Brak chęci, słabnące relacje... banał. - Netkobiety.pl

jak ona usprawiedliwia swoją oziębłość?

a czy kiedyś mieliście poważną rozmowę na ten temat? powiedziałeś jej, że jej argumenty się kupy nie trzymają i żeby powiedziała ci dlaczego NAPRAWDĘ się miga? powiedziałeś jej jak się z tym czujesz?

No, tu faktycznie jest problem, bo dawniej dużo rozmawialiśmy o różnych sprawach, także o seksie, ale tylko ogólnie natomiast chyba NIGDY nie rozmawialiśmy o NASZYM seksie. Nie wiem dlaczego, ale tak zawsze było; jakiś taki temat tabu ani przed ani w trakcie a ni po nie komentowaliśmy tego. Że jej argumenty na brak kontaktów są nieracjonalne? Taki też jest mój odbiór, ale wiem że ma jeszcze jakieś inne nieracjonalne (obiektywnie patrząc) nawyki i ich nielogiczne wytłumaczenia, ale ludzie są często pewnych sprawach nielogiczni, ciężko ich przerobić. Ja wierzę że naprawdę jest tak jak mówiła, że ciężko jest jej się "rozkręcić" i że to wymaga od niej na wstępie zaangażowania dużo wewnętrznej energii i wysokiego poziomu hormonów i że najczęściej nie ma na to już wieczorem siły i determinacji. A ja nie mam sumienia być natrętem ani przyjemności z takich "wymęczonych" zbliżeń. Macham ręką - no to faktycznie idź już lepiej spać.
Czy mówiłem - no jak już wcześniej napisałem - to temat tylko zdawkowo i ogólnie komentowany ale wspominałem kilka że to działa źle na nasz związek , ale ona to skomentowała "Bardzo ci się chce? ooo, biedny, ale ja naprawdę nie mam siły zabierać się dziś do tego"

Nie, na pewno nic takiego. Coraz rzadziej jej się chce w ogóle wychodzić z domu (jeśli już, to do galerii z dzieciakami na jakieś konkretne zaplanowane zakupy), w ogóle się nie udziela towarzysko. Do komputera prawie w ogóle nie zagląda (raz na tydzień) nie smsuje. Często relacjonuje o czym w pracy w pracy gadają, ale wychodzi na to, że głównie o "życiowych babskich tematach" (prawie same kobity) ewentualnie ...o bieżących politycznych...
Prawdę mówiąc wolałbym, żeby się faktycznie  trochę oderwała od domu, poszła gdzieś się rozerwać z koleżankami (nawet na wódkę i dzikie chłopy ) - od roku się wybierają  i się zebrać nie mogą... Jest jeszcze młoda i obiektywnie fajna, mogłaby coś o siebie zadbać bardziej, może trochę by to ją rozruszało.

Ona robi co chce. Ty trochę jak piesek u nogi skaczesz wokół swojej pani, zachęcasz ją do zabawy, a ona chce czytać książkę.

Wg mnie jedna tylko jest rada -- zrób krok aby się od niej odsunąć. Sprawdź jak ona reaguje. Brak reakcji? To drugi krok... Brak reakcji? To trzeci krok...

Jeżeli jesteś zbyt szczęśliwy i za często uprawiasz seks to się ożeń...

Wieje u Was nudą i tyle. Ona siedzi przed tv, bo nic jej się nie chce. Ty przestałeś poruszać kwestię bliskości, więc ona ma spokój.
Dziwi mnie, że nie macie innych wspólnych tematów do rozmów, hobby, zainteresowań, o których moglibyście porozmawiać, zamiast spędzać wieczory w różnych pokojach.
Były wakacje, dzieci u dziadków, dlaczego nie wybraliście się na wycieczkę? Jest coś, co robicie razem?

Jesteś przykładem człowieka, który potrafi wytrzymać dużo w dobrej wierze. No dobrze ale dlaczego 3-4 lata?!!!! Już po kilku miesiącach powinieneś mieć dość!!!! No i zawsze jest jakiś POWÓD. Ty go nie znasz i my go nie znamy dlatego wszelkie domysły mogą być błędne. Nic nie zastąpi rozmowy z żoną i wyciągnięcia od niej tej informacji. Ale jak do tego doprowadzić? Trzeba "stanąć na głowie" i do tego doprowadzić. To "stanąć na głowie" zawiera w sobie wszystkie konwencjonalne i niekonwencjonalne metody, postępowania i sztuczki, które efektywnie doprowadzą Cię do odpowiedzi. To musisz wg. mnie zrobić. Nie pytaj jednak "co" bo to "co" zależy od Twojej determinacji i pomysłowości. To cel do realizacji.

