Gdy nie chcesz mieć dziecka, a on tak - Netkobiety.pl

Jakoże dziecko to nie kot Schrodingera, który jednocześnie może być i nie być, nie ma wyjścia z tej sytuacji, bo albo Ty się zmusisz do urodzenia dziecka i będziesz miała za złe, albo Twój partner będzie czuł się niespełniony.

Acha, to dziecko jest tylko wtedy jak na nie patrzysz?

Stwierdzenie stanu kota jest tylko możliwe po otwarciu pudła- jest albo żywy albo martwy. Gdy pudło jest zamknięte teoretycznie istnieje w obydwu stanach.

Niestety dzieci mają to do siebie, że za cholerę nie chcą istnieć w superpozycji stanów. Takie skurczybyki

Różnie bywa w życiu. Znam taką sytuację, że on pragnął i namawiał ją na dziecko. Ona nie chciała ale się na siłę przełamała. I co się okazało? Otóż ona jest kochającą, szczęśliwą mamą od pierwszego wejrzenia. On za to okazał się świrem, któremu dziecko było potrzebne do zaspokojenia potrzeb jego matki-psychopatki, która potrzebowała nowej zabawki do niszczenia.

znam parę, gdzie koleś ożenił się z laską, która od początku mówiła, że dzieci to nie jej bajka. W końcu ją przekonał, po kilku latach małżeństwa, w ciązy już jej odwalało, a po porodzie praktycznie nie zajmuje się dzieckiem.
moim zdaniem różnica  w takiej kwestii nie jest do przeskoczenia.

a jakie są powody, że nie chcesz dziecka?

Kobiety zawsze przekonują do dwóch rzeczy. Dziecka i małżeństwa.

nie zawsze...

Ferreus, a może istnieć kwantyfikator nie ogólny?:P

No i nie wiem skąd takie pomysły odnośnie kobiet- zdecydowana większość moich znajomych ma negatywny stosunek do instytucji małżeństwa, a jeśli chodzi o rozmnażanie się to wręcz większe parcie widzę u mężczyzn. Różnie bywa i nie ma co generalizować, ani ogólnymi ani szczególnymi kwantyfikatorami:P

A co do autorki wątku- moim zdaniem jest to różnica nie do przeskoczenia.

Kwestia dzieci to sprawa tak ważna i myślę że fundamentalna w kontekście związku, że zdecydowanie nie powinno się jej umniejszać.
Jeśli nie zgadzacie się w tej sprawie, trudno tu mówić o szansie na zdrowy związek.

Po prostu nie czuję, że byłabym dobrą matką.Nie lubię dzieci i nie wiem, czy potrafiłabym pokochać też swoje, słyszałam o różnych przypadkach

To Twoje życie, chociaż boję się, że sprawa posiadania dziecka jest sprawą nie do przeskoczenia, nie ma tam kompromisów. Albo tak, albo nie.

Czy w imię tej miłości jesteś w stanie się poświęcić i zmienić zdanie o byciu matką? Czy on przestanie marzyć o dziecku, wiedząc że nie będziecie ich mieć?

Pozostając wiernym swoim planom, pragnieniom i postanowieniom, każde z Was będzie niespełnione, co za tym idzie, nie do końca szczęśliwe.

Od założenia Twojego wątku minęły 3 dni. Szybko się u Ciebie zmienia.
Życzę powodzenia.