Problem - Pytanie o koleżankę z pracy - Netkobiety.pl

Ale kryzys po tak krótkiej stażu i jego niepewność co do uczuć, kiedy powinniście być na etapie fascynacji i motyli? A jak długo wtedy myślał?

Nie pocieszę Cię, ale przeszło mi przez myśl, że kryzys był wynikiem rozmów z koleżanką. Szkoda, że chłopak nie chce z Tobą o tym porozmawiać. Cóż jeśli się zeszliście, pozostaje Ci zaufać, bo na tym polega związek (choć prywatnie bym nie wchodziła dwa razy do tej samej rzeki, zwłaszcza, że długo zajęło mu to myślenie- ze dwa miesiące)

Dokładnie nad tym teraz się zastanawiam, czy po tym kryzysie i świadomości, że partner zwierzał się tej pani ruszę do przodu. Dużo jest we mnie smutku i sporo złości jak pomyślę o tej kobiecie. Poza tym mimo, że teraz codziennie mówi że mnie kocha i myśli o wspólnej przyszłości, to gdzieś w tyle głowy mam, że trochę się "zastanawiał" co czuje...

Zrób analizę na chłodno:

Jesteście teraz razem => przeprosił szczerze za swój błąd => on Ciebie kocha i zapewnia o swoim uczuciu=> ufa Tobie i mówi Ci jak jest=> ta dziewczyna robiła jakieś nic nie znaczące głupie podchody( bo NIC tak naprawdęsię nie zdarzyło) => kryzys Wam generalnie minął(?) chłop się stara, okazuje Ci uczucie.
Czy nie jest ważne co TERAZ się dzieje i co TERAZ aktualnie ma miejsce? Przeszłość, szczególnie jakieś dziwne jazdy obcej osoby, trzeba zostawić za sobą! Jeśli związek oznacza dla Ciebie bliskośc i zaufanie, to patrz na to co robi i mówi PARTNER a nie jakaś tam obca kobieta. I nie dorabiaj od razu czarnych scenariuszy, szukając dziury w całym. Czasami naprawdę rozstrząsacie zbyt błahe problemy: skoro stwierdził, ze kocha i wszystko na to wskazuje to dlaczego miałby kłamać, skoro mu ufasz(jeśli mu ufasz)?

Przede wszystkim przestań za dużo i za często rozmyślać, dobudowywać na siłę czarne historie. Nie myśl przez co i przez kogo trwał kryzys, skoro go już NIE MA( jeśli dobrze zrozumiałem?) Nie myśl, co i dlaczego on jej opowiadał, bo to minęło! A może on chce Cię, żebyś przyszła do jego pracy i np zobaczyła, że nie ma o kogo być zazdrosnym

Mamy już po trzydziestce Też byłam w szoku, kiedy ten kryzys nastał. Po prostu w ciągu kilku dni zauważyłam jakieś ochłodzenie z jego strony,
a potem tekst że nie wie co czuje, potrzebuje czasu etc.  Samo wspomnienie szoku jaki wtedy przeżyłam jest mega niemiłe.
Teraz z kolei wyznanie miłości prawie codziennie.

Dokładnie, teraz ja myślę co czuję i jak chcę to kontynuować i czy jestem w stanie zapomnieć o kryzysie, który wywołał i
zwierzaniu się koleżance z pracy...

Czasami facet zapewnia o miłości , kiedy na horyzoncie jest inna kobieta . To paradoks , ale tak bywa.

Intuicja Cię nie zawodzi. Szkoda Twojego czasu na wchodzenie w związek z rozsądku i kogoś kto ma wątpliwości.
Ja bym w to kocham nie uwierzyła
Marata po co? Znaczyć teren? Jak ona się mu wystarczająco w sercu ze tak powiem nie zaznaczyła to koleżanki będą. Nie ta to inna

Takie rzeczy w związku, to nie błąd! to znak który dostajesz zauważ, już na początku, gdy tylko rok za wami, gdy nie ma dzieci. Ściskam kciuki, byś miała siłę odejść. Wątpię, by bardzo się starał Cię odzyskać.
Wiesz, mężczyźni mają taką wiarę wielką w racjonalność swoich wyborów. Pewnie  jesteś o niebo lepszą kandydatką na związek niż tamta.
Ale ludżmi sterują też nieuświadomione motywy i nawet codzienne kocham nie wystarczy za zaklęcie.

