Mój partner to egoista - Netkobiety.pl

Nie, nie angażuje się, we wszystkim radzę sobie sama przy dużej pomocy rodziców, bo inaczej nie dałabym rady. Mój byly maz płaci tylko alimenty, nie interesuje się dzieckiem. Ja spotykam się tylko i wyłącznie w weekend z moim partnerem. Spotkania są u niego w mieszkaniu, biorę synka również że sobą. Nie długo odbieram mieszkanie i były poruszane kwestie czy robić je pod wynajem. Ale nie mam deklaracji z jego strony o zamieszkaniu bo szkoła więc urządzam je po siebie. Mój partner twierdzi cały czas, że moja decyzja o włożeniu dziecka jest nienormalna i każdy mi to powie. Obecnie on spędza cały tydzień sam bo nie odwiedza nas. Jego plan dnia to siłownia, praca, obiad, który ma ugotowany przeze mnie i zamrożony na całe 3 miesiące. I tv. Nie angażuje go bo wiem, że bedze mi robił wywody. Poprostu zaczęłam wątpić w swoją decyzję. Bo kiedy ciągle się słyszy z jego ust, że to nie jest normalne i ja już tak mam, że może to ze mną jest jednak coś nie tak.

Mój partner twierdzi, że przez to jeżdżenie utrudniam sobie życia, a to nie jest normalne. Ciągle mi tak mówi. Ale po tym co napisałaś to czuję, że moje myślenie nie jest do końca złe. Że jak ktoś kocha to chce żeby było dobrze. A jemu jest teraz wygodne bez zobowiązań. Jestem niezależna kobietą, która zarabia na siebie i synka. Nie oczekuję od nikogo wsparcia finansowego. Tylko wsparcie emocjonalne. Jednak po wczorajszej rozmowie totalnie się rozjechalam. Bo on wie, że  przez jakiś czas się nie wprowadzę i będę mieszkać w swoim mieszkaniu i tylko luźna rozmowa mówiąca czy bedze mi pomagał i woził skończyła się kłótnia i atakiem na mnie, że jestem chora z tym co robię. I próba wmowienia, że przez takie wychowanie syna to to się w przyszłości na mnie odbije. On już ma dorosłą która jest na studiach zagranicznych.

Wiesz, mężczyźni myślą inaczej niż my.
Bardziej logicznie. 20 km to 40 km codziennie.
Czy stałaby się mu wielka krzywda, gdybyś zmieniła szkołę? Niestety, nie uchronisz synka przed złem tego świata. On musi swoje przeżyć. Może to właśnie na myśli miał twój "Pan"? Nie wiem. Pytanie, czy jak posłuchasz się go, czy będzie Ci pomagał.
Nie wiem, jak jest między wami ale w Tobie jest dużo żalu i uprzedzeń. Jeżeli Cię boli gotowanie tych obiadów na trzy miesiące do przodu to ich nie rób. W związku się rozmawia i  rozwiązuje wątpliwości, problemy, a nie kumuluje w sobie.

Melinda woziłam syna do złobka 35 km w jedną stronę codziennie przez 7 miesięcy , bo nie chciałam też mu zmieniać placówki, która była genialna a on się tam dobrze czuł , i tak do momentu pójścia do przedszkola, także rozumiem Cię w pełni. Masz syna, który rozumie już sytuację i jeśli Ty nie masz problemu z dojazdem i syn się na to zgadza - temat uważam za zamknięty, nie pozwól sobie na podważanie kompetencji rodzicielskich. Ty jesteś mamą, Ty wiesz co jest dobre dla swojego dziecka ,a Twój partner nie chce uczestniczyć w jego wychowaniu, więc nie ma tu prawa głosu. Łatwo jest komuś udzielać rad i strofować z daleka. Prawda jest taka, że Twój facet nie chce zobowiązań i jemu jest dobrze w związku weekendowym. Myśl o sobie i synu - szykujcie mieszkanie dla siebie. Jakby chciał z Wami zamieszkać to już by do tego doszło. Ma prawo być Ci przykro, masz niby kogoś a tak naprawdę borykasz się ze wszystkim sama. To Twój facet powinien też zadbać o Ciebie, ugotować dla Was obiad wiedząc, że masz na głowie dom, dziecko , dojazdy i pracę. Chcesz takiego związku? Zastanów się dobrze.. pomyśl o swoich potrzebach.

