Zdrada przed ślubem - Netkobiety.pl

To już zawsze będzie w Tobie siedzieć.
Czy wybaczyć? Ty nam powiedz, ja wybaczylam... Małżeństwo zakończyło się rozwodem. Także wszystko jest kwestią Twojego podejścia, tego czy potrafisz żyć bez zaufania, bo On już nigdy go nie odzyska...
Powodzenia..
Przebaczenie jest najwyższą wartością, o ile ktoś na nie zasługuje.

Sytuacja miała miejsce przed śłubem. Może z jego strony nie było jeszcze aż takiej silnej więzi jak z Twojej? A co gdyby z Twojej strony taka sama sytuacja zaszła? Przecież byś to tak samo zracjonalizowała. Ludzie aż tak nie różnią się od siebie. Czasami jest to kwestia okazji, zasad wychowania, charakteru ale ludzie się też zmieniają i nie chcą tego powtarzać jak widząskutki. Niebezpieczeństwem takiej sytuacji jest to, że ty możesz uważać się za lepszą od męża albo że należy Ci się coś za coś bo się poświęcasz a to najprostsza droga do pychy i potem złych skutków tego. Tu jest potrzebne porównanie, którego nie masz, bo naprawdę wobec tego co się dzieje u innych ludzi w związkach to jest bardzo małe "piwo". Z drugiej strony nadwyrężone zaufanie trzeba odbudować. Nie można też tolerować sytuacji, kiedy ktoś nie chce o jakimś problemie rozmawiać. Oczywiście, nie można tego robić w nieskończoność ale jeśli się o tym dopiero teraz dowiedziałaś, jak najbardziej należą Ci się jakieś rozmowy o tym skoro tak to Cię drąży.

Co możesz zrobić? Starać się zrozumieć drugiego cżłowieka i uświadomić sobie, że w podobnej sytuacji również ty sama mogłabyś postąpić podobnie. Albo, że Twój mąż jest po prostu zwykłym człowiekiem. I nie drążyć tego w nieskończoność. Zmierzyć się z faktami, że 9/10 mężczyzn zdradza raz w życiu ale większość już tego nie powtarza. Czy to była zdrada? Może dla niego nie była mimo, że trudno jest Ci to zrozumieć. Teraz by była. Dlatego najpierw trzeba rozmawiać ale nie może też być tak że mąż się stara jednostronnie a Ty stroisz jakieś fochy. Daj mu szansę i sobie też ale rozmawiajcie. Nie niszcz swojego małżeństwa również i swoim postępowaniem.

Skoro mąż nie chce rozmawiać, każda próba kończy się awanturą to możesz albo pogodzić się z tą sytuacją i nie drążyć, albo szukać pomocy u arbitra w poradni małżeńskiej albo dalej drążyć temat aż do skutku i kolejnych kłótni, Twój wybór. Z tym, że brak rozwikłania do końca tej sytuacji jest pewną miną. Twój mąż prawdopodobnie nie jest na tyle świadomy, żeby zmierzyć się z tą sytuacją i przyznać co było powodem jego postępowania. A powinien to w końcu kiedyś zrobić.

Chyba sobie żartujesz. To co? to co przed ślubem, to się nie liczy? Można sobie zdradzać i okłamywać do woli, bo nie podpisało się papierów? Żart jakiś.
Dziewczyna ma prawo czuć to, co czuje. Ma prawo na złość, wqrw, żal, strach, niemoc, brak zaufania do męża i szereg innych.
Facet ją okłamał, zdradzał przed ślubem, bo brakowało mu sexu - to nie jest żadne usprawiedliwienie.

Zakręcona, a jak to się stało, że znalazłaś te dowody, przeczuwałaś coś wcześniej?

