Dziewczyna odeszła po 4,5 roku. - Netkobiety.pl

sporo tutaj niejasności jednak
po pierwsze, ile macie lat?
po drugie, jakie miała oczekiwania wb tej relacji i jak na te oczekiwania reagowałeś?

Oboje mamy po 23 lata. Plany były odnośnie wspólnej przyszłości, jej studia potem slub i dzieci oczywiście. Od dłuższego czasu zbierałem na pierścionek zaręczynowy i jak odbierałem to właśnie tego dnia kiedy mi to powiedziała miałem dokonać ostatni szczegół przed zareczynami które miały się odbyć 3 tygodnie później dokładnie w nasze 4.5 roku razem. Ja jestem typem romantyka, a Ona osobą trzeźwo myślącą. Każdy zawsze mówił że jest z nas naprawdę zgrana para. 3 miesiące temu zacząłem w tajemnicy robić rozeznanie w salach ślubnych żeby mieć orientację co ile i za ile.

Nikt nie wiedział o jej problemach nawet mama z którą miała kontakt jak z przyjaciółką wiedziała tylko jej przyjaciółka nasza wspólna znajoma bo jej się zawierzała.

O jakich problemach do końca nie wiem bo nie chciała mi powiedzieć o czym rozmawiały dokładnie bo to jej się zwierzała i nie może, jedynie może mi powiedzieć, że doradziła Jej aby nie postępowała wbrew sobie. Plany i oczekiwania były takie jak moje i często mi to sygnalizowała, czasami bałem się, że pomyśli ze ja się migam czy coś. Zawsze było tak, że jak byłem u niej albo ona u mnie kilka dni to po rozłące zawsze mówiłem jej że już tęsknie a ona ze szybko ze ona jeszcze nawet nie zdążyła zatęsknić. Teraz twierdzi coś odwrotnego, że jak byliśmy ze sobą ciągle to było ok bo nawet niedawno jak była u mnie kilka dni a ja byłem w pracy to jak wracałem ona stała już w drzwiach, rzucała mi się na szyję z tekstem, że tęskniła i czemu tak długo jechałem, a jak ją odwoziłem do mieszkania, bo od roku wynajmowała na studiach sama pokój to jak zostawała sama to nie mogła wytrzymać, że nie jesteśmy na codzień razem i przestawała tęsknić. Ja też nie mogłem już wytrzymać bez niej na codzień. Powiedziałem jej o wszystkich moich planach i działaniach bo pomyślałem, że pomyślała, że nie chce iść do przodu w naszym związku ale powiedziała, że to nic nie zmieni.

No właśnie wszystko było jak zawsze naprawdę żadnej zmiany nawet innego zachowania. Zawsze tak maila że mówiła że tęskni raz na jakiś czas bo nie jest typem człowieka który ciągle lamentuje że tęskni itp i tak było od początku często mi to powtarzała. Wina nigdy nie leży po jednej stronie więc mam świadomość że ja też w niektórych kwestiach napewno też dałem ciała jak i Ona. W czasie naszej rozmowy powiedziała mi że nie jedna dziewczyna chciałaby takiego faceta jak ja. Świata poza nią nienawidzę i nie wyobrażam sobie życia bez niej dlatego jestem zrobić w stanie wszystko co mogę żeby naprawić nasze relacje.

Też stąpanie po cienkim lodzie, bo gdy pójdzie do pracy, może się zauroczyć np. zaradnym kolegą.
Niestety związek rozpoczęty w tak młodym wieku, obarczony jest dużym prawdopodobieństwem nie wytrzymania próby czasu.

Autor wątku mało doświadczony, dlatego musi dostać trochę po głowie, by stać się mężczyzną. Zapewne gdy ona będzie chciała wrócić przywita ją z kwiatami, na kolanach i pierścionkiem zaręczynowym w kieszeni.

