Kompleks Polaków... nie lubienie swojej naturalnej jasnej karnacji... - Netkobiety.pl

To kulturowe. W Meksyku z kolei kochaja blada skore i sie wstydza swojej. I tak w kolko wszedzie jakies problemy i wymysly.
Pelno ludzi ma ogolnie kompleksy.

Ja mam jasną karnację, wręcz taką skórę białą jak papier i kiedyś od siostry słyszałam jak chwaliła się tym jak się opaliła na wczasach a ja jestem taka blada.
Polska to dziwny kraj.

Moze stad tak mysla, ze  Polki tylko leca na osoby ciemniejszej karnacji? Nie zauwazylam tego szczerze mowiac, ale za to zauwazylam , ze mowia 'one to tylko arabow chca albo murzynow'

Oj ja sie spotkalam bo mi w kolko o tym mowiono. Bo jestem blada nawet jak na biala osobe. I wiekszosc mojej rodziny sie opalalo zeby odmienic kolor skory na ciemniejszy i moje kolezanki chodzily na solarium tez.

Ludzie, nie tylko Polacy. Jeszcze nie bylam w kraju w ktorym tego nie ma.

Nie "kobiety wolą", tylko część kobiet woli - pewnie więcej niż tam, gdzie taki śniady Alvaro to norma, zgodnie z efektem egzotyki, jednak rzadkość jakiegoś typu urody nie powoduje, że staje się poszukiwany przez wszystkich czy większość. Wątki na forum o atrakcyjności partnera też nie potwierdzały tego, że większość kobiet lubi ciemnych. Zresztą karnacja jest w ocenie wyglądu na dalszym planie i tu zaryzykuję twierdzenie, że dla wszystkich lub prawie, bo dużo ważniejsze będą rysy twarzy (nr 1) i sylwetka, wzrost, oczy, włosy.
Są też takie skrajności jak ja, osoby, którym tak zwany typ południowy się zdecydowanie nie podoba - i ciemna skóra, bardzo ciemne oczy (i inne cechy typowe w tych regionach, często też specyficzne rysy) to coś dla nich zupełnie nieatrakcyjnego, wręcz minus, nawet nie cechy neutralne.
Natomiast nie istnieje karnacja zbyt jasna

Jestem blada jak ściana,  20 lat temu był to kompleks, zwłaszcza, że jak się odpaliłam, ,to byłam całą czerwona, zamiast apetycznie brązowa.  Teraz bladosc  mi nie przeszkadza.  Ładnie wygląda.

Ja jestem typową nordycką blondynką z bladą cerą i niebieskimi oczami i wiele razy słyszałam już: a co Ty taka blada? źle się czujesz? Nie mówiąc już o tym, że zawsze jest problem z doborem kosmetyków do makijażu. Wolałabym mieć jednak trochę ciemniejszy odcień skóry, ale przy zachowaniu koloru włosów i oczu, te akurat bardzo lubię Nie jestem fanką mocnej opalenizny, ale jednak moim zdaniem trochę słonecznego złota dodaje skórze blasku i ciało wygląda jakoś tak... hm... zdrowiej.

Tak mnie łapie.

Bo dzisiaj wszystko co białe i z białym kojarzące jest passe. Ja mam niestety dość delikatną karnację. Jasna z dużą ilością pieprzyków. Nigdy jakoś nie przepadałem za nadmierną opalenizną. W tamtym roku zrobiłem się na hindusa. Komplementów od pań było co niemiara. Wręcz masa. Nawet propozycje seksu. Może trochę przez moja urodę. Ale to było tylko w tamtym roku. No cóż a w tym roku zauważyłem, że mam pierwsze plamy starcze na kapturach i szyi. Dlatego w tym roku już tak delikatnie.

Opalenizna plus wyrzeźbiona muskulatura przy odpowiednim ubiorze mogą być magnesem dla wielu kobiet. Znam to z własnego doświadczenia. A zresztą mięśnie lepiej widać przy opaleniźnie.

Ps. Mi zawsze mówili - Co ty taki biały ? Znowu popiłeś ?

Ojej od takich bab to Ty szybko uciekaj, ja Ci radzę...
Wiesz złosliwi toksyczni ludzie zawsze się znają, a to  dla nich ktoś blady - z jasną karnacją,
a to ktoś ma za duże uszy, a to ktoś ma pryszcze, a to ktoś ma piegi, a to ktoś ma brzydką figurę, gruby, chudy itd...
A sami piękni idealni nie są, więc po co Ci przejmować się opinią osoby która sama idealna nie jest?Tej osobie też można coś wytknąc,
ale nie na tym polega życie żeby sobie niedoskonałości wytykać/szczególnie jeżeli chodzi o wygląd, bo często nie mamy na to wpływu,
osoba kulturalna, z wysokim poziomiem kultury, dobra, pozytywna, nie prawi takich uszczypliwych, złośliwych tekstów do innego człowieka.
Tylko toksyki, uwielbiają być złośliwi, uszczypliwi, sprawia im przyjemność gdy wytkną innemu człowiekowi niedoskonałość, oni sie tym karmią, sprawia im to przyjemność - dowalenie innemu/wyśmiane drugiego człowieka, i niestety tym samym jeszcze bardziej ich samych to niszczy...