O rany! Znowu to samo! Czy wy nie możecie pojąć, że 90% kobiet nie ma żadnej frajdy z seksu, bo model stosunku płciowego dopasowany jest do potrzeb mężczyzny?
Jeszcze raz instrukcja obsługi kobiety:
1. Dowiedz się czy i jak się masturbuje.
2. Dołącz do JEJ zabawy.
3. Jeśli się nie masturbuje kup jej najdroższy dostępny stymulator łechtaczki, odczekaj aż się nauczy, dołącz do JEJ zabawy.
Powodzenia.

dubel..

Zgadzam się. Żona nie chce seksu, bo jej nie sprawia przyjemności. Nie dziwię się, że woli poczytać książkę zamiast robić coś, co nie daje satysfakcji i może jeszcze robić dobrą minę do złej gry, żeby facetowi nie było przykro. To można tak przez chwilę, nie latami, autorze.

Jak się ludzie w łóżku dobrze dobiorą, żadna ze stron nie chce z niego wychodzić.

Ech, wczoraj znowu jak zawsze: dzieciarnia o 21-ej idą spać - w końcu czas tylko we dwoje. Trochę wcześniej ogarniam porządek w domu, żeby nie było "że też ja muszę po was nieustannie sprzątać..." przygotowuję łózko w sypialni, łazienka - siebie do stanu higienicznego i estetycznego... i jestem do dyspozycji... (tylko brać i korzystać droga Pani). Ona hop na kanapę z książką (w tv nic nie ma ciekawego). Uprzejmie proponuję "Łóżko już gotowe, może przebierz się i możemy się już położyć?" "No, zaraz tylko dokończę czytać" Patrzę - A. Christie - zostało jej jeszcze trochę; wiem że żadna siła jej nie nie ruszy się póki nie skończy. Ani nawet nie pogadasz, bo zajęta... No to też sobie coś poczytam, poklikam, co mam innego robić; cisza . Co chwilę zerkam - jeszcze trochę , jeszcze kilka kartek, nooo wreszcie koniec - jest 23.40 . "To co kładziesz się?" "No tak, idę do łazienki i przebrać się, bo jestem już padnięta". W końcu do łózka trafia trochę po północy; z kwadrans jeszcze omawiamy sprawy na najbliższe dni. "Zgasić już światło?" "Tak, bo zasypiam" Zawija się w kołdrę i przymyka oczy. I wtedy myślę: a zrobię coś szalonego właśnie teraz! Lekko dotykam palcem ją  blisko ucha  i bardzo delikatnie, powolutku przesuwam palec po szyi w dół w stronę obojczyka. Noooo zaraz coś pęknie...!
Szarpnięcie i zakrywa się kołdra po uszy i odwraca plecami: "No daj spokój! Wiesz jak jest późno?!"
Kurtyna...!

Jak już dojdzie do seksu, to ma z tego mocne, intensywne i fajne szczytowanie....

I od tego szczytowania miga się przez kolejne dwa miesiące.
A ty autorze pewnie od dobrego obiadu się wykręcasz równie długo. Nie zjem. Poczekam dwa miechy na lepszy apetyt. Tak mówisz do małżonki?

A w bajki wierzysz?

Zabierasz się jak pies do jeża. To, że doprowadziłeś się " do stanu higienicznego i estetycznego", to ma być dla niej sygnał że masz ochotę na sex?
Zamiast swoich ckliwych  "Łóżko już gotowe, może przebierz się i możemy się już położyć?" dlaczego nie powiesz, "Chcę się z Tobą kochać".
A tak, jakieś aluzje, podchody. Gdyby mój Facet tak się do tego zabierał, to też bym czytała książkę tak długo jak się da. Zero dominacji, zero jakiegoś zachęcenia tylko jakieś ciapowate akcje. Skoro tak jest zawsze, to naprawdę, nie dziwię się, że Wasze łóżko nie istnieje.

Też by  mi się nie chciało, jakby gość się za mnie tak mamlacie zabierał. O ile w ogóle można to nazwać "zabieraniem się za kogoś", bo jak dla mnie to to było pogilanie misia na dobranoc.
Chcesz mieć seks wieczorem, to wypadałoby grę wstępną prowadzić od porannej kawy... a nie, że Ty posiedzisz, poklikasz, patrzysz z daleka, ile jej kartek do przeczytania została, a potem dotkniesz palcem za uchem i zdziwiony, że kobita znudzona i spać jej się chce... "Omawiamy sprawy na najbliższe dni, gasimy światło" - można wyć z rozpaczy.