Dziękuję Wam bardzo za te szczere słowa, które wywarły na mnie takie emocje. Czytając je łzy mi ciekły. Dokładnie wasze opinie są adekwatnie do moich mimo, że odpisałam Wam bardzo krótko moja sytuację. Tak ja jedna z Was napisała jaki to partner.... Racja to nie partner. A ja taka głupia dałam się mu sobą manipulować. Liczyłam poprostu na związek oparty na miłości, szacunku i wzajemnym wsparciu. A spotkałam osobę, która z każdym kolejnym spotkaniem wysysa ze mnie to co jeszcze zostało. Wiem, bo staram się trzeźwo myśleć i to właśnie on spowodował wmawiajac moje podejście do synka szkoły jako chore, że zaczęłam w siebie wątpić. Mój syn jest najważniejszy, staram się być dla niego też ojcem który niestety się nim nie interesuj. Dlatego wiem, że w szkole ma swoich przyjaciół, dobrze się uczy. Nauczyciele go chwała i wiem, że zrobiłambym mu straszna krzywdę wygrywając go z jego środowiska. Tym bardziej, że stracił pełna rodzinę, ojca czyli najpiękniejsze wspomnienia z dzieciństwa

Melinda każdy łaknie uczucia bliskości i miłości, czasem rzucony "ochłap" może się tym wydawać, jakiekolwiek zainteresowanie bierzemy za zakochanie, ale wierz mi - facet może się bardziej postarać. On myśli o sobie, nie o Was ani nawet nie o Tobie. Szasta opiniami, krytycznie Cię ocenia - zamiast Cię przytulić, zapewnić że wszystko będzie dobrze i pomóc Wam w codzienności. Przemyśl sobie wszystko czy warto, czy w razie choroby możesz na niego liczyć? Czy jakbyś straciła pracę on Ci pomoże? czy zostanie z synem? To pytania tylko do przemyślenia dla Ciebie.

Melinda, masz chyba wiecej problemów do przerobienia, niz tylko to, czy twój partner jest egoistą. Po pierwsze; nie rozwarłaś zbyt wielkiego parasola ochronnego nad swoim synem? Ja rozumiem, że chcesz mu oszczędzić stresu itd. Ale życie się toczy, spotkalo was to co spotkalo i nie ma co syna oszukiwac, że da się to zamieśc pod dywan, aby nikt nie ucierpiał. Po drugie; co znaczy, że jego ojciec się nim nie interesuje? Nie chcesz czasami robić za "siłaczkę"? Dlaczego zwyczajnie nie powiesz byłemu męzowi, że potrzebna jest jego pomoc i basta. Po trzecie; Dlaczego chcesz uszczęśliwiać ludzi wokól siebie swoim kosztem? Co to jest, zebyś ty zdrowemu, sprawnemu facetowi, ktory nawet nie jest twoim mężem, czy partnerem obiadki na trzy miesiące do przodu gotowała? A on ma rączki, czy mu urwało? Sama sobie hodujesz nastepny problem w życiu. Nastepnego roszczeniowca, nauczonego wygody i tego, że ty wszystkiemu podołasz i na wszystko starczy ci czasu.
Moja przyjaciólka kiedyś dawno, gdy zwijałam się z bólu po tym, gdy mój ukochany mnie rzucił, powiedziała do mnie takie slowa; Facet nie szanuje kobiety posłusznej, dobrej, gotowej zawsze na zawołanie. Mysli, że wszystkie takie są i wystarczy jak w sklepie wyciągnąc rękę i ma się na skinienie  wyprane gacie i talerz z zupą na stole. Facet ceni tylko taką kobietę, która go sporo kosztuje i nie chodzi wcale o pieniądze.