Autor jej tak nie przywita jeżeli los da nam szansę to napewno zacznę od poważnej rozmowy nad tym co możemy zrobić dla związku alby obie strony były zadowolone a potem stopniowo i do przodu.

ko-ral96

Wg mnie nie powinieneś myśleć i analizować tego w kategoriach bycia zbyt lub niezbyt dobrym dla niej. Z tego co piszesz wygląda, że ona w końcu czuje, ze to jednak nie to. Co nie znaczy,  że cię nie lubi/kocha bardziej jako przyjaciela. Bo chyba lubi, skoro się o cię martwi. Nie próbowałabym też na twoim miejscu zachęcać jej do powrotu. Raczej przyjmij jej decyzję na klatę. A jeśli ona jednak sobie stwierdzi za kolejne 5 tygodni, że jednak chciałaby wrócić... lepiej w to nie wchodzić. Choć oczywiście zrobiłbyś jak byś uważał.
Ta sytuacja ma też dobre strony, choćby takie, że nie zrobi cię w konia kiedyś tam już po ślubie. Tylko od razu już teraz masz jasność.

Jest to cholernie trudne ale właśnie to staram się robić

Zobaczymy co nam życie przyniesie.

Z tym angażowaniem też nie można popadać w skrajność, z czasem każdy angażuje się coraz bardziej na tym to polega, bo jeżeli facet się nie będzie angażować nic to w końcu każda dziewczyna kopnie go w D.

Odcinaj się. Jeśli ktoś po kilku latach mówi "nie", to znaczy, że wie co mówi. Przynajmniej powinien wiedzieć.

Czyli co ma robic? Raz okazywac zainteresowanie, a pozniej obojetnosc?

Zależy ci za bardzo na niej i łykasz wszystko co ci powie....Ma nad tobą przewagę....Postawiłeś na nią całą pulę all-in i przegrałeś....
Nigdy nie wierz kobiecie w to co mówi....patrz na to co robi...pamietaj, że bedzie chciala sie wybielić, miedzy innymi przed waszymi wspolnymi znajomymi czy rodziną....
Emocje wyrzuć do kosza bo mogą ci one teraz tylko zaszkodzić...stało sie trudno, jej strata...nie ty pierwwszy, nie ostatni.
Pora popracować nad sobą, żeby sytuacja sie nie powtórzyła w przyszlosci....Pora popracować nad swoim wyglądem, wziąć sie za zarabianie pieniedzy i być  bardziej asertywnym....zwłaszcza z kobietami.

A co to wg Ciebie jest zaangażowanie?

Nigdy nie byłem "podnóżkiem" zdaję sobie sprawę, że w niektórych kwestiach za bardzo pewnie nadskakiwałem mimo informacji z drugiej strony, że to nie potrzebnie ale nigdy nie dałem się nawet podporządkować z natury jestem uparty, z resztą oboje jesteśmy i czasami było tak, że robiłem po swojemu żeby się nie podporządkować we wszystkim. Mimo kilku ran w sercu w tym okresie postanowiłem, że zrobię wszystko co ja akurat mogę aby odzyskać moją Ukochaną, bo nie wszystko zależy tylko ode mnie, ale nie chcę zarzucać sobie potem, że nie zrobiłem wszystkiego co mogłem.
Aktualnie nie narzucam się i nie kontaktuję się bo sama twierdzi, że nie kontaktuje się ze mną, bo będę miał nadzieję i potrzeba teraz czasu aby wrócić do normalnych relacji między nami. Jeśli teraz od razu starałbym się zapomnieć i zaczął szukać nowej miłości znaczyło by to tyle co, że nasz związek i moja luba nigdy albo przynajmniej od jakiegoś czasu nic dla mnie nie znaczyła. Według mnie uczucia nie da się udawać, a przynajmniej na takim poziomie aby nawet nikt z otoczenia się nie zorientował, że coś nie gra, więc też nie da się odkochać w ciągu 2-3 tygodni, jeśli się mylę to zlinczujcie mnie.

Uuuuuuuuaaaaaaaaaa....mocne słowa....no to jakie będą te konkrety???bombonierka i kwiaty??

A moze pytała sie o ślub wlasnie dlatego, że nie chciała brnąć w to wszystko nie kochając cię tak naprawdę?