No oczywiscie na samym początku porozmawialismy. Dla niego to był tylko sex, spotkałam się po tym wszystkim z tą dziewczyną bo ją znałam , jej powiedział, że nie jesteśmy razem. Może i robię teraz awantury ale wkurza mnie ta sytuacja. Wiem, że to do niczego nie prowadzi. Wkurza mnie to, że tyle czasu tak pięknie mnie okłamywał. Pytałam się kiedyś o nià, usłyszałam, że ona jest gruba, brzydka, nie podoba mu się i nie mam się o co martwić. Teraz na taki tekst reaguje: aha, czyli tą też bzy... Boję się, że znów nie wyczuje jego kłamstw.  Na prawdę ciężko po czymś takim zaufać ale może faktycznie się zmienił ? Chce żeby córka miała parę rodziców , nie tylko jednego i drugiego w doskoku.

Mąż Autorki jej nie pomaga. Z tego co czytamy, piekli się i awanturuje. Skruchy tu chyba nie ma, a to dla mnie byłaby podstawa do rozpoczęcia wszystkiego na nowo. On może nie czuje się winny, tylko jest wściekły, że zdrada wyszła na jaw. Ona chce wybaczyć, chce tworzyć z nim dom, rodzinę, ale nie może przejść do porządku dziennego. Szuka odpowiedzi na pytania, a on się piekli. Nie wiem, czy on się na co dzień stara, czy do tej pory mu ufała.
Ja bym pomyślała o terapii małżeńskiej, ale widząc postawę męża, raczej się na nią nie zgodzi.

Dlaczego Twoje małżeństwo zakończyło się rozwodem?

Stek wymówek, usprawiedliwień i uogólnień.
9/10...cudna liczba z sufitu chyba...

A co do Ciebie Autorko, może warto do jakiegoś psychologa pójść, żeby ten temat sobie przepracować i spróbować zamknąć.

Nie było by Ci łatwiej, jakby by sam Ci powiedział, ani jakby coś tam, coś tam
Byłoby tak samo trudno, zdrada to zdrada.

Spytaj męża czy jakbyś TY wzięła kredyty wszędzie gdzie się da w bankach i innych pożyczkach od zaraz, dla zaspokojenia Twoich potrzeb (zakładam, że masz) to też nie robiłby z tego powodu problemu tylko spłacał ?? 

Albo, jakby  TY miała potrzeby a on akurat byłby w pracy i przyszedł listonosz to też powinnaś ulec, bo kto by czekał na powrót męża z pracy ??

Jego tłumaczenia są wyrazem niedojrzałości i ignorancji, dlatego jak już wiesz to zadbaj przede wszystkim o siebie, bo następnym razem wcale nie mniej będzie bolało, ale możesz się do tego przygotować ( nie zakładam, żę 2 raz będzie, nie musi )

Gdybym się dowiedziała wtedy to pewnie od razu bym to zakończyła, żałuję że dowiedziałam się po ślubie będąc w ciąży bo teraz ucierpi na tym córeczka (chociaż dzięki niemu otrzymałam to małe szczęście ). Według mnie on nie żałuje samego czynu tylko tego, że się dowiedziałam i teraz prawdopodobnie boi się zostać sam, że jego kumple zobaczą, że nie jest taki kurde zajebisty . On zawsze bardziej dbał o opinie innych niż o to co ja myślę. Na początku afery chodził i gadał znajomym, że on już nie może wytrzymać że mną i chce sie wyprowadzić, no super podejście do problemu...

Jeśli miałabym jakiekolwiek wątpliwości (choć ich nie miałam) ostatni Twój post skutecznie by je rozwiał.
Małżonek myśli tylko o sobie, swoim wizerunku i swoich czterech literach. W mojej- podkreślam: mojej- opinii, takie gnojki nie zasługują nawet na cień szansy. To egoista, dla którego zdrada wcale nie była zdradą, bo wszakże to tylko seks, zwykłe zaspokajanie potrzeb, więc jak ktokolwiek śmie mieć do niego pretensje i męczyć temat?

Przepraszam Cię ale Ty kpisz czy o drogę pytasz? :-)

On może sobie racjonalizować swój czyn, zdradę i kłamstwo do woli - nie zmieni to jednak rzeczywistości.On podjął decyzję o przespaniu się z kimś.
To co napisałeś w swojej wypowiedzi to nic innego niż " No ok, narobił na wasz wspólny dywan. Ale zrozum go, miał taką potrzebę.Teraz razem z nim posprzątaj to guano.W końcu jesteście razem. Zapewne jeśli Ty byś odczuła silną potrzebę defekacji to także byś narobiła w tej sytuacji na dywan w pokoju".