Albo jesteś trolem, albo masz 16 lat.
10 lat małżeństwa a Ty się teraz dowiedziałeś czego ona potrzebuje? Super wieczór, winko, sex i nagle dzieci Wam nie przeszkadzają? Jakoś to wszystko dziwnie brzmi. Ale skoro cel został tymczasowo osiągnięty, nie zostaje nic innego tylko życzyć powodzenia.

Generalnie jest bardzo spokojna ale codziennie regularnie ok. godz. 20tej wpada w stres i furię bo dzieciaki trzeba ogarnąć a one jej nie słuchają. Potem się uspokaja ale jest zmęczona.

No nieee... Generalnie spokojna osoba nie wpada w furię..
Jeżeli Ona chodzi podminowana, może nie wszystko widzisz, to może czasem uda Ci się ją wyluzować, ale to nie jest rozwiązanie na zawsze.
Ona musi siebie w tym ogarnąć. Ty możesz pomóc w zakresie na jaki masz wpływ czy ma to związek z Tobą- np. ogarniasz higienicznie jak to nazwałeś  dzieci jak są małe. Ale reszta należy do niej, by z tym stresem sobie radzić.
Może chodzi sfrustrowana w dzień a wieczorem wybucha..zona pracuje poza domem?

Chętnie bym się tym zajął sam bo mnie się słuchają, jej wchodzą na głowę. Mamy w tej kwestii nieustanny spór o kwestie wychowawcze ale to temat na osobne omówienie. Ona chce to po swojemu, jak ja się jeszcze wtrącam to atmosfera tylko gęstnieje.

A wierzysz, Pietruszka, że są ludzie z którymi ciężko ustalić wspólny front jeżeli chodzi o wychowanie dzieci? I wolą swoje metody, nawet jak się nimi frustrują?

Mamy w praktyce dla siebie czas między 21 a 24. Wczoraj się udało bo jak wyszła od dzieciakow to już wszystko było gotowe do konsumpcji i można było się od  razu zrelaksować. Pół godziny poślizgu i już mogło być za późno bo naturalne zmęczenie. Już po wszystkim jeszcze odpoczywalismy, córka się obudziła ok 1ej i władowała sie nam do łóżka...

A może zamiast przechwalać się, jak to dzieci go słuchają i zamiast "się nie wtrącać", wystarczyłoby wykorzystać to, że jego słuchają i "huknąć": ej, róbcie, co mama kazała? Nie trzeba do tego żadnej dyskusji o kwestiach wychowawczych... i wcale nie trzeba, żeby Autor od razu musiał przejąć wszystko związane z ogarnianiem dzieci do spania. Od razu by wszystkim było łatwiej. Autor sam się odcina od wszystkiego, bo "nie chce się wtrącać", a zdziwiony, że żona odcina się od jego potrzeb. Może też się nie chce wtrącać, bo ma dość swoich problemów

Naprawdę, nie róbmy z tego kładzenia dzieci spać takiej filozofii. Tu się nie ma w czym nie zgadzać aż tak, żeby koniecznie każdy musiał po swojemu. Jak żona chce najpierw kolację, a potem do mycia, a Autor uważa, że powinno być na odwrót, to nic mu się nie stanie, jak zamiast obserwować, jak żona wpada w furię, bo jej nie słuchają, po prostu pogoni dzieci, zamiast unosić się nad jakimiś tam kwestami wychowawczymi. Nikt od tego nie umrze, serio.

Tego, Elu, nie napisałam. Napisałam jedynie - bardziej nawet złośliwie - że może tak być. To Autor w pierwszym swoim poście narzeka, jak to sobie z żoną żyją daleko od siebie... a coraz bardziej według mnie wychodzi na to, że Autor od żony oczekuje tylko tego nieszczęsnego seksu, a w resztę życia jej się nie wtrąca, dzieci niech ogarnia, bo jemu kwestie wychowawcze nie pasują, książkę niech sobie czyta, on sobie poklika... a jak zrobił sałatkę na kolację, to jest z siebie dumny, jakby świat przed kosmitami uratował... ale zrobił ją nie dla zmęczonej żony przecież, tylko - bo chciał seksu...

Ja nie powiedziałam, że masz robić za bat. Tylko się uaktywniać, a nie "nie wtrącać". Wtedy na buziaka od żony też nie musiałbyś jakoś szczególnie czekać, podejrzewam, bo po prostu stalibyście po jednej stronie. Dzieci też szybciej nauczyłyby się, że rodzice tworzą wspólny front i nie ma zmiłuj. A tak to Twoje niewtrącanie się traktują, jakby Ciebie miały po swojej stronie i im wolno...
I to nie tylko ogarniania dzieci dotyczy - jak wygląda udzielanie się Twoje w obowiązkach domowych? Też albo się nie wtrącasz, albo robisz to sam, bo masz inne zdanie niż żona - może być nawet i w domyśle "ja zrobię lepiej"? To kto właściwie się oddalił, bo pisałeś, że żona?