Owszem moze I pytala cie o slub, ale podejrzewam ze teraz jest lepszy kandydat, dlatego jest to wypalenie itp itd
Przecie jak dalej sobie wmawiasz ze ona nie wie czego chce podjedz pod jej chate w w jedna czy druga sobote czy niedziele wieczorkiem, tylko nie powiadamiaj jej o tym, jakby w razie pytala o twoje plany masz delegacje na drugim koncu polski w tym czasie, jak nic zobaczysz jaka cudna fura tam teraz podjezdza, jaki piekny ksieciunio tam wchodzi, bracie koniecznie mu flache kup, jestes wielkim szczesciarzem ze to teraz a nie po slubie I narodzinach waszych dzieci

Ja jestem nieobiektywny w tej kwestii ale poprostu nie mogę zrozumieć jak można w takim krótkim czasie się niby odkochać, moje uczucia do Niej nie osłabły, a wręcz przeciwnie chyba właśnie teraz zdałem sobie sprawę jak mi na Niej zależy i jak bardzo Ją kocham, więc skoro przed ten cały czas czułem się przez Nią kochany i szanowany, a Ona okazywała mi miłość jak zawsze, jak tylko umiała to wydaje mi się wręcz niemożliwe żeby stało się tak jak się stało. Ciągłe wspominanie Ją boli, ale ja nie rozumiem co tak naprawdę się stało co było przyczyną albo jakie były przyczyny i chciałbym jeszcze z nią o tym pogadać, choćby popisać, jak myślicie jak to rozegrać?

Aż się nasuwa w tej sytuacji ten cytat: "Nadmiar uczuć bywa szkodliwy, to Ty masz nad nimi panować a nie one nad Tobą".

Może czułeś się przez nią kochany i szanowany, ale ona jakoś nie czuła tego samego od ciebie. Może za późno zdałeś sobie sprawę z tego " jak mi na Niej zależy i jak bardzo Ją kocham".
Może... a może już po prostu daj temu spokój. Mieliście kilka lat na to, aby sobie wyjaśniać. Teraz to już chyba szkoda na to czasu.

Prawdy od niej i tak się nie dowiesz, wiele jest tutaj takich historii jak Twoja, że laska „nagle” powiedziała, że to koniec a jeszcze ostatnio rozmawiała o dzieciach/ślubie/wspólnym zamieszkaniu. Prawda jest taka, ze w jej główce pomysł na rozstanie zrodził się wcześniej, dużo wcześniej. Być może ktoś pomógł jej podjąć decyzję - nowy „przyjaciel” / przyjaciółka / koleżanki czy ktoś inny. To już nie ma takiego znaczenia. Przechodziłem przez to samo a byłem w dłuższym związku od Ciebie. Tak jak wiele innych osób.

Mówisz, że o kobietę trzeba dbać, starać się, zdobywać, zapewniać o swoich uczuciach, być dobrym, robić dla niej wiele, czy stawiać na najważniejszym miejscu.  To media, durne seriale, filmy, kolorowe czasopisma ukształtowały taki światopogląd wśród ludzi.
Wiele kobiet przyzna racje i powie ze marzy im się taki facet, ale rzeczywistość jest zupełnie inna, i taki facet często dostaje kopa w dupę gdy zrobi i wydoi się z niego wszystko co się dało.

Zapewne nie pojmiesz tego wszystkiego, nie pokażesz od razu że masz jaja i się od tego odetniesz tylko wrócisz do niej przy najbliższej okazji, kiedy ona będzie chciała, a bardzo możliwe że jak nie wypali z innym księciem to tak będzie.  Ale spoko to Twój wybór. Miej jednak świadomość, że sytuacja się będzie powtarzać i rozstaniecie się predzej czy później z tego samego powodu. Takie jest życie i z czasem to zrozumiesz.

Nie kontaktuje się, jest to bardzo trudne ale staram się panować nad tym aby się nie odzywać, czekam aż sama się do mnie odezwie, zresztą już to zrobiła, dostałem niedawno życzenia urodzinowe za co podziękowałem i tyle

Oj bidaku, a ty dalej widze na coś liczysz?? Na wielką miłość z happy endem???