Długo trwało, zanim pojęłam sens tych słow.
Myslę, że ty też powinnas je przemyśleć.

Te słowa warto zapamiętać, bo to jest prawda o wielu współczesnych wolnych mężczyznach: pragną luźnej, niezobowiązujacej znajmości. Znalezienie osoby, , która pokocha, zaangażuje się i da się wrobić w zajmowanie cudzym dzieckiem, nie jest łatwe. Bierze co mu dajesz, bo  czemu nie, tylko  jeleń zrezygnowałby z przygotowanych na dużo w przód domowych dań, czy ogarnięcia domu i innych prac. Ale nie potrzebuje tego na tyle by wykazać się dyplomacją w ocenie Ciebie i Twoich decyzji. Znaczy że utrata Ciebie faktycznie tragedią by nie była. Liczył chyba na niezależną kobietę. Razi mnie twierdzenie bardzo popularne na tym forum, że seks mimo wszystko jest jakimś haczykiem i kartą przetargową w staraniu się o faceta. To nie jest wykorzystywanie, a jesli jest to Panie tak uważające powinny zdecydowanie przejść terapię asertywności. Powinien być wspólną przyjemnością, gdzie obie strony dają i biorą. Jeżeli jednak kobieta dodatkowo będzie oczekiwała wsparcia emocjonalnego i okazjonalnej lub regularnej pomocy, to w tym konkretnym przypadku osoba Pana jest bardzo nietrafiona. Tak jak plan oszczędnościowy poprzez władowanie mu sie na chatę, co nie wiadomo czy jest w ogóle przez niego akceptowane. Za duże ryzyko porażki i konieczności kolejnej rewolucji.
Dziękuj rodzicom za danie dachu nad głową i pomoc w wożeniu Młodego i zastanów się, czy warto być z kimkolwiek, mimo że macie kompletnie różne oczekiwania, czy jednak pobyc samą i poczekać na kogoś wyjatkowego.

w 100% zgadzam się z Ulle no i tych obiadków totalnie nie rozumiem ?? i to jeszcze wyprawka jak na platformę wiertniczą na 3 miesiące ??? Dlaczego mu w ogóle gotujesz ? On daje Ci jakieś pieniądze czy co?
Jesteś niezależną kobietą , czekasz na swoje mieszkanie lada chwila , masz syna , który za chwile kończy szkołę a pozwoliłas zrobić z siebie gosposię ? Ze szkołą masz rację , owszem ma już może 13 lat ? ale to nadal nastolatek i rozwód rodziców na pewno nie jest mu obojętny , do tego jeszcze musiał opuścić swoje miejsce zamieszkania i jeszcze do tego ma być wyrwany ze swojego środowiska , kolegów? Trochę za dużo tego tak nagle . Mój syn miał 15 lat kiedy się rozwodziłam , też się przeprowadzałam i  błagał żeby tylko pozostać wśród swoich kolegów w swojej szkole. Teraz ma 20 lat i nadal się przyjaźnią. Oczywiście , że dziecko ma być dla Ciebie na pierwszym miejscu, nie daj sobie wmówić , że jest inaczej i głowa do góry Tak on jest egoistą i może warto zastanowić się poważnie nad tym " związkiem" ...( ciesz się swoją niezależnością doceń , że możesz sobie pozwolić na własne mieszkanie nie masz już męża jesteś wolna w weekendy jedź sobie do spa albo zabierz syna do kina jest mnóstwo ciekawych rzeczy , które możesz robić w wolnym czasie zamiast gotować zapasy dla Pana ...szanuj się