Czemu on ''nie'' chce zaręczyn? (pytanie również do panów, jeżeli są) - Netkobiety.pl

Jak poznałem swoją obecną żonę, zobaczyłem jaka jest super, to poprosiłem ja o rękę i w rok od poznania byliśmy małżeństwem. Nie ogarniam wieloletnich związków bez jednoznacznej deklaracji.

Całkiem niedawno byłam na ślubie znajomej, która hajtnęła się po pół roku znajomości z facetem, ten z kolei przebąkiwał o ślubie dużo, dużo wcześnie. Cóż, oboje byli po czterdziestce (nawet bliżej pięćdziesiątki).
Ale osobiście tego nie rozumiem (może dlatego, że mogłabym być ich córka i nigdzie mi się nie spieszy).
Autorko, naprawdę aż tak Ci się spieszy? Nie lepiej skupić się na tym, że wam się układa (bo zakładam, że układa)?

Skąd przekonanie, że nie chce?
Może ma poważne plany, ale wcześniej chce zrealizować jakieś inne, ustabilizowac się finansowo, ogarnąć mieszkanie, czy po prostu pozyc jak kawaler. Rok bycia razem to nie jest oststni dzwonek na oświadczyny.

Ma super rację. Na Twoim miejscu przeżywałabym chwile z ukochanym, bo dzięki różnym sytuacjom mogłabyś poznać go lepiej, będąc partnerką.
U mnie były "nieoficjalne" zaręczyny po roku i trzech miesiącach od poznania. Oficjalne zaręczyny będą przy stole z rodziną, będzie drugi pierścionek za dwa lata. Po prostu inna kultura

To delikatna kwestia. Na pewno nie czułabym się komfortowo, gdyby ktoś ciągle mi truł tyłek zaręczynami, ślubem, dziećmi itd. Szybko ewakuowałabym się z takiej relacji. Radzę trochę wyluzować. Nie rozumiem, czemu ludzie gloryfikują tak bardzo narzeczeństwo i małżeństwo? Można się obejść i bez tego.

Relacja może dobrze rokować i bez małżeństwa. Zdarzają się przypadki, gdy ktoś jest długo "na kocią łapę", a po ślubie rozstanie.

My zaręczyliśmy się po 2 latach związku. Jesteśmy koło 30stki. W tym wieku uważam, że to dobry czas. Gdybym miała do 25 lat to bym się nie spieszyła.

Dla mnie chęć oświadczenia się powinna wyjść samoistnie od faceta. Takich rzeczy nie powinno się w żaden sposób wymuszać, przynajmniej ja sobie tego nie wyobrażam.

Myślę, że chodzi o użycie słowa "ultimatum", które w takiej sytuacji źle się kojarzy

Czemu? Bo nie ma nic fajnego dla faceta w zaręczynach i ślubie. To jest kobieca fantazja. Dla faceta to więcej problemów niż benefitow. Większość i tak to robi by uszczęśliwić swoje kobiety ale nie powinno Cię w takiej sytuacji dziwić że odwlekają ile można.

Chodziliśmy 6 lat, ale z racji dużej odległości widywaliśmy się jedynie w weekendy i święta. Nie było komputerów i telefonów (tylko wiecznie popsute budki na ulicy). Pisaliśmy do siebie 1 list w tygodniu.  Toteż czas ten skróciłabym o połowę .
Po 4,5 roku zamieszkaliśmy razem. Nigdy nie było zaręczyn, nie miałam pierścionka. To ja marudziłam o ślubie, bo mi marudziła matka i babka. Tak naprawdę chajtnęliśmy się dla świętego spokoju.

Mój mąż uważał zaręczyny za zbędne ceregiele. Nie były dla niego ważne. Po prostu przy okazji oglądania filmu wypalił coś w stylu: "no dobra, to może się chajtnijmy" .... a za 3 m-ce byliśmy chajtnięci i cała filozofia.

Odnoszę wrażenie (patrząc na mojego męża) tak jak ktoś już napisał, że większość facetów chajta się dla kobiet, bo one marzą o weselu, białej sukni, pięknej prawie. Im to raczej do szczęścia nie jest potrzebne .

A to ciekawe, bo u mnie dwukrotnie to facet pierwszy zaczynał temat, ja nic nie mówiłam

Jak facet jest facetem to nie trzeba go ciągnąć za rękę do jubilera. Powinien wiedzieć sam, po rozmowach ze swoją kobietą, kiedy poczuje stabilizację w uczuciach, finansową, kiedy czas na kolejny krok w ich życiu. Jeden dojrzeje szybciej, inny wolniej. Jeden będzie chciał skończyć studia, a inny pójdzie na żywioł i co los przyniesie.
I nie zgadzam się, że mężczyznom na ślubie i weselu nie zależy. Większość rzeczy może mniej ich interesuje jak kobiety, tort, zaproszenia, ale również chcą przeżyć jeden, wyjątkowy dzień w swoim życiu. Więc bardzo nie lubię, jak panowie, którzy przesiadują na kobiecych forach wypowiadają się za wszystkich mężczyzn na globie.
Jak facet jest pipą i wszystkim w związku zarządza kobieta, to wyżej opisana sytuacja może mieć miejsce.

pamiętam jak po studiach moi koledzy po kolei się oświadczali, nie były to wyproszone oświadczyny tylko faceci chcieli być z tymi kobietami (po dziś dzień większośc jest). Mój były miał wielki problem ze ślubem mimo dzieci i juz wiele lat nie jesteśmy razem (puszczał się na lewo i prawo, nadal się puszcza ale już nie mnie zdradza i nadal nie ma ślubu). Mi się facet (inny niż były) oświadczył dobrowolnie i niczego się nie spodziewałam po roku.
Mam znajomych co zaręczyny sami organizowali, łacznie z jakimś tajnym wyjazdem, np na zamek. Także ja sądze tak - jak facet kocha to się oświadczy, jak ma inne plany na przyszłośc niż przy jednej kobiecie - to się nie oświadczy bo po co.
Ale już sam fakt że niby chciał ale mu się odechciało jak jestes w ciązy robi z tego twjego niezłego skurwiel*. Bałabym się że tatusiowanie teżmu się odwidzi.

Byłem żonaty, i to nie raz, ale nigdy nie byłem zaręczony. Dlaczego? Bo zaręczyny, to dla mnie idiotyczna szopka bez realnego znaczenia.

Byłbym zobowiązany, gdybyś nie wiedząc - zadawała pytania, a nie robiła dziwaczne i bezzasadne projekcje. A teraz test na inteligencję:
1. Jakie realne znacznie mają zaręczyny?
2. Jakie realne znaczenie ma ślub?

Rozumiem, Radio Maryja - rozwody dotyczą tylko ludzi, dla których ślub nie ma znaczenia. A może jeszcze potrafisz zrobić zróżnicowanie na znaczenie osobiste i znaczenie prawne? Potrafisz? No to rób.

Czyli nie masz już nic do powiedzenia. Szkoda, że nie zrozumiałaś mojego pierwszego posta. Na koniec pozwolę sobie Ci objaśnić - zaręczyny nie mają żadnego rzeczywistego znaczenia, to tylko szopka robiona dla rodziny. Natomiast ślub tworzy szereg zobowiązań wynikających z polskiego prawa, więc niezależnie od osobistego stosunku, ma znaczenie. Gdybyś to pojęła od razu, to uniknęłabyś robienia bezsensownych przytyków ad personam (czyli postawy szarżującego nosorożca).

Lady Siggy
Po 1. Dorośniesz, to zrozumiesz, że ludzie nieraz się rozwodzą.
Po 2. Dorośniesz, to nauczysz się odróżniać rzeczy obiektywne od subiektywnych - ślub ma znaczenie obiektywnie, zaręczyny tylko subiektywnie.
Po 3. Jak dorośniesz, to może nauczysz się dyskutować bez "argumentów" ad personam. Choć tu oczekiwałbym, że moderacja zrobi ci przyspieszony kurs dojrzałości...

Mam świadomość, że ludzie się rozwodzą, ale po jednym rozwodzie powinni wyciągnąć jakieś wnioski. Więc mój post miał sens, bo nie jesteś autorytetem do wywodów na temat sensu zaręczyn i ślubów.
Natomiast dyskusja,która zacząłeś już jest bez sensu i nie wnosi nic do wątku Autorki.
Ale rozumiem, że musisz mieć ostatnie zdanie i uświadomić mnie jaka jestem niedojrzała i mam małą wiedzę na ten temat.

Słuchajcie, ale tutaj nie chodzi raczej o sam fakt oświadczyn i zaręczyn.
Mogą być, nie muszą.
Chodzi o etap w związku, w którym zaczyna się planować ślub. I to musiałeś przeżyć, Eeetam

A ja mam wrażenie, że Autorce chodzi dokładnie o to, żeby powoli zacząć planować ślub

Dlaczego uważasz, że wszyscy są tacy jak Ty? Dla mnie tego typu ludowe obrządki są nie tyle straszne - są wręcz wycięte z horroru. A że praktycznego znaczenia nie mają, to nie ma u mnie opcji "zaręczyny".

Lady Loka
Może i chodzi, ale z wypowiedzi to nie wynika.

Ja również, bo choć się zaręczałam, to byliśmy tylko we dwoje i zapewniam, że żadnej szopki nie było . Rodziców na koniec o fakcie poinformowałam, wypiliśmy jakieś bąbelki i na tym temat uznaliśmy za zakończony.
U nas rzeczywiście to był jakiś symbol, przy czym bardziej potrzebował go mój obecny mąż, a ówczesny chłopak, niż ja.

Toć przecież napisałam, że z wyjątkiem ludzi z dziwnymi teoriami.

Poza tym dla Ciebie ślub może nic nie zmieniać, ale zaręczam Cię, że dla sądu zmienia.

To naprawdę dziś trzeba się zaręczać, żeby za dwa lata wziąć ślub? Bez tego ani rusz?

Dla mnie twoje teorie są dziwaczne i jakoś o tym nie pieję na całe forum. Cóż, są ludzie lubiący disco polo i ludowe zabawy i są ludzie nie lubiący. Jeśli tego nie pojmujesz, to twój problem. Na resztę nie odpowiadam, bo nie wiem czy polemizujesz ze mną czy sama ze sobą (bo cytujesz siebie).  I w odpowiedzi wypisujesz truizmy, znowu zresztą mieszając zaręczyny ze ślubem...

Olinka
Tak jak to opisujesz, to najzwyklejsze ustalenie, że bierzemy ślub. I to mają być te całe zaręczyny?

To ja tylko dla jasności dodam, że moje były ponad 20 lat temu . Był element zaskoczenia, był pierścionek, było stwierdzenie "chciałbym" i moje potwierdzenie, że ja również, na koniec ustaliliśmy, że ślub mniej więcej za rok i... po temacie .

Ja nie chciałam zaręczyn.Byłam studentką i oczywiste było,że planujemy razem przyszłość.
Ale mój obecny mąż chciał bym mieszkała z nim-chociaż w te weekendy kiedy przyjeżdżałam ze studiów i nie musiała siedzieć u rodziców
Więc wymyślił zaręczyny a zaraz potem ślub:)
Wtedy byłam nieco zszokowana ale po ślubie poczułam,że fajnie jest mieszkać razem (byłam na piątym roku, za wiele na studia jeździć nie musiałam),być razem i nie kombinować jak w weekend zmieścić spotkanie z facetem i pobyt w domu,z rodzicami.

Ja jako facet zaręczyłem się po 3 latach związku i 2 latach mieszkania razem z wybranką. Ślub planowałem zanim skończymy 30 lat. A to już niedługo bo sam mam 25. Rok później odeszła w wielkim stylu, szczęśliwie oddając mi pierścionek zaręczynowy, który był dla mnie małym symbolem naszego połączenia. No ale jak tylko jedno kocha to nigdy nic z tego nie wyjdzie...

Nie karmmy trolla.