mija.
Robienie z kogoś opcji albo przypominanie sobie o nim po latach to nie jest przypadek autorki, ale że już w kilku wątkach pisałeś w podobnym tonie, to tak sobie pozwoliłam.