Autorko, przy tego typu podejściu niedługo żaden związek nie będzie miał prawa się udać. Jesli zawsze będzie się myśleć tylko o tym co:

- było kiedyś
- stało się złego i przykrego, w tym wypadku obiektywnie niewielki problem w porównaniu np ze zdradą, którą niektórzy potrafią i tak wybaczyć i odbudować relację(chociaż wiadomo, że zdrada to znacznie wiekszy
  kaliber)
- bez patrzenia na przyszłość i tego co TERAZ jest

to ludzie nie będą mogli pokonać żadnego kryzysu, większego czy mniejszego. Teraz to widzę tak, że choćby nie wiem jak dobrze Wam się układało, tzn ile by on nie robił dla podtrzymania Waszego związku i jak bardzo by się nie starał, Ty zawsze będziesz mieć to w pamięci, zadręczając się i jeszcze do tego Tworzyć w głowie czarne historie. Poza tym, czy naprawdę ludzie nie mają prawa do najmniejszych błędów, wahań czy wątpliwości? Oczekujemy od wszystkich zawsze i wszędzie ciągłych zapewnień i gwarancji uczucia i oddania, ale człowiek to nie robot, każdy ma czasem cięższe chwile...Nie widzisz, jak to teraz u Was wygląda, jak partner odnosi się teraz do Ciebie i jak star asię pracować nad Waszą relacją? Swoją drogą, Ty przez swoje podejście, możesz zasiewać u niego wątpliwośći, co spowoduje, że zaczniesz znowu się zastanawiać i tak się będziecie nawzajem nakręcać...Rozumiem, że on TERAZ okazuje Tobie oddanie na każdym kroku, próbując zatrzeć ślady tego błędu? Jeśli tak, dlaczego tego nie docenisz tylko wciąż wałkujesz to co było?

To nawet wykracza poza związkki: gdybym ja miał rozpatrywać tylko to, co mnie złego spotkało od moich znajomych czy przyjaciół, to idąć droga TWojego rozumowania ,musiałbym zrezygnować ze znajomości z wiekszością, bo zawsze się jakieś zgrzyty pojawiają, Jeśli jednak wiem, że to sa chwilowe kryzysy, to jaki jest sens rozpamiętywania tych przykrych chwil, o których się zwykle szybko zapomina?

Znasz go ?
a może jesteś tą koleżanką z pracy ?
Nic nie wiesz o tej sytuacji poza tym co napisała autorka więc jesli tak to daruj sobie takie osądy bo możesz komuś zepsuć życie.

W sumie ja tez TYLKO oceniłem po tym co zostało napisane.

Zapewne gość miałby zupełnie inne zdanie na ten temat, ale ja włąsnie wydałem taką a nie inną opinię, po tym jak Autorka przedstawiła swojego partnera. On też, jak się okazuje, przeprosił szczerze za swoje zachowanie i cały czas pracuje nad odbudowaniem zaufania swojej dziewczyny. Przede wszystkim radziłbym budować opinię o tym, co się dzieje, nie na podstawie wyobrażeń, ale faktów. A póki co, fakty są takie, że gość zrozumiał swój błąd i robi wszystko by ta relacja wyglądała jak najlepiej - to wynika ze słów Autorki. Jak jest rzeczywiście sama się przekona.

Naprawdę wiele zblizónych wątków tutaj powstawało, prze zten krótki czas, jaki jestem na forum i prawie za KAŻDYM razem, w relacji tej jednej strony coś tam zawsze wychodziło, że jednak trzeba się zastanowić dwa razy, czy jest sens dalej to ciągnąć. Na podstawie czego - AKTUALNYCH/BIEŻĄCYCH wydarzeń. Tutaj akurat mamy póki co sytuację, gdzie gość się szczerze star anprawić swój błąd, potwerdzając to CZYNAMI a wypominane mu jest cały czas to, co się działo, ile, 5 miesięcy temu? Autorka podejmie decyzję taką jaką uzna za stosowne, ale powiem szczerze, że taki sposób rozwiązywania problemów nie wydaje mi się za dobry. Chyba, że oboje nie znają sie na tyle, żeby mogli stwierdzić, że warto spróbować przezwyciężyć przeszkody stojące na dordze do ich szczęścia.
Poza tym, z tego co wyczytałem, to da takjemnicza koleżanka robiła tylk ojakieś durne podchody, godne niskiej gimbazy i tam nawet nie było żadnego flirtu...
Autorko, jeśli ja coś przekręciłem to mnie popraw proszę..

Próbuję sobie tylko wyobrazić, jakby miały związki wyglądać( czy w ogóle by się utrzymywały dłużej niż rok), gdyby po takich wątpliwościach miało następować za każdym razem zerwanie. Jeśli zatem masz wątpliwości, to spóbój z nim pogadać chociaż....

Trochę tak. Jak wracam czasem do jego rozmów z tą kobietą, to mówi poirytowany : "Nie mówmy o tym to przeszłość". Ewentualnie zaprasza do pracy

Dziękuję za wszystkie rady i opinie, w każdej są trafne spostrzeżenia. Fakt, partner teraz się stara i mówi sporo o przyszłości, chociaż mówił o niej także w czasie kryzysu...
Będę po prostu obserwować swoje emocje, czy o tym zapominam, czy coś mnie niepokoi. Jeżeli uznam, że nie mogę czegoś zapomnieć lub coś mi nie gra, to to zakończę.
Teraz do tej relacji zaczynam podchodzić z większym dystansem niż kilka miesięcy temu. Patrzę też czy nasze charaktery mogą się zgrać, bo on jest ekstrawertykiem, a ja introwertykiem (między innymi dlatego nie umiałabym opowiadać o swoim związku w pracy ).