Polacy powinni pokochać swoją naturalną jasną karnację - nie wtydzić się jej/nie zmieniać jej, nie dać zmieniać się w kurczaki z rożna.

Mi sie podobaja panowie z ciemniejsza lekko karnacja, z czarnymi wlosami i czarnymi oczami. Bo sie naczytalam Wichrowych Wzgorz jako nastolatka haha

Ale czy to takie najwazniejsze? Ile to kobiet w Polsce uwaza, ze  Chris Hemsworth jest przystojny. Takie typy jednak w Polsce lubia nadal, chociaz mam i kolezanki, ktore lubia tylko czarnoskorych. Kazdy ma swoje gusta i to jest normalne. Nie ma takiej opcji by wszystkim sie podobalo to samo. Kompleksy z powodu takiego, ze nie mamy uniwersalnej urody sa bez sensu bo nie instnieje cos takiego jak uniwersalna uroda.

Co kraj to obyczaj, na południu Europy komplelsy maja na tle ciemnej pigmentacji. Po prostu na pólnocy europy jest malo słonca i opalenizna byla symbolem bogactwa - symbolem ze nas stac na zagraniczny wyjazd. Na poludniu europy ciemna pigmentacja oznacza ze ktos ma pracę na zewnatrz, nie biurową a wiec raczej niskopłatna. Osoby wyksztsłvone, z dobra pracą i dobrà pensją oracują zwykle w biurach i mają tam jasniejszą skóre. Zresxtą po obecnej fali imigracji to nowy standard to duma z jasnej pigmentacji takze w Polsce i wstyd z ciemnej w Polsce (ciemny to teraz imigrant nieeuropejskiego pochodzenia).

Przykład idzie z góry. Chcemy wyglądąć jak Doda z rożna albo mieć szpony jak Edyta w jakimś klipie, albo brew i rzęs powabem miotły falującą jak ta.. no.. jakaś tam, i tatułaż z jakąś bzdurą po chińsku albo innym szlaczkiem.

Ja z kolei odnoszę wrażenie, że co najmniej od kilku lat opalenizna stała się niemodna, a na pewno ta bardzo mocna, która niegdyś wydawała się być nieodłącznym atrybutem 'dobrych' wakacji. Obecnie jasna skóra nikogo nie razi, a tym bardziej nie dziwi, nawet w środku lata traktuje się ją jak świadomy wybór.
Ja sama opalam się tylko do odcienia tzw. zdrowej opalenizny, bo w mocnej czuję się po prostu źle. O wpływie słońca na kondycję i zdrowie skóry nawet nie wspomnę.

Lubie naturalną, zlota opaleniznę, skora wydaje mi się wtedy zdrowsza, a calosc bardziej atrakcyjna. Mnie samej w bladości nie do twarzy.
Choc rowniez zauważam, ze bladość jest modna ostatnio, można zauwazyc nawet stylizacje na "bladą" - do tego z bardzo ciemną, albo nawet czarną pomadką - niektorym to pasuje.
Wiec nie potwierdzam raczej tytułowej tezy.

Pomijając wychylenia ekstremalne, to nie moda, a rozsądne "chłopskie" widzenie świata. Od wieków osoba blada, to taka, która spędza czas w zamknięciu, komnatach, zaduchu pomieszczeń. Ktoś z normalnie opaloną skórą, to osoba spędzająca aktywnie czas poza murami. Nie tylko prosty chłop, którego słonko łapało w trakcie orki i innych prac polowych. To również porządny wojak, myśliwy, dżentelmen któremu nie obce są rozrywki na powietrzu. Z jednej strony mamy więc częste opisy literackie postaci, gdzie jednym z synonimów zdrowia i krzepy była ogorzała od słońca i wiatru twarz. Z drugiej strony mamy częste mody na bladość, bo bladość oznaczała przede wszystkim brak konieczności pracy fizycznej. Te mody szły tak daleko, że nawet panowie dobrze urodzeni, których obowiązki zmuszały do aktywności fizycznej na powietrzu (wojenki, polowanka, konne przejażdżki) ukrywali tą naturalną opaleniznę pudrami i innymi barwiczkami. Można wręcz przyjąć, że biorąc pod uwagę ilość używanej "tapety" były okresy w historii, gdy to panowie w tym górowali nad paniami.
Natomiast odkładając na bok wszystkie dostępne kosmetyki, to niestety czysta, żywa twarz sauté będzie zawsze lepiej wyglądać z choćby minimalną opalenizną niż taka blada bez grama słońca. Na takiej bladej twarzy wyłażą wszystkie niedostatki zaczynając od zwykłych ciemnych worów pod oczami. Oczywiście jak ktoś lubi estetykę wampirzą, to nie ma problemu. Niestety dla przeciętnego odbiorcy urody blada, napuchnięta twarz o poranku, z ciemnymi obwódkami pod oczami, to nic atrakcyjnego. W odróżnieniu od takiej samej twarzy ze zdrową opalenizną, która zwyczajnie maskuje i wyrównuje takie kontrasty. No ale jak się ma pod ręką walizkę podkładów, pudrów, kremów i innych takich specyfików, które służą do maskowania naturalnego kolorytu twarzy, to oczywiście nie ma to większego znaczenia.
Osobiście jak widzę w sierpniu młodą dziewczynę w krótkich szortach, z których wystają dwa blade jak śmierć serdelki, to mam takie właśnie skojarzenia z najbardziej dla mnie obrzydliwym gatunkiem wyrobu parówkopodobnego.

Ela, dlatego napisałam, ze opalona skora WYDAJE się zdrowsza (wg mnie przynajmniej, i to tylko wizualnie), nie, ze jest zdrowsza.

Były takie okresy w historii, że opalona skóra była jednoznacznie kojarzona z niższymi klasami społecznymi, z chłopstwem. Natomiast wśród arystokracji wręcz pożądane było, żeby być jak najbardziej bladym

Na mnie osobiście opalenizna nie robi jakiegoś specjalnego wrażenie. Podoba mi się naturalny odcień skóry, nawet blady.
Moja żona zawsze była fanką opalania i to koniecznie nago Niestety w przyczyn dermatologicznych musiała zarzucić definitywnie to hobby. Ja się opalać nie lubię. Zawsze mnie spala na czerwono i to żadna atrakcja, a najszybciej mi zawsze wypalało czachę Włosy mi już wypaliło.

Ja wlasnie lubie bardzo miec jasna karnacje, a mam z nia problem bo opalam sie strasznie latwo

Mam uraz z dzieciństwa do opalania, z racji tego, że po długotrwałym pobycie na słońcu, miałem wrażenie, jakby cała energia ze mnie uleciała. Czujem się jak przekłuty balon Do tego sam fakt leżenia plackiem bezczynnie mnie nie pociąga, zatem naturalny kolor skóry, póki co jest zachowany

To dziwnie masz. Przecież to witamina D3. Mi wywala libido w kosmos. Tydzień upałów po trzy godziny dziennie na słońcu i mogę bzykać wszystko co na drzewo nie ucieka. Tak mnie wtedy nosi. Tyle mam energii.

Ps. Nie musisz leżeć nieruchomo plackiem jak to u kobiet bywa. Ja zazwyczaj ściągam koszulkę, wsiadam na rower i jadę. Pot, słońce i wiatr robią swoje. Człowiek się opali a w dodatku spali co nie co i podbije kondycję. Opalanie przy aktywności fizycznej jest o wiele przyjemniejsze niż takie leżenie nieruchomo plackiem. Dla mnie też jest to uciążliwe. Mam wrażenie, że jestem jak kotlet schabowy na patelni.

O to nakrycie głowy chodzi także. Nie znoszę żadnych. Późną jesienią, zimą i wczesną wiosną, moja Pani zmusza mnie do nakładania czapki.
Nie dość, że wyłysiały po przodkach i po przodkach zarazem, obfitym włosiem obdarzony na torsie (to dopiero paradoks), każde nakrycie głowy powoduje swędzenie skóry. Niezależnie od miejsca jego wykonania, użytego materiału lub sposobu uprania już znoszonego.
Woda. Kiedyś mało nie utonąłem, bo zapach wody w basenie, torsje wywołał.
Od tego czasu unikam głębszej wody.
"To dopiero, popierdzieleniec", zawnioskujecie?
Przyznaję, że daleko od prawdy nie odbiegło by to.

Mam bardzo jasna karnację, jestem wręcz biała i kiedy słyszę komentarze typu „ale z Ciebie bladzioch” - odpowiadam krótko: chcesz murzynke to leć do Afryki. Lubię swój kolor skory, nie wstydzę się go, nie opalam się „na sile” Niemniej uważam, ze opalona skóra wyglada po prostu zdrowo i atrakcyjnie, może dlatego wszyscy maja na tym punkcie bzika