Owszem ,dziś jest dziś. Faktu zdrady nie da się ukryć ani cofnąć czasu.Natomiast brak jakiekolwiek skruchy i tupet "małżonka" jest wręcz kosmiczny.
On się zastanawiał jak ona zareaguje? Nie sądzę.Sprawa się rypnęła,misio teraz ma problem.Zburzył wszystko,a Ty chcesz jeszcze emepatii w jego kierunku?
Człowiek to nie bezmyślne zwierze.Zdradził świadomie.Okłamał świadomie.

Teraz to Ona musi sobie poukładać w głowie i emocjach co i jak.
Psycholog to dobry pomysł - aby mogła złapać kierunek.

A jego aktualne zachowanie, włącznie z nadawaniem do znajomych jak już to wyszło?....Litości.

Ela, na razie to chyba potrzeba czasu na uspokojenie jej własnych emocji.
W końcu to idealna iluzja jaką zbudował jej mąż legła w gruzach.A nie wytwór jej wyobraźni :-)

A co potem? To zależy od jej decyzji i w większości tego co on zrobi i jak będzie postępował.Na chwilę obecną (wg opisu) odpycha od siebie odpowiedzialność i za czyn i za jego skutki.
Takie mam zdanie w tej sprawie :-)

Dziękuję za rady wszystkim.
Jednak chcę dać mu szansę, pomimo wszystko tworzymy zgraną parę i myślę, że jemu zależy, a teraz już zna konsekwencje ponownego "błędu" (dałam mu kilka warunków, powiedział, że zrobi wszystko żeby nas nie stracić). Jeżeli byłoby inaczej to byśmy się rozstali, a jednak ciągle potrafimy sobie powiedzieć "Kocham Cię".
Zapisałam się do psychologa żeby pomògł mi to wszystko uporządkować i pomóc mi podnieść poczucie własnej wartości tak żebym emocjonalnie była silniejsza.
Zobaczymy co będzie, życzcie nam dobrze...

Myślalam o tym czy to się może powtórzyć dlatego staram się z nim o tym rozmawiać, o moich obawach. Tak na prawdę to dopiero od znalezienia tego wszystkiego zaczęliśmy szczerze rozmawiać, może trochę w awanturach ale wtedy mówi się całą prawdę. Obu nam zależy na tym aby dalej być razem i to nie tylko ze względu na dziecko. Myślę, że nie warto myśleć już o przeszłości i wybiegać w przyszłość tylko skupic się na tym co jest teraz.
Ryzyko zawsze jest ale nie zawsze zdrada się powtarza. Liczę na to, że się zmienił. Na samym początku usłyszałam od niego, że on nigdy nie weźmie ślubu a teraz wszyscy są w szoku, Jak to, on??
To cholernie boli, zaufania na razie nie odzyska ale szanse dostanie. Będę go obserwować w tym co robi, co mówi.

Niestety uparciuch ze mnie i tak zaczęłam bawić się w detektywa, że znalazłam wielką tajemnicę mojego męża. Oprócz folderu że zdjęciami niestety były jeszcze rozmowy na Facebooku bardzo hmn... sprośne z różnymi koleżankami. Proszenie o zdjęcia erotyczne... Wyszła na jaw jeszcze inna zdrada z przeszłości ... Ogólnie jeden wielki syf. Wiem co teraz napiszecie "Uciekaj od niego jak najszybciej " ale najpierw coś od siebie napiszę. Otóż po tym jak przeczytałam rozmowy na Fb wyprowadzilam się z domu z córka, z nim spotkałam się wieczorem poza domem sam na sam. Oczywiście bardzo przepraszał, ja byłam jak nigdy bardzo oschła, nie dałam się dotknąć. Przestraszył się na prawdę, przystał na moje warunki m.in. pełny dostęp do fb, telefonu, znam wszystkie hasła. Powiedział, że ma problem z tym i w końcu to zobaczył, że dopiero teraz zdał sobie sprawę, że to co robi jest złe. Dodał, że po urodzeniu naszej córeczki zakończył wszystko, ponieważ nie chce, żeby się za niego wstydziła i dzięki niej zrozumiał także jak ranił mnie. Znam go ponad 6 lat i czułam wtedy, że w końcu coś w nim pękło i mówi prawdę.  I teraz pytanie do was, czy na prawdę można sobie z tego nie zdawać sprawy?  Czy z dnia na dzień można z czymś takim zerwać ? To się chyba nazywa seksoholizm. Codziennie myślę czy dobrze zrobiłam zostając z nim. Oczywiście do tego dochodzą obrazy w głowie i ból gdzieś gleboko, z którym powoli uczę się żyć.

To jest świetny post z którym się zgadzam

Póki co jednak zdecydowałaś o pozostaniu z nim, rozstanie mogłoby być jeszcze trudniejsze biorąc pod uwagę opisane okoliczności. Kiedy było ostatnie takie jego zachowanie, jakie odkryłaś? Jeśli minęło już kilka miesięcy, i dodatkowo masz dostęp do wszystkich komunikatorów, to moim zdaniem jest prawdopodobieństwo że sytuacja się poprawi. Jednakże on raczej żałuje że to wyszło na jaw, nie widzę tutaj żadnego zrozumienia swojego błędu, zrozumienia Ciebie. Przepraszanie bo się wystraszył, wcześniej wyprowadzał się bo z Tobą nie wytrzymywał. Do tego nic nie wnoszące słabe tłumaczenie - było mu mało bo nie mieszkaliście razem - super wymówka, prawie tak dobra jak "wypiliśmy". Jestem przekonany że wsparcie psychologiczne pomoże Ci odzyskać poczucie własnej wartości, jakie utraciłaś z powodu jego postępowania. Życzę powodzenia.

Na fb zdecydowałam się wejść chwilę przed powrotem męża pracy, przeczytałam tylko dwie rozmowy, ponieważ nie zdążyłam więcej. Ta sytuacja miała miejsce ok 2 tygodni temu, a rozmowy były zakończone parę miesięcy temu. Chcialam jak najszybciej uciec z domu żeby mnie nie zatrzymywał. Wiem, że mogło być więcej rozmów, niestety te dziwnym trafem zniknęły. Czuję, że było coś jeszcze i boję się, że dalej mnie okłamuje. Do tych rozmów i zdrad nigdy by mi się nie przyznał gdybym sama tego nie odkryła. Niestety nie ma już nic co mogłabym mu udowodnić, a czekanie na kolejny jego błąd męczy mnie...mam nadzieję wtedy, że będę w stanie od niego odejść. Często jest tak, że druga osoba czuje, że coś jest nie tak w związku, ja nie miałam żadnych podstaw... na prawdę wszystko było tak jak należy, dużo seksu, czułości, jego rodzinę poznałam bardzo szybko. Nie rozumiem jak można prowadzić równocześnie dwa życia i robić to tak idealnie.

No tak, tylko uważam, że związek powinien opierać się na zaufaniu i szczerości. Komu mam ufać jak nie osobie, z którą chce spędzić resztę życia?  Teraz do końca życia będę ciągle go o coś podejrzewać ? Nie tego chciałam. On zamiast dawać mi sygnały powinien od razu powiedzieć co jest nie tak.

Ale on uważał i myślę że dalej uważa że jest i było ok!
Dla niego to tylko gadki szmatki, i sex... nic przeciw Tobie.
Ma takie postrzeganie , Twoja awantura i zachowanie zmusiły go do  przyznania ze cos zrozumiał.
Ale Ty to czujesz, podświadomie wiesz że kolejna bańka pęknie jak go na czymś złapiesz..
Stąd to Twoje zagubienie ..

Poczytaj swoje posty - bardzo chcesz uwierzyć że on się zmieni … ale rozum nie wie czym się w tej teorii podeprzeć... i stąd ta huśtawka .

Bo to nierealne...
Odpowiedz sobie na pytanie : czy byłby ślub gdybyś dowiedziała się o tym przed ???

Czyli wyszłaś za innego człowieka … tego nie znasz i w sumie nie wiesz co do niego czujesz...poza złością pewnie .

Powiedziałam mu, że jeżeli kolejny raz mnie okłamie nawet z jakaś bzdura to to będzie koniec, poprosiłam przyjaciółkę żeby wtedy mnie w tej decyzji wspierała więc raczej dam radę uciec od niego. Może on myśli, że znów mu wybaczę ? A może w końcu dojrzał?  Faktycznie z czasem się dowiem. Chcę powiedzieć za jakiś czas, że zrobiłam wszystko    a to od niego zależy czy się zmieni.

kolejny raz jak Cię oszuka to bardziej się postara żeby Cię przeprosić, a Tobie będzie bardziej szkoda związku, a później jeszcze raz i jeszcze raz a może w końcu się przyzwyczaisz ?
Bez pomocy nic nie zdziałasz, strach to zły motywator do zmian.
Ja przestraszyłam się jak lekarz mi powiedział, że jak nie schudnę to będę miała problemy zdrowotne. Motywacji starczyło mi na tydzień.

Jestem zapisana do psychologa ale to za miesiąc... Zwariuje do tego czasu.  Mnie też przeraziło to, że potrafił robić to wszystko a wziął ze mną ślub. Boję się tego co on potrafi jeszcze zrobić. Ale dlaczego chciałby dalej mnie okłamywać skoro mówił, że jesteśmy dla niego wszystkim, że nie chce nas stracić.Skoro mu zależy na mnie to po co miałby to robić? Ja już nie wiem w co wierzyć ...

To też nie wystarczająca motywacja do zmiany

Fakt. Jak się wydało, to facet chce się zmienić i mu zależy..  A jak szedł do innej to mu zależało?
I jakie demonizowanie? Tu i teraz jest konsekwencją... "wtedy"...

Nie uważam, że bez konsekwencji. Natomiast dla Ciebie np mogło mieć inne znaczenie niż dla niego. I nie znaczy że nie zależy mu na rodzinie.
resztę napisałam we wcześniejszych postach. Niekoniecznie zależało mu na innej.. nawet szczerze wątpię.
Ludzie mają różne wady- pytanie z którymi jesteś w stanie żyć, z którymi nie.

Oj tam.. Sorry, bo współczuję Ci- ale naprawdę nie rozumiesz, po co ślub? Bo chciał mieć rodzinę i zależy mu na Tobie.
I wątpię czy jak bajeruje i kłamie, to Ciebie nie będzie.
Ja bym postawiła warunek tej terapii, by rozjaśnić sobie w głowie. Ale to może być trudne. Jaki On dla Ciebie jest?

Warunek terapii postawiłam kiedy się wyprowadziłam i chciał żebym wróciła ale teraz zaczął się migać 'bo on nie chce poruszać naszych spraw przy innych, a może ten terapeuta to ktoś znajomy?'

obiecał Ci  co chciałaś , żebyś wróciła. Manipulacja, ale jeszcze mu zależy to optymistyczne

To wybierzcie innego. A Ty byś naprawdę jej chciała?
On jej nie chce, bo sam z dobrej woli nie zamierza być z Tobą szczery i boi się że terapeuta to odkryje. A zrobi to na pewno.
W prawo albo w lewo, proszę Pani.

Dobra. Zapiszę nas na terapię i zagrożę, że jeżeli nie pójdzie to sie wyprowadzę. Zgodził się na warunek więc nie ma już odwrotu

No to teraz zobacz: jesli on miałby się zmienić- terapia nie zaszkodzi- prawda?
A jeśli nie- to możesz go nie złapać i 10 lat  będziesz żyć normalnie?
Powiedz mi jeszcze, jakim On jest mężem? słownym, wspierającym, czujesz się przy nim dobrze?

Coombs To wyjdzie u profesjonalisty.