Te pozytywne gesty nie wezmą się znikąd. Ty je też musisz dawać - i nie jest to kolacja z winem raz na miesiąc. Sam napisałeś - wzajemne wsparcie.

Żeby nie było - ja tego wcale nie piszę złośliwie. Tylko sytuacja jest mi znajoma, z perspektywy żony.

Tylko że to niekoniecznie musi być od razu narzędzie walki. Po prostu można nie mieć na niego ochoty, gdy w innych dziedzinach nie pyka. Z postów Autora wcale nie wynika, że żona traktuje ten seks jako narzędzie walki o swoje racje...

Oczywiście, ze jest taka potrzeba, ale chyba wyraźnie napisałam Ci już, dlaczego jest potrzebne, żeby rodzice tworzyli wspólny front... i dlaczego, jeśli zostawiasz żonę samą z problemem, bo "nie będziesz się wtrącać" i "ona musi sama", to ona wcale potem nie ma ochoty zajmować się Tobą, też możesz sam... to są Wasze wspólne dzieci i powinniście je wychowywać razem, Twoje "niewtrącanie się" dla dzieci jest jednoznaczne z tym, że mama nie ma racji, skoro tata jej nie popiera. Czyli - nie wiem, ile masz tych dzieci, zapomniałam, nie doczytałam, nie pisałeś? - mama przegrywa co najmniej 3:1. Nie musisz się z nią wcale zgadzać w wielu kwestiach i możecie o tym dyskutować - ale dzieci nie mogą o tym wiedzieć, dzieci powinny dostać spójną informację. W tym momencie ona wcale nie otrzymuje od Ciebie wsparcia, tylko wprost przeciwnie: komunikat typu "jak jesteś taka mądra, to radź sobie sama".
Już pomijam, że sam sobie szkodzisz tym, bo ja też bym nie miała ochoty na seks po cowieczornym cyrku z usypianiem dzieci bez żadnej pomocy.
Nie odpowiedziałeś na pytanie o podział obowiązków domowych?

Relaksuj więc ją częsciej ale też nie próbuj teraz "odbić" sobie zaległych miesięcy bez seksu robiąc jej codziennie kolacje przy winku bo ona szybko wyczuje w tym fałsz i poczuje, że "chodzi ci tylko o jedno".
ostrożnie i powoli

Pod warunkiem, że ma kiedy, bo Autor nadal unika tematu podziału obowiązków domowych Bo mimo wszystko usiąść wygodnie w fotelu i poczytać to jednak co innego niż zbierać manele i pędzić na jogę czy kurs tańca...

Dlaczego uważasz, że czytanie dzieciom na dobranoc to rozpuszczanie?

No dobra, niech będzie, że obowiązki ok. Nie wiem, jak żona pracuje - fizycznie? Bo jeśli tak, to wcale nie ma się potem ochoty na aktywny wypoczynek, tylko właśnie na klapnięcie w fotelu z książką albo pilotem do tv...

Wydaje mi się, że po prostu powinieneś bardziej jednak "się wtrącać" - nie w sensie wytykania, tylko po to, żebyście zaczęli robić coś razem... bo wygląda mi na to, że tak sztywno podzieliliście, że po prostu nie macie punktów stycznych, tylko faktycznie przekazujecie sobie robotę... Nie wiem, jak z opieką nad dziećmi, ale może - zabierz żonę na niespodziewaną randkę (kino, restauracja) zamiast czekać, aż skończy czytać, "nie wtrącając się"? Tylko błagam, nie nagle jutro ni stąd ni zowąd, bo to faktycznie podejrzane będzie, stopniuj to jakoś Ale mogę powiedzieć to samo, co już powiedziałam - Ty też musisz okazywać bliskość, której tak potrzebujesz...

Jeżeli padają słowa (cyt. dosł) "Mama siadaj i czytaj bo jak nie to ..." to już   chyba nie jest całkiem super ... Mnie irytuje że żona pozwala dzieciom tak się traktować.

Ja czytałam  moim dzieciom książki na dobranoc mniej więcej do 12. roku życia. A umieli czytać najlepiej w klasie. Teraz to dorosłe, samodzielne, ogarnięte chłopy. Mamy miłe wspomnienia. Jakoś nie widzę związku między czytaniem na dobranoc a samodzielnością. Może jedynie taki, że nieco samodzielnie poszaleli, jak czytaliśmy "Robinsona Crusoe"