Wspólne finanse - Netkobiety.pl

Domyślałam się że padnie taka odpowiedź a to już tłumaczę
Szukam drugiej pracy.  On zawsze mi na to mówi, że nie mam szukac drugiej pracy bo jedną już mam. I że to On dąży do tego, żebysmy mieli lepiej.

Olałabym takiego faceta. Dla mnie to znak , że w razie tarapatów nie ma co liczyć na łaskawość. Wystawi Ci rachunek.
Ja mam wspólne finanse z mężem i jestem zwolennikiem takiego rozwiązania. Nigdy nie będzie po równo, u mnie zawsze mąż więcej zarabiał i tak naprawdę dzięki niemu mamy dobry standard życia. I nie uważam żebyś żerowała na kimś - pracujesz. A że mniej zarabiasz? Po to chyba też wiążemy się na stałe żeby pomóc sobie w każdej dziedzinie. Życie jest drogie, nie każdy ma możliwość zarabiania po 4 tys wzwyż i siły na ciągnięcie dwóch etatów, tym bardziej jak partner ma dobrą pracę.
Zastanów się czy tego oczekujesz w życiu.

Moja siostra mi tak samo robila,mam jej kupic bo ona jest biedna i poszkodowana, ja winna ze ona miala gorzej w dzieciństwie,ja mam zalatwiac prace, mam pomagac w studiach. co za to ?? atak na mnie za wszystko. Bo źle cos zrobione, bo jestem do niczego, bo rodzice mi pomagali wiec jej sie nalezy teraz.... Ok mozna zrobic  ale nie jak ktos wogole nie szanuje.... a z praca jasne chcialabys cos lepszego to jest obłęd w tym kraju po szukaniu dla siostry calymi godzinami wciaz nic, o firmach mogla bym z imienia pisać.... Panu ktory tego nie rozumie tylko podziekować bo on cie ani nie szanuje ani nie chce zrozumiec... wole mieszkanie bez takiego pana

Mąż zarabia ja wydaję na dom, zakupy, rachunki.

Nie szukaj drugiej pracy. Szukaj jednej, ale lepszej. Da się zarabiać więcej niż minimalna.
4k brutto to norma, nie marzenia.
4k netto to już trzeba się napracować, ale też osiągalne.

Kupuj tyle na ile masz sama. Jak Cię nie stać na mieszkanie to wyprowadź się do jednego pokoju. Albo dziel ten pokój z kimś innym. Mierz siły na zamiary i nigdy nie spodziewaj się, że on Ci kupi buty na lato bo nie masz. Ja na jego miejscu bym się ewakuowała. Nie przez to, że masz mniej kasy tylko przez postawę oczekiwania, że on Ci zapłaci za ciuchy.

Zacznij rozliczać zakupy spożywcze na pół.

Jeżeli chodzi o finanse w związku, to poglądów jest wiele i nie da się wybrać jednej obiektywnie najlepszej wersji, czy np. dzielić po równo opłaty, czy wszystko do wspólnej kasy, czy... Natomiast tutaj akurat się facetowi nie dziwię w ogóle. Z tego co zrozumiałam, Ty od dwóch lat nie znalazłaś satysfakcjonującej Cię pod kątem finansów pracy, a Twój partner od tych dwóch lat łata dziury w budżecie - raz mniej, raz więcej, ale dokłada. To jest problem. Dwa lata, a nic się nie zmieniło. Ty masz jedną pracę, a chłopak ciągnie dwa etaty i Ty w związku z tym uznajesz, że ma płacić więcej rachunków i kupować Ci buty. Znaczy, on lata do drugiej pracy po to, żebyś Ty mogła wydawać więcej niż zarabiasz? Serio? o.O Można zrozumieć sytuacje przejściowe, można zrozumieć takie układy, gdzie jedna strona ma kasy jak lodu i chce wyrównać standard życia w związku, można zrozumieć naprawdę wiele, ale to? Facet ma pieniądze, bo ma dwie prace. Ty nie masz, bo masz jedną. Znajdź drugą albo lepiej płatną, bo to brzmi śmiesznie. Przecież w gruncie rzeczy wychodzi na to, że skoro on poszedł do drugiej pracy, to Ty masz się dokładać do wspólnego życia mniej, żeby Ci więcej zostało (a jemu mniej; kolejne cudo, bo gdyby facet chciał mieć mniej, to by sobie drugą pracę odpuścił, a nie latał do niej po to, żebyś Ty płacić nie musiała, absurd).

Brutto
Ok 1600 na rękę.

@shewolf
Jesteś jeszcze młoda, masz czas by zarabiać więcej. Prezentujesz jednak złą postawę w stosunku do partnera. Czym innym jest prezent, a czym innym ustalony podział. Przy takich zarobkach życie to jedynie oszczędzanie i zaciskanie pasa. Szukaj lepszej pracy, a w między czasie spróbuj złapać jakieś dorywcze zlecenia. Być może z nich sfinansujesz sobie buty. Możesz wziąć przykład z tego co napisała Lady Loka, bo nie brakuje tam celnych uwag.

W takim razie powinni prowadzić budżet i się rozliczać co do grosza. I nikt nie będzie miał żalów.

Moim zdaniem byłoby inaczej, gdyby chodziło o jakieś ekskluzywne produkty np. buty jakiejś drogiej firmy za 1000 zł, jednakże tutaj mamy raczej do czynienia z podstawowymi potrzebami. Wydaje mi się że to jest podstawowy element opieki w okresie np. długotrwałego bezrobocia lub innych okoliczności zewnętrznych, żeby nie kreować problemu w przypadku trudności z zapłaceniem rachunków, albo żeby zapewnić że m.in. jest kilka par dobrych i wygodnych butów na różne zastosowania - jedne na zimę, inne na lato, może jeszcze kilka przykładów dałoby się znaleźć, koszt 200 zł wydaje się rozsądnym kompromisem pomiędzy ceną i jakością. Nie mówimy tu oczywiście o sytuacji bezterminowej, np. mi trudno byłoby podołać takiemu stanowi, tylko o przejściowych trudnościach. Wsparcie na rynku pracy może mieć wiele postaci.