Było złe zdarzenie w rodzinie czy zrobiłam zle? prosze o opinie bardzo - Netkobiety.pl

Najwyrazniej jestem bardziej przewrazliwiona od Ciebie gdyz:
1. Nie zostawilabym dzieci z pijanymi ludzmi ( w towarzystwie ma buc przynajmnoej jeden nie pijacy absolutnie nic)
2. Maz albo wraz z dziecmi wrocilby ze mna do domu i szukal fajnego wypadu dla niego i dzieci, albo moglby wrocic i sie pakowac.
Maz zapomnial o paniach? Moj nie zapomina, bo wie na co mnie stac.

Dziwię się, że w ogóle o to pytasz. Po pierwsze nie powinnaś zostawiać dzieci w towarzystwie obcych pijanych ludzi. Po drugie "umknął mu szczegół, że będą tam pijane koleżanki"???? Szczegół? On to tak nazwał, czy Ty go głupio tłumaczysz? Jeszcze odwraca kota ogonem, że jesteś zazdrosna i nie ufasz - bezczelność do potęgi? A czemu masz ufać? Powiedział Ci prawdę? Nie! Też zataił i to sporo. Chciał sie wyrwać na tęgą popijawę, wiedział, że go nie puscisz, to sprzedał ci bajeczkę o wyjeździe dla dzieciaków. Dobrze, że żadnemu z dzieci nic sie nie stało - a mogło się stać i to sporo rzeczy. Twój mąż zachował się jak nieodpowiedzialny gówniarz.

Tu jest jeden problem, ktorego ty najwyrazniej nie widzisz. Twoje dzieci zostaly bez opieki. Bo opieka nazwac nie mozna " pilnowanie" ich przez pijanych ludzi. Zastanowilas sie, co by bylo, gdyby ktos wezwal policje, a w tym towarzystwie nie bylo trzezwej osoby?
To ta lżejsza wersja. Co by bylo, gdyby 10 latek nie upilnowal 4 latka? Bo tak to sie odbywalo. Twoje dzieci sie pilnowaly, nie dorosli ich. A pozniej placz. Czy ty kobieto slepa jestes?
Bo dzieci by plakaly... az mnie szlak trafia. Ty odpowiadasz za ich bezpieczenstwo. Ty jestes rodzicem i twoim OBOWIAZKIEM jest je chronic. Zostawiajac je z pijanymi ludzmi narazilas je na niebezpieczenstwo!!!

Ja Was rozumiem naprawde rozumiem dlatego cenie wasze zdanie.
Ale to moj maż powinnam chyba mu ufać .
gdybym wezwała policję te rodziny dostały by kuratora jasne macie racje
Zgadzam sie
Nie jestem w stanie ocenic czy w towrzystwie była trzezwa osoba bo sie tego nie dowiem nigdy powiedzm an poczaku moj maż.
ale ja pytam co byście zrobiły
Ja wy byście postapiły
I czy moj maz ma rację stawiajac mi zarzuty że mu nie ufam

a co powiedziałbyś na zarzut meża że przez to że zrobiła mu awanture on sie nie czuje ze mu ufam że go zmieszłam z błotem w tej sytuacji?

Ok ok dzięki że odpisałaś.
Kazdy skupia sie na bezpieczeństwie dzieci jasne rozumiem
Ale mam problem z mezęm
On uważa sie za pokrzywdzonego że go zbrukałam nie zaufał mu w cąłej tej sytuacji to też jest argument lub nie .
Bo przecież małżeństwo opiera sie na wzajemnym zaufaniu ? czy ja się myle
wiec mój mąż uważa ze zabrałm mu to zufanie że to był zbieg ookolicznosci że on nie do konca wiedział co tam zastanie.
Pytanie czy on wbija mnie w winę czy ja jestem słaba i daje się w nia wbić.
a może on ma racje zrobiła sie zazdrosna wkurzyłam i nie obdarzyłam partnera odpowiednim zaufaniem

To mnie nurtuje bo wulgaryzm sie strasznie .
nie chciała go słuchac
jak oceniacie jego tłumaczenia ma racje sa powązne czy nie powazne?

wiem ze go bronie ale moze niewiedział ze kolega "ułoży mu wyjazd " a moze wiedział?
Jestem głupia

Przede wszystkim - w sytuacji, do której doszło, trudno jest ufać Twojemu mężowi jako ojcu i trudno jest ufać jego odpowiedzialności.
Wszak on już po krótkim czasie od Twojego wyjazdu również był pijany, więc można wyciągnąć taki wniosek - że nawet jeśli warunki i towarzystwo na początku go zaskoczyły, to zaraz się do wszystkiego szybko dostosował i upił się tak, żeby osiągnąć poziom upojenia równy pozostałym.
Skoro tak łatwo przyszło mu zlekceważyć bezpieczeństwo swoich dzieci i opiekę nad nimi, to być może równie łatwo przyszłoby mu zlekceważenie wierności, czy wyłączności jaką Ci ślubował.
Tego nie wiem, i nie potrafię tego ocenić na podstawie tego co napisałaś.
Dla mnie pierwotnym problemem byłoby jego zachowanie w stosunku do dzieci podczas tego "wyjazdu".
Trudno byłoby mi zastanawiać się nad tym, czy mąż ma rację czy nie w zarzucaniu braku zaufania - jeśli poległby na całej linii jako ojciec i opiekun.

Moim zdaniem, całe to jego gadanie i próby wbicia Cię w poczucie winy - to tylko zasłona dymna dla prawdziwych problemów.

Równie trudno jest mi też zrozumieć, że i dla Ciebie w całej tej sytuacji to właśnie zarzuty męża o Twój brak zaufania są dla Ciebie najważniejszym do rozważenia priorytetem i że tylko tym się martwisz, i tylko nad tym zastanawiasz.
Z całym szacunkiem, ale w moim odbiorze to całe gadanie, że mu nie ufasz - to jakiś bzdet.

To Ty musisz wiedzieć, czy Twój mąż w tej kwestii ma rację czy nie.
Przecież sama wiesz najlepiej, czy mu ufasz i czy jego zarzuty są prawdziwe ?
Byłaś na niego wściekła, dlatego że byłaś umęczona długą jazdą i nocnym powrotem do domu, podczas którego on Ci przeszkadzał ?
Czy tak naprawdę byłaś zła o to co zobaczyłaś na miejscu ? Równą liczbę pijących pań i panów, tak żeby każdy miał "parę" ?
Zaczęłaś niepokoić się i podejrzewać że mógłby mieć przygodę z którąś z pań, bo Twoim zdaniem cała sytuacja wyglądała na zaplanowaną z góry ?

A postawę jego oceniam tak samo jak i Twoją - TOTALNY brak odpowiedzialności i szczęście, że tym razem nic się dzieciakom nie stało - choć to nie do końca prawda.
Skoro starszy syn mówił Ci o pijackich awanturach, to tak naprawdę nie wiesz do końca czego i jakich zajść był świadkiem podczas tego wyjazdu.
Nie wiesz, co widział i co słyszał.
Następnym razem możecie nie mieć tyle szczęścia ...

staram sie ufać mojemu mezowi bo na tym polega małżenstwo
Rózna ilość Pan i Panów z logiki mogę oceniac na ruchy jego kolegi kóry zaplanował że nikt nie bedzi bawił sie sam (takie rafurstwo imprezowe)
nie byłam na miejscu nei moge wskazac palcem winowajcy staram sie byc obiektywna

staram sie dociec czy nie skrzywdziłam meza bo podstawa zwiazku jest zaufanie

Moge sie mylić opisąłm sytuację dokładnie.
Może maz jest niedojrzały wiem bronie go )

A moze biore winę na siebe bo to on popełnił bład powiniem dokładnie sprawdzić warunki i spodziewac sie po swoim koledze głupich zachowan )

ale musz edlaej żyć uczyć sie na błedachh i wyciagac wniski
Zle zrobiłąm że nie wrociłam zabrać dzieci

ale zrozumcie czasem robi sie coś dla kogoś a nie dla siebie
zle postapiłam
ale pytam cąły cza so meza bo on czyje sie skrzywdzony ta sytuacją staram sie być obbiektywna

Ja bym się zastanawiała raczej, czy nie skrzywdziłaś dzieci, ale pewnie do Ciebie i tak nie dotrze.

Właściwie prawidłowo to czy oboje ich nie skrzywdziliście. No, ale to pewnie za trudne dla kogoś, kto potrafi zawieźć chłopa na libację 5h drogi od domu, a potem się zastanawiać, czy biedok nie czuje się skrzywdzony... Zapytałaś dzieci chociaż, czy się wyspały?

rozumiem bład meża i swój
ale ja zawsze staram się być obiektywna odrzucić złość
Stalo sie zle wszystko
dzieci sie nie wyspały bo pytałam

A jakbyście odwróciły sytuacje maz wiezie dzieci na wyjazd a tak faceci piją

Tez byscie  były by tak krytyczne dla żony że pojechał na impreze zapomniała powiedziec o facetach
Tez byści ebyły tak krytyczne jechały po żonie ?

Czy zadziałaby obiektywizm?
objechałybyście tak zonę ?
Odwrócie ta sytuacje?

badzmy   uczciwi jakie sa wasze opinie?

Odwracamy sytuacje?

Ja jestem facetem i ta sam sytuacja

Czy ja dobrze rozumiem, że cały ten wypad szumnie nazwany 'obozem dla chłopców', to było tych pięć pań, pięciu panów, mąż i dwoje Waszych dzieci?

Jak na to zareagowałaś, co sama poczułaś? Czy potrafisz sobie wyobrazić, co mogło czuć dziecko obserwując tę pijaną, kłócącą się 'bandę', a będące prawdopodobnie pozostawione samo sobie? Bo pijanego ojca przecież nie będę liczyć. Wiem, że nie po to założyłaś ten wątek, ale naprawdę dziwi mnie skupianie się na obrażonym mężu, podczas gdy tak naprawdę ofiarami całej tej chorej sytuacji byli chłopcy.

Ale że w którym momencie za mocno? Moim zdaniem przede wszystkim zareagowałaś zbyt późno, bo już zastając na miejscu pijane towarzystwo, które miało 'zaopiekować się' dziećmi, powinnaś nie dopuścić do tego, co miało miejsce później. Gdybyś wówczas zareagowała właściwie, w ogóle nie byłoby ciągu dalszego.

No raczej. Oboje popelniliscie blad. Oboje je tam wpakowaliscie.Różnica jest taka, że Twój mąz jest bezmyślny, a Ty zobaczyłaś zagrożenie i niezareagowałaś.

Ja rozumiem, że zadziałał słaby kontakt.i zaufanie do męża. Bo skad moglas wiedziec, czy nie ma tam jakiejs trzezwej "Pani Eli". Uwazam, ze trzeba bylo olac ten gps, zatrzymac sie gdzies i zadzwonic do meza, wypytac. No ale trudno. Nieprzyjemna sytuacja, dzieciaki sie napatrzyly, no ale zyja. Nie serwujcie im wiecej takich doznan.

Jadac autem, nie zastanowil Cie przez chwile fakt, ze tam nie bylo innych dzieci? Tylko same pijaki? Że maz Cie oklamal prosto w twarz i gdy klamstwo wyszlo na jaw, dla Ciebie nie było sprawy? Jako.rodzice nie możecie się okłamywać w kwestii tego, gdzie czas spędzaja wasze dzieci. To tak, jakby w ogole nie uwzglednial faktu, ze tez jestes rodzicem.i masz prawo decydowac. No a Ty, tez chyba o tym zapomnialas? Nie jade Cie. Staram Ci pokazac, ze masz problem. I powinnas sie nad nim zastanowic. Z dzieciakami nic sie nie stalo. Ja na Twoim miejscu, zapytalabym jeszcze czy to wszystko, czy nie dzialy sie inne zle rzeczy. I jesli nie, to nie.rob im tego wiecej. Przezyly ten jeden raz.

Autorko, temat mozesz zamknac, ale problem zostanie - jesli sie z nim nie zmierzysz - coz, mom zdaniem zareagowalas za slabo (nie wzielas dzieci),  ale takze nie zrobilas rozeznania wczesniej, a teraz zaczynasz sie lamac pod wplywem zarzutow męza. Maż zarzuca Ci, ze mu ne ufasz, ale on sam troche naduzyl Twojego zaufania - od razu bym mu to powiedziala.
Ogolnie - wspolczuje sytuacji.

"Proszę o dalsze opinie bo mam kaca moralnego że się wydarłam"  - dlaczego masz kaca moralnego, że się wydarłaś skoro byłaś wkur*ona? Przecież go nie pobiłaś, nie ubliżałaś. Przecież to nie małe dziecko, to dorosły facet, który sobie poradzi z czyimś krzykiem, gdy sytuacja jest adekwatna. Nie zniszczysz go przecież swoim krzykiem. Nie ufasz swoim uczuciom? Jak coś Cię rozśmieszy to też masz kaca moralnego, że się śmiejesz? O.o

"Maż powiedział ze miał zepsuty wyjazd przez moje zachowanie nastepne dni juz sie nie bawił" A Ty pewnie byłaś przeszczęśliwa zostawiając tam dzieci i męża.. Mhm, cóż za delikatny pępek świata z niego. Wrażliwy taki.

"Ja Was rozumiem naprawde rozumiem dlatego cenie WASZE zdanie"
"Ale to moj maż powinnam CHYBA mu ufać"
"Co robić przyznac mu rację czy nie"
"ale zrozumcie czasem robi sie coś dla kogoś a nie dla siebie" itd...

Paula, masz bardzo, bardzo słaby kontakt z samą sobą. Nie jesteś pewna swoich emocji, myśli i reakcji. Chcesz żeby ktoś Ci powiedział co jest dobre a co nie. Co powinnaś myśleć, czuć, co zrobić. Co odpowiedzieć mężowi. Chcesz nawet żebyśmy powiedziały Ci czy Ty mu ufasz czy nie. Taka postawa cechuje dzieci a nie osoby dorosłe. Nie potrafisz być odpowiedzialna za samą siebie ani za dzieci. Polecałabym wybrać się na terapię żeby nauczyć się żyć w zgodzie z samą sobą. A Ty jakby odbijasz się